Metnin Tamamı - orsam

Rapor No: 159, Mayıs 2013 

REYHANLI’DA 

SURİYELİ KADINLAR İLE SÖYLEŞİLER - III 

INTERVIEWS WITH 

SYRIAN WOMEN IN REYHANLI - III 

ORTADOĞU Ortadoğu STRATEJİK Stratejik ARAŞTIRMALAR Araştırmalar MERKEZİ 

Merkezi 

CENTER FOR MIDDLE EASTERN STRATEGIC STUDIES 

Center for Mıddle Eastern Strategıc Studıes 

مركز الشرق األوسط للدراسات االستراتيجية 

ORSAM 

ORTADOĞU STRATEJİK ARAŞTIRMALAR MERKEZİ

REYHANLI’DA 

SURİYELİ KADINLAR İLE 

SÖYLEŞİLER - III 


SYRIAN WOMEN IN 

REYHANLI - III 

ORSAM Rapor No: 159 

Mayıs 2013 

ISBN:978-605-4615-55-1 

Ankara - TÜRKİYE ORSAM © 2013 

Bu raporun içeriğinin telif hakları ORSAM’a ait olup, 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu uyarınca kaynak gösterilerek 

kısmen yapılacak makul alıntılar ve yararlanma dışında, hiçbir şekilde önceden izin alınmaksızın kullanılamaz, yeniden yayımlanamaz. 

Bu raporda yer alan değerlendirmeler yazarına aittir; ORSAM’ın kurumsal görüşünü yansıtmamaktadır.

ORSAM 

ORTADOĞU STRATEJİK ARAŞTIRMALAR MERKEZİ 

STRATEJİK BİLGİ YÖNETİMİ, ÖZGÜR DÜŞÜNCE ÜRETİMİ 


Tarihçe 

Türkiye’de eksikliği hissedilmeye başlayan Ortadoğu araştırmaları konusunda kamuoyunun 

ve dış politika çevrelerinin ihtiyaçlarına yanıt verebilmek amacıyla, 1 Ocak 2009 tarihinde Ortadoğu 

Stratejik Araştırmalar Merkezi (ORSAM) kurulmuştur. Kısa sürede yapılanan kurum, 

çalışmalarını Ortadoğu özelinde yoğunlaştırmıştır. 

Ortadoğu’ya Bakış 

Ortadoğu’nun iç içe geçmiş birçok sorunu barındırdığı bir gerçektir. Ancak, ne Ortadoğu ne de 

halkları, olumsuzluklarla özdeşleştirilmiş bir imaja mahkum edilmemelidir. Ortadoğu ülkeleri, 

halklarından aldıkları güçle ve iç dinamiklerini seferber ederek barışçıl bir kalkınma seferberliği 

başlatacak potansiyele sahiptir. Bölge halklarının bir arada yaşama iradesine, devletlerin 

egemenlik halklarına, bireylerin temel hak ve hürriyetlerine saygı, gerek ülkeler arasında gerek 

ulusal ölçekte kalıcı barışın ve huzurun temin edilmesinin ön şartıdır. Ortadoğu’daki sorunların 

kavranmasında adil ve gerçekçi çözümler üzerinde durulması, uzlaşmacı inisiyatifleri cesaretlendirecektir. 

Sözkonusu çerçevede, Türkiye, yakın çevresinde bölgesel istikrar ve refahın 

kök salması için yapıcı katkılarını sürdürmelidir. Cepheleşen eksenlere dâhil olmadan, taraflar 

arasında diyalogun tesisini kolaylaştırmaya devam etmesi, tutarlı ve uzlaştırıcı politikalarıyla 

sağladığı uluslararası desteği en etkili biçimde değerlendirebilmesi bölge devletlerinin ve halklarının 

ortak menfaatidir. 

