Φύλλο N.182 - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Φύλλο N.182 - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Φύλλο N.182 - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

filmfestival.gr
from filmfestival.gr More from this publisher
13.07.2015 Views

Η ΠΡΩΤΗ Ι∆ΕΑΓια την ιστορία της ταινίας βασίστηκα σε πρόσωπαπου ήξερα. Μια παρέα φίλων οι οποίοι σπουδάζουνστο πανεπιστήµιο αλλά δεν πατάνε ποτέ το πόδιτους και προτιµούν να δουλεύουν ως καπνοδοχοκαθαριστές.Μια µέρα λοιπόν, πήγα µαζί τους να δω τιακριβώς έκαναν και πώς περνούσαν τη µέρα τους.Αλλά η ταινία, µετά τα πρώτα 15 λεπτά, βασίζεται σεµια φανταστική ιστορία που γράψαµε µαζί µε τονκαµεραµάν µου και συν-σεναριογράφο του φιλµ.ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩ∆ΙΑΉθελα να συνδυάσω το δράµα και την κωµωδίαστην ταινία µου. Γιατί το να είσαι νέος και να µηνΠροτιµώντας απλές ιστορίεςJaime Romandia, παραγωγός της ταινίας AίµαΠώς γίνατε παραγωγός κινηµατογραφικών ταινιών;Έχω σπουδάσει σκηνοθεσία και είχα σκοπό να ασχοληθώ µε αυτό. Έτσι, έ-φτιαξα µια µικρή εταιρία παραγωγής που θα χρηµατοδοτούσε τις δικέςµου ταινίες. Κάποια στιγµή ήρθε στο γραφείο µου ο Κάρλος Ρεϋγάδας καιµου είπε πως θέλει να δουλέψει µαζί µου στο Χαπόν. Είχε δει ήδη δύοάλλους παραγωγούς αλλά δεν ενδιαφέρονταν. Το Χαπόν ήταν η πρώτηµου παραγωγή.Τι σας άρεσε στο Sangre και αποφασίσατε να εµπλακείτε στοπρότζεκτ ως παραγωγός;Η απλότητά του και το γεγονός πως ο σκηνοθέτης έδειχνε να έχει τον έ-λεγχο της ιστορίας που ήθελε να αφηγηθεί. Το ίδιο που µου άρεσε και στοΧαπόν. Το σενάριο και ο σκηνοθέτης. Μου αρέσουν οι απλές ιστορίες καιοι σκηνοθέτες που δεν προσπαθούν να κάνουν πολύπλοκους τους εαυτούς τους. Θέλω να κάνω απλό σινε-µά, µε ανθρώπους που µου αρέσουν.Πόσο καλλιτέχνης προσπαθείτε να είστε όταν κάνετε µια ταινία;Προσπαθώ να µην είµαι. Είναι πάντα ένα πρόβληµα όταν ο παραγωγός θέλει να είναι και καλλιτέχνης. Αυτόπου κάνω είναι να προσπαθώ να βοηθήσω τον σκηνοθέτη, να τον υποστηρίξω, να του παρέχω όλες τις προϋποθέσειςγια να κάνει τη δουλειά του, χωρίς να εµπλέκοµαι στην καλλιτεχνική διαδικασία. Όταν αποφασίζωνα κάνω µια ταινία µε κάποιον, τον εµπιστεύοµαι απόλυτα.Η συνεργασία σας µε τους σκηνοθέτες από την πλευρά του παραγωγού, άλλαξε καθόλουτην οπτική σας για τη δυσκολία της δηµιουργίας µιας ταινίας;Φυσικά. Όµως, αυτό που κυρίως συνειδητοποίησα βλέποντας τη δουλειά των σκηνοθετών µε τους οποίουςσυνεργάστηκα, ήταν η ανωριµότητα των δικών µου σεναρίων και των ιστοριών που ήθελα να διηγηθώ ωςσκηνοθέτης.Ποιος είναι για σας ο ορισµός ενός καλού παραγωγού;Θαυµάζω ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από πρότζεκτ τα οποία έχουν έναν πολύ υψηλό βαθµό ρίσκου.Για παράδειγµα, ο παραγωγός του Λουίς Μπουνιουέλ. Θα ήθελα να τον συναντήσω, γιατί πιστεύω ότι πρέπεινα είναι ένας πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος. Επίσης, ο παραγωγός της ταινίας La Formula Secreta, µια ταινίαπου είδα εδώ στο φεστιβάλ στο πλαίσιο του µεξικάνικου αφιερώµατος. Αυτός ο άνθρωπος φαίνεται ναέβαλε πολύ ενέργεια και ρίσκο σε αυτή την ταινία.