نولیبرالیسم در بوته ي نقد

نولیبرالیسم در بوته ي نقد نولیبرالیسم در بوته ي نقد

13.07.2015 Views

راه ‏«توسعه»‏ از مسیر«فلاکت»‏ نمیگذرد 44دادن احتمالی آسیاي جنوب شرقی،‏ تقویت کنند.‏ به این دلیل ژاپن و ایالات متحده این کشورها را باسرمایهگذاريها و اعتبارات فراوان بینالمللی سیراب کردند و به آنها امکان کاري را دادند که امروز آن را جزمحرمات میدانند،‏ یعنی ایجاد سرمایه گذاري مبتنی بر حمایت دولت که از موسسات خصوصی حمایت کند وآن ها را در جهت صادرات سوق دهد.‏ به علاوه این چهار کشور سرمایهگذاري بزرگی نیز از سوي ژاپن دریافتکردند،‏ کشوري که،‏ تحت حمایت ایالات متحده،‏ از پرداخت هزینههاي سنگین مسابقهي تسلیحاتی معاف بود.‏امروز وضعیت کاملاً‏ متقاوت است.‏ پایان جنگ سرد و خطر کمونیسم براي بسیاري از کشورها،‏ پایانی هم برايفرصتهاي استراتژیکی آنها براي حذب سرمایه بود.(15)ژاپن نیز ‏«این معجزه»‏ کم نظیر اقتصادي بعد از جنگ،‏ اکنون یک دههي تمام عیار است که در یک رکودسرسخت اقتصادي فرو رفته و با وجود تمهیدات متعدد هیأت حاکمهي آن،‏ با رساندن نرخ بهرهي بانکی بهنزدیک صفر و ریختن نزدیک به یک تریلیون به گرداب آن قادر به خلاصی از این رکود نگردیده است و بدینترتیب کشوري که یکی از موتورهاي محرکهي اقتصاد پس از جنگ یود،‏ اکنون عملاً‏ تبدیل به سنگ آسیایی بهپاي اقتصاد جهانی گردیده است.(16)سپردن همه چیز به ‏«دست نامرئی بازار»،‏ در نبود مسئولیت دولت براي ایجاد شرایط لازم جهت رشد وشکوفایی تواناییها و استعدادهاي انسان و حاکمیت نگاه سودمحورانه،‏ ‏«کالا»‏ انگاشتنِ‏ تمامی مناسبات انسانیاست.‏ اینک حتی بهداشت،‏ آموزش،‏ امنیت و دیگر خدمات اجتماعی نیز به عنوان کالاهایی قابل خریداري تلقیشده و داشتن آنها نه به عنوان ‏«حق»‏ بلکه ‏«امتیاز»ي است که عدهاي با پرداخت قیمت تعیین شده از سويبازار از آنها بهرهمندند.‏ در چنین وضعیتی است که نیروي کار انسان نیز تحت مناسبات بازار تنها زمانی کهبیشترین بهرهوري و کمترین دستمزد را داشته باشد مطلوب است.‏‏«کارل پولانی»‏ در یکی از فرازهاي مشهور خود،‏ این موضوع را به شکل زیر مطرح میکند:‏‏«اجازه دادن به سازوکار بازار که تنها گردانندهي سرنوشت انسانها و محیط زیست طبیعی آنهاباشد،‏ حتا،‏ در واقع،‏ گردانندهي مقدار قدرت خرید و استفاده از آن باشد به انهدام جامعه خواهدانحامید.‏ زیرا ‏«نیروي کار»‏ را که به عنوان کالا توصیف شده است نمیتوان به اینجا و آنحا هلداد.‏ حساب نشده از آن استفاده کرد،‏ یا حتا بدون استفاده آن را رها کرد بدون آنکه انسانی کهصاحب این کالاي عجیب است تحث تأثیر قرار بگیرد.‏ نظام سرمایه داري با دور ریختن نیرويکار انسان،‏ در ضمن،‏ حوهر مادي،‏ روانی،‏ و اخلاقی ‏«انسان»‏ را که ضمیمهي آن اصطلاح نیرويکار است دور میریزد.‏ انسانها،‏ که از پوشش حفاظتی نهادهاي فرهنگی محروم شدهاند،‏ ازتأثیرات بی حفاظتی اجتماعی نابود خواهند شد؛ آنان به عنوان قربانیان نابسامانی اجتماعی حاد

