گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

بیسابقه و شگفت آور خیل ‏»دختران فراری«،‏ گسترش بزهکاری،‏ طالق و اعتیاد؛
یعنی مصائبی که در
اغلب آنها،‏ جامعه سرمایه داری تحت حاکمیت جمهوری
اسالمی،‏ به کسب رکورد جهانی نائل شده است!‏
به بیان دیگر شرایط جاری درایران بگونه ای است که گرانی مردم رابه تنگ آورده
و خود حکومتی ها از افزایش شدیدتر آن درسال جاری سخن می گویند.‏ احمدی نژاد
اخیراً‏ ازمردم خواسته بود که ازاین پس کمربندهای خود ر امحکم ترببندند؛ موسوی
درتوضیح علت ورود خود به انتخابات ریاست جمهوری،‏ از»احساس خطر«‏ سخن
می گوید و محسن رضائی-‏ بگفته خودش
-
جمهوری اسالمی را درلبه پرتگاه می
بیند.‏ همه اینها نشانگر آنست که نظریه آذرین درباب وجود پایه مادی رفرمیسم در
جنبش کارگری ولذا رویگردانی کارگران ازانقالب ‏)نظریه ای که وی
مطرح کرده بود(،‏ کامال ‏ًغلط ازآب درآمده است!‏
9
سال پیش آنرا
حال به مهمترین مساله یعنی به استنتاج عملی آذرین ازتحلیل هائی که ارائه کرده
است می رسیم.‏ بعبارتی دیگر،‏ توهم ایجاد رفاه نسبی برای بخش موثری ازکارگران
ایران،‏ و بطور کلی،‏ توهم توانائی جمهوری اسالمی درتحقق رفرم های اقتصادی،‏
درواقع همان تکیه گاه اصلی نظریه آذرین درباب لزوم دنباله روی ازبورژوازی
است.‏
واینکه نویسنده
‏»چشم انداز و تکالیف«،‏ کوشیده است تا
این سیاست
سازشکارانه خویش راتحت عنوان عجیب ‏»نپ دراپوزیسیون«-‏ یعنی زیرلوای نام
لنین - عرضه کند!‏
ماهیت لیبرالی نظریه ‏»نپ دراپوزیسیون«!‏
گیریم که دولتی بودن ساختارسرمایه داری درایران کنونی،‏ چیزی نیست که با
حکومت جمهوری اسالمی سرشته باشد بلکه این حکومت بهمان سهولت که میتوان
پیراهن کهنه ای را از تن بدر آورد،‏ قادر است آنرا دور بیاندازد بی آنکه آب از آب
4۵7