126 - راه توده

More documents

Recommendations

Info

١٢۶ – ديماه http://www.rahetude.de ١٣٨٢ ١٦ دوره دوم راه توده آذر ... بودم است " البته حالا دیگر خروج از حاآميت بسيار دیر و بيثمر چند بار باید مجموع این جملات را با دقت خواند تا به عمق شيوه وی دست یافت.‏ طبق این سخنان،‏ آقای اميرخسروی،‏ تا زمان عدم رد لوایح براین نظر بوده آه باید مطابق با قانونمنديهای حاآميت دوگانه برخورد آرد،‏ ولی آن زمان برعكس طرفدار خروج از حاآميت بوده و امروز آه این لوایح رد شده ایشان آه معقتد بوده در صورت رد لوایح باید از حاآميت خارج شد،‏ برعكس،‏ دیگر طرفدار خروج از حاآميت نيست چون بگفته وی ‏"حالا دیگر خروج از حاآميت بسيار دیر و بيثمر است".‏ همه این تناقض گویی ها هم فقط بخاطر آن است آه بنحوی خروج از حاآميتی آه هوادار آن بوده است را توجيه آند.‏ اميرخسروی در ادامه پس از آنكه عمل و حرف دیروز خود را نقض مي آند و اعلام مي آند بعد از رد لوایح " " دیگر طرفدار خروج از حاآميت نيست و آن را دیر و بيثمر"‏ ميداند به محمد خاتمی اشاره مي آند و مي نویسد"همين بودن ایشان در مقام ریاستجمهوری و این چانه زنيها و گلایهها و اشغال بخشی از فضای سياسی آشور،‏ در پيشبرد جنبش آزاديخواهی نقش مثبتی داشته است...‏ با تمام آمبودهایش،‏ فكر ميآنم بهتر است تا پایان بماند"‏ اما هنوز این جمله تمام نشده براساس روش خود دوباره سخن خود را نقض مي آند و مي نویسد:‏ ‏"به باور من آزادی خواهان اصلاح طلب ایران پيش روی خود،‏ راهی جز بستن دفتر اميد به حاآميت دوگانه ندارند.‏ باید در فكر و اندیشه راهحل مستقلی در خارج از حاآميت بود".‏ شاید لازم نباشد به آقای اميرخسروی توضيح داد آه نه آسی طرفدار حاآميت دوگانه است و نه آسی به آن اميد بسته است.‏ همه بحث برسر آن است آه چگونه و بسود چه آسی می توان و باید حاآميت دوگانه را یگانه آرد.‏ حاآميت یگانه راست و جبهه ضداصلاحات یا حاآميت یگانه جبهه مدافع اصلاحات و مردمسالاری در مرحله آنونی؟ بنابراین دو مشی رویاروی هم قرار گرفته اند:‏ - استراتژی جبهه ضداصلاحات آه ميكوشد به حاآميت دوگانه خاتمه دهد و حاآميت را هر چه سریعتر بسود خود یگانه آند،‏ - استراتژی جبهه اصلاحات آه،‏ برعكس مي آوشد حاآميت دوگانه را حفظ آند تا زمانی آه بتواند آن را بسود طرفداران اصلاحات یگانه آند.‏ خروج از حاآميت زمانی آه اميرخسروی ‏"قویا از آن دفاع مي آرد به معنای یگانه شدن حاآميت بسود جبهه ضداصلاحات و دشمنان دمكراسی و مردمسالاری بود و اقدامی بود آاملا انفعالی و نادرست.‏ آه پيامدهای آن را می توان در نتيجه انتخابات شوراها دید.‏ اینكه اميرخسروی دچار چنين اشتباه بزرگی شد آه در آن زمان از خروج از حاآميت دفاع مي آرد و در واقع راه را برای یگانه شدن حاآميت بسود راست هموار مي آرد شاید بقول خودش ناشی از خطای معرفتی است و هنوز ‏"درك درستی از آزادی”‏ ندارد.‏ اما این نخستين بار نيست.‏ به هنگام انتخابات دوم خرداد اميرخسروی از مردم خواست آه به خاتمی رای ندهند و رای سفيد بدهند.