راه ‏«توسعه»‏ از مسیر«فلاکت»‏ نمیگذرد 45از طریق فساد اخلاقی،‏ انحراف،‏ جرم و گرسنگی خواهند مرد.‏ طبیعت به احزاي اصلیاش تجزیهخواهد شد،‏ مناطق و چشم اندازها کثیف،‏ و رودخانهها آلوده خواهند شد،‏ ایمنی نظامی به خطرخواهد افتاد،‏ قدرت تولید غذا و مواد خام نابود خواهند شد.‏خرید مرتباً‏سرانجام،‏ اداره بازار در امر قدرتشرکت تجاري را منحل خواهد کرد،‏ زیرا کمبودها و کثرتهاي پول،‏ مانند سیلها وخشکسالیها در جامعه ابتدایی،‏ ویرانگر خواهد بودنولیبرالیسم در ایرانآن چه همواره در رویارویی با نظام سلطهي جهانیگفته میشود و شعارهاي پر طمطراقی که درزمینهي نزاع آشتیناپذیر با استکبار جهانی داده میشود اغلب در کنار سیاستهایی که در عمل به کارگرفته میشوند رنگ میبازند.‏سال گذشته حسن سبحانی عضو کمیسیون برنامهو بودجهي مجلس هفتم در همایش بررسی سیاستهاي اصل.(17)44قانون اساسی گفت:‏‏«سیاستهايبرنامه چهارم که براساس اجماع واشنگتنی تدوینشده به دولت نهم ارث رسیده است.»‏(87/3/7‏(کیهان،‏آنچه را که جان ویلیامسون عضو ‏«مؤسسهي اقتصاد بینالملل»،‏ در19903‏«اجماع واشنگتن»‏ خواند،‏ مواردياز اصول سیاست اقتصادي است که از رایزنی دائمی کنگرهي آمریکا و حکومت ایالات متحده،‏ صندوق بینالمللیپول (IMF)و بانک جهانی با بانکداران،‏ مدیران شرکتهاي فراملیتی،‏ سیاستمداران و وزیران دارایی پدیدآمد.‏ پیام اصلی این آیین از این قرار است:‏ بازار آزاد باید همهي فعالیتهاي اقتصادي را تنظیم کند،‏ دولتها بایدبراي حفظ انضباط مالی مداخله کنند،‏ به یک نرخ ثابت ارزي دست یابند،‏ اقتصاد را آزاد و خصوصی و آن را ازنظارت دولت رها کنند،‏ و به عنوان تنها راه دسترسی به اعتبارات و جذب سرمایه گذاريهاي خارجی،‏ اشتغالنیز انعطافپذیر شود.(18)3 Washington Consensus

راه ‏«توسعه»‏ از مسیر«فلاکت»‏ نمیگذرد 45از طریق فساد اخلاقی،‏ انحراف،‏ جرم و گرسنگی خواهند مرد.‏ طبیعت به احزا<strong>ي</strong> اصلیاش تجزیهخواهد شد،‏ مناطق و چشم اندازها کثیف،‏ و رودخانهها آلوده خواهند شد،‏ ایمنی نظامی به خطرخواهد افتاد،‏ ق<strong>در</strong>ت تولید غذا و مواد خام نابود خواهند شد.‏خرید مرتباً‏سرانجام،‏ اداره بازار <strong>در</strong> امر ق<strong>در</strong>تشرکت تجار<strong>ي</strong> را منحل خواهد کرد،‏ زیرا کمبودها و کثرتها<strong>ي</strong> پول،‏ مانند سیلها وخشکسالیها <strong>در</strong> جامعه ابتدایی،‏ ویرانگر خواهد بود<strong>نولیبرالیسم</strong> <strong>در</strong> ایرانآن چه همواره <strong>در</strong> رویارویی با نظام سلطه<strong>ي</strong> جهانیگفته میشود و شعارها<strong>ي</strong> پر طمطراقی که <strong>در</strong>زمینه<strong>ي</strong> نزاع آشتیناپذیر با استکبار جهانی داده میشود اغلب <strong>در</strong> کنار سیاستهایی که <strong>در</strong> عمل به کارگرفته میشوند رنگ میبازند.‏سال گذشته حسن سبحانی عضو کمیسیون برنامهو بودجه<strong>ي</strong> مجلس هفتم <strong>در</strong> همایش بررسی سیاستها<strong>ي</strong> اصل.(17)44قانون اساسی گفت:‏‏«سیاستها<strong>ي</strong>برنامه چهارم که براساس اجماع واشنگتنی تدوینشده به دولت نهم ارث رسیده است.»‏(87/3/7‏(کیهان،‏آنچه را که جان ویلیامسون عضو ‏«مؤسسه<strong>ي</strong> اقتصاد بینالملل»،‏ <strong>در</strong>19903‏«اجماع واشنگتن»‏ خواند،‏ موارد<strong>ي</strong>از اصول سیاست اقتصاد<strong>ي</strong> است که از رایزنی دا<strong>ي</strong>ٔمی کنگره<strong>ي</strong> آمریکا و حکومت ایالات متحده،‏ صندوق بینالمللیپول (IMF)و بانک جهانی با بانکداران،‏ مدیران شرکتها<strong>ي</strong> فراملیتی،‏ سیاستمداران و وزیران دارایی پدیدآمد.‏ پیام اصلی این آیین از این قرار است:‏ بازار آزاد باید همه<strong>ي</strong> فعالیتها<strong>ي</strong> اقتصاد<strong>ي</strong> را تنظیم کند،‏ دولتها بایدبرا<strong>ي</strong> حفظ انضباط مالی مداخله کنند،‏ به یک نرخ ثابت ارز<strong>ي</strong> دست یابند،‏ اقتصاد را آزاد و خصوصی و آن را ازنظارت دولت رها کنند،‏ و به عنوان تنها راه دسترسی به اعتبارات و جذب سرمایه گذار<strong>ي</strong>ها<strong>ي</strong> خارجی،‏ اشتغالنیز انعطافپذیر شود.(18)3 Washington Consensus

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!