گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

‏»اصالحگران فعلی ازگردونه سیاست«،‏ سخنانی است که درمنافات با آن گفته های
خود آذرین قرارمی گیرد که عنوان میساخت خود جمهوری اسالمی با همین شکل و
شمایل اش،‏ درمسیر گذار تدریجی و مسالمت آمیز به یک حکومت لیبرال است!‏
بدیگرکالم،‏ اگر آذرین عنوان ساخته بود که ‏»این امکان«‏ یا ‏»آن امکان«‏ ویا
« نآ
سومی«،‏ بعنوان چشم اندازهای احتمالی مختلفی مطرح هستند که وی هنوز نمیداند
کدام یک از آنها آینده ی وضعیت جاری را بوجود خواهد آورد،‏ چندان مصیبت
نبود؛ چراکه این رفتار،‏ تنها بیانگرآن بود که او هنوز به درک درستی از خطوط
اساسی روند امور
وقایع،‏ نائل نشده است.‏
اما آذرین چنان آشفته فکر است که از
چشم اندازهای گوناگونی که کامال ً درمغایرت با هم قرار دارند سخن می گوید و
درعین حال هریک از آنها را بعنوان چشم انداز قطعی ‏)که گوئی تردیدی درتحقق آن
وجود ندارد(،‏ معرفی می سازد!‏
تفسیر آذرین از ‏»گلوبالیزاسیون«!‏
نویسنده»چشم انداز و تکالیف«‏ از تفسیرخویش در باب تاثیرات ‏»گلوبالیزاسیون«‏ بر
ایران،‏ نتیجه میگیردکه بخش موثری ازطبقه کارگرایران به رفاه نسبی رسیده ولذا
کل طبقه کارگرازانقالب رویگردان شده است!-‏ واینگونه است که وی لزوم سازش
با بورژوازی رابعنوان استنتاج عملی ناشی از چنین تفسیری،‏ عرضه داشته است!!‏
اجازه دهید نظریه او رابازکنیم.‏
آذرین مینویسد:‏ ‏»گرایش رفرمیستی درطبقه کارگر پایه مادی نیرومندی دارد و از
گرایشات پایدارطبقه کارگراست.‏ همانطورکه در فصل های گذشته بحث شد،‏ با
تحوالت اخیر بین المللی درکاپیتالیسم جهانی،‏ این گرایش اکنون در ایران پایه مادی
جدیدی یافته است.«)همانجا،‏ ص‎29۵‎‏(‏
و بدینسان وی معتقداست که گرایش رفرمیستی می کوشد:‏ ‏»تا بر پایه مادی جدیدی
4۵0