Page 1 ا > ) ( Page 2 Page 3 3 ا پ ر از ب و ا ا و . ا. او ء ر ا ا داه . ا از رو ن ا ...

..."
222
يک مرتب کردن تجربه،‏ يک سيستم از نشانهای تجربی و غيره و ذالک در نظر میگيرد.‏
فيزيک نوين با يافتن جنبههای نوين ماده و اشکال نوين حرکت آن،‏ مسائل فلسفی کهن را به
واسطه فرو ريختن مفاهيم فلسفی کهن مطرح کرد.‏ و اگر کسانی که به گرايشهای فلسفی
‏"ميانی"‏ متعلقاند ‏(پوزيتيويستها،‏ هيومیها،‏ ماخیها)‏ قادر به طرح مسئله مورد نظر به نحوی
مشخص نيستند،‏ اين به عهده ايدهآليست معروف وارد بود که کليه پردهها را بدرد.‏
راکر خطابه افتتاحيه خود را صرف دفاع از رئاليسم فيزيکی در مقابل تفاسير
سمبوليکی نمود که اخيراً‏ توسط اساتيد پوانکاره و پوتنيگ و من جانبداری شده است."‏ ‏(صفحات
‎٣٠۵‎؛ و وارد در قسمتهای ديگر کتاباش به اين ليست،‏ اسامی دوهم،‏ پيرسون و ماخ را
و غيره)‏
او ‏(روکر)‏ دائماً‏ از ‏"عکسهای ذهنی"‏ حرف میزند،‏ در حالی که دائماً‏ اعتراض
میکند که اتمها و اتر بايد بيش از تصورات فکری باشند.‏ چنين جريانی عملاً‏ به گفتن اين
موضوع منتهی میشود که:‏ در اين مورد من نمیتوانم عکس ديگری بسازم،‏ بنابراين واقعيت
بايد مثل آن ‏(عکس که موجود است م)‏ باشد...‏ او ‏(راکر)‏ آن قدر منصف است که امکان مجرد
يک عکس ذهنی متفاوت را اجازه دهد...‏ نه تنها اين بلکه او ‏’ماهيت آزمايشی بعضی از
تئوریهای ما‘‏ را هم اجازه میدهد:‏ او ‏’مشکلات فراوانی‘‏ رامیپذيرد.‏ پس خلاصه او تنها از
يک فرضيه قابل اجرا دفاع میکند،‏ فرضيهای که در نيم قرن گذشته پرستيژ خود را بسيار از
دست داده است.‏ اماّ‏ اگر تئوریهای اتمی و ساير تئوریهای ساختمان ماده چيزی نيستند مگر
فرضيههای قابل اجرا،‏ فرضيههائی که کام ‏ًلا به پديدههای فيزيکی محدودند،‏ هيچ توجيهی برای
اين تئوری وجود ندارد که معتقد است مکانيسم همه جا اساسی است و حقايق حيات و ذهن را به
پديده پيشين تقليل میدهد.‏ يعنی آنها را يک درجه پديدهایتر میکند،‏ يک درجه کمتر واقعی از
ماده و حرکت میکند.‏ چنين است تئوری مکانيکی جهان.‏ بجز اين که به نظر میرسد او نا
خواسته از آن حمايت میکند.‏ ما حرف ديگری با سر آرتور راکر نداريم."‏ ‏(صفحات
–
١۵
– ۶
اضافه میکند؛ جلد دوم،‏ صفحات ٨٣ ٧۵، ۵٧، ۶٣، ١۶١،
..."
–
–
(٣١۴
البته اين کاملاً‏ غير عقلانی است که گفته شود ماترياليسم حتی لحظهای معتقد است که
شعور يک عکس ‏"کمتر"‏ واقعی يا ضرورتاً‏ يک عکس بی نهايت پيچيدهتر مکانيکی و نه
الکترو مغناطيسی يا نوعی ديگر از ماده متحرک است.‏ اماّ‏ ايدهآليست معروف و روشن وارد به
روشی حقيقتاً‏ زيرکانهتر و بسيار ماهرانهتر از ماخيستهای ما ‏(يعنی ايدهآليستهای مغشوش)‏
به نقاط ضعف ماترياليسم طبيعی تاريخی ‏"غريزی"‏ میچسبد.‏ به عنوان مثال به ناتوانی آن
در توضيح رابطه حقيقت نسبی و مطلق.‏ وارد پشتک میزند و میگويد چون حقيقت نسبی،‏
تقريبی،‏ تنها ‏"آزمايشی"‏ است نمیتواند واقعيت را منعکس سازد!‏ اماّ‏ از جهت ديگر مسئله اتمها
و غيره به عنوان يک ‏"فرضيه قابل اجرا"،‏ خيلی خوب توسط روحگرا ‏(وارد م)‏ مطرح شده
است.‏ ايمانگرائی مدرن و با فرهنگ ‏(که وارد مستقيماً‏ از روحگرائی خود استنتاج میکند)‏ به
تقاضای چيزی بيشتر از اين اظهار،‏ فکر نمیکند که مفاهيم علم طبيعی ‏"فرضيههای قابل اجرا"‏
هستند.‏ آقايان ما علم را به شما دانشمندان وا میگذاريم به شرط آن که شما فلسفه و تئوری
–