گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

مییابند كه توده سه میلیونی كارگران عضو حزب،‏ به دفاع از بورژوازی
‏»خودی«‏ برخاستهاند.‏ رزا لوکزامبورگ،‏ تصمیم ساز اما فاقد شرایط تصمیم،‏
تدبیرگر اما فاقد شرایط تدبیر،‏ و بیک کالم،‏ دست از پا درازتر،‏ چرا كه دیگر برای
هر کاری دیر شده بود!‏
بدیگرسخن،‏ لوکزامبورگ و لیبكنشت بدینسان از وضعیتی تصمیمپذیر به ساحتی
تصمیم ناپذیر سقوط كرده و خود را در موقعیتی دست و پا بسته مییابند كه تنها
میتوانستند از یك چنین حزبی بیرون بزنند:‏ تلخ كام،‏ گیج و ناباور،‏ با اعتماد بنفسی
ویران شده،‏ بیامید و بیچشمانداز،‏ و گرفتار در دریایی از ‏»عظمت طلبی ملی«.‏
چرا كه پرولتاریای آلمان بتمامی خلع سالح شده و از اینرو ضربهای مرگبار بر
پیكر انقالب آلمان و جهان فرود آمده بود.‏
لیكن همزمان درآن سو-‏ درجبهه مقابل
-
«
جشن و سرور بر پا شد!‏ كركسهای
بورژوا كه مصوّبات ضد جنگ كنگرههای انترناسیونال در كپنهاگ و بال به كابوس
شبانهشان مبدل شده بود،‏ حال از اینكه حزب انقالبی و غول پیكر آلمان این چنین
سهل و آسان به زانو بر زمین می نشست و مطیع می شد،‏ چه شادیها كه نكردند.‏
تُفو بر چرخ گردون،‏ تفو«!‏
آنچه كه نصیب مردمخواران بورژوا شد چیزی نبود مگر یك پیروزی مفت و باد
آورده.‏ چرا كه حزب آلمان این نبرد تاریخی و سرنوشت ساز را نه به بورژوازی و
درایت و تیزهوشی او،‏ بلكه به خودش و ضعف و نقصان خویش باخته بود.‏ و اینكه
این گواه آشكاری بر این واقعیت است كه مبارزه پرولتاریا بسوی رهایی،‏ مبارزهای
است توأمان،‏ هم علیه بورژوازی و هم علیه خودش یعنی علیه ضعفها و
نقصانهای خودش.‏ زیرا هم لوکزامبورگ ولیبکنشت وهم کائوتسکی،‏ ازجنگ
درشُرف وقوع،‏ و از آنچه که در زیرپوست حزب آلمان می گذشت،‏ ‏»باخبر«‏ و « یب
خبر«‏ بودند.‏
97