شاه خاكستري‌چشم (گزيده‌ي شعرهای آنا آخماتوا برگردان ... - Goftaman.com

‎228‎‏/شاه خاكستريچشماما بازي همچنان با او باقي ماند.‏ بايد ميانديشيده است دربارهي مارينا تسوهتايواي شاعر،‏ تنها زني كهآنا همتراز خود در ميانگاشت.‏ تسوهتايوا خود را در يلابوگا Yelabuga حلقهآويز كرده بود،‏ در امتدادرودخانهي كاماKamaمركز كار اتحاديهي نويسندگان در چيستوپل.‏ آنا تنها يك بار او را ديده بود،‏ نهدر شمال دوردست بلكه در مسكو،‏ درست پيش از يورش ارتش آلمان.‏ تا آن وقت،‏ همهي خانوادهيتسوهتايوا در اردوگاه بودند به جز پسرش گئورگيا ،Georgiy كه او را ميپرستيد.‏ مارينا خود را دريلابوگا كشت،‏ با همهي اين احوال.‏ با يادآوري آن،‏ آنا بر خودش صليب كشيد.‏ كه به خيال مرگ افتادنهرگز بختي خوبي نبوده است،‏ و از آن بدتر خودكشي.‏ و پسر خودش،‏ لو،‏ اكنون در گولاگ Gulag بود-‏پسري باهوش كه شايد تاريخدان زبدهاي بشود.‏در بارهي آن نميانديشيد،‏ يا دربارهي واژههايي كه در آخرين نامهاش لو به او آسيب فراواني رساندهبود.‏ او را دست انداخته بودند:«‏ مادرتان بسيار مشهور است،‏ او ميتوانست با كلامي شما را رهاييدهد،‏ اما اهميتي نميدهد.»‏ چگونه مي توانست باور كند؟ كوشيده بود هر ترفندي را براي رهايياشبه كار گيرد.‏ آيا نميدانست كه او بيياور است؟ افكارش را در بيرون سرش دسته بندي كرد.‏ لو روزيشايد او را فراموش كند.‏ اگر هر دو زماني بسنده زندگي كنند.‏تاشكند شهر بادامها و زردآلوها بود،‏ بازارهايي پر از ميوه،‏ دختران قهوهاي پوست.‏ گاهي آنجا كاروانيجادويي از شتران ميآمد.‏ در گرماي خشك،‏ ياد گرفته بود سايهي درختي را در برابر نور خورشيد قدربداند.‏ سراسر عمرش را در شهري دريايي و باراني سپري كرده بود.‏ آب همهي شعرش را رنگاميزيكرده بود،‏ آب و اشباح.‏ اكنون در ميان استپهاي پهناور در جهاني اسلامي ميزيست.‏