ฉบับ สมบูรณ์ - Thailand Energy Network for Educators หน้าแรก

การวิจัยพัฒนาเทคโนโลยีเซลล์แสงอาทิตย์ของประเทศไทยประเทศไทยมีการใช้แผงรับความร้อนแสงอาทิตย์ทั้งชนิด Flat plate และ Evacuated tube อย่างแพร่หลาย เทคโนโลยีทั้งสองชนิดมีความคงทน ประสิทธิภาพและราคาที่ไม่ต่างกันมาก โดยมากเป็นการนำเข้าจากต่างประเทศ การผลิตในประเทศมีเฉพาะชนิด Flat plate ซึ่งในปัจจุบันมีการพัฒนาสารเคลือบแผ่นดูดกลืนความร้อนชนิด Super selective ทำให้มีประสิทธิภาพและอุณหภูมิสูงทัดเทียมกับแผง Evacuatedcollector แต่มีราคาสูงขึ้นเช่นกัน แผง Flat plate ชนิดไม่มีกระจกครอบ (Unglazed flat plate) มีราคาถูกติดตั้งง่าย แม้ทำอุณหภูมิไม่สูงมาก (~50 องศาเซลเซียส) แต่สามารถใช้ทำน้ำร้อนสำหรับ Pre-heat boilerได้ ซึ่งมีศักยภาพสูงสำหรับอุตสาหกรรมที่ใช้อุณหภูมิต่ำแต่ใช้น้ำในประมาณมาก ในปัจจุบันเริ่มมีการนำเข้าจากต่างประเทศ และมีการติดตั้งใช้งาน แต่ยังไม่แพร่หลายในประเทศไทย การผลิตในประเทศ ทั้งโดย กฟผ. และผู้ผลิตรายย่อยอื่นๆ มีราคาถูกกว่าแผงจากต่างประเทศแต่ประสิทธิภาพยังด้อยกว่า นอกจากนั้น ผู้ผลิตไทยไม่ได้ให้ความสำคัญกับการวิจัยพัฒนา ทำให้แม้มีการผลิตมานานแต่ไม่มีการพัฒนาคุณภาพของผลิตภัณฑ์ในปัจจุบันและในอนาคต 10-20 ปีข้างหน้า ในประเทศไทยได้มีการส่งเสริมระบบการผลิตน้ ำร้อนพลังงานแสงอาทิตย์แบบผสมผสานกับความร้อนเหลือทิ้ง การใช้พลังงานไฟฟ้าในการผลิตน้ ำร้อนถือว่าเป็นวิธีที่ไม่เหมาะสมกับคุณค่าของพลังงานไฟฟ้าทางเลือกหนึ่งของการผลิตน้ำร้อน คือ การใช้พลังงานแสงอาทิตย์ และความร้อนเหลือทิ้ง (waste-heat) เช่น ความร้อนทิ้งจากชุดระบายอากาศของเครื่องปรับอากาศ เครื่องทำความเย็นหรือปล่องไอเสีย เป็นต้น สำหรับกิจการโรงแรม โรงพยาบาล อาคารธุรกิจหรือโรงงานบางแห่งนั้น สามารถใช้ระบบผลิตน้ำร้อนพลังงานแสงอาทิตย์แบบผสมผสานกับระบบผลิตน้ำร้อนจากความร้อนเหลือทิ้ง เพราะกิจการเหล่านี้ล้วนมีการใช้ระบบปรับอากาศ เครื่องทำความเย็น เตาเผา หม้อไอน้ำ ที่มีความร้อนเหลือทิ้งอยู่มากการใช้พลังงานผสมผสานดังกล่าว สามารถลดความสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงหรือพลังงานไฟฟ้า และสิ่งที่สำคัญคือเป็นการใช้พลังงานธรรมชาติและพลังงานเหลือทิ้งนำกลับมาใช้ประโยชน์ได้โดยตรง สำหรับในประเทศไทยโดยทางกระทรวงพลังงานให้การสนับสนุนตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550 ให้การสนับสนุนในการติดตั้งระบบระบบผลิตน้ำร้อนพลังงานแสงอาทิตย์แบบผสมผสานกับระบบผลิตน้ำร้อนจากความร้อนเหลือทิ้ง จนถึงปี พ.ศ. 2565โดยมีเป้าหมายการติดตั้งระบบผลิตน้ำร้อนประมาณ 300,000 ตารางเมตร63