کودتا، حاکمیت و فروپاشی - Goftaman.com

www.goftaman.comتوسعه طلبیاصلی اينبسوی جنوب بود که سراسر منطقه قفقاز وآسيای ميانه را در برگرفت و تا سال‎1979‎دامنه آن بدروازه ی خيبر رسيد.‏البته اين سياست و عملکرد با تحليل هاوتعبير های که بنام تشکيل کشور کبيرشوراها،‏ وقوع انقلاب پرولتری وکارگری،‏همبستگی وکمک انتر ناسيوناليستی وانجام ميافت همسويی و مطابقت نداشت.‏ حتیآنچه که بنام ديکتاتوری پرولتاريا بااستناد به انديشه و ديدگاه کارل مارکساز سوی کمونيزم روسی و بسياری ازکمونيستان حاکم در اقصی نقاط جهانانجام يافت در تناقض با تحليل ها وبرداشت های اين فيلسوف منتقد نظامسرمايه داری بود که کارگران جهان رابرای انجام انقلاب کارگری به اتحادفراخواند.‏ هدف مارکس از ديکتاتوریپرولتاريا،‏ حاکميت اکثريت مطلق جامعهو کشوری متشکل از کارگران و زحمتکشان وسرکوبی يک اقليت کوچک استثمارگر ومالک وسايل توليد در دفاع از حکومتاکثريت بود.‏ اما برای کمونيستان حاکمدر بسياری از کشورهای که صاحب قدرتسياسی شدند انديشه های مارکس تنها بهعنوان ابزار و وسيله دست دولتمداران وقدرتمندان احزاب کمونيستی مورد استفادهقرار گرفت.‏ در حالی که نه شکل گيریحاکميت آنها که به عنوان انقلاب مطرح وتجليل می شد،‏ و نه شيوه ی زمامداری ودولتمداری شان با آنچه که کارل مارکسدر مورد انقلاب پرولتری و دولتسوسياليستی پرولتاريا می گويد همآهنگی...17www.goftaman.comبسياری ازداشت.‏ البتهانديشه ها و پيشبينی های کارل مارکساز يکطرف به واقعيت نپيوست و از جانبديگر برخی از تفکرات و باورهای اوچون"‏ ديکتاتوری پرولتاريا"‏ از زاويهآزادی و دموکراسی مدرن امروز موردترديد قرار می گيرد.‏پس از مارکس و لنين،‏ نظريه پردازان،‏سياستمداران و دانشمندان فلسفه و مکتبمارکسيزم باديدگاه نو،‏ متفاوت وانتقادی از مارکسيزم وارد ميدان شدند.‏ديدگاه ها و مکتب های جديد در موردبينش و افکار فلسفی و اجتماعی مارکسشکل گرفت.‏ از مهمترين اين هامی توان ازمکتب انتقادی فرانکفورت ونيو مارکسيستهای اين مکتب نامبرد.‏ افرادی چون:‏‏"هورکهايمر"،‏ ‏"آدورنو"،‏ ‏"مارکوزه"‏ و‏"يورگن هابرماس"‏ از چهره های شاخص واز تيوری پردازان اين مکتب اند.‏ برمبنای ديدگاه و تحليل آنها از مارکسيزمو انقلاب پرولتری نيز حدس و حديثی ازمدل انقلاب پرولتری حفيظ الله امين وجودندارد.‏با توجه به افکار و تحليل های کارلمارکس از انقلاب پرولتری و سوسياليستی،‏آنچی که در‎7‎ ثور‎1357‎ ازسوی حزبدموکراتيک خلق،‏ حزب مارکسيستلنينيست طرفدار شوروی در افغانستانبوقوع پيوست،‏ انقلاب نبود.‏ اين حادثهيک کودتای خونين بود که توسط اعضایمخفی حزب مذکور در ارتش به ويژه توسطنظاميان جناح خلق اين حزب براهانداخته شد.‏ نه تنها اين کودتا را از-18