‏ اجابت این خواست به معنای پيروزی ناطق نوری بود.‏ امروز اميرخسروی از خاتمی ستایش مي آند آه با بودنش و ماندنش فضا را باز آرده است.‏ آیا دیروز،‏ آنموقع آه اميرخسروی از مردم خواست به خاتمی رای ندهند،‏ یاد اشتباه ‏"چپ ایران"‏ نبود؟ چرا گناه بقول خودش ‏"نابخشودنی”‏ را در سال دوباره تكرار آرد؟ آیا همچنان در سال دچار خطای معرفتی بود و درك درستی از آزادی نداشت؟ یا اینكه در انتقادی آه از گذشته چپ ایران مي آرد جدی و صادق نبود و در نتيجه نمي توانست واقعا از آن درس بياندوزد؟ واقعيت آن است آه اميرخسروی تمایلی به انتقاد از دیدگاههای خود ندارد و به همين دليل هيچگاه موضع آاملا نادرست خود را در انتخابات ١٣٧۶ جدا نقد نكرد و بي دليل نيست آه او ناگزیر است در هر بزنگاه تازه این جنبش اشتباه خود را تكرار و تكرار آند.‏ طرح بی موقع خروج از حاآميت،‏ تكرار همان خطای نابخشودنی رای سفيد انتخابات همانطور آه امروز ادعای ضرورت بستن دفتر اميد به حاآميت دوگانه ادامه همان اشتباه است.‏ اما خروج داوطلبانه از حاآميت آه در مرحله آنونی به معنای یگانه شدن حاآميت بسود جبهه ضداصلاحات و مردمسالاری است،‏ زمانی دارای حداقل توجيه می بود آه حاآميت دیگر حاآميت نباشد،‏ یعنی قدرت در دست آن،‏ فاقد قدرت واقعی باشد و در مرحله ای قرار گرفته باشد آه شمارش معكوس سقوط آن آغاز شده باشد.‏ نگاه کنيد به استعفای نمایندگان مجلس شاهنشاهی در سال ۵٧، استعفای سران نظامی،‏ اعلام بی طرفی ارتش و...آن چيزهائی که باید از گذشته آموخت اینهاست نه توهم حمایت از دولت بازرگان یعنی دفاع از آزادی،‏ آنهم درسال ۵٨ که گسترده ترین آزادی ها در جامعه ایران برقرار بود،‏ آنچنان که بنام چریک فدائی به سفارت امریکا لشکر کشی شد و مطبوعات خيلی دمکرات شده ای نظير ‏"پيغام امروز"‏ به سردبيری ‏"رضا مرزبان"‏ و یا فکاهی نامه ‏"آهنگر"‏ به سردبيری منوچهر محجوبی که اولترا رادیکال منتشر می شدند و چشم دیدن حزب توده ایران را هم در عرصه سياست کشور نداشتند ‏"مثلث بيق"‏ ‏(بنی صدر-‏ قطب زاده-‏ یزدی)‏ را کشف کرده و مرتب درباره آن می نوشتند و یا داستان گربه نره ‏(آیت االله منتظری)‏ را برای خوانندگان خود شرح می دادند.‏ نه تنها اسناد،‏ بلکه شاهدان آن ماجراجوئی ها و چپ نمائی ها هنوز زنده اند.‏ بپرسيد تا برایتان شرح بدهند چگونه راه ارتجاع را برای سلطه برقدرت هموار کردند.‏ چه چيز به اميرخسروی نشان داده بود یا نشان داده است آه جنبش دیروز در مرحله خروج از حاکميت بود و یا امروز هستيم؟ افسوس اميرخسروی آه گویا او دیروز طرفدار خروج از حاآميت بود ولی چون به موقع اینكار انجام نشد اآنون دیگر دیر شده است،‏ خطایی است فاحش تر و توجيهی است غيرقابل دفاع تر از نفس حمایت بی موقع وی از اندیشه خروج از حاآميت.‏ ١٣٧۶ ١٣٧۶ بود.‏ ١٣٧۶ مرآز ثقل در آجاست؟ " اميرخسروی در توجيه ‏"بستن دفتر اميد به حاآميت دوگانه"‏ به نظریه مرآز ثقل"‏ متوسل ميشود و در تناقضاتی ٧۶
