گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

ما می پرسیم کدام گره تئوریک جنبش کارگری بدست آذرین گشوده شده وکدام
پیشرفت مرهون اوست که وی تا این حد پرمدعاست؟ برعکس،آنچه که از وی و
جریان موسوم به»کمونیسم کارگری«‏ طی سی سال گذشته دیده شده است چیزی
نبوده بجز سطحی نگری،‏ آشفته فکری،‏ چپ و راست زدنها،‏ اشتباه در اشتباه،‏ و
انطباق فرصت طلبانه باحوادث روز بی آنکه رویکرد پیشین خویش را مورد نقد
قرار دهند و یا دستکم مسئولیت اشتباه خود را بپذیرند!‏
ما می پرسیم چگونه است که این سخنگوی»مارکسیسم انقالبی«‏ واین ‏»دانشمند بی
بدیل«‏ که قادر است هرمساله ای رابگونه ای»پایه ای«‏ تشریح کند و هر گره کوری
را بسهولت بگشاید،‏ مدت سی سال است که ظهورکرده اما همچنان وهنوز وضعیت
جنبش چپ انقالبی در ایران و جهان تا این حد نابسامان است؟
وانگهی،‏ آذرین با این همه تکبر و نخوت،‏ کجا داندکه درکوی عشق،‏ شوکت شاهی
نمی خرند:‏
از ننگ چه گوئی که مرا نام ز ننگ است
و زنام چه پرسی که مراننگ زنام است
البته سردبیربارو به مفهوم معینی حق دارد كه خود را در مقایسه با حكیمی،‏
‏»پیشكسوت«‏ بنامد.‏ زیرا در اشاعه ‏»آناركو
-
سندیكالیسم«‏ در ایران،‏ آذرین حقیقتاً‏
‏»قدیمیتر«‏ است!‏
لیکن دراینجا الزم است که ما دردفاع ازاین ادعای آذرین برخیزیم وبگوئیم که حتی
دراشاعه ‏»اکونومیسم امپریالیستی«‏ درایران نیز،‏ آذرین از حکیمی
است،‏ نگاه کنید:‏
پرسابقه تر«‏ «
حکیمی درمقاله ‏»سندیکالیسم،‏ اهرم سرمایه داری برای مهار جنبش کارگری«‏
‏)کتاب»علیه کامزدی«(،‏ نوشته بود:‏ ‏»...ویژه گی محتوم سرمایه داری ایران یعنی
وجود استبداد و اختناق
-
از جمله دراشکال سلطنتی ودینی
»....- ص)‏ )97
017