Bir Düşünce Kuruluşu Olarak ORSAM’ın Çalışmaları 

ORSAM, Ortadoğu algalımasına uygun olarak, uluslararası politika konularının daha sağlıklı 

kavranması ve uygun pozisyonların alınabilmesi amacıyla, kamuoyunu ve karar alma mekanizmalarına 

aydınlatıcı bilgiler sunar. Farklı hareket seçenekleri içeren fikirler üretir. Etkin 

çözüm önerileri oluşturabilmek için farklı disiplinlerden gelen, alanında yetkin araştırmacıların 

ve entelektüellerin nitelikli çalışmalarını teşvik eder. ORSAM; bölgesel gelişmeleri ve trendleri 

titizlikle irdeleyerek ilgililere ulaştırabilen güçlü bir yayım kapasitesine sahiptir. ORSAM, 

web sitesiyle, aylık Ortadoğu Analiz ve altı aylık Ortadoğu Etütleri dergileriyle, analizleriyle, 

raporlarıyla ve kitaplarıyla, ulusal ve uluslararası ölçekte Ortadoğu literatürünün gelişimini 

desteklemektedir. Bölge ülkelerinden devlet adamlarının, bürokratların, akademisyenlerin, 

stratejistlerin, gazetecilerin, işadamlarının ve STK temsilcilerinin Türkiye’de konuk edilmesini 

kolaylaştırarak bilgi ve düşüncelerin gerek Türkiye gerek dünya kamuoyuyla paylaşılmasını 

sağlamaktadır. 

www.orsam.org.tr

Feyyat Özyazar 

1954 yılında Hatay’ın Reyhanlı ilçesinde doğdu. İskenderun Asliye Hukuk Mahkemesinde 

kısa süre katiplik yaptıktan sonra ayrılıp Reyhanlı’da serbest olarak arzuhalcilik 

yapmıştır. Halen bir yerel gazetede köşe yazarlığı yapmaktadır. Yayınlanmış pek çok makale 

ve röportajları ile bir şiir kitabı bulunmaktadır. Feyyat Özyazar ORSAM Danışma 

Kurulu Üyesidir. 

Lina Zekeriya Saguj 

Lina Zekeriya lisans eğitimini Halep Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, İngilizce 

Bölümü’nde tamamlamıştır. Mezun olduktan sonra çeşitli kurumlarda çalışmıştır. 2001- 

2003 yılları arasında Ma’amoun International Institution’da çalıştıktan sonra dört yıl 

boyunca Sidra Knitwear bünyesinde genel müdür olarak görev yapmıştır. 2006-2011 

yılları arasında ise çeşitli özel şirketlerde genel müdür olarak kariyerine devam etmiştir. 

Hâlihazırda Arche Nova Initiative bünyesinde irtibat görevlisi olarak çalışmaktadır.

TAKDİM 

Reyhanlı’da gerçekleşen terör saldırısı komşu ülkelerde yaşanan istikrarsızlığın Türkiye’ye nasıl kolayca 

yayılabileceğinin acı bir göstergesi olmuştur. Irak’ta 2003 işgali ve Suriye’de 2011 ayaklanma 

sonrası görmeye alıştığımız acı sahnelerin bir benzeri Hatay Reyhanlı’da yaşanmıştır. Resmi açıklamalar 

ve Türk kamuoyundaki genel bakış saldırının faili olarak Suriye rejimini işaret etmektedir. 

Buna göre eylemi, Esad rejiminin Türkiye’yi Suriye politikası nedeniyle cezalandırma ve çatışmanın 

içine çekerek savaş sahasını genişletme çabası olarak okumak mümkündür. 

Olay tüm Türkiye’yi derinden etkilemiştir. Ancak bölge insanı, Reyhanlı halkı doğrudan şiddete 

maruz kalmıştır. Bu da zaten Suriye ile sınır ilçesi olması dolayısıyla direk etkiye maruz kalan ve gergin 

bir havanın hakim olduğu bölgede kutuplaşmaları daha da körüklemiştir. Reyhanlı Suriye’deki 

olayların başlamasından bu yana neredeyse kendi nüfusu kadar Suriyeli misafiri ağırlamaktadır. 

Bu da bölgedeki sosyal, ekonomik, güvenlik durumunu radikal biçimde etkilemektedir. ORSAM 

olarak Suriye olaylarının başlamasından bu yana Reyhanlı’ya yerleşmiş olan Suriyeli misafirler ile 

hayat hikayelerini dinlediğimiz çok sayıda söyleşi gerçekleştirdik. ORSAM web sayfamızda yayınladığımız 

bu söyleşilerin son Reyhanlı olayı ile birlikte bir kere daha Türk kamuoyunun ilgisine 

sunulması gerektiğini düşündük. Reyhanlı’daki durumu anlamaya ve Suriyeli misafirlere bakışa 

katkı sunması dileğiyle söz konusu söyleşileri derlediğimiz bu çalışmayı kamuoyunun ilgisine sunuyor 

ve emeği geçen herkese teşekkürlerimizi sunuyoruz. 

