گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

خواسته های متناسب باوضعیت کنونی جنبش کارگری و ارائه اساسنامه ای که
امکان پذیرفته شدن ازسوی توده ی کارگران یعنی امکان فراگیرشدن بیابد،‏ متنی را
تحویل دهد که نسخه رونویس شده ای از مانیفست کمونیست مارکس وانگلس است!‏
اما آنچه که باید دانست آنستکه این سخنان آذرین به سبب اشتباهات لفظی نیست بلکه
درپس پشت این سخنان،‏ تفکرخاصی پنهان است:‏ آنارکو-‏ سندیکالیسم،‏ یعنی
انکارلزوم جدائی ساختارسازمانی حزب کمونیست از تشکل توده ای کارگری،‏
انکار علمی بودن مارکسیسم و انکار لزوم ایجاد حزبی که مبتنی براین علم باشد!‏
بعبارتی دیگر آذرین بدینسان و آشکارا،‏ امر ایجاد و گسترش تشکلهای توده ای
کارگری را،‏ فقط تحت شرایطی مجاز می شمارد که آراء مانیفست کمونیست برآن
ناظر باشد ودرغیراینصورت ‏)درنگاه آذرین(‏ تالش برای ایجاد تشکل ‏ِ»علی العمومِ«‏
کارگری چیزی نیست بجز همفکری با اپورتونیستهای مشابه برنشتاین!‏
این درواقع بمعنی انکارلزوم تمایز میان سازمان حزبی و سازمان توده ای طبقه
کارگراست.‏ این دقیقاًهمان پایه و اساس طرح ‏»تشکل ضدکارمزدی«،‏ و به تعبیری،‏
همان تدارک وهمان ‏»پاس ‏ِگل«‏ است که آذرین به پایدار داده است!‏
بعبارتی دیگر،‏ اندیشه های آذرین درواقع الهام بخش پایدار بوده است چرا که
عناصر اصلی ساختاری و منطق طرح»تشکل ضدکارمزدی«‏ را،‏ تبیین وهدایت می
کند.‏‎21‎
وانگهی،‏ آذرین به همین منوال وطبیعتاً،‏ با ایجاد اتحادیه های کارگری مستقل نیز
مخالف است.‏ چراکه عنوان می سازدکه فرایند ‏»گلوبالیزاسیون«‏ و تمایل حکومت
ایران مبنی برآنستکه اتحادیه های کارگری را صرفاً‏ درشاخه های معینی ازصنعت
‏)وبرای کارگرانی که آذرین آنهارارفاه زده تلقی میکند!(،‏ ایجاد نماید ولذا:‏
‏»الگوی اقتصادی جدید و»آزادی اتحادیه ها«‏ که بهمراه میآورد،‏ قرار نیست به
کارگران امکان دهد تا بمثابه یک طبقه متشکل شوند،‏ بلکه قراراست تفرقه جدیدی
499