Page 1 ا > ) ( Page 2 Page 3 3 ا پ ر از ب و ا ا و . ا. او ء ر ا ا داه . ا از رو ن ا ...

ت(‏
50
رئاليسم ساده لوحانه است:‏ خود و محيط خود تأئيد شده است.‏ انسان چه چيزی بيشتر از اين
میخواهد.‏
برای آن که تصميم بگيريم عملاً‏ چه کسی بيشترين درجه ساده لوحی را داراست،‏ بگذار از
نقطه ديگری شروع کنيم.‏ اين جاست گفت و گوی شايعی بين يک فيلسوف معين و خوانندهاش:‏
‏"خواننده:‏ وجود سيستمی از اشياء ‏(براساس فلسفه معمولی)‏ میبايست موجود باشد و آنگاه
از آن شعور توليد شود."‏
فيلسوف:‏ حالا تو داری در قالب يک فيلسوف حرفهای حرف میزنی...‏ و نه بر اساس عقل
سليم و شعور عملی...‏
به من بگو،‏ و پيش از آن که پاسخ دهی خوب فکر کن:‏ آيا چيزی در تو ظاهر میشود و در
تو و برای تو حاضر میگردد غير از طريق شعور و همزمان با آن؟...‏
خوانند:‏ بر اساس فکر کافی،‏ بايد آن را بپذيرم.‏
فيلسوف:‏ حالا تو از خودت،‏ از قلب خود حرف میزنی.‏ بنابراين مواظب باش که از خودت
به بيرون نجهی،‏ و هيچ چيز را درک نکنی مگر زمانی که قادر به درک آنی،‏ مانند شعور و
أکيد روی کلمه از فيلسوف است)‏ شيئ،‏ شيئ و شعور:‏ يا،‏ دقيقتر نه اين نه آن،‏ بلکه آن که
تنها متعاقباً‏ در اين دو حل میشود،‏ آن که ذهنی – عينی يا عينی ذهنی مطلق است."‏
اينجا شما ماهيت کل هماهنگی اصلی امپريوکريتيکی،‏ آخرين دفاع از ‏"رئاليسم ساده
لوحانه"‏ توسط آخرين پوزيتيويسم را داريد!‏ ايده هماهنگی ‏"انفکاک ناپذير"‏ اينجا بسيار به
روشنی بيان شده و گوئی يک دفاع حقيقی از نقطه نظر افراد عادی است که با خردهگيریهای
‏"فلسفه حرفهای"‏ خراب نشدهاند.‏ اماّ‏ در حقيقت،‏ اين گفت و گو از کار يک نماينده کلاسيک
منتشره در سال
ايدهآليسم ذهنی،‏ يوهان گوتليب فيشته
گرفته شده است.‏
در آموزشهای ماخ و آوناريوس چيزی جز تأويل ايدهآليسم ذهنی نيست که ما آن را امتحان
میکنيم.‏ اين ادعا که آنان روی دست ماترياليسم و ايدهآليسم بلند شدهاند،‏ که آنان تقابل ميان نقطه
نظری که از شيئ به شعور میرسد و نقطه نظر عکس را از ميان برداشتهاند،‏ چيزی نيست
مگر يک ادعای تهی فيشته گرائی نوسازی شده.‏ فيشته نيز خيال میکرد که به نحو انفکاک
ناپذيری ‏"خود"،‏ و ‏"محيط"،‏ شعور و شيئ را پيوند داده اسست؛ که او مسئله را با اظهار اين که
انسان نمیتواند از خود بيرون بجهد،‏ حل کرده است.‏ به عبارت ديگر،‏ نظريه برکلی مآبانه
تکرار شده است.‏ من تنها احساسهای خود را درک میکنم،‏ من حق ندارم ‏"اشياء فیالنفسه"‏
خارج از احساس خود را تصور کنم.‏ شيوههای متفاوت بيان که توسط برکلی در
١٨٠١
١٧١٠، توسط
–
،(Johann Gottlieb Fichte)
A- Johann Gottlieb Fichte, Sonnenklarer Bericht an das grossere Publikum über das
eigentliche Wese der neuesten Philosophie. Ein Versuch die Leser zum Verstehen
zu zwingen (A Clear Account tot he Broad Public oft he True Nature of Recent
Philosophy. An Attempt to Get the Reader to Unterstand), Berlin, 1801, S. 178-
80
A