Ποια είναι τα επόµενα πρότζεκτ σας;Θα ξαναδουλέψω µε τον Αµάτ Εσκαλάντε στην επόµενη ταινία του αλλά και µε τον Κάρλος Ρεϋγάδας. Για τηνώρα, ξέρω πολύ λίγα πράγµατα για την ταινία του Κάρλος. Μόνο ότι θα διαδραµατίζεται στο Βόρειο Μεξικό.Μάλλον λοιπόν είστε ένας ριψοκίνδυνος παραγωγός…∆εν νοµίζω. Για ‘µένα ριψοκινδυνεύουν οι παραγωγοί εκείνοι που κάνουν ταινίες µε προϋπολογισµό 2 εκατοµµύριαδολάρια, µε µεγάλο καστ ηθοποιών και µε περίπλοκα γυρίσµατα. ∆εν ξέρω αν θα µπορούσα να τοκάνω αυτό. Προσωπικά, µου αρέσει η απλότητα.Συνδυάζοντας το δράµα µε την κωµωδίαRoland Vranik, σκηνοθέτης της ταινίας Mαύρη βούρτσακάνεις τίποτα, να µην έχεις καµία άποψη για τηζωή σου και κανέναν προσανατολισµό, µπορεί ναείναι µια κωµική κατάσταση αλλά ταυτόχρονα καιπολύ τροµακτική. ∆εν ήθελα όµως να κρίνω αυτήτην επιλογή των χαρακτήρων της ταινίας αλλά ούτεκαι τη συµπεριφορά τους απέναντι στα πράγµατα,που είναι ιδιαίτερα κυνική.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣΧρησιµοποιήσαµε την ιδέα µιας κατσίκας που έχειαυτά τα παράξενα ψυχεδελικά όνειρα, για να οδηγήσουµετην ιστορία πέρα από την πραγµατικότητα,σε µια σουρεαλιστική κατάσταση. Συνέβη τυχαία ό-ταν ήµουν µε φίλους σε ένα µπαρ κι ένας από αυτούςάρχισε να µιλάει για µια κατσίκα ως «δούρειοίππο» στη διακίνηση ναρκωτικών από τη Βουδαπέστηστην Ευρώπη. Και άρχισε να λέει πώς θα µπορούσενα τοποθετηθεί το εµπόρευµα στην κοιλιάµιας κατσίκας. Ήταν φυσικά µια χαζή ιδέα αλλάµου άρεσε και την έβαλα στην ταινία µου.ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣΗ σκηνή στο κέντρο «Κρίσνα» είχε να κάνει µε τηδική µου σχέση µε τη θρησκεία. ∆εν είµαι καθόλουθρησκευόµενο άτοµο κι αυτή ήταν η µικρή κυνικήµου άποψη για τη θρησκευτική πραγµατικότηταστην Ουγγαρία. Κέντρα διαλογισµού Κρίσνα υπάρχουνπολλά στη χώρα µου, ανήκουν σε πολύ πλούσιουςανθρώπους και χρηµατοδοτούνται τόσο απότο κράτος όσο και από απλούς ανθρώπους. Είναικάτι µε το οποίο δεν συµφωνώ και ήθελα να τοδιακωµωδήσω στην ταινία.ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΣΕ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟΌταν φαντάστηκα στην αρχή το οπτικό στιλ της ταινίας,το έβλεπα έγχρωµο. Χρειάστηκε να µε πείσειο καµεραµάν µου ότι το ασπρόµαυρο θα ήταν καλύτερηεπιλογή και τώρα πια, νοµίζω πως είχε δίκιο.Ήθελα η ταινία να αποµακρυνθεί από τηνπραγµατικότητα και το ασπρόµαυρο εξυπηρέτησεαπόλυτα αυτήν την πρόθεσή µου.Ο ΤΖΑΡΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ∆εν µπορώ να το αρνηθώ. Λατρεύω τον Τζιµ Τζάρ-µους. Όταν ξεκίνησα την ταινία, το κίνητρό µου δενήταν να κάνω ένα φιλµ αλά Τζάρµους. Αλλά υπάρχουνπολλά στοιχεία του δικού του σινεµά στηνΜαύρη Βούρτσα.∆ΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΛΑ ΤΑΡ∆ούλεψα ως βοηθός σκηνοθέτη στην τελευταίατου ταινία. Μου αρέσει η δουλειά του και έµαθαπολλά κοντά του. Ήταν µια όµορφη εµπειρία. Γιαπολλούς νέους Ούγγρους σκηνοθέτες, ο ΜπέλαΤαρ είναι µια επιρροή. Όχι όµως για ‘µένα. Το σινε-µά του βασίζεται πολύ στην πραγµατικότητα. Εγώθέλω να κάνω ταινίες που δεν συνδέονται άµεσα[ EIΠAN ΓIA TO ΦEΣTIBAΛ... ]Αλίσια Σέρσονσκηνοθέτις της ταινίας PlayΕίναι ένα πάρα πολύ ωραίο φεστιβάλ. Μοναδικόως προς την τοποθεσία του. Επίσης, τοπρόγραµµα είναι σπουδαίο, ειδικά τα αφιερώ-µατα στον Χου Χσιάο-xσεν και τον ΠατρίςΣερό. Επίσης, ήταν έκπληξη για ‘µένα η συµµετοχήστο φεστιβάλ της Μιράντας Τζουλάι µετην πρώτη της µεγάλου µήκους ταινία. Τη γνωρίζωχρόνια τώρα από τις µικρού µήκους ταινίεςτης και νιώθω πολύ χαρούµενη που θα δωστη Θεσσαλονίκη το πρώτο της µεγάλου µήκουςφιλµ. Είναι σπουδαία καλλιτέχνης.