١٢۶ – ديماه http://www.rahetude.de ١٣٨٢ ١٧ دوره دوم راه توده آذر عميق تر فرو ميرود.‏ به گفته وی ضرورت پایان اميدواری به حاآميت دوگانه از آنجا ناشی ميشود آه ‏"مرآز ثقل جنبش اصلاحات در حال انتقال از حاآميت دوگانه به بيرون از آن و به درون جامعه است"‏ تا آنجا آه به تاریخچه نظریه موسوم به مرآز ثقل مربوط ميشود،‏ این نظریه نخستين بار به شكل دقيق خود در راه توده بهمن ما ١٣٧۴ مطرح شد.‏ در آن زمان آه اپوزیسيون سرگرم تشكيل آلترناتيو دمكراتيك در خارج از آشور بود،‏ راه توده با تحليل اوضاع داخلی ایران اعلام آرد آه ‏"تضاد عمده و تعيين آننده سرنوشت ایران تضاد درون جمهوری اسلامی است و نه تضاد ميان جمهوری اسلامی و اپوزیسيون".‏ این سخنان البته در آن موقع در اپوزیسيون خارج از آشور ایران تاثيری نداشت و آنان همچنان بدنبال الترناتيو دمكراتيك خود ميچرخيدند.‏ اما راه توده از جمله بر اساس این اندیشه آه از تحليل مشخص اوضاع ایران ناشی مي شد،‏ در دو انتخابات مجلس پنجم و ریاست جمهوری خرداد آه آنان را برای سرنوشت ایران تعيين آننده تر از تشكيل آلترناتيو دمكراتيك در خارج از آشور مي دانست شرآت آرد و به مردم توصيه کرد آرای خود را به سود نامزدهای طرفدار اصلاحات به صندوق بریزند و از توده ای ها و همه نيروهای مترقی داخل کشور نيز خواست نه تنها چنين کنند،‏ بلکه مشوق آن در ميان مردم باشند.‏ بعد از دوم خرداد و غافلگير شدن گروههای خارج از آشور تحریم آننده انتخابات،‏ نظریه مطرح شده در راه توده اپوزیسيون را در فكر فرو برد ولی از آنجا آه تمایلی به اعلام اینكه این اندیشه نخستين بار درآجا و از طرف چه آسانی مطرح شده است وجود نداشت،‏ بنام نظریه مرآز ثقل و گرانيگاه و غيره طرح گردید.‏ بابك اميرخسروی و فرخ نگهدار هر دو آن را بلافاصله پس از دوم خرداد اعلام آردند.‏ بعدا سعيد برزین نتيجه تحقيق خود در مورد جناح بندی سياسی در ایران را به همين موضوع اختصاص داد و با اشاره به انتخابات خرداد ٧۶ یادآور شد آه ‏"انتخابات ٢ خرداد ثابت آرد آه نيروهایی آه در تعيين سرنوشت سياسی موثر بودند عمدتا در داخل نظام حضور داشتند و نيروهای خارج از نظام نقش اندك و چه بسا بی تاثيری را ایفا مي آردند.‏ در این شرایط ، مبارزه ميان نيروهای داخل نظام با نيروهای خارج از نظام موجب تحول نشد.‏ بلكه مبارزه ميان خود جناح های داخل نظام بود آه به تغيير و تحول انجاميد."‏ ) جناح بندی سياسی در ایران از دهه ١٣٦٠ تا دوم خرداد تهران ، نشر مرآز ٧۶ ،١٣٧٦ " " ... ، ١٣٧٧ ، ص (٨٩ اما،‏ واقعيت اینست که اميرخسروی نظریه مرآز ثقل را هم دستكاری مي آند و نخست مرآز ثقل را از درون جامعه به درون حاآميت مي برد تا آن را دوباره بعنوان یك واقعه و تحول تازه آه گویا او آشف آرده،‏ از درون حاآميت به درون جامعه انتقال دهد و بگوید ‏"مرآز ثقل جنبش اصلاحات در حال انتقال از حاآميت دوگانه به بيرون از آن و به درون جامعه است".‏ اما،‏ باز هم حقيقت اینست که حاآميت دوگانه خود بازتابی از وجود جنبش اصلاحات در درون جامعه است.