ﻫﺎي ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺟﻨﺴﻴﺖ و ﭼﺎﻟﺶ اﺑﻬﺎم در دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻨﺎﺳﻠﻲ ﺑﻴﺮوﻧ

؛)‏JRI شيرازي و ...نكته مهم ديگر اين است كه چون در روند تكامل جنسيجنين،‏ شكل گيري دستگاه تناسلي ‏(تمايز جسمي جنسي)‏ دردو ماهه نخست بارداري ولي تمايز جنسي رواني كه هويت،‏گرايش و نقش جنسي را ميسازد،‏ در نيمه دوم بارداري رخميدهد،‏ اين دو فرآيند ميتواند بدون پيوستگي و وابستگي بهيكديگر پيش رفته و در برخي موارد ناهماهنگ باشد.(24)بنابراين در نوزدان دچار ،DSD درجه مردانه يا زنانهبودندستگاه تناسلي،‏ نميتواند نمايانگر هماهنگي و درجه مردانهيا زنانهبودن ساختارهاي جنسي رواني ‏(هويت،‏ گرايش ونقش جنسي)‏ مغز باشد.(24)در سال هاي اخير،‏ برنامهريزي درمانيDSD/AG بهروش OGP انجام ميشود و هرچند پژوهشها هنوز نتوانستهاست صحت اين شيوه درماني را نشان دهد (41ولي اينروش همچنان در بيشتر كشورها بكار برده ميشود.(12،13)در همين راستا،‏ شماري از پژوهشگران تلاش كردهاندبرآيند درازمدت روش OGP را بررسي نمايند و يافتههايآنان درستي اين شيوه درماني را به چالش كشيده است.‏پژوهشها نشان ميدهد كه شمار چشمگيري از كساني كهدچار DSD/AGبوده و به روش OGP درمان شدهاند،‏ دربزرگسالي هويت جنسي متفاوت از آنچه كه در كودكيبرايشان برگزيده شده بوده،‏داشتند ،52-62) .(1،5،12،19،20فراواني اين ناهماهنگي در انواع مختلف DSD/AG يكساننيست و فراواني آن بهويژه در افراد با ژنوتيپ XY كه دختربار آورده شدهاند بسيار بيشتر استنشان از آن دارد كه شيوه.(5،22)OGPالبته پژوهشهادرهمه افراد مشكل ايجادنكرده است و شماري نيز از اين روش سود بردهاند،52-62).(1،5،12،19،20،22ميزان قابل توجهي ناهماهنگي ميان جنسيت انتخابي براينوزاد مبتلا به DSD/AG و هويت جنسي آتي او ديده شدهاست.(7 ،14-17 ،19 ،21)اين شرايط نشان ميدهد كهچارچوبهاي كنوني براي رويارويي با DSD/AG نياز بهبازنگري بنيادين دارد (19،20،22،23،82). همچنين اين روشديرين با چارچوبهاي كنوني قانوني و اخلاقي نيز سازگارينداردنكته مهم ديگر،‏ ارزشي است كه افراد گوناگون به تواناييباروري در مقايسه با توانايي كاركرد در آميزش جنسي قائلهستند.‏ انتخاب و ارجحيت ميان توان باروري و توان كاركرددر آميزش جنسي،‏ ميان افراد گوناگون و همچنين در سنها ودورههاي گوناگون زندگي افراد،‏ يكسان نيستبنابراين (43).شايد شيوه كنوني درمان،‏ كه بيشتر توانايي كاركرد درآميزش جنسي را پايه گزينش جنسيت و گزينش روشهايدرماني و جراحي ميداند،‏ و به توان باروري كمتر بهاميدهد،‏ هميشه منطقي نباشد.‏ يافتههاي نوين نشان از آندارد كه در گزينش جنسيت،‏ برخي نكات مانند هويت جنسي،‏برخورداري از سلامت رواني جنسي،‏ توانايي باروري وخشنودي در زندگي آتي،‏ بسيار ارزشمند و سرنوشتساز وبرخي ديگر مانند خواست والدين،‏ قابل چشمپوشياست.‏نكته برجسته ديگري كه پژوهشهاي كنوني به روشنينشان ميدهد،‏ اين است كه داشتن هويت جنسي مردانه،‏وابسته به مواجهه با آندروژن در دوران جنيني است.‏ از اينرو درست نيست براي نوزدان با ژنوتيپ XY كه آلت1كوچك يا كلوآكال اكستروفي دارند،‏ جنسيت دختر برگزينيم.‏پيگيريها نشان داده است كه بيشتر اين افراد با اين كه دختربار آمده بودهاند ولي در سالهاي آتي با هويت جنسيمردانه زندگي كردهاند.‏ انتخاب جنسيت مردانه براي اين افرادگزينش درستتري است،‏ چون با هويت جنسي آنهاسازگارتر است،‏ به جراحي كمتري نياز دارد و توان باروريرا نيز برايشان حفظ ميكند.(5،22)مطالعات نشان ميدهند كه گروهي از مبتلايان به،DSD/AG در بزرگسالي به خاطر درمانهايي كه در كودكيبرايشان اعمال شده است،‏ به دادخواهي پرداختهاند.‏ ديدگاهآنها اين است كه گزينش جنسيت و جراحي ميبايست تاآشكارشدن هويت جنسي آنها و همچنين تا سني كهخودشان بتوانند جنسيت خود را برگزينند،‏ به تعويقميافتاده است.(9)تا كنون يافتههاي پژوهشي كه بتواندپشتوانهاي مستحكم براي روش OGP باشد،‏ به دست نيامدهاست.‏ هنوز اين كه براي هر فرد چه روش درماني برگزيده1- Cloacal exstrophy.(9)Downloaded from http://www.jri.ir137فصلنامه باروري و ناباروري/‏ تابستان 1389