Ρόλαντ Βράνικσκηνοθέτης της ταινίας Μαύρη ΒούρτσαΌλοι γνωρίζουν το Φεστιβάλ ΚινηµατογράφουΘεσσαλονίκης. ∆εν προσπαθώ να φανώευγενικός αλλά νοµίζω πραγµατικά πως είναιένα καταπληκτικό φεστιβάλ. Με ενθουσίασετο γεγονός πως οι άνθρωποι ενδιαφέρονταιτόσο πολύ για το σινεµά. Οι αίθουσες είναι γε-µάτες θεατές, η τοποθεσία του εδώ στο λιµάνι,όπου όλα είναι συγκεντρωµένα και προσβάσιµαστον επισκέπτη, η τεράστια ενέργεια πουέχουν βάλει οι άνθρωποι της οργάνωσής τουστην παραγωγή του.Ραµίν Μπαχρανίσκηνοθέτης της ταινίας Άνθρωπος σπρώχνει καρότσιΓνωρίζω το Φεστιβάλ Kινηµατογράφου Θεσσαλονίκηςεδώ και πολλά χρόνια. Είναι ένα φεστιβάλπολύ φιλικό στο ιρανικό σινεµά. Επίσης,ήξερα πόσο εξαιρετικά τυχερός είσαι να σεδεχθούν εδώ και να δείξεις την πρώτη σουταινία σε αυτή τη διοργάνωση. ∆εν σας κρύβωότι είχα αγωνία για το αν θα µε δεχθούν, ότανέστειλα την ταινία µου. Χάρηκα που τα κατάφερανα είµαι εδώ. Είναι µια πολύ µεγάλη εκδήλωση.Νιώθω ιδιαίτερα τυχερός και µόνοπου προβάλλεται η ταινία µου στο φεστιβάλ.µε την κοινωνία, µε ιστορίες όχι τόσο µετωπικά κριτικέςστην πραγµατικότητα. Εκείνο που µε ενδιαφέρειείναι το στοιχείο του σαρκασµού σε µια ταινία.NO BUDGET STORYΗ ταινία έγινε µε 200.000 ευρώ. Είχαµε τρεις εταιρίεςπαραγωγής στο πρότζεκτ. Αυτές έβαλαν όλοτον τεχνικό εξοπλισµό για την πραγµατοποίηση τηςταινίας, ώστε να µπορέσουµε µε τα χρήµατα πουείχαµε να πληρώσουµε τους ανθρώπους που δούλεψανστην ταινία. Χρειάστηκε να κάνουµε πολλούςσυµβιβασµούς στην παραγωγή. Υπήρχαν σκηνέςπου δεν είχαµε το χρόνο να τις δουλέψουµεαρκετά και αναγκαστήκαµε γι’ αυτό τον λόγο να τιςκόψουµε από την ταινία, αφού τα γυρίσµατα κράτησανµόλις 24 µέρες. Ο χρόνος και το χρήµα είναιπάντα χρήσιµα να τα έχεις στο σινεµά.Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣΣτην ταινία δεν βλέπεις τη διαδικασία της σφαγής.Αυτή την κατσίκα µάς την έφεραν ήδη νεκρή απότον ζωολογικό κήπο, πριν χρησιµοποιηθεί για τροφήστα λιοντάρια. Είναι συνήθως άρρωστα ή γέρικαζώα που τα θανατώνουν και τα προσφέρουν ωςτροφή για σαρκοβόρα ζώα στον ζωολογικό κήποτης Βουδαπέστης. Ως σκηνοθέτης αλλά και ως άνθρωποςδεν θα έβλαπτα ποτέ ένα ζώο για τις ανάγκεςµιας ταινίας.Συνέντευξη:Tζένη Παυλίδου12

Για την ταινία All the invisible children µιλούν οι σκηνοθέτες τηςΜεντί Σαρέφ σκηνοθέτης του TanzaΜου αρέσει να είµαι αυτοβιογραφικός στιςταινίες µου ή τα βιβλία µου γιατί µιλάω πολύγια την Αλγερία των παιδικών µου χρόνων.Αυτό το φιλµ µε έκανε ευτυχισµένογιατί µπόρεσα να µιλήσω για άλλα παιδιά.Αυτά τα παιδιά που πήγαν στον πόλεµοδεν ήταν µεγάλα, και κάτι ακόµα που µε εντυπωσίασε ήταν πωςδεν γνώριζαν τι σηµαίνει «δώρα». Νόµισαν πως το να πάνε στονπόλεµο ήταν ένα δώρο, σκέφτηκαν πως οι χειροβοµβίδες και ταόπλα που τους έδωσαν ήταν δώρα. Και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό.Αυτός είναι ένας από τους λόγους που έκανα την ταινία.Σπάικ Λισκηνοθέτης της ταινίας Jesus Children of AmericaΈχω κάνει αρκετά µικρού µήκους φιλµάκιααλλά δεν το θεωρούσα αρκετά προκλητικό.Κάθε φορά που δουλεύω σε µια ταινία είναιµια σπουδαία εµπειρία. Περάσαµε καλάκάνοντας αυτό το φιλµ. Μπορεί να µην είναιένα χαρούµενο και κεφάτο φιλµ, αλλά σηµασία είχε το περιεχόµενο.Υπάρχει ένα µήνυµα ελπίδας στο τέλος της ταινίας, ότανη Μπλάνκα βλέπει έναν ανοδικό δρόµο. Ήθελα να κάνω µια µεταφορά,ότι υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Αλλά είναι σκληρό,το AIDS µας σκοτώνει.Κάτια Λουντσκηνοθέτις της ταινίας Bilu & JoaoΉθελα η ταινία να είναι µια καινούρια, φρέσκιαµατιά στη δύναµη αυτών των παιδιώνκαι σε µια ζωή που οι περισσότεροι άνθρωποιαγνοούµε ή δείχνουµε οίκτο γι’ αυτήν.Αυτό που ήθελα να αποφύγω ήταν οοίκτος. Θα ήθελα το κοινό να θυµάται το χιούµορ, την ενέργεια,τη δηµιουργικότητα και την απίστευτη προσωπικότητα µερικώναπό αυτά τα παιδιά. Όλα όσα έχουµε να χάσουµε όταν σπάει ηεµπιστοσύνη.Εµίρ Κοστουρίτσασκηνοθέτης της ταινίας Blue GypsyΕλευθερία γι’ αυτά τα παιδιά σηµαίνει το α-ντίθετο από αυτό που θα περιµέναµε. Πουσηµαίνει πως όταν ξεµένουν από χρήµατακαι διασκέδαση, πηγαίνουν πίσω στη φυλακήδιαπράττοντας ένα µικρό έγκληµα, γιαπαράδειγµα, ληστεύουν ένα αυτοκίνητο. Προτιµούν, ιδιαίτερα τηνπερίοδο του χειµώνα, να γυρίσουν στη φυλακή. Εντυπωσιάστηκασε πόσα διαφορετικά κοινωνικά επίπεδα υπήρχαν άνθρωποι πουπροτιµούσαν τη φυλακή από την ελευθερία και αυτό ήταν που µεοδήγησε να πιστέψω πως ήταν καλό να κάνω, µε τον δικό µουτρόπο, αυτή την ταινία που ονόµασα Blue Gypsy.Τζον Γου σκηνοθέτης του Song Song & Little CatΠάντα µου άρεσαν οι ταινίες που επικεντρώνουνστον ανθρωπισµό. Αν και είµαιπερισσότερο γνωστός για ταινίες δράσης,σε όλες µου τις ταινίες µού αρέσει να εξερευνώτι υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων.Αυτή η µικρού µήκους ταινία είναι πολύπροσωπική για ‘µένα. Εκφράζει ακριβώς το πώς νιώθω για ταπαιδιά. ∆εν είναι τόσο διαφορετική στον πυρήνα της από τις άλλεςµου ταινίες, αλλά αυτή τη φορά λέω µια αληθινή ιστορία πουαφορά τόσα πολλά παιδιά.Τζόρνταν Σκοτσκηνοθέτις της ταινίας JonathanΝοµίζω πως, µεταξύ άλλων, είναι και έναφιλµ για την απάθεια. Είναι εύκολο να α-γνοήσεις ή να φύγεις µακριά από οτιδήποτεείναι πραγµατικά σηµαντικό, σκεπτόµενοςπως η συνεισφορά σου δεν έχει σηµασία,είναι πολύ εύκολο να καταλήξεις να µην κάνεις τίποτα. Πολλάπράγµατα µε τράβηξαν σε αυτό το πρότζεκτ. ∆εν ήταν απλά ησύνδεση µε την παιδική ηλικία. Αισθάνθηκα ότι ήταν πολύ σηµαντικόνα θυµίσουµε στον εαυτό µας τι συµβαίνει εκεί έξω στονκόσµο.Στέφανο Βενερούζοσκηνοθέτης της ταινίας CiroΣτη διάρκεια των σπουδών µου, διάβασα ό-ποιο βιβλίο µπορούσα για τον Βιτόριο Στοράριοκαι την καταπληκτική καριέρα µου.Έτσι, όταν έµαθα πως µπορούσε να εµπλακείστο πρότζεκτ και να δουλέψει µαζίµου, ήταν πραγµατικά η πιο συναρπαστική µέρα της ζωής µου. Ησυνεργασία µε τον Βιτόριο παρήγαγε τις σωστές εικόνες, τη σωστήατµόσφαιρα και ακριβώς το σωστό ποσό έντασης για να πωαυτό που ήθελα, ακόµα και σε τόσο µικρό χρόνο.