Hasan Kanbolat 

ORSAM Başkanı 

4 

ORSAM 

Rapor No: 159, Mayıs 2013

İçindekiler 

Takdim.......................................................................................................................................................4 

Söyleşiler 

1- Macide Salih El Hazzani’nin eşi Rejim tarafından tutuklanmış ...............................................7 

2- Öğretmen Naciye el Hamdo ...........................................................................................................8 

3- Mahide Hacı Hasan’ın eşi iç savaşta bombardımanda ölmüş....................................................9 

4- Ramya Hacı Kaddur eşi çatışma sırasında yaralanmış................................................................9 

5- Diş Hekimi Rima................................................................................................................................10 

6- İlkokul öğretmeni Semah Seyyuk...................................................................................................13 

7- Hemşire Nur........................................................................................................................................14 

8- Kadın giyim mağazası sahibi Meryem...........................................................................................16 

9- Halep ilinden Semah Kuzey Kafkasya’ya dönmek istiyor..........................................................18 

10- Sümeyya Hamdi Muvaffak eşini çatışmalar sırasında kaybetmiş...........................................19 

11- Eğitim Fakültesi mezunu Suhad....................................................................................................20 

12- Emire Fetura ve Hatun el Casim eşlerini iç savaşta kaybetmişler..........................................21 

13- Şehit Albay eşi Nahide Maddab el Hazzani................................................................................22 

14- Nayle Hammadi’nin eşi Rejim tarafından tutuklanmış............................................................23 

15- Radiye Nahsan Nammudi’nin yaşadığı bölge bombalanmış...................................................24 

16- Safaya Mağribiy polis memuru eşini çatışmalar sırasında kaybetmiş...................................25 

17- Azize Fadıl el Naccar sağlık ocağında aşçılık ve temizlikçilik yapıyor...................................26 

ORSAM 

Rapor No: 159, Mayıs 2013 5

ORSAM Rapor No: 159, Mayıs 2013 

Hazırlayan: Feyyat Özyazar 

ORSAM Danışma Kurulu Üyesi 


ORSAM 


REYHANLI’DA SURİYELİ KADINLAR İLE 


Suriye’den Türkiye’ye gelen ve Hatay’ın 

Reyhanlı ilçesinde kiralık ev tutarak yerleşen 

Macide Salih el Hazzani ile söyleşi 

Eşi Rejim tarafından tutuklanınca zor koşullar 

altında yaşamaya başlayan Macide Salih 

el Hazzani iş bulamaz hale gelmiş. Ekonomik 

zorlukların üstüne kızlarına sarkıntılık, taciz 

başlayınca Türkiye’ye kaçmaya karar vermiş. 

Macide Salih el Hazzani: 40 yaşındayım. 

İdlip’in Tülel el Kasr Köyü’nde yaşıyorum. 

Türkiye’ye 3 ay önce geldim. Reyhanlı’da bir 

ev kiraladım ve orada yaşıyorum. 

ORSAM: Türkiye’ye kimlerle geldiniz? 

Macide Salih el Hazzani: Kızlarımla birlikte 

geldik. 

ORSAM: Türkiye’ye gelmeye hangi olaylar 

sonrasında karar verdiniz? 

Macide Salih el Hazzani: Eşim Dana’da 

(Dana, İdlib iline bağlı bir ilçe) dolmuşçuluk 

yapıyordu. Bölgede ilk olaylar çıktığı zaman 

İdlib’ten Halep’e yolcu almış. Onları Halep’e 

bıraktıktan sonra tekrar İdlib’e dönmüş. Dolmuşa 

aldığı kişiler takip ediliyormuş. Eşimi, 

onları tanıdığı ve işbirlikçi olduğu iddiasıyla 

gözaltına aldılar. Her ne kadar inkar etse de 

kurtulamadı. Tüm suçu dolmuşa yolcu almak 

ve onları İdlib’ten Halep’e götürmekti. 