‏ گفتن اینكه مرآز ثقل جنبش اصلاحات در حال انتقال از درون حاآميت دوگانه به درون جامعه است هيچ معنایی ندارد.‏ هر دوی اینها اشكال مختلف یك جنبش هستند.‏ بدون وجود جنبش اصلاحات در جامعه اصلا چيزی بنام حاآميت دوگانه وجود نداشت و نميتوانست بوجود بيآید.‏ آشکار سازی هرچه بيشتر و تشدید هرچه کامل ترحاآميت دوگانه دستآورد و درواقع بزرگترین دستآورد جنبش اصلاحات درون جامعه تا به امروز بوده است.‏ رويكرد به خارج از آشور : از این ادعا آه آه گویا مرآز ثقل جنبش اصلاحات در حال انتقال از حاآميت دوگانه به درون جامعه است اميرخسروی دو نتيجه ميگيرد یك توجه به خارج ، دوم تحریم انتخابات مجلس هفتم.‏ اميرخسروی ظاهرا ‏"جامعه"‏ را خارج از آشور مي داند زیرا بلافاصله پس از طرح نظریه خود و آنجا آه مي خواهد ‏"راههای برون رفت"‏ از این وضع را نشان دهد به سراغ تشكيل جبهه جمهوریخواهی در خارج از آشور مي رود و مينویسد:‏ " برای برون رفت از آچمز آنونی،‏ طيف گستردهای از جمهوری خواهان در خارج از آشور،‏ در بيانيه ٢٥ اردیبهشت ماه ١٣٨٢، تحت عنوان ‏«برای اتحاد جمهوری خواهان ایرا ن»،‏ همه نيروهای آزادی خواه آشور را برای همگامی و هم آهنگی و ایحاد یك جنبش گسترده دموآراتيك دعوت آرده اند.‏ از نظر ما،‏ اینكه طيف گسترده ای از جمهوریخواهان خارج از آشور بكوشند یك جنبش گسترده دمكراتيك ایجاد آنند فی نفسه اقدامی است آه می تواند مثبت باشد به شرط آنكه درك درستی از امكانات ، محدویتها و وظایف هر جبههای آه در خارج از آشور تشكيل ميشود وجود داشته باشد.‏ هر جبهه یا تشكل در خارج از آشور زمانی ميتواند نقش مثبت و مفيدی داشته باشد آه امكانات خود را در خدمت پيشبرد مبارزه مردم در داخل آشور قرار دهد.‏ ولی ميدانيم آه همه دیدگاه ها در درون جبهه جمهوریخواهی خارج از آشور براین اساس شكل نگرفته و از جمله بخشی از آن مي آوشد تا با نفی مبارزه در داخل،‏ جبهه جمهوریخواهان خارج از آشور را به الترناتيو مورد حمایت غرب دربرابر،‏ در رقابت یا در همكاری با سلطنت تبدیل آند.‏ نظریه اميرخسروی اآنون به این دیدگاه بشدت نزدیك شده و هرچند مبارزه در داخل را نفی نمي آند اما با ادعای اینكه دفتر اميد به حاآميت دوگانه را باید بست،‏ یا مرآز ثقل مبارزه در حال تغيير است و نتایجی آه از آن مي گيرد عملا در خدمت دیدگاه مذآور قرار دارد.‏ در همين چارچوب اميرخسروی به ارائه راه حل پرداخته و مي نویسد ‏"به نظر من،‏ در اوضاع و احوال آنونی آشور،‏ شاید مناسبترین راه این باشد آه ابتكار عمل ایجاد یك اپوزیسيون مستقل خارج از حاآميت را اهل مطبوعات آه رآن چهارم جمهوریت است،‏ و تشكلهای سياسی نظير ‏«دفتر تحكيم وحدت»‏ آه نسبتا استوارترین و منسجمترین تشكل سياسی موجود آشور است،‏ همراه باشخصيتهای سياسی-‏ فرهنگی : ... " :
Page 1 and 2: ص ) ص ) ص ) راه آذر تو
Page 3 and 4: ١٢۶ - ديماه http://www.rahe
Page 15: ١٢۶ - ديماه http://www.rahe
Page 39 and 40: ده ١٢۶ - ديماه http://www

126 - راه توده

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?