Κιάρα Τιλέζι παραγωγόςτης ταινίας All the invisible childrenΌταν σκέφτηκα πρώτη φορά αυτότο φιλµ, ήταν βασικό να επιτραπείσε κάθε σκηνοθέτη να διαλέξει τοθέµα του και να έχει την ελευθερίανα αναπτύξει την ιδέα του. Θα ή-ταν παράλογο να προσπαθήσω ναεπιβάλλω θέµατα πάνω τους – ανδεν έδειχναν κάτι κοντινό στηνκαρδιά τους, δεν θα είχε την ίδιααντήχηση. Συζητήσαµε τον βασικόσκοπό της ταινίας, ο οποίος ήταννα υπογραµµίσει αυτές τις πτυχέςτων παιδιών, που τις περισσότερες φορές είναι «αόρατα». Καιείναι «αόρατα» γιατί κανείς δεν γνωρίζει γι’ αυτά. Το µόνο προκαθορισµένοστην ιδέα είναι ότι εµείς αναζητούσαµε ιστορίεςγια την εκµετάλλευση παιδιών από την ίδια τους τη χώρα. Ως εκθαύµατος, όλοι οι σκηνοθέτες εµφάνισαν εντελώς διαφορετικάθέµατα.Eπιµέλεια:Tζένη ΠαυλίδουEIAN °IA TO ºETIBA§…[ MATIEΣ ΣTA BAΛKANIA ]Nadejda Koseva σκηνοθέτις της ταινίας Απωλεσθέντα αντικείµεναΕίναι φοβερό και η ατµόσφαιρά του πολύ ζεστή. Έχοντας ταξιδέψεισε πολλά φεστιβάλ, αυτό που βλέπω εδώ είναι ένα πολύ ζεστόκαι νεανικό κοινό. Μ’ αρέσει πολύ η µουσική που ακούτε γενικά ε-δώ. Βοηθάει πολύ στην όλη ατµόσφαιρα.Semih Kaplanoglou σκηνοθέτης της ταινίας Η πτώση του αγγέλουΤο Φεστιβάλ έχει αλλάξει και είναι λογικό γιατί γενικά ο κόσµοςαλλάζει. Είχα έρθει πριν τρια χρόνια µε την πρώτη µου ταινία καιβρήκα τα πράγµατα πολύ διαφορετικά.Hrvoje Hribarσκηνοθέτης της ταινίας Τι είναι ένας άντρας χωρίς µουστάκι;Είναι η πρώτη φορά που έρχοµαι. Με µια λέξη θα έλεγα εύρηκα!Έχω εντυπωσιαστεί από την αγάπη των Ελλήνων για τον κινηµατογράφο.Ακόµη κι αν ακούγονται παράπονα από τους Έλληνες ε-παγγελµατίες για το σύστηµα, υπάρχει η αγάπη για τον κινηµατογράφοπου είναι το πιο σηµαντικό πράγµα. Τα λεφτά βρίσκονται µεκάποιον τρόπο.Kutlug AtamanΕίναι η τρίτη φορά που έρχοµαι στη Θεσσαλονίκη. Είναι παλιό καιπολύ σηµαντικό Φεστιβάλ ιδιαίτερα για τα Βαλκάνια. Είναι ένα Φεστιβάλόχι µόνο για να βλέπεις ταινίες αλλά και για να δηµιουργείς.Η εµπειρία µου κάθε φορά είναι πολύτιµη.Marcelo Busse συµπαραγωγός της ταινίας KontaktΈρχοµαι πρώτη φορά και µ’ αρέσει πολύ.[ NEOΣ IPΛAN∆IKOΣ KINHMATOΓPAΦOΣ ]Lance Daly σκηνοθέτης της ταινίας The halo effectΈρχοµαι πρώτη φορά και το βρίσκω συναρπαστικό. Υπάρχει πολύςκόσµος, πολλές συζητήσεις.Mark O’Halloranηθοποιός, σεναριογράφος της ταινίας Adam and PaulΌταν είπα στους φίλους µου ότι θα έρθω στη Θεσσαλονίκη όλοιείπαν: «Ουάου, θα πας σε ένα µέρος µε ήλιο!». Αλλά µόλις έφτασαδιαπίστωσα πως ο καιρός είναι όπως στην Ιρλανδία. Στο µυαλόµου είχα έναν ήλιο να λάµπει πάντα, ακόµα και το χειµώνα. Παρόλααυτά µ’αρέσει πάρα πολύ. Έχει πλάκα να περπατάω στοδρόµo και να µην καταλαβαίνω τις πινακίδες ή τη γλώσσα που α-κούω. Είναι µεγαλη τιµή για ‘µένα να είµαι εδώ.Liz Gill σκηνοθέτις της ταινίας Goldfish memoryΕίναι φανταστικό. Οι ταινίες, οι καλεσµένοι, η οργάνωση, η φιλοξενία,όλα![ NEOΣ ∆ANEZIKOΣ KINHMATOΓPAΦOΣ ]Christoffer Boe σκηνοθέτης της ταινίας AllegroΉµουν στο "Q and A" της ταινίας και µ’αρεσε πολύ που είδα τόσονεανικό κοινό. Θυµήθηκα τον εαυτό µου πριν 10 χρόνια. Είναιωραίο να βλέπεις ανθρώπους που τους ενδιαφέρει ο κινηµατογράφος.Thomas Gammeltoft παραγωγός της ταινίας Ο ΚινέζοςΕίναι υπέροχο. Μ’ αρέσει που όλα είναι συγκεντρωµένα σε ένα ση-µείο. Επίσης, οι ταινίες είναι πολύ καλές.