کودتا، حاکمیت و فروپاشی - Goftaman.com

www.goftaman.comشورایبهووابسته نيروی مربوط به سلطانعلینظاربودند.‏ رابيروکراتانکه غوربندی آنها کشتمند بخش اعظمفاسدوابسته به کشتمندميداند.‏ کودتای شهنوازتنیجناح خلق که پس از ونيرویمی بردند زندان به سر بيشتردر غوربندی حزبی های سرسپردهنظر پنجم از ووفاداربه سياست مصالحه ملی نجيب االلهبودند.(‏‎44‎‏)‏ازاينکه ديدگاه غوربندی درصرف نظر چه حددسته بندی های پنجگانه تا مورد انعکاس دقيقی ازتفرقه وخصومت درونیوشاخه های حزب مذکوراست،‏ نکتهجناح ها که حزب دموکراتيک خلق درمسلم آن بود دوران رهبری نجيب االله وسياست مصالحه ملیوخصومتشديد اختلاف وتفرقه دچار او شاخه هاوفراکسيونهای حزبگرديد.‏ انگيز نمیاين دوران تنهابه پنج دسته محدود در پرچمدرداخل دوجناح اصلی خلق و شد.‏ وجوددسته هاوشاخه های بيشتری عرض منازعهفزاينده وارد که بگونه ميکرد خلقی ها سههم می شدند.‏ با ومخاصمت دودسته ی رقيب ازشاخه شده بودند.‏ هواداران تره کي وامين شمرده می شدندپکتينو وطنجار برهبري سوم وشاخه هوادارن تره کیطرفدارنجيب االله بودند.‏ تنیشهنواز بدور وسپس بدورگلابزوی چندطرفداران امين که هر گردآمدند.‏ بهتوسط نجيب االله اززندان رهاگرديدند نيزميان پري ها در ميرفتند.‏ راه خود مختلف رقيب شکل گرفتهو دسته های متعدد بود.‏625www.goftaman.comبرسرمصالحهنه تنهاتوافقملی در داخل حزب دموکراتيک خلق وجودنداشت،‏ بلکه اين برداشتهاونتيجهگيريها ميان کابل و مسکواز مصالحه ملیيکسان و همآهنگ نبود.‏ به نظربرخی ازتحلليگران برداشت و اهداف از مصالحه ملیخصوصاً‏ در مراحل بعدی ازسوی نجيب ومسکومتفاوت بود.‏ يک نويسنده غربیمعتقداست:‏ ‏«در ارزيابی مصالحه ملیوپيشبرد آن در مراحل بعدی بايددرنظرداشت که اهداف نجيب االله از آنبامقاصددولت شوروی دراين مورد يکساننبود.‏ رهبری شوروی و يادست کم يک جناحمهم در درون آن عمدتًا درنظر داشت بااجرای اين برنامه اعتبار بين المللی بهدست آورد،‏ اگرچه به نظرميرسيدادواردشواردنادزه وزيرخارجه وقت شورویتلاش ميکرد ازاين طريق بقای رژيم نيزتاحدودی تضمين شود.‏ دولت شوروی همروشن کرد که تنهاازدولتی به رهبری نجيباالله حمايت می کند که بدين ترتيب ویامکانی برای مانور ونمايش می يافت.‏ نجيباالله برخلاف بسياری از رهبران شوروی ازاينواقعيت آگاه بودکه توافق تقسيم قدرتبامجاهدين راه به جايی نمی برد و تلاشکردموافقت جناحهای مختلف شوروی رادرجهت تعقيب سياست های خود جلب کند کهدر اين راه مؤفقيت های قابل توجهی نيزداشت.‏ نظر او اين بودکه تاآنجاکه ممکناست گروه های مسلح مخالف بيشتری به روندصلح بپيوندد ودولت قسمت بيشتری از قدرترا درسطح محلی به آنان واگذار کند،‏ امادر همين حال دولت در مرکز به ميزان626