گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

بعبارتی دیگر،‏ دراینجا ما با قشری طرف هستیم که عناصرش نه فقط پیش ازانقالب
سوسیالیستی میان انقالب و ضدانقالب رفت وآمد میکنند،‏ بلکه-‏ همچون گریگوری
ملخوف دررمان ‏»دن آرام«‏
-
حتی در گرماگرم جنگ داخلی نیز،‏ گاهی درارتش
سفید وعلیه ارتش سرخ،‏ و گاهی برعکس،‏ حضورمی یابند.‏
ایرج آذرین هرچند زیرلوای مارکس و لنین،‏ اما وضعیت اقتصادی-‏ اجتماعی این
قشرخاص ازخرده بورژوازی که بین انقالب و ضد انقالب سرگردان است را،‏
بخوبی منعکس می کند.‏
مخلص کالم آنکه،‏ درنوشته ی آذرین،‏ بصورت یک صفحه درمیان،‏ وگاهی حتی
یک خط درمیان،‏ به دیدگاهی برمی خوریم که به این یا آن جنبه ی تفکر وی-‏ به
جنبه انقالبی یا جنبه ضدانقالبی-‏ متعلّق است.‏ به سخنی دیگر،‏ درهنگام بررسی
هرجمله ‏)یاهرپاراگراف(‏ ازکتاب آذرین،‏ اولین کاری که باید انجام گیرد آنست که در
یابیم وی اینک،‏ باکدام ‏»سر«‏ درحال سخن گفتن است:‏ سرانقالبی یا سر سوسیال-‏
رفرمیستی!‏
به هرترتیب،‏ درلحظه حاضرآذرین مانده است معطل که چه کند؟-‏ بعبارتی دیگر
مخمصه ای که اینک آذرین خود را درآن گرفتارمی یابد آنستکه:‏ ازیکسو حرارت
سنج او به وی فهمانده که درشرایط کنونی و به سبب باال بودن پتانسیل انقالبی چپ،‏
هرکوششی برای طرح مجدد و آشکار تئوری سوسیال
-
بورژوائی ‏ِ»نپ در
اپوزیسیون«،‏ آنچنان خطرناک است که منجر به طرد فوری و کاملش خواهد شد؛ و
از سوی دیگر این گرایش لیبرالی درواقع بخشی از وجود اوست ولذا دل کندن ازآن
برایش غیرممکن می نماید.‏ اینجاست که می بینیم وی درنوشته»بیراهه سوسیالیسم«‏
ازمطرح ساختن مجدد و آشکار این شیرین کاری پیشین اش پرهیز نموده و بزدالنه
حتی کوچکترین اشاره ای هم به لزوم پیگیری»شرکمتر«وسرمایه داری»کم دردتر«‏
و»نپ دراپوزیسیون«‏ نمی کند،‏ اما و درعین حال طبق عادت مألوف وسنت مسبوق
490