گشتاورد ماركسیسم، بمثابه بعد تاریك مبارزه طبقاتی (جلد ١)

‏)»علیه تئوری دو تشكیالتی یا نظریه جدایی ‏»حزب«‏ و ‏»سازمان تودهای«‏ طبقه كارگر«،‏
دوم اردیبهشت 2017، ص 41(
پایدار متوجه نیست كه از نظر لنین پایههای واقعی اعتبار حزب انقالبیون حرفهای،‏
همانا گذار سرمایهداری به امپریالیسم و ظهور رویزیونیسم و تهدید خروج آن از
دامنه ماركسیسم
بوده است؛ و گرنه،‏ مسائلی چون ‏»تأكید بر انقالب،‏ ضرورت قهر
و تسخیر قدرت سیاسی«‏ مسائلی بود كه در دوره یاد شده بتوسط حزب تودهای آلمان
نیز پیگیری میشد.‏ مگر آنكه گمان كنیم كه رزالوکزامبورگ هرگز بدنبال انقالب و
سوسیالیسم نبوده است!!‏
به عبارتی دیگر،‏ آقای پایدار ازانگیزه لنین برای طرح ایده حزب انقالبیون حرفهای،‏
هیچ سردر نیاورده است.‏ انگیزهای كه چیز دیگری نبود بجز محدود كردن پایگاه
رویزیونیسم در حزب انقالبی سوسیالیست.‏
بااین وجود
داشته است
قابل ذکراست که نظریههای پایدار و حكیمی
-
-
علیرغم تغییراتی كه
لیكن همیشه از یك فصل مشترك برخوردار بوده كه در این جمالت
پایدار نیزدیده میشود یعنی آنگاه که او می کوشد با ایده حزب متشكل از»انقالبیون
حرفهای«‏ مرزبندی کند:‏
‏»واژگان حزب در ادبیات ماركس در هیچ كجا و به هیچ نحوی از انحاء مجوزی
برای این تمایز نبوده«‏
و
‏»مطلقاً‏ به معنی یك سازمان سیاسی مركب از مشتی
عناصر داعیه دار كمونیسم نبوده است.«)همانجا(،‏ ولذا
‏»دراین دوره اساساً‏ طبقه
کارگرهیچ حزبی ازسنخ احزاب قرن بیستمی نداشته است که قیاس آن با
دیگر مورد بحث باشد!!«)همانجا،‏ ص‎27‎‏(‏
احزاب
به عبارتی دیگر،‏ پایدار و حكیمی در واقع سئوال هوشمندانهای را مطرح میسازند
كه نشانگر آن است كه ایشان این مغایرت غیرقابل تردید میان نظریه حزبی لنین با
رویكرد ماركس و انگلس را دریافتهاند.‏
23۵