Page 1 ا > ) ( Page 2 Page 3 3 ا پ ر از ب و ا ا و . ا. او ء ر ا ا داه . ا از رو ن ا ...

فصل دوم 85
مورد نيز به اين نتيجه نرسيدهايم که ادراکات حسی ما که به نحوی علمی کنترل شده باشند،‏ در
ذهن ما ايدههائی درباره جهان خارجی به وجود آورند که به واسطه ماهيتشان با واقعيت تفاوت
باشند،‏ يا اين که يک ناسازگاری ذاتی بين جهان خارجی و ادراکات حسی ما از آن وجود داشته
باشد.‏
اماّ‏ آن گاه آگنوستيکهای نوکانتی میآيند و میگويند..."‏
ما بررسی استدلالات نوکانتگراها را به وقتی ديگر میگذاريم.‏ بگذار اين جا خاطر نشان
کنيم که کسی که کمترين آشنائی با موضوع داشته باشد،‏ يا حتی کمترين توجهی،‏ نمیتواند نفهمد
که انگلس اين جا درست همان ماترياليسمی را توصيف میکند که ماخيستها هميشه و همه جا
عليه آن میجنگند.‏ و حالا روشی را که بازارف در انگلس تجديد نظر میکند تماشا کنيد:‏
بازارف در ارتباط با قسمتی از نقل قولی که ما آوردهايم مینويسد:‏ ‏"اين جا انگلس عملاً‏ به
ايدهآليسم کانتی حمله میکند..."‏
درست نيست.‏ بازارف دارد چيزها را درهم میکند.‏ در عبارتی که او نقل کرد و توسط ما
کاملتر نقل شده،‏ حتی يک بخش درباره کانت گرائی يا درباره ايدهآليسم وجود ندارد.‏ اگر
بازارف واقعاً‏ تمام مقاله انگلس را خوانده بود،‏ نمیتوانست اين را نفهمد که انگلس از
نوکانتگرائی و از کل خط کانت تنها در پاراگراف بعد صحبت میکند،‏ جائی که ما نقل قول
خود را تمام کرديم.‏ و اگر بازارف با دقت آن قسمتی را که خود نقل میکند،‏ خوانده بود و
دربارهاش فکر کرده بود،‏ نمیتوانست اين را نفهمد که در استدلالات آگنوستيک که انگلس اين
جا آن را رد میکند،‏ اثری از ايدهآليسم يا کانتگرائی نيست.‏ چون ايدهآليسم تنها زمانی شروع
میشود که فيلسوف میگويد که اشياء احساسهای ما هستند.‏ در حالی که کانتگرائی زمانی
شروع میشود که فيلسوف میگويد شيئ فیالنفسه وجود دارد اماّ‏ شناخت ناپذير است.‏ بازارف
کانتگرائی را با هيومگرائی اشتباه میگيرد؛ و آنها را اشتباه میگيرد زيرا،‏ به عنوان يک نيمه
برکلیگرا نيمه هيومی از فرقه ماخی،‏ او ‏(به نحويکه به تفصيل در پائين نشان داده خواهد شد)‏
فرق بين اختلاف هيومی و ماترياليستی با کانتگرائی را نمیفهمد.‏
بازارف ادامه میدهد:‏ ‏"اما حيف.‏ اين دليل عليه فلسفه پلخانف است.‏ درست به همان اندازه
که عليه فلسفه کانتی است.‏ در مکتب پلخانف ارتدکس که بوگدانف اشاره کرده است،‏
در رابطه با شعور يک سوء تفاهم مرگبار وجود دارد.‏ از نظر پلخانف مانند تمام ايدهآليستها،‏
هر چيزی که از طريق ادراکی داده شد،‏ يعنی شناخته شده،‏ ‏"ذهنی"‏ است که تنها شروع از آنچه
واقعاً‏ داده شده،‏ يک خود گرائی است؛ که شيئ واقعی تنها ميتواند در ماوراء مرزهای هر چيزی
که بلاواسطه داده شده يافت گردد..."‏
(Liebknecht)
٥٤
، چنان
٥٥
-
–
يک
اين کاملا در روح چرنف و اطمينانهای اوست که ليبکنشت
ناردنيک حقيقتاً‏ روسی بود!‏ اگر پلخانف ايدهآليست است که انگلس را رها کرده،‏ پس چرا شما
که متصوراً‏ جانبدار انگلس هستيد،‏ يک ماترياليست نيستيد؟ اين چيزی نيست مگر عرفانی
مفلوک،‏ رفيق بازارف!‏ شما با عبارت ماخی ‏"بلاواسطه داده شده"‏ تفاوت بين آگنوسيسيم،‏