نولیبرالیسم در بوته ي نقد

يده يهايهايهايهايهاتقدیر نامشترك مسافران تایتانیک 132ارتباطات جهانی است،‏ سفر میکنند.‏ آنها از رژیم غذایی بسیار موزون و مغذي فراوان و همچنین از منابع آبتمیز برخوردارند.‏ آنها به مراقبتپیچیپزشکی و به فرهنگ دسترسی دارند.‏اکثریت عظیم رنج دیده،‏ اما در شرایطی مسافرت میکنند که شباهت به تجارت وحشتناك برده از آفریقا بهمستعمرات گذشته در آمریکا دارد.‏85درصد مسافران این کشتی،‏ در گوشهي کثیفی از آن سکان داده شد،‏ ازگرسنگی و بیماري و درماندگی رنج میبرند.‏ بدیهی است که این کشتی بیشتر از آن بی عدالتی حمل میکند،‏که بتواند شناور باقی بماند.‏ این کشتی مسیري آنچنان غیر منطقی و بی معنیاي را طی میکند،‏ که نمیتواندبه بندر امنی برسد.‏ به نظر میرسد که مقرر است این کشتی با یک کوه یخ شناور تصادم بکند.‏ اگر چنین اتفاقیبیفتد،‏ ما همه با آن غرق خواهیم شد.»‏(5)گویندهي این جملات بی شک همچون هر منتقد رادیکال دیگري با عناوینی چون ‏«بدبین»،‏ ‏«غیرعلمی»،‏‏«شعاري»‏ و ‏«ایدئولوژیک»‏ خطاب یا بهتر بگوییم متهم خواهد شد و در سایهي اندیشهضدایدئولوژي،‏ ایدئولوژیکترین اندیشهمد روزضد انسانی را که علمی پنداشته میشوند به اذهان حقنه می کنند.‏چالش این نظرات با این سوال روبرو میشود که ‏«به جز روند کنونی چه روند دیگري میتواند وجود داشتهباشد؟».‏ اغلب جواب این سوال از قبل در ذهن پرسشگر موجود است و هدف از طرح آن بدیهی جلوه دادن طرحموجود و ناممکن جلوه دادن گزینهدیگر میباشد.‏اما براي رفع اتهام از این القاب که هر یک براي بی اعتبار شدن در عرصهي نظر کفایت می کند،‏ تنها اشارهايسر دستی به آمار میتواند محکی بر اثبات یا رد نظر منتقدان رادیکال باشد.‏ به این منظور فقط نیاز نیست بهآمار جهانی و مقایسهاي میان مناطق توسعه یافته و در حال توسعه و توسعه نیافتهي جهان ارجاع داده شود و ازافزایش شکاف نابرابري میان آنها صحبت کرد.‏ براي شناخت کل سیستم موجود میتوان به قلب این سیستم ونظامی که پشیرفتهترین مناسبات سرمایهداري در آن جاري است رجوع کرد.‏نمودار شماره(1)سهم درآمد کسب شده توسط یک درصد ثروتمندترین قشر جامعه آمریکا و هشتاد درصدپایینی جامعه آمریکا را مقایسه میکند.‏ همچنان که از نمودار بر میآید،‏ علی رغم اختلاف جمعیتی فاحشی کهمیان این دو گروه وجود دارد.‏ سهم درآمد یک درصد بالایی که داراي جمعیت بسیار کمتري می باشد روندعموماً‏ صعودي را طی کرده است و در برابر آن اقشار وسیعی از مردم کهسال80درصد بقیهي جامعه آمریکا راتشکیل می دهند،‏ هر ساله سهم درآمدي کمتري نصیبشان شده است.‏ همچنین شکاف بین این دو دسته ازمنتهی به1990که سال فروپاشی بلوك شرق و تک قطبی شدن جهان است افزایش یافته است.‏ اینفرایند مهر تأییدي بر این ادعا است که فروپاشی بلوك شرق به عنوان بلوکی که در تضاد میان کار و سرمایه،‏مدعی حمایت از«‏ کار»‏ بود و ظهور جهان تک قطبی از پس جنگ سرد،‏ نه تنها پیوندي عملی با ظهور