گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

به سخنی دیگر،‏ درصورتیکه کارگران خودروساز،‏ تحت
دستمزدی ماهیانه
44
2/۵
ساعت کاردرهفته،‏
میلیون تومان دریافت می کردند و آنگاه آذرین از تمایل آنان
به تبدیل شدن به»دنبالچه بورژوازی«‏ سخن می گفت،‏ کامال ً محق بود؛ اماحقیقت
امر،‏ هرگزاینچنین نیست.‏ بعبارتی دیگر،‏ شکاف میان درآمد این بخش از کارگران و
بقیه،‏ البته وجود دارد؛ اما نکته اینجاست که اوال ً این اختالف دستمزد بدلیل شدت
بیشتر استثمار است و بورژوازی پوست آنها را دوبار می کَند؛ ثانیاً‏ ‏)این باالتر بودن
دستمزد(‏ همچنان دردرون محدوده ای قرار دارد که زیرخط فقراست حتی اگرخط
واقعی فقر را هشتصد و پنجاه هزارتومان فرض کنیم و نه بیشتر.‏
نیز دریافتی کارگران صنعت نفت،‏ اندکی بیش از خودروسازان است.‏ اما با آنچه که
آذرین ادعامی کند،‏ فاصله ای فاحش دارد.‏
اینهاهمه که گفته شد،‏ بیانگرآنست که آذرین بهیچوجه درکی حقیقی از واقعیت ایران
ندارد.‏ بعبارتی دقیقتر،‏ آذرین نیزهمچون نگارنده این سطور روشنفکری خارج نشین
است،‏ با این تفاوت که وی هنگام سخن گفتن از وضعیت معیشتی کارگران ایران،‏
درحقیقت کارگران اروپا،‏ یعنی محیط زندگی خودش را،‏ در پیش چشم داشته است.‏
‏)شورش چندسال پیش درفرانسه و برخی نقاط دیگر اروپا،‏ و نیز وضعیت برلین در اول مه
سال جاری،‏ نشانگر آنستکه ‏»آرام بودن«‏ طبقه کارگرکشورهای پیشرفته صنعتی نیز-‏
برخالف تصور آذرین-‏ امری بادوام نیست!(‏
الزم به ذکراست آنگاه که آذرین گفته بود:»این گرایش اکنون درایران پایه مادی
جدیدی یافته است«،آن ‏»اکنون«،‏ درواقع سال‎2079‎یعنی تاریخ نگارش کتاب ‏»چشم
اندازوتکالیف«‏ بوده است.‏ با این وجود او نمیتواند مدعی شود توصیفش ازوضعیت
طبقه کارگر ایران،‏ مربوط به سال
2079
بوده که اینک یعنی سال‎2011‎‏،‏ مصداقش
را ازدست داده است.‏ آذرین نمیتواند چنین ادعایی رامطرح کند چرا که همه میدانند
چنین چیزی نه درآنزمان ونه دراین زمان،‏ وجودنداشته و ندارد!‏
4۵۵