گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

کاپیتالیستی حاضر از خشم و نفرت مردم،‏ یعنی چگونگی مقابله،‏ مهار یا منحرف
ساختن جنبش فراز یابنده توده هاست.‏
لیکن در بررسی سیرحرکت و آینده ی منازعات درونی هیئت حاکمه میتوان گفت،‏
وجودعواملی چند،‏ شرایط کنونی را
از وضعیت سالهای اولیه پس از انقالب
۵7
-2
متفاوت ساخته ولذا تکرار رخداد بیرون ریختن کامل لیبرالها ‏)وسپس جریان منتظری(‏
از حکومت را،‏ دشوار می نماید.‏ این عوامل عبارتست از:‏
جریانی که درآن زمان اقدام به تصفیه کامل لیبرالها
دروغین ضد
کرد،‏ از
یکسو با ژست
سرمایه داری و ضدامپریالیستی اش توانست برموج اعتال یافته ی
آزادی خواهی و برابری طلبی مردم سوار شود؛ و از دیگر سو بر توهمات مردم
نسبت به کارائی احکام اسالم در دوران معاصر اتکاء داشت.‏
این دوعامل در
مجموع،‏ همان زمینه های اجتماعی قدرت یابی وبرتری آنان درمقابل لیبرالهائی را
پدید آورد
وصل است.‏
که مردم بخوبی می دانستند دُم آنها به سرمایه داران وحکومت پیشین
بکالمی دیگر عموم مردم درآن زمان،‏ هم به سبب ‏»لباس مبدل«‏ جناح خمینی و
تشابه ظاهری آن با حکومتهای سوسیالیستی،‏ و هم بخاطر شدت عقاید مذهبی شان
دچارتوهم بودند.‏ توهمی که مایۀ اصلی قدرتمندی جریان مزبور درمقابله با لیبرالها
را بوجود می آورد.‏
در
صورتیکه در اوضاع اجتماعی حاضر،‏ آن جریانی در
حکومت که استمرار وضعیت پیشین راتعقیب میکند،‏ متکی بر زور برهنه است و
مشروعیت خویش درمیان اکثریت قاطع جمعیت را
نیز)نسبت به آن(‏ بشدت درحال ریزش است.‏
از
دست داده و توهم بقیه
دریک کالم،‏ آن بخش ازحاکمیت که اکنون ‏)و بهر حال(‏ برموج خواسته های مردم
سوار است ‏»اصالح طلبان«‏ و ‏»تغییر خواهان«‏ حکومتی هستند و نه طرفداران
حذف آنان.‏ این همان واقعیت نیرومندی است که بیرون ریختن کامل ‏»اصالح طلبان«‏
۵37