The Efficacy and Effectiveness of Online CBT - Jeroen Ruwaard

152 Samenvattingeffectgrootte van d =.9; P < .03). Behandelde deelnemers herstelden ook relatiefvaker van depressieve klachten dan de deelnemers in de wachtlijstconditie (al moetdaarbij aangemerkt dat dit verschil significantie bereikte op slechts één van de tweeprimaire uitkomstmaten - de SCL-90R). De follow-up liet zien dat de verbeteringenstabiel waren gebleven. Deelnemers die tijdens of na de behandeling antidepressivagebruikten, bleken echter wel teruggevallen. De grote effectsizes en de hoge mate vancliënttevredenheid die werden gevonden in deze studie gaven een duidelijk signaal af.De studie bevestigde het beeld dat face-to-face contact geen noodzakelijke voorwaardeis voor effectieve behandeling van depressieve klachten. Bovendien werd verdereondersteuning gegeven aan de hypothese dat de mate van begeleiding een kritischedeterminant is van de impact van een online interventie.In de derde studie, beschreven in hoofdstuk 4, richtten we ons op de online behandelingvan paniekklachten. Achtenvijftig deelnemers met klinische of subklinischepaniekklachten doorliepen een online programma van veertien weken, dat bestaat uiteen combinatie van psycho-educatie, in vivo en in vitro exposure, ontspanningsoefeningenen cognitieve herstructurering. De helft van de deelnemers startte meteenen de andere helft na 14 weken. De follow-up werd dit keer na drie jaar uitgevoerd.De ernst van de paniekklachten werd in kaart gebracht via een zelfrapportagevragenlijst,de Panic Disorder Severity Scale Self-Report (PDSS-SR) en een paniekdagboek,waarin de deelnemers de intensiteit en frequentie van hun paniekaanvallen bijhielden.Lichamelijke sensaties, agoraphobische cognities en vermijding en algemene psychopathologie,werden gemeten via de Bodily Sensations Questionnaire (de BSQ), deAgoraphobic Cognitions Inventory (ACQ), de Mobility Inventory (MI) en de DASS.De drop-out was laag: 89% van de deelnemers rondde de volledige behandelingaf. Bijzonder was ook dat 81% van de deelnemers kon worden achterhaald voor dedrie-jaar follow-up. De behandelgroep bleek op alle uikomstmaten significant meerverbeterd dan de controlegroep (p < .03), met uitzondering van de agorafobischematen (ACQ en MI). De significante effecten waren middelgroot tot groot (.4 < d< 1.1) en kwamen het sterkst tot uitdrukking in het paniekdagboek. Behandeldedeelnemers rapporteerden duidelijk minder frequente en minder intensieve paniekaanvallendan de onbehandelde deelnemers. De behandeling verhoogde de kansop een halvering van het aantal paniekaanvallen van 14% naar 52%. De follow-