Yetişkin kızlarım var. Eşim içeri girince, dolmuşu 

çalıştıracak kimse kalmadı. Bizde tarım 

işlerinde çalışmaya başladık. Ancak, hem 

Beşar yanlısı askerler hem de Beşar taraftarı 

köylüler bizi dışladı. Bazen suyumuz kesilir 

bazen evimiz taşlanır bazen de çalıştığımız 

halde yevmiyelerimiz verilmezdi. Devamlı 

hor görülen alay edilen bir duruma düştük. 

Bize sahip çıkan birkaç ailenin dışındaki çoğunluk, 

rejimden yana olduklarını ispatlamak 

için bize karşı cephe aldı. Gün geldi bize ne iş 

ne de aş veren kaldı. Kızlarıma da sarkıntılık, 

taciz başlayınca kaçmaya karar verdim. 

ORSAM: Eşinizden haber alabiliyor musunuz? 

Macide Salih el Hazzani: Eşim halen cezaevinde. 

Akıbeti hakkında hiçbir bilgim yok. 

Türkiye’ye geldiğimizde bir ev kiralayıp, birkaç 

ay orada oturduk. Ancak artık biriktirdiğim 

ve çevremden aldığım paralar bitmek 

üzere. Perişan haldeyim. Çadırkente müracaat 

edeceğim. Suriye’ye dönme planım da cesaretim 

de yok. Şu an öncelikli olan kızlarımın 

namusu. 

ORSAM 


ORSAM 


* Bu söyleşi, 10 Ağustos 2012 tarihinde Feyyat 

Özyazar tarafından Hatay’ın Reyhanlı ilçesinde 

gerçekleştirilmiştir. 

Hatay’ın Reyhanlı ilçesinde kiralık ev tutarak 

yerleşen Naciye el Hamdo ile söyleşi 

Öğretmen Naciye el Hamdo çatışmalar başladığında 

eşini kaybetmiş. İç savaş sırasında 

evi yıkılmış. İşini yapamaz hale gelince maaşı 

kesilmiş, Türkiye’ye gelmek zorunda kalmış. 

Naciye el Hamdo: Suriye’nin Halep İli, Hamdaniye 

Mahallesi’nde yaşıyorum. Bir çocuk 

annesiyim. 27 yaşındayım ve öğretmenim. 

ORSAM: Suriye’de iç savaş öncesi hayatınızı, 

iç savaşta yaşadıklarınızı ve sizi Türkiye’ye getiren 

nedenleri anlatır mısınız? 

Naciye el Hamdo: Eşim Mervan Kerim el 

Hamdo Halep’in ilk bombalanmasında hayatını 

kaybetti. Bu bombardıman sırasında 

evlerimizde yıkıldı. Aile olarak büyük kayıplar 

verdik. Ailemiz hem birbirinden uzak 

yaşıyorlar hem de dar gelirliler. Suriye’de dul 

bir kadın olmak bu olaylardan önce bile çok 

zordu. İç savaş başladığından beri ise tam 

bir kabus halini aldı. Yarısı yıkılmış, elektriği, 

suyu olmayan bir evde bir süre yaşamaya 

çalıştım. Ama sonrasında komşularıma sığındım. 

Komşularım beni bir süre ağırladılar. 

Ama yaşam koşullarının kötüleşmesi ve gıda 

sıkıntısının başlamasıyla insanlar bir ekmeğin 

hesabını yapar hale geldiler. Görev yaptığım 

okul evimden başka bir semtteydi. Korku 

nedeniyle okula da gidip gelemiyordum ve 

maaş kesildi. Oğlumla birlikte, eşimle biriktirdiğimiz 

150 Bin Suriye Parası ve giyim eşyalarımızı 

alarak Halep’ten bir aileyle beraber 

İdlib’e taşındık. İdlib’te hududa yakın Sermade 

Köyü’ne yerleştik ve 2 ay kaldık. Sermade’de 

de iç çatışma ve hırsızlık başlayınca can güvenliğimiz 

ve namusum tehlikeye girdi. Huduttaki 

tel örgüleri geçebilmek için bir rehber 

bulduk. Rehbere 10 bin Suriye parası vardım. 

