گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

‏»از هاشمی رفسنجانی و علی خامنهای كه بگذریم،‏ نویسنده ‏»چشم انداز و تكالیف«‏
تنها كسی است كه بر بهبود وضع زندگی بخشی از طبقه كارگر و احتمال بهتر شدن
آن در پرتو تحوالت اقتصادی آینده سرمایهداری ایران انگشت میگذارد.«‏
آتشبارانگ های آذرین بسوی مبارزین پرولتری
کتاب ایرج آذرین موسوم به»چشم اندازوتکالیف«،‏ مملوازتحریف ها،‏ وارونه جلوه
دادن ها و نیز حاوی انبوهی از انگ زدنها علیه مبارزینی است که دست از تدارک
انقالب و سوسیالیسم نمی شورند.‏ البد وی برای توجیه خیانتش به انقالب،این همه را
الزم می دیده است.‏ لذا دراینجا باید به نمونه هائی ازاین رفتار پرداخته شود.‏
ابتدا الزم به توضیح است که،اگرتحقق جهانی سوسیالیسم ‏)کمونیسم(‏ همانا استراتژی
نهائی پرولتاریا محسوب میشود،‏ امرسرنگونی دولت بورژوازی خودی،‏ بعنوان
پیش شرط ضروری تحقق آن هدف نهائی تلقی خواهد شد.‏ از این منظر،‏ میتوان گفت
که تسخیرقدرت سیاسی در واقع استراتژی مرحله ای پرولتاریاست و تا زمانیکه
انجام نیافته باشد تمامی تاکتیکها الزاماً‏ باید تحقق آن را نزدیک کند ودر راستای آن
قرارگیرد.‏ اماهدف تسخیر قدرت سیاسی بتوسط پرولتاریا،‏ ازسوی نویسنده ‏»چشم
انداز و تکالیف«‏ به دفعات بعنوان»تاکتیک«‏ معرفی شده و ارزش و اهمیت آن
تخفیف می یابد،‏ تا ازاین طریق بتواند به سهولت با آن بازی کند و حتی حذفش
گرداند،‏ و»تاکتیک«‏ سازش بابورژوازی ‏)»نپ در اپوزیسیون«(‏ را جایگزین آن
سازد!‏
حرف آذرین اینست که تسخیرقدرت سیاسی بتوسط پرولتاریا صرفاً‏ یک ‏»تاکتیک«‏
محسوب میشود ونه بیشتر،‏ که به مقتضیات زمانه میتوان و باید آنرا فراموش کرد
همانطور که سازش با دولت سرمایه داری ‏)تحت ‏»نپ در اپوزیسیون«(‏ نیز تنها نوعی
‏»تاکتیک«‏ تلقی می گرددکه بنا برشرایط موجودمیتوان و باید به اجرا درآید!!‏
47۵