Page 1 ا > ) ( Page 2 Page 3 3 ا پ ر از ب و ا ا و . ا. او ء ر ا ا داه . ا از رو ن ا ...

فصل دوم 87
..."
شما داريد چيزها را درهم میکنيد،‏ رفيق بازارف!‏ شما به جای مسئله وجود اشياء خارج از
احساسها،‏ ادراکات،‏ ايدههای ما مسئله معيار درستی ايدههای ما از ‏"خود اين اشياء"‏ را
گذاشتهايد.‏ يا دقيقتر،‏ شما داريد مسئله اول را به کمک مسئله دوم میپوشانيد.‏ اما انگلس به
صراحت و وضوح میگويد که آن چه که او را از آگنوستيک متمايز میکند تنها شک آگنوستيک
در اين که آيا تصويرهای ‏’درستاند‘‏ نيست،‏ بلکه در اين شک آگنوستيک نيز هست که آيا ما
میتوانيم از اشياء فیالنفسه صحبت کنيم؛ که آيا ما میتوانيم معرفت ‏’معينی‘‏ از وجود آنان
داشته باشيم.‏ چرا بازارف به اين شعبده دست زد؟ برای آن که چيزی را که مسئله اساسی برای
ماترياليسم ‏(و برای انگلس،‏ به عنوان يک ماترياليست)‏ است،‏ يعنی مسئله وجود اشياء خارج از
ذهن ما را،‏ که با عمل بر اعضای حسی ما احساسها را برمیانگيزند،‏ مبهم و پيچيده کند.‏ غير
ممکن است بدون پاسخ مثبت دادن به اين مسئله يک ماترياليست بود؛ اما شخص میتواند يک
ماترياليست باشد و معذالک در معيار درستی تصويرهای ارائه شده توسط حواس نظر متفاوتی
داشته باشد.‏
و بازارف موضوعها را حتی بيشتر از اين درهم میکند وقتی در مشاجره با آگنوستيک،‏
اين عبارت غير منطقی و جاهلانه را که ادراکات حسی ماترياليست توسط ‏"تجربه"‏ تأييد
میگردد به انگلس نسبت میدهد.‏ انگلس اين کلمه را اين جا به کار نبرد و نمیتوانست به کار
برده باشد،‏ زيرا او به خوبی آگاه بود که برکلی ايدهآليست،‏ هيوم آگنوستيک و ديدروی
ماترياليست همه به تجربه رجوع کرده بودند.‏
در محدودهای که ما در پراتيک با اشياء سرو کار داريم،‏ ادراکات ما از يک شيئ و
خواص آن با واقعيت موجود خارج از ما تطابق دارند.‏ ‏’تطابق داشتن‘‏ متفاوت از ‏’خط
تصويری‘‏ است.‏ آنها ‏’تطابق دارند‘‏ يعنی در حدود معين ، ادراکات حسی همان واقعيت خارج
از ما است"‏ ‏(تأکيد از بازارف)..."‏
ارزش کار به نتيجه آن بستگی دارد.‏ انگلس به شيوه ماخ،‏ سرخ شده و با يک سوس ماخی
سرو شده است.‏ اما مواظب باشيد خفه نشويد،‏ آشپزهای گران قدر!‏
‏"ادراک حسی واقعيت موجود خارج از ماست"!!‏ اين اساساً‏ مزخرف،‏ درهم سازی و
تحريف اساسی ماخسم است،‏ که بقيه چرنديات اين فلسفه از آن جاری میشود و به واسطه آن
ماخ و آوناريوس توسط مرتجعين به نام و واعظين کشيش مسلک ايمانگرايان،‏ دوره شدهاند.‏ هر
قدر هم که و.‏ بازارف اين ور آن ور کرد،‏ هر قدر هم که در طفره رفتن از نکات حساس
حيلهگر و سياستمدار بود،‏ سرانجام تسليم شد و چهره ماخيستی حقيقی خود را بر ملا ساخت!‏
گفتن اين که ‏"ادراک حسی واقعيت موجود خارج از ماست"‏ بازگشت به هيومگرائی،‏ يا حتی
برکلیگرائی و خود را در غبار ‏"هماهنگی"‏ پنهان کردن است.‏ اين يا يک دروغ ايدهآليستی است
يا يک حيله آگنوستيکی.‏ رفيق بازارف!‏ ادراک حسی واقعيت موجود خارج از ما نيست.‏ تنها
تصويری از آن واقعيت است.‏ آيا داريد سعی میکنيد از کلمه مشکوک روسی انطباق سرمايه
بسازيد؟ آيا کوشش میکنيد خواننده ناوارد باور کند که کلمه روسی اين جا يعنی ‏"قرينه بودن"‏ و