Bizi Hatay-Reyhanlı-Cilvegözü yoluna kadar 

getirdi. Reyhanlı’ya daha çok İdlib bölgesinden 

gelenler yerleşmiş. Halepliler çok az. Bu 

8 

ORSAM 


REYHANLI’DA SURİYELİ KADINLAR İLE SÖYLEŞİLER - III 

ORSAM 

nedenle burada tanıdığım kimse yok. Zar-zor 

bir kiralık ev buldum. Evimde sadece bir yatak, 

bir minder, halı ve mutfak eşyaları var. 

Elimde ise Türk parasına göre 2000 TL kaldı. 

Oturduğum mahalledekiler bana yardım ettiler. 

Bazı ihtiyaçlarımı karşıladılar ve günlük 

yiyecek getirdiler. Ancak bu gururumu kırdı. 

Bende para kazanmak için evlere temizliğe 

gitmeye başladım. Suriye’de öğretmen idim 

Türkiye’de temizlikçi oldum. Sonunda çadırkentlere 

müracaat ettim. Kış gelmeden önce 

çadırkentten cevap gelsin diye dua ediyorum. 

*Bu söyleşi, 20 Kasım 2012 tarihinde Feyyat 



Suriye Halep’ten Reyhanlı’ya gelerek yerleşen 

Mahide Hacı Hasan ile söyleşi 

Eşi iç savaşta bombardıman sonucu şehit olan 

Mahide Hacı Hasan, 2 oğlu 1 kızıyla birlikte 

aylarca Halep’te yaşam mücadelesi verdikten 

sonra Türkiye’ye gelmiş. 

ORSAM: Öncelikle kendinizi tanıtır mısınız? 

Mahide Hacı Hasan: Suriye Halep ili Bistenelpaşa 

Mahallesi’ndenim. 3 çocuk annesiyim. 




Mahide Hacı Hasan: Eşimin iş yeri evimizin 

alt katındaydı, bombardıman olunca fıçı 

bomba evimizin üzerine düştü ve eşimi bu 

sırada kaybettim. Komşularımdan da çok kişi 

yaşamını yitirdi. Ne iş yerimizin ne de evimizin 

bir eşyası kaldı, canımızı zor kurtardık. 

Birkaç gün komşularda akrabalarda kaldıktan 

sonra çocuklarımı alarak Türkiye’ye geldim. 

Yetişkin oğullarım Nizam Ordusu’nun ellerine 

düşseydi ya oradan askere alacaklardı ya 

da öldüreceklerdi. Bu nedenle çocuklarımı 

kaçırdım geldim. 

Reyhanlı’da ev kiraladık, evlere temizlik işlerine, 

bazen de bulduğumda tarım işlerine gidiyorum. 

İki oğlum da inşaatlarda çalışmaktalar. 

Ekmeğimizi kazanmaya çalışıyoruz. Mahallelerimizin 

çoğu yıkıldı, sayısız insan öldü. 

Ekmeğin olmadığı, elektrik-suyun kesildiği, 

dışarıya çıkılmadığı bir ortamda yaşadık. Bizi 

sanki başka bir devletin askerleri işgal etmiş 

gibi korku ve endişe içinde yaşadık. 

Suriye’deki evimizde her türlü ev eşyamız vardı. 

Rahat ve muntazam bir ev hayatımız vardı. 

Burada basit bir kilim, birkaç parça ev malzemesi 

ve bir buzdolabımız var. Daha televizyon 

alamadım. Sünger yataklarda yatıyoruz, bir 

oturma odası bir salon ve mutfaktan ibaret bir 

evde oturuyorum. 

Yurt dışında bulunan bazı iş adamlarının gönderdiği 

şahıslar geldi Reyhanlı’ya, durumu 

kötü olan Suriyeli ailelere yardımlarda bulundular, 

bende iki paket gıda maddesi, 3 battaniye 

aldım. Kış mevsimine girdik daha sobamız, 

odun kömürümüz yok. Para biriktiriyorum, 

onları da alacağım. 

Suriye’de kalan komşularımdan, akrabalarımdan 

hiçbir haber alamıyorum. Çoğunun 

göçtüğünü düşünüyorum ancak nerde olduklarını 

öğrenemedim. Bir telefon irtibatımız 

da yok. Suriye’de durum düzelinceye kadar 

Türkiye’de kalacağım. 

