گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

بنابراین،‏ وظیفه مارکسیسم هماناگشودن راز ورمز،‏ و زدودن هاله ای است که
ساختار اجتماعی سرمایه اینچنین فراگِرد خود تنیده است؛ وظیفه مارکسیسم آنست که
پرده ازعورت نظام کاپیتالیستی برگیرد،‏ ویا به تعبیری،‏ نشان دهد که در زیر این نیم
کاسه ی کج،‏ کاسه ای دیگر قراردارد.‏ لذا کسب شناخت درست از ویژگیهای سرمایه
داری حاکم و شکل خاص آن،‏ نه فقط ازلحاظ اشاعه آگاهی واقعی دربین کارگران
در جهت افشاء ذات حقیقی این نوع ازسرمایه داری اهمیت غیرقابل انکاری دارد،‏
بل همچنین ازنظر مبارزات روزمره پرولتاریای ایران،‏ بعنوان مساله ای با باالترین
اهمیت عملی مطرح است.‏‎1‎
لیکن آنچه که دراولین سال پس ازانقالب
۵7
از دید ‏»راه کارگر«‏ واینک ازنگاه
آذرین پنهان مانده است همانا تفاوت مهم وبزرگ میان»کاست حکومتی«‏ و سرمایه
داری دولتی است.‏ بعبارتی دیگرآنچه که مارکس آنرا»کاست حکومتی«‏ نام نهاده
است هرگز دست به مصادره سرمایه های طبقه بورژوازی نمی زند،‏ وبطورکلی،‏
اساساً‏ درصدد تحقق مالکیت دولت بربنگاههای بزرگ اقتصادی نیست.‏ لذا این
موضوع که آذرین جمهوری اسالمی را نه سرمایه داری دولتی بلکه»کاست
حکومتی«‏ تصور نموده نشانگرآنست که وی تفاوت مهم میان این دوشکل را اساساً‏
فهم نکرده است.‏
نویسنده»چشم اندازوتکالیف«،‏ درست به همین خاطراصرار دارد که جمهوری
اسالمی»دولت سرمایه«است و نه»دولت سرمایه داران«؛ درصورتیکه سرمایه
داری دولتی حتی بیش ازاشکال متعارف ‏)کالسیک(،‏ دولت سرمایه داران محسوب
میشود.‏ چه،‏ اگر در سرمایه داری متعارف یا لیبرال،‏ طبقه اقتصادی بورژوازی از
دولت سیاسی اش قابل تمیز است،‏ درسرمایه داری دولتی چنین تمایزی برچیده شده
یعنی قدرت استثماراقتصادی و توان سرکوب سیاسی،‏ دریک دست جمع شده است.‏
بکالمی دیگر،‏ دراینجا دولت ، نه فقط همچنان بمثابه پاسدار مناسبات سرمایه داری
441