Page 1 ا > ) ( Page 2 Page 3 3 ا پ ر از ب و ا ا و . ا. او ء ر ا ا داه . ا از رو ن ا ...

به جای مقدمه 25
-
–
ذرهای از ماده بی جان ديگری،‏ با حرارت و حرکت،‏ اشباع شده احساس پذيری،‏ حيات،‏
حافظه،‏ شعور،‏ عاطفه و انديشه به وجود آمدهاند."‏ ديدهرو ادامه میدهد،‏ يکی از اين دو،‏ يا
‏"عنصری مخفی"‏ در تخم مرغ را بپذير،‏ که به طريقی ناشناخته در مرحله معينی از تکامل به
آن داخل میشود،‏ عنصری که نمیدانيم آيا مکان اشغال میکند،‏ آيا ماديست يا برای اين منظور
خلق شده که با عقل سليم متناقض است،‏ و به بی ثباتیها و امر نامعقول میانجامد؛ يا ما بايد
‏"فرضی ساده بنا نهيم که همه چيز را توضيح میدهد،‏ يعنی اين که توانائی احساس يک خاصيت
عمومی ماده،‏ يا محصولی از ارگانيزاسيون آن است."‏ به اعتراض دآلامبرت که چنين فرضی
حاکی از کيفيتی است که در ذات خود با ماده ناسازگار است،‏ ديدهرو چنين پاسخ میگويد:‏
‏"اماّ‏ چطور میدانی که توانائی احساس ذاتاً‏ با ماده ناسازگار است.‏ زيرا تو ابداً‏ ذات هيچ
چيز را نمیدانی،‏ نه ذات ماده و نه ذات احساس را؟ آيا تو ماهيت حرکت،‏ وجود آن را در جسم،‏
انتقال آن را از يک جسم به جسمی ديگر بهتر درمیيابی؟"‏ دآلامبرت:‏ ‏"بدون درک طبيعت
احساس يا ماده،‏ میبينم که توانائی احساس،‏ کيفيت سادهايست،‏ تنها،‏ تقسيم ناپذير و ناسازگار با
يک ذهن تقسيم پذير يا بنياد جوهری."‏ ديدهرو:"مهمل،‏ متافيزيکی الهی!‏ چی،‏ آيا نمیبينی که
تمام کيفيات ماده،‏ تمام اشکال قابل پذيرش آن به حواس ما،‏ در ذات خود تقسيم ناپذيرند؟ رسوخ
ناپذيری از درجهای کمتر يا بيشتر نمیتواند باشد.‏ ممکن است نصف يک جسم کامل وجود
داشته باشد،‏ اماّ‏ هيچ نصف کاملی وجود ندارد...‏ يک فيزيکدان باش،‏ و خصيصه مشتق اثری
معلوم را وقتی که میبينی چگونه مشتق میگردد،‏ بپذير،‏ گر چه ممکن است قادر به تعيين
رابطه ميان علت و معلول نباشی.‏ منطقی باش و جای علتی را که وجود دارد و همه چيز را
توضيح میدهد به علتی ديگر که درک آن غير ممکن است،‏ و درک رابطه آن با معلول حتی
مشکلتر است،‏ و مشکلات بی شماری را به وجود میآورد بدون آن که يکیشان را حل کند،‏
نده."‏ دآلامبرت:‏ ‏"و چه خواهد شد اگر من اين علت را رها کنم؟"‏ ديدهرو:‏ ‏"تنها يک جوهر در
جهان،‏ در انسان و حيوانات وجود دارد،‏ يک ارگ دستی از چوب ساخته شده است،‏ انسان از
گوشت.‏ يک سهره از گوشت ساخته شده است ، و يک موسيقيدان از گوشت ساخته شده است.‏
اماّ‏ به طريقی متفاوت سازمان يافته؛ اماّ‏ هر دو از يک مبدأ،‏ از يک شکل بندیاند.‏ کار يکسان
و مقاصد يکسان دارند."‏ دلامبرت:‏ ‏"هماهنگی صدای پيانوهای تو چگونه خود را توجيه
ميکند؟"‏ آلتی که توانائی احساس به آن بخشيده شده،‏ يا حيوان،‏ به تجربه آموخته
است که پس از يک صدای معين،‏ نتايج معينی در خارج آن به دنبال میآيند؛ که ساير وسائل
مُدرِک نظير خود او،‏ يا حيوانات مشابه،‏ نزديک میشوند،‏ دور میشوند،‏ میطلبند،‏ پيشنهاد
میکنند،‏ زخم میزنند،‏ نوازش میکنند؛ و تمام اين نتايج با شکل گيری اصوات در حافظه وی
و در حافظه ساير حيوانات همراهاند.‏ دقت کن،‏ در آميزش ميان انسانها چيزی در کنار اصوات
و اعمال نيست و برای آن که قدرت سيستم مرا درک کنی،‏ باز دقت کن که با همان مشکل تفوق
ناپذيری که برکلی عليه وجود اجسام ذکر کرد،‏ رو به روست.‏ آن يک لحظه جنون بود يا وقتی
–
-
ديدهرو:‏ "...