* Bu söyleşi, 6 Aralık 2012 tarihinde Feyyat 



Suriye’den Türkiye’ye Hatay’ın Reyhanlı ilçesine 

gelen Ramya Hacı Kaddur ile söyleşi 

ORSAM 


ORSAM 


Ramya Hacı Kaddur, Harim’in bombalanması 

sonucu birçok aile gibi kendisi de Türk sınırından 

tel örgüyü geçerek Reyhanlı’ya gelmiş. 

Eşi muhaliflerle birlikte olup yaralı olduğundan 

dolayı beraberinde gelememiş. 

Ramya Hacı Kaddur: Suriye İdlib’e bağlı el 

Rif bölgesindenim. 2 çocuk annesiyim. 




Ramya Hacı Kaddur: Muhaliflere karşı havadan 

bombardıman başladı. Harim ilçesinin 

içi de dışı da, köyleri mezraları ne varsa 

havadan bombalandı. Sonra da tanklar girdi 

bölgemize, muhaliflerle çatışmaya başladılar. 

Köylerden, ilçe merkezinden çok insan öldü, 

yaralandı, kimisi tel örgüleri aşarak Türkiye’ye 

sığındı kimisi de Suriye’nin başka bölgelerine 

göç etti. Bölgemizde hiç kimse kalmadı, evlerimizi, 

eşyalarımızı, hayvanlarımızı terk ettik. 

Ben 2 çocuğumu alarak Reyhanlı’ya geldim. 

Eşim ise Harim’de kaldı, yaralı olduğundan 

dolayı yürüme gelme imkanı yok. Muhaliflere 

ait barınakta kalıyor. Bir ev kiraladım, ancak 

hiçbir eşyam yok. Mahalle halkı bana yardımlarda 

bulundular; yatağım, mutfak eşyalarım 

oldu ve şu anda bir oda bir mutfak kiralamış 

oturuyorum. Ancak getirdiğim param bana 

ne kadar yetecek bilmiyorum. İş bulursam ev 

temizliğine giderim, tarlada çalışırım. Ancak 

önümüz kış, tarım mevsimi de olmadığından 

büyük bir maddi sıkıntı içinde kalacağım. 

Suriye’de bölgemizde ulaşım durdu. Ticaret 

ve tarımsal faaliyetler de durdu. Bütün halk 

açlıkla karşı karşıya, herkes hazırda olan ne 

varsa kullanıyor ancak gelecek için bir umut 

yok. Bölgemiz insanlarının kışlık unları, bulgurları, 

her türlü mutfak ihtiyaçları bitmek 

üzere, arabası olanların arabalarına alacak 

benzin, mazotları yok. Her şey pahalı oldu, 

akaryakıt karaborsada. 

Benim gibi çok aile geldi Reyhanlı’ya ve hepsinin 

durumu aynı, çünkü mallarını satamadan 

geldiler, arabalarını alamadan geldiler, kimisi 

gece yarısı aniden evini terk etti. Paralarını 

dahi alamayanlar var. Üst baş giyimimiz yeterli 

değil, kışlık giyeceklerimiz yok. Bütün bu 

maddi imkansızlıkların yanı sıra eşimin de hayatından 

endişe ediyorum. Benim Reyhanlı’ya 

geldiğimi biliyor ancak nerede oturduğumu 

bilmiyor. Haber verme veya haber alma imkanım 

da yok şu anda. Böyle bir çıkmazın içindeyim 

ben. 

* Bu söyleşi, 6 Aralık 2012 tarihinde Feyyat 



Suriye’den Türkiye’ye gelerek Hatay’ın 

Reyhanlı ilçesine yerleşen Rima ile söyleşi 

Diş Hekimi Rima, tüm ailesi rejime muhalif 

oldukları için baskılara maruz kalmış. Baskılar 

artınca önce Ürdün’e sonra Birleşik Arap 

Emirlikleri gitmiş. Amerika-Suriye Doktorlar 

Birliğiyle vasıtasıyla Reyhanlı’ya gelmiş. 

ORSAM: Kendinizi ve Suriye’de iç savaş öncesi 

hayatınızı anlatır mısınız? 

Rima: Ben Rima. Suriye köylerinin birinden 

geliyorum. Dedem köyün büyüklerinden sayılır. 

Misafirperverliğiyle meşhurudur, evi 

sürekli misafirler ile doluydu. Köyün problemleri 

her zaman dedemin divanında çözülüyordu. 

