نولیبرالیسم در بوته ي نقد

سرمایهداري و تولید رضایت 100میآورد،‏ شیوهي تبلیغات براي خروج اسرائیلیها از نوار غزه در2005 آگوست 15است.‏ تمام رسانههاياسرائیلی و غربی طرح خروج از نوار غزه را به گونهاي دلخراش نشان دادند که معتبرترین روزنامهي عبري آن راتکرار ‏«طرح آسیب ملی«82نامید.‏ با حضور بیمورد ارتش براي اخراج آنها از نوار غزه عملا به هدف نهاییشانیعنی ‏«بخشیدن کرانهي غربی رود اردن به مردم اسرائیل»‏ تحکیم بخشیدند،‏ اما با نشان دادن فیلمهاي دلخراشاز خروج اسرائیلیها خمیر ذهن مردم دنیا،‏ به ویژه مردم آمریکا را در جهت به انجام رساندن اهدافشان کهسلطهي کامل بر کرانهي غربی رود اردن بود،‏ شکل دادند.‏ در حالیکه به راحتی و با پرداخت غرامت میتوانستندبیدخالت ارتش و بیصدا آنها را از نوار غزه بیرون کنند.(‏‎7‎‏)‏گاه با استفاده از بلندگوهاي رسانهايشان به دستآویزهایی پناه میبرند تا افکار عمومی داخل کشور و جهان رادر مسیر اهداف شومشان تغییر دهند.‏ در آوریل2005کنگرهي آمریکا قانونی به نام قانون انرژي سال به تصویبرساند تا در پناه این قانون بتواند به حفر منابع قطب شمال بپردازد.‏ واشینگتن براي فروش این هدف شوم بهمردم،‏ به دستآویزي چون ‏«کارآفرینی و کاهش وابستگی به منابع نفتی خاور میانه»‏ متوسل شد و از واژهيتخصصی و دیرآشناي ‏«کارآفرینی»‏ بهجاي واژهي زنندهي ‏«منافع»‏ استفاده کرد.‏ اما رسانههاي ذينفع از تاثیراتمضر این طرح بر زندگی بومیان منطقه،‏ محیط زیست،‏ نابودي یخچالها،‏ گردش آب گرم اقیانوسها و عوارضدرازمدت ناشی از آن حرفی به میان نیاوردند.‏از سوي دیگر براي توجیه حمله به کشورهایی چون افغانستان و عراق با دستآویزهایی چون ‏«دفاع پیشاپیش ازخود،»‏ ‏«ترویج دموکراسی،»‏ ‏«مبارزه با تروریسم»‏ و ‏«خلع سلاحهاي کشتار جمعی»‏ افکار عمومی را در جهتاجراي برنامههايشان تغییر دادند و به عراق حمله کردند و به اهداف شومشان رسیدند که یکی از آنها رامیتوان براندازي محدودیتهاي تحمیل شده از سوي برنامهي ‏«غذا دربرابر نفت»‏ سازمان ملل نام برد.‏ به گزارشروزنامهي تایمز مالی سه چهارم قراردادهایی که بیش از5میلیارد دلار ارزش داشتند،‏ بیهیچ مزایدهاي بهشرکتهاي نفتی آمریکا از جمله شرکت نفتی هالیبرتون واگذار شد که ریاست این شرکت را دیک چنی معاونرئیس جمهور سابق آمریکا به عهده داشت.‏ با این واگذاري،‏ هالیبرتون به بزرگترین و یگانه دریافتکنندهيسرمایههاي عراق تبدیل شد.(8)نمونهاي دیگر از نقش رسانهها در تغییر افکار عمومی،‏ تبلیغات وسیع و و به ظاهر جذابی است که براي جلبسرمایه و نیروي کار به ‏«دوبی»‏ صورت میگیرد؛ صحراي خشک و بیآب و علفی که به یاري سرمایههاي جهانی،‏امروز بهشت سرمایهداري تلقی میشود؛ سرزمین افسانهاي که هر آنچه بخواهی در آن قابل دسترسی است؛جزیرهاي که به تمام آروزهاي انسان جامهي عمل میپوشاند؛ ساختمانهاي مجلل،‏ طبیعتی باورنکردنی،‏ پیستاسکی در دلِ‏ کویر،‏ جزیرهاي به شکل نقشهي جهان،‏ زمین نتیس بر بام آسمانخراشها،‏ سفر به اعماق دریا و