Download File - ราชวิทยาลัย โสต ศอ นาสิกแพทย์ แห่งประเทศไทย

26วารสาร หู คอ จมูก และ ใบหน้าปีที่ 10 ฉบับที่ 3 ก.ค. - ก.ย. 2552ระเบียบการวิจัยได้ทำาตามแผนภูมิ ดังนี้ผู้ป่วยได้รับการซักประวัติการเจ็บป่วย, การใช้ยาปฏิชีวนะ, การตรวจร่างกาย(N = 22)มีประวัติได้รับยาปฏิชีวนะภายใน 7 วันก่อนมาโรงพยาบาล(N = 2)ผู้ป่วยได้รับการตรวจเพาะเชื้อจากกระแสเลือดก่อนผ่าตัด(N = 20)พบเชื้อในกระแสเลือด คัดออกจากการศึกษา(N = 0) (N = 0)ผ่าตัดต่อมทอนซิลด้วยวิธีใช้เครื่องจี้ไฟฟ้า(N = 20)แผนภูมิที่ 1 แสดงระเบียบวิธีการวิจัยตรวจเพาะเชื้อจากแกนกลางต่อมทอนซิลและผู้ป่วยได้รับการตรวจเพาะเชื้อจากกระแสเลือดหลังผ่าตัดทันที(N = 20)วิเคราะห์หาความชุกของเชื้อที่พบ, ความไวต่อยาปฏิชีวนะแต่ละชนิดนำาข้อมูลมาวิเคราะห์ผล และศึกษายาปฏิชีวนะที่เหมาะสมกับเชื้อที่พบ โดยใช้ percentileผลการวิจัยผู้ป่วยที่เข้าสู่การวิจัย 20 คน เป็นผู้ป่วยเด็ก 4คน ผู้ป่วยผู้ใหญ่ 16 คนเชื้อที่มีความชุกสูงจากการตรวจเพาะเชื้อจากแกนกลางเนื้อทอนซิลคือ P. aeruginosa (35%, 7 ใน20 คน), S. aureus (25%, 5 ใน 20 คน), S. pyogenes(20%,4 ใน 20 คน)/ K. pneumoniae(20%,4 ใน 20 คน)/ P. mirabilis (20%, 4 ใน 20 คน)และ Enterobacter spp. (10%, 2 ใน 20 คน) ตามลำาดับ (รูปที่ 1)8765432104S. pyogenes5Staph.aureusBacteriology7Pseudo.aeruginosa4 4KlebsiellapneumoniaeProteusmirabilis2Enterobacterspp.รูปที่ 1 แสดงเชื้อแบคทีเรียที่เพาะได้จากแกนกลางของต่อมทอนซิล