گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

ولی این بحران مكاتب و طبقاتی هستند كه به اسم كمونیسم و كارگر حرف میزنند،‏
نه بحران كمونیسم كارگری«!!‏‎2‎
همانگونه که دیده میشود،‏ نخوت و تکبر ‏ِعجین شده باساده لوحی ‏ِمحض،‏ دراین
سخنان ‏ِآذرین موج میزند.‏ او در همین راستا و برای آنکه کوته فکری مفرط خویش
را به نمایش عمومی درآورَد،‏ درستایش ازحزب ِ خویش عنوان می سازد که:‏
‏»کمونیسم كارگری ابداً‏ بحرانی ندارد،‏ هر چه میبیند جلویش چشم اندازهایی است كه
باید پیش برود و باید فتح كند«!‏
و همچنین:‏
‏»در حقیقت اگر باز بحثم را خالصه كنم،‏ اینست كه آنچیزی که دچار بحران شده و
حق دارند تبعاً‏ فعالینش به اسم بحران جنبش خودشان از آن صحبت كنند،‏ جنبش
طبقات اجتماعی غیركارگری است تحت نام كمونیسم،‏ ماركسیسم و سوسیالیسم.‏ و
چیزی كه بهیچوجه بحرانی ندارد،‏ ولی تبعاً‏ تكالیف و مجهوالت و وظایف عظیمی
در پیش روی خودش دارد،‏ جریان كمونیسم كارگری است كه حزب ما پرچمش را
سعی میكند بلند و بلندتر بكند.«!!‏ ‏)همانجا(‏
بله،‏ آقای آذرین زمانی بدینسان و با گردنی برافراشته از»حزب كمونیست
كارگری ِ«
تفرقه ناپذیر،‏ دفاع میكرد،‏ برخود میبالید و برای دیگران رجز میخواند
و شکلک درمی آورد؛ بطوری که گوئی حزب ایشان،‏ حقیقتاً‏ حزبی ‏»جهان شکن«‏ و
‏»تاریخ ساز«‏ است!‏
بعبارتی دیگر،‏ این اعتماد بنفس خرده بورژوائی وکاذب ‏ِآذرین ازطریق نادانی
تئوریکش،‏ پشتیبانی میشد.‏ اما،‏ چیزی نگذشت كه ‏»خیاط،‏ در كوزه افتاد«،‏ واین
شادمانی کودکانه،‏ به تلخی درگلوتبدیل شد.‏ آنهم بگونهای كه اینك تعداد انشعابات
اصلی و فرعی جریان متبوعش،‏ از شمارش خود او نیز خارج شده است!‏
به سخنی دیگر،‏ آذرین بدینسان عمده ترین استداللی كه برای اثبات حقانیت حزب
041