Bir gün güvenlik güçleri dedemin divanına 

baskın düzenleyip, divanda bulunan yaklaşık 

elli kişiyi gözaltına aldı. Ailemizin tüm fertleri 

tutuklandı. Dedemin sorgulamasında sürekli 

“oğlun Muhammed nerede?” diye sordular. 

Dedem ise, oğlunun vilayete indiğini ve çocuklarını 

ziyaret etmeye gittiğini açıkladı. 

10 

ORSAM 



ORSAM 

Güvenlik güçleri evi abluka altına aldıktan 

sonra aralarından bir ekip vilayete inip bizim 

evimize geldiler. Ben o zaman yedi yaşındaydım. 

Babamı gözlerimin önünde tutuklayıp 

götürdüler. Kimse ne olduğunu anlamadı. Ayrıca 

aranan amcama ulaşmak için, çocuklarını 

okuldan attılar. On beş yaşındaki amcamın 

oğlunun boynuna bir zincir bağlayarak köyün 

caddelerinde gezdirdiler. Daha sonra amcamın 

eşi de tutuklandı. Amcamın çocukları 

öksüz gibi kaldılar. Dayıları çocukları yanlarına 

aldılar. Ancak güvenlik güçleri dayılarını 

da tutukladı. 

Babam yargısız iki yıl cezaevinde kaldı, daha 

sonra annemin bulduğu bir güçlü kişi sayesinde 

mahkemeye çıkarıldı. Babamın suçu 

rejim karşıtı olan amcamın hakkında bilgi 

gizlemekti. Ancak o zaman bir yasa çıkmıştı. 

Bu yasada “birinci dereceden olan akrabalar 

hakkında bilgiler gizlenebilir” ifadesi yer aldığı 

için babamın serbest bırakılmasına karar 

verildi. Ancak babam bir yıl daha içeride 

kaldı. Tutukluluğu süresince babam pek çok 

hastalıkla mücadele etmek zorunda kaldı. Tek 

suçu kardeşinin rejim karşıtı olmasıdır. 

Tabi, bunlar olduktan sonra millet bizden 

uzak durmaya başladı. Kimse ziyaretimize 

bile gelmiyordu. Ziyaretimize gelenler ise ertesi 

gün sorguya alınıyorlardı. Hatta ailemizdeki 

kızlarla evlenmek bile yasaktı. Amcamın 

kızını isteyen biri üç gün boyunca tutuklu 

kaldı. Ona “Neden bu kızı seçtin? Başkası yok 

mu?” diye sorular yönelmişti. 

Babam kısa sürede serbest bırakıldığı için çok 

şanslı sayılır. Diğer amcam ise on üç yıl cezaevinde 

kaldı. Serbest bırakıldığında gözleri 

zayıflamıştı ve pek çok hastalık geçirmişti. 

Hatta ailesini bile kaybetti. Kızı vefat etmişti, 

eşi başkasıyla evlenmişti. Çünkü herkes öldüğünü 

sanıyordu. 

Üçüncü kardeşleri ise yedi yıl cezaevinde kaldı. 

Serbest bırakıldıktan sonra Alzheimer hastalığı 

nedeniyle vefat etti. Dördüncü amcam 

ise güvenlik güçleri tarafından öldürüldü. 

Halalarımın eşleri bile kurtulamadılar. Birinin 

hala nerde olduğunu bilmiyoruz. Halam ise 

işinden atıldı. Şeker, tansiyon hastalığı sonrasında 

kör oldu. Oğlu ise felsefe bölümünden 

birincilikle mezun olmasına rağmen dev- 

ORSAM 


ORSAM 


let kararı yüzünden hiçbir devlet kurumuna 

atanmadı. Dedemin bütün arazilerini yaktılar. 

Bütün mal varlığına el konuldu. 

ORSAM: Suriye’de iç savaşta yaşadıklarınızı 

ve sizi Türkiye’ye getiren nedenleri anlatabilir 

misiniz? 

Rima: Babam gece gündüz çalışarak amcalarımın 

çocuklarını yetiştirmeye çalıştı. Bu yüzden 

devrim başladığında amcamın çocukları 

yardım faaliyetinde yer aldılar. Doğal olarak