[ MEΞIKANIKOΣ KINHMATOΓPAΦOΣ ]Susana Lopez ArandaΥπεύθυνη του IMCINE,εκπρόσωπος Υπουργείων Πολιτισµού & Εξωτερικών του ΜεξικούΤα αφιερώµατα, όπως αυτό της Θεσσαλονίκης, είναι πολύ σηµαντικάγια µας. Χαιρόµαστε πολύ να βλέπουµε γεµάτες αίθουσες. Ηπροώθηση που γίνεται εδώ είναι πολύ σηµαντική, καθώς και η ε-παφή των συντελεστών µε το κοινό.Carlos Reygadas σκηνοθέτης της ταινίας Battle in HeavenΜ’αρέσει που όλα είναι τόσο βολικά. Η αρχιτεκτονική του χώρουείναι πολύ ωραία. Αυτό που µε εντυπωσίασε είναι ότι κατά µήκοςτης παραλίας δεν υπάρχουν κάγκελα. Αν είσαι αρκετά ηλίθιος ώ-στε να πέσεις στη θάλασσα, είναι δικό σου πρόβληµα. Μ’ αρέσειαυτή η νοοτροπία και ελπίζω να µην το αλλάξετε ποτέ. Οι αµερικάνοιθα έβαζαν κάγκελα µε τεράστια πινακίδα: "Μην πλησιάζετε.Πρόστιµο 500 δολλάρια". Αυτή η κακή αµερικάνικη νοοτροπίαπερνάει από την Αγγλία, ως άλλος ∆ούρειος Ίππος, και στην υπόλοιπηΕυρώπη. Οι Άγγλοι φέρνουν όλα τα άσχηµα πράγµατα. Τελικάθα έπρεπε τα κάγκελα να υπάρχουν στο στενό της Μάγχης.Κάρλος ΚαρέραΕίναι υπέροχο. Είναι από τα πιο φιλόξενα φεστιβάλ που έχω επισκεφθεί.Μ’ αρέσει πάρα πολύ η δοµή του χώρου και υπάρχει µεγάληποικιλία στο πρόγραµµα των ταινιών. Μπορώ να πω ότι πέρασαπολύ καλά αυτές τις µέρες.13

Για την ταινία All the invisible children µιλούν οι σκηνοθέτες τηςΜεντί Σαρέφ σκηνοθέτης του TanzaΜου αρέσει να είµαι αυτοβιογραφικός στιςταινίες µου ή τα βιβλία µου γιατί µιλάω πολύγια την Αλγερία των παιδικών µου χρόνων.Αυτό το φιλµ µε έκανε ευτυχισµένογιατί µπόρεσα να µιλήσω για άλλα παιδιά.Αυτά τα παιδιά που πήγαν στον πόλεµοδεν ήταν µεγάλα, και κάτι ακόµα που µε εντυπωσίασε ήταν πωςδεν γνώριζαν τι σηµαίνει «δώρα». Νόµισαν πως το να πάνε στονπόλεµο ήταν ένα δώρο, σκέφτηκαν πως οι χειροβοµβίδες και ταόπλα που τους έδωσαν ήταν δώρα. Και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό.Αυτός είναι ένας από τους λόγους που έκανα την ταινία.Σπάικ Λισκηνοθέτης της ταινίας Jesus Children of AmericaΈχω κάνει αρκετά µικρού µήκους φιλµάκιααλλά δεν το θεωρούσα αρκετά προκλητικό.Κάθε φορά που δουλεύω σε µια ταινία είναιµια σπουδαία εµπειρία. Περάσαµε καλάκάνοντας αυτό το φιλµ. Μπορεί να µην είναιένα χαρούµενο και κεφάτο φιλµ, αλλά σηµασία είχε το περιεχόµενο.Υπάρχει ένα µήνυµα ελπίδας στο τέλος της ταινίας, ότανη Μπλάνκα βλέπει έναν ανοδικό δρόµο. Ήθελα να κάνω µια µεταφορά,ότι υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Αλλά είναι σκληρό,το AIDS µας σκοτώνει.Κάτια Λουντσκηνοθέτις της ταινίας Bilu & JoaoΉθελα η ταινία να είναι µια καινούρια, φρέσκιαµατιά στη δύναµη αυτών των παιδιώνκαι σε µια ζωή που οι περισσότεροι άνθρωποιαγνοούµε ή δείχνουµε οίκτο γι’ αυτήν.Αυτό που ήθελα να αποφύγω ήταν οοίκτος. Θα ήθελα το κοινό να θυµάται το χιούµορ, την ενέργεια,τη δηµιουργικότητα και την απίστευτη προσωπικότητα µερικώναπό αυτά τα παιδιά. Όλα όσα έχουµε να χάσουµε όταν σπάει ηεµπιστοσύνη.