نشریه پیام کارگران فلزکار شماره ١٦

صبحِ‏ زودِ‏ روزِ‏ بعد)سه شنبه 12 فوریه(‏ کارگران به سوی کارخانه حرکت کردند.‏ کارگران درجاهای خود قرار گرفتند و خط تولید در مقابل دوربینهای خبرنگاران و روزنامه نگاران،‏ توسطکارگران کلید خورد.‏ کارگران یک تور راهنمایی در کارخانه گذاشتند و همۀ جزئیات پروسۀتولید را برای جمعیتی که به پشتیبانی و همبستگی باکارگران در آنجا حضور داشتند ، توضیحدادند.‏هنوز راه درازی در پیش است.‏ هزینۀ تولید بسیار باالست،‏ دسترسی به اعتبارات غیرممکن استو بدست آوردن بازار در شرایط افت اقتصادی نامعلوم است.‏ ولی کارگران همچنان امیدوارند.‏کمکهای مالی و فکری سازمانها و گروههای حمایت کننده برای براه افتادن کارخانه در چند ماهاول ، همچنین برای توزیع محصوالت میتواند کافی باشد.‏همانطور که اشاره شد این کارخانه مواد و مصالح ساختمانی تولید میکند که در ساختن خانهها مورد استفاده قرار میگیرند مثل گچ،‏ بتونه ، و چسب موزائیک و دیگر مصالح ساختمانی .کارگران این کارخانه به خوبی میدانند چگونه کیفیت محصوالت را بهبود ببخشند آنها تحقیقاتیرا شروع کرده بودند برای تولید محصوالتی که دارای مواد سمی نیستند.‏ همچنین در نظر دارندهزینه های تولید را پایین آورده و در نتیجه محصوالت را با قیمت پایین تر عرضه کنند.‏ از آنجاکه این محصوالت حجم زیادی دارند ، حمل و نقل آنها به نقاط دوردست و یافتن بازاربیشتربرای فروش یکی از مشکالت خواهد بود.‏ و بازار فروش محدود میشود به داخل و کشورهایحوزۀ بالکان.‏کارگرا ن کارخانۀ ‏"ویومی"‏ سه روز را در میان موجی از حمایتها و همبستگی های اجتماعیبرای باز گشایی کارخانه شان تجربه کردند.‏ این سه روز فقط نمایشی بود از نتیجۀ روزها وماهها و دو سال تالش و همفکری برای اینکه به این نتیجه برسند:‏ که برای رهایی از مصیبتبیکاری و فقر باید خود را از چنگ سلطۀ اقتصادی سرمایه داران رها کنند.‏ و هرگز به قولها،‏وعده وعیدها و دروغهای دولتمردان اعتماد نکنند . آنها به خوبی میدانند که این شروع یک راهطوالنی و دشوار است.‏برگرفته از سایت:‏www.viome.org36پیام فلزکار