Page 1 ا > ) ( Page 2 Page 3 3 ا پ ر از ب و ا ا و . ا. او ء ر ا ا داه . ا از رو ن ا ...

100
الکترون)‏ را با مسئله کهن تئوری شناخت،‏ با مسئله منبع معرفت ما،‏ وجود حقيقت عينی و غيره
مخلوط کرد.‏ به ما گفتهاند ماخ ‏"عناصر جهان را کشف کرد":‏ قرمز،‏ سبز،‏ سفت،‏ نرم،‏ بلند،‏
طويل و غيره.‏ ما میپرسيم،‏ آيا يک انسان وقتی چيزی را قرمز میبيند،‏ چيزی را سخت حس
میکند و غيره،‏ واقعيت عينی به او داده میشود يا نه؟ اين پرسش فلسفی قديمی توسط ماخ
مغشوش شده است.‏ اگر معتقد باشيم که واقعيت عينی به او داده نمیشود،‏ همراه با ماخ،‏ به ناچار
به ذهنیگرائی و آگنوستیسيسم درمیغلتيد و از روی استحقاق به آغوش ذاتگرايان،‏ يعنی
منشيکوفهای فلسفی میافتيد.‏ اگر معتقد باشيد که واقعيت عينی به او داده شده است،‏ يک مفهوم
فلسفی برای اين واقعيت عينی لازم است و مدت ها پيش روی اين مفهوم کار شده است.‏ اين
مفهوم ، ماده است.‏ ماده يک مقوله فلسفی و دال بر واقعيت عينی است که،‏ در حالی که مستقل
از احساسها وجود دارد،‏ توسط احساسهای انسان به او داده شده،‏ توسط احساسهای ما کپی
شده،‏ عکس برداری شده و انعکاس يافته است.‏ بنابراين گفتن اين که چنان مفهومی میتواند
‏"عتيقه شود"‏ حرفی احمقانه،‏ يک تکرار بی معنی استدلال فلسفه ارتجاعی مد روز است.‏ آيا
مبارزه بين ماترياليسم و ايدهآليسم،‏ مبارزه بين گرايشات يا خطوط افلاطون و دموکريت در
فلسفه،‏ مبارزه بين مذهب و علم،‏ نفی حقيقت عينی و تأييد آن،‏ مبارزه بين طرفداران معرفت
مافوق حسی و مخالفين آن طی دو هزار سال تکامل فلسفه میتواند عتيقه شده باشد؟
قبول يا رد مفهوم ماده مسئله اطمينانی است که انسان برای گواه اعضای حسی خود قائل
است،‏ مسئله منبع معرفت ماست،‏ مسئلهايست که از ابتدای فلسفه پرسيده شده و برسرش مشاجره
بوده،‏ مسئلهای که ممکن است با دلقک بازیهای استادانه در هزاران جامه گوناگون پنهاناش
کرد،‏ اما نمیتواند از اين مسئله که آيا منبع معرفت انسان بينائی و لامسه،‏ شنوائی و چشائی
است،‏ عتيقهتر گردد.‏ در نظر گرفتن احساسها به مثابه تصاوير جهان خارجی،‏ بازشناسی
حقيقت عينی،‏ اعتقاد به تئوری شناخت ماترياليستی،‏ همه يک چيزند.‏ برای نشان دادن اين،‏ من
تنها از فويرباخ و از دو کتاب فلسفه نقل قول میآورم تا خواننده قضاوت کند که اين مسئله چقدر
ابتدائی است.‏
يک
فويرباخ نوشت:‏ ‏"چه مبتذل است انکار نمود که احساس،‏ انجيل
ناجی عينی است."‏ همان طور که میبينيد که ترمينولوژی عجيب و چرند،‏ اما يک خط فلسفی
کاملاً‏ واضح!‏ احساس حقيقت عينی را به انسان آشکار میکند.‏ ‏"احساس من ذهنی است،‏ اما پايه
‏(يا ريشه آن عينی است"‏ ‏(صفحه اين را با نقل قولی که در آن فويرباخ
میگويد که ماترياليسم از جهان ادراکی به مثابه يک حقيقت عينی نهائی
شروع میکند،‏ مقايسه میکند.‏
در ديکشنری فلسفه فرانک میخوانيم،‏ احساسگرائی نظريهايست که کليه ايدههای ما را
‏"از تجربه اعضای حسی"‏ استنباط میکند،‏ و ‏"تمامی معرفت را به احساسها تنزل میدهد."‏
(Verkundung)
(ausgemachte)
.(١٩۵
B
A
(Grund
-A فويرباخ ، Saemtliche Werke Band X ١٨۶۶ صفحه - ٩۵ ١٩۴
،Dictionnaire des sciences philosophiques پاريس ١٨٧۵
-B
ديکشنری علوم فلسفیِ‏