Εµίρ Κοστουρίτσασκηνοθέτης της ταινίας Blue GypsyΕλευθερία γι’ αυτά τα παιδιά σηµαίνει το α-ντίθετο από αυτό που θα περιµέναµε. Πουσηµαίνει πως όταν ξεµένουν από χρήµατακαι διασκέδαση, πηγαίνουν πίσω στη φυλακήδιαπράττοντας ένα µικρό έγκληµα, γιαπαράδειγµα, ληστεύουν ένα αυτοκίνητο. Προτιµούν, ιδιαίτερα τηνπερίοδο του χειµώνα, να γυρίσουν στη φυλακή. Εντυπωσιάστηκασε πόσα διαφορετικά κοινωνικά επίπεδα υπήρχαν άνθρωποι πουπροτιµούσαν τη φυλακή από την ελευθερία και αυτό ήταν που µεοδήγησε να πιστέψω πως ήταν καλό να κάνω, µε τον δικό µουτρόπο, αυτή την ταινία που ονόµασα Blue Gypsy.Τζον Γου σκηνοθέτης του Song Song & Little CatΠάντα µου άρεσαν οι ταινίες που επικεντρώνουνστον ανθρωπισµό. Αν και είµαιπερισσότερο γνωστός για ταινίες δράσης,σε όλες µου τις ταινίες µού αρέσει να εξερευνώτι υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων.Αυτή η µικρού µήκους ταινία είναι πολύπροσωπική για ‘µένα. Εκφράζει ακριβώς το πώς νιώθω για ταπαιδιά. ∆εν είναι τόσο διαφορετική στον πυρήνα της από τις άλλεςµου ταινίες, αλλά αυτή τη φορά λέω µια αληθινή ιστορία πουαφορά τόσα πολλά παιδιά.Τζόρνταν Σκοτσκηνοθέτις της ταινίας JonathanΝοµίζω πως, µεταξύ άλλων, είναι και έναφιλµ για την απάθεια. Είναι εύκολο να α-γνοήσεις ή να φύγεις µακριά από οτιδήποτεείναι πραγµατικά σηµαντικό, σκεπτόµενοςπως η συνεισφορά σου δεν έχει σηµασία,είναι πολύ εύκολο να καταλήξεις να µην κάνεις τίποτα. Πολλάπράγµατα µε τράβηξαν σε αυτό το πρότζεκτ. ∆εν ήταν απλά ησύνδεση µε την παιδική ηλικία. Αισθάνθηκα ότι ήταν πολύ σηµαντικόνα θυµίσουµε στον εαυτό µας τι συµβαίνει εκεί έξω στονκόσµο.Στέφανο Βενερούζοσκηνοθέτης της ταινίας CiroΣτη διάρκεια των σπουδών µου, διάβασα ό-ποιο βιβλίο µπορούσα για τον Βιτόριο Στοράριοκαι την καταπληκτική καριέρα µου.Έτσι, όταν έµαθα πως µπορούσε να εµπλακείστο πρότζεκτ και να δουλέψει µαζίµου, ήταν πραγµατικά η πιο συναρπαστική µέρα της ζωής µου. Ησυνεργασία µε τον Βιτόριο παρήγαγε τις σωστές εικόνες, τη σωστήατµόσφαιρα και ακριβώς το σωστό ποσό έντασης για να πωαυτό που ήθελα, ακόµα και σε τόσο µικρό χρόνο.Κιάρα Τιλέζι παραγωγόςτης ταινίας All the invisible childrenΌταν σκέφτηκα πρώτη φορά αυτότο φιλµ, ήταν βασικό να επιτραπείσε κάθε σκηνοθέτη να διαλέξει τοθέµα του και να έχει την ελευθερίανα αναπτύξει την ιδέα του. Θα ή-ταν παράλογο να προσπαθήσω ναεπιβάλλω θέµατα πάνω τους – ανδεν έδειχναν κάτι κοντινό στηνκαρδιά τους, δεν θα είχε την ίδιααντήχηση. Συζητήσαµε τον βασικόσκοπό της ταινίας, ο οποίος ήταννα υπογραµµίσει αυτές τις πτυχέςτων παιδιών, που τις περισσότερες φορές είναι «αόρατα». Καιείναι «αόρατα» γιατί κανείς δεν γνωρίζει γι’ αυτά. Το µόνο προκαθορισµένοστην ιδέα είναι ότι εµείς αναζητούσαµε ιστορίεςγια την εκµετάλλευση παιδιών από την ίδια τους τη χώρα. Ως εκθαύµατος, όλοι οι σκηνοθέτες εµφάνισαν εντελώς διαφορετικάθέµατα.Eπιµέλεια:Tζένη ΠαυλίδουEIAN °IA TO ºETIBA§…[ MATIEΣ ΣTA BAΛKANIA ]Nadejda Koseva σκηνοθέτις της ταινίας Απωλεσθέντα αντικείµεναΕίναι φοβερό και η ατµόσφαιρά του πολύ ζεστή. Έχοντας ταξιδέψεισε πολλά φεστιβάλ, αυτό που βλέπω εδώ είναι ένα πολύ ζεστόκαι νεανικό κοινό. Μ’ αρέσει πολύ η µουσική που ακούτε γενικά ε-δώ. Βοηθάει πολύ στην όλη ατµόσφαιρα.Semih Kaplanoglou σκηνοθέτης της ταινίας Η πτώση του αγγέλουΤο Φεστιβάλ έχει αλλάξει και είναι λογικό γιατί γενικά ο κόσµοςαλλάζει. Είχα έρθει πριν τρια χρόνια µε την πρώτη µου ταινία καιβρήκα τα πράγµατα πολύ διαφορετικά.Hrvoje Hribarσκηνοθέτης της ταινίας Τι είναι ένας άντρας χωρίς µουστάκι;Είναι η πρώτη φορά που έρχοµαι. Με µια λέξη θα έλεγα εύρηκα!