Page 1 ا > ) ( Page 2 Page 3 3 ا پ ر از ب و ا ا و . ا. او ء ر ا ا داه . ا از رو ن ا ...

160
به علاوه انگلس،‏ همان طور که ديدهايم،‏ کانت را به خاطر آگنوستيک بودن سرزنش کرد،‏
نه به خاطر انحرافش از آگنوستیسيسم استوار.‏ لافارک،‏ مريد انگلس،‏ در سال عليه
در آن زمان در ميانشان بود)‏ چنين
کانتیها ‏(که شارل راپوپورت
استدلال میکند:‏
در آغاز قرن نوزدهم بورژوازی ما،‏ که وظيفه انهدام انقلابی خود را به پايان رسانده
بود،‏ فلسفه ولتری و آزاد انديشی را رد کرد.‏ کاتوليکگرائی که دکوراتور کبير شاتوبريان آن را
نقاشی کرد،‏ دوباره مد شد،‏ و زباستين مرسيه
با رنگهای رمانتيک
ايدهآليسم کانت را به آن وارد کرد تا تير خلاصی را به ماترياليسم
اصحاب دائرهالمعارف بزند،‏ که شخصيتهای اصلیاش به دست ربسپير به گيوتين سپرده شده
بودند.‏
‏"در پايان قرن نوزدهم،‏ که در تاريخ به نام ‏’قرن بورژوازی‘‏ خواهد ماند،‏ روشنفکران
کوشش کردند ماترياليسم مارکس و انگلس را توسط فلسفه کانت خُرد کنند.‏ حرکت ارتجاعی در
آلمان شروع شد بدون آن که به سوسيال انتگراسيوناليستها که مايلند اين افتخار را به
رهبرشان،‏ مالون بدهند،‏ حمله کند.‏ اماّ‏ مالون خود در مکتب هوخبرگ،‏ برنشتين و ساير مريدان
دورينگ بود ‏[که در زوريخ،‏ رفرم در مارکسيسم را آغاز کردند."‏ [ ‏(لافارگ به جنبش
ايدئولوژيک در سوسياليزم آلمان در اواخر سالهای هفتاد ‏(قرن نوزدهم م)‏ اشاره میکند)‏ بايد
انتظار داشت که ياورس ،(Jaure's) فورنيه و روشنفکران ديگر ما نيز ما را به کانت ببندند به
مجرد آن که به ترمينولوژی او مسلط شدند...‏ راپوپورت اشتباه میکند وقتی به ما اطمينان
میدهد که برای مارکس،‏ ايدهآل و واقعيت يکی هستند.‏ در وحله اول ما هرگز چنين عبارت
سازی متافيزيکی را به کار نمیبريم.‏ يک ايده به اندازه همان شيئای که انعکاس آن در مغز
است،‏ واقعی است...‏ برای آنکه برای رفقائی که بايد خود را با فلسفه بورژوازی آشنا کنند،‏
اسباب راحتی تهيه ديده باشم،‏ جوهر اين مسئله مهم که اذهان روحگرايان را سخت مشغول
داشته،‏ توضيح خواهم داد.‏
‏[کارگری که روزانه يک سوسيس میخورد و پنج فرانک مزد میگيرد،‏ به خوبی میداند
که توسط کارفرمايش چپاول میشود و کارفرمايش گوشت خوک میخورد؛ او میداند که
کارفرمايش يک دزد است،‏ که سوسيس او مزه مطبوعی دارد و بسيار مغذی برای بدن است.‏
هرگز،‏ سفسطهگر بورژوا،‏ که هيچ فرقی نمیکند،‏ پیرون،‏ هيوم و يا کانت ناميده شود،‏ میگويد
که نظر کارگر درباره اين مقولات اعتقاد شخصی،‏ يعنی ذهنی اوست؛ با همان حقانيت او
میتوانست فکر کند که کارفرمايش خَيّر اوست و سوسيس او ‏(کارگر)‏ از پوست چرخ کردهء
عالی درست شده،‏ زيرا:‏ او نمیتواند شيئ فیالنفسه را بشناسد...‏
١٩٠٠
A
–
٨٧
(Charles Rappoport)
..."
(peinturlurait)
(Sebastien Mercier)
–
-A
ترجمه مترجم:‏ که در زوريخ،‏ مارکسيسم را به شکل ديگری در ميآوردند.‏
…, die in zürich den Marxismus zu reformieren begannen." S. 200