گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

-0
قبال ‏ًنشان داده بودیم که آذرین وجود»پایه مادی رفرمیسم جدید«‏ درجنبش
کارگری ایران را بعنوان علت رویگردانی کارگران از انقالب محسوب نموده و آنرا
به مستمسکی برای طرح نظریه ‏»نپ دراپوزیسیون«‏ تبدیل ساخته بود.‏ حال وی آن
سخنان خودش را،‏ گوئی حرف مفت تلقی نموده و درنفی قاطعانه آن،‏ مینویسد:‏
‏»تمام عظمت مارکسیسم دراین است که نشان میدهد زمینه مادی رفرمیسم در قیاس
بازمینه مادی کمونیسم ‏)که ازنظرعینی ناشی از سیر بنیادی تر سرمایه علی العموم
)as such(
-4
است موقتی تر،‏ محدودتر،‏ و ضعیف تر است.‏ پس میتوان واقع بینانه
امیدوار بود که خود تجربه سرمایه داری ‏)بخصوص دردل یک بحران اقتصادی(‏
محدودیتهای گرایش رفرمیستی را آشکارمیکند و این گرایش کمونیستی است که
درمیان کارگران اشاعه می یابد.«)همانجا،‏ ص‎49‎‏(‏
همانگونه که مشاهده می گردد آذرین دراینجا دقیقاً‏ و آشکارا به دفاع از رویکرد
لوکاچ می پردازد؛ درصورتیکه درجائی دیگر ‏)وهمانگونه که قبال ‏ًنشان دادیم(،‏ آذرین،‏
لوکاچ را به سبب ارائه همین رویکرد مورد حمله قرارمیداد و او رامتهم می ساخت
که»باطرح یک روایت هگلی ازمارکسیسم«‏ ‏)همانجا،‏ ص‎41‎‏(‏ بگونه ای اراده گرایانه
دم از نقش مؤثرآگاهی سوسیالیستی و نیز رشد آگاهی طبقاتی پرولتاریا درپروسه ی
انقالب می زند بی آنکه نقش « پایه مادی رفرمیسم » را مد نظر قرار داده باشد!‏
قبال ‏ًنشان دادیم که آذرین چگونه از ‏»گلوبالیزاسیون«،‏ به بهبود وضعیت معیشتی
بخش مؤثری ازکارگران درایران کنونی،‏ و از اینجا به نفی مبارزه طبقاتی رسیده
بود.‏ لیکن حال همین دیدگاه خودش را دیدگاهی متعلق به ‏»دیگری«‏ می نامد و در
نفی و ردّ‏ آن،‏ مینویسد:‏
‏»دیدگاه دیگری عنوان میکند که،‏ به یمن ختم خطر جنگ هسته ای میان ابرقدرتها،‏
و بخصوص به سبب شکل گیری بازار واحد جهانی ‏)بازهمان»گلوبالیزاسیون«(‏ که
اقتصاد همه کشورها را بنحو فشرده ای درهم می تند،‏ دوران پس از جنگ سرد
411