Έχω εντυπωσιαστεί από την αγάπη των Ελλήνων για τον κινηµατογράφο.Ακόµη κι αν ακούγονται παράπονα από τους Έλληνες ε-παγγελµατίες για το σύστηµα, υπάρχει η αγάπη για τον κινηµατογράφοπου είναι το πιο σηµαντικό πράγµα. Τα λεφτά βρίσκονται µεκάποιον τρόπο.Kutlug AtamanΕίναι η τρίτη φορά που έρχοµαι στη Θεσσαλονίκη. Είναι παλιό καιπολύ σηµαντικό Φεστιβάλ ιδιαίτερα για τα Βαλκάνια. Είναι ένα Φεστιβάλόχι µόνο για να βλέπεις ταινίες αλλά και για να δηµιουργείς.Η εµπειρία µου κάθε φορά είναι πολύτιµη.Marcelo Busse συµπαραγωγός της ταινίας KontaktΈρχοµαι πρώτη φορά και µ’ αρέσει πολύ.[ NEOΣ IPΛAN∆IKOΣ KINHMATOΓPAΦOΣ ]Lance Daly σκηνοθέτης της ταινίας The halo effectΈρχοµαι πρώτη φορά και το βρίσκω συναρπαστικό. Υπάρχει πολύςκόσµος, πολλές συζητήσεις.Mark O’Halloranηθοποιός, σεναριογράφος της ταινίας Adam and PaulΌταν είπα στους φίλους µου ότι θα έρθω στη Θεσσαλονίκη όλοιείπαν: «Ουάου, θα πας σε ένα µέρος µε ήλιο!». Αλλά µόλις έφτασαδιαπίστωσα πως ο καιρός είναι όπως στην Ιρλανδία. Στο µυαλόµου είχα έναν ήλιο να λάµπει πάντα, ακόµα και το χειµώνα. Παρόλααυτά µ’αρέσει πάρα πολύ. Έχει πλάκα να περπατάω στοδρόµo και να µην καταλαβαίνω τις πινακίδες ή τη γλώσσα που α-κούω. Είναι µεγαλη τιµή για ‘µένα να είµαι εδώ.Liz Gill σκηνοθέτις της ταινίας Goldfish memoryΕίναι φανταστικό. Οι ταινίες, οι καλεσµένοι, η οργάνωση, η φιλοξενία,όλα![ NEOΣ ∆ANEZIKOΣ KINHMATOΓPAΦOΣ ]Christoffer Boe σκηνοθέτης της ταινίας AllegroΉµουν στο "Q and A" της ταινίας και µ’αρεσε πολύ που είδα τόσονεανικό κοινό. Θυµήθηκα τον εαυτό µου πριν 10 χρόνια. Είναιωραίο να βλέπεις ανθρώπους που τους ενδιαφέρει ο κινηµατογράφος.Thomas Gammeltoft παραγωγός της ταινίας Ο ΚινέζοςΕίναι υπέροχο. Μ’ αρέσει που όλα είναι συγκεντρωµένα σε ένα ση-µείο. Επίσης, οι ταινίες είναι πολύ καλές.[ MEΞIKANIKOΣ KINHMATOΓPAΦOΣ ]Susana Lopez ArandaΥπεύθυνη του IMCINE,εκπρόσωπος Υπουργείων Πολιτισµού & Εξωτερικών του ΜεξικούΤα αφιερώµατα, όπως αυτό της Θεσσαλονίκης, είναι πολύ σηµαντικάγια µας. Χαιρόµαστε πολύ να βλέπουµε γεµάτες αίθουσες. Ηπροώθηση που γίνεται εδώ είναι πολύ σηµαντική, καθώς και η ε-παφή των συντελεστών µε το κοινό.Carlos Reygadas σκηνοθέτης της ταινίας Battle in HeavenΜ’αρέσει που όλα είναι τόσο βολικά. Η αρχιτεκτονική του χώρουείναι πολύ ωραία. Αυτό που µε εντυπωσίασε είναι ότι κατά µήκοςτης παραλίας δεν υπάρχουν κάγκελα. Αν είσαι αρκετά ηλίθιος ώ-στε να πέσεις στη θάλασσα, είναι δικό σου πρόβληµα. Μ’ αρέσειαυτή η νοοτροπία και ελπίζω να µην το αλλάξετε ποτέ. Οι αµερικάνοιθα έβαζαν κάγκελα µε τεράστια πινακίδα: "Μην πλησιάζετε.Πρόστιµο 500 δολλάρια". Αυτή η κακή αµερικάνικη νοοτροπίαπερνάει από την Αγγλία, ως άλλος ∆ούρειος Ίππος, και στην υπόλοιπηΕυρώπη. Οι Άγγλοι φέρνουν όλα τα άσχηµα πράγµατα. Τελικάθα έπρεπε τα κάγκελα να υπάρχουν στο στενό της Μάγχης.Κάρλος ΚαρέραΕίναι υπέροχο. Είναι από τα πιο φιλόξενα φεστιβάλ που έχω επισκεφθεί.Μ’ αρέσει πάρα πολύ η δοµή του χώρου και υπάρχει µεγάληποικιλία στο πρόγραµµα των ταινιών. Μπορώ να πω ότι πέρασαπολύ καλά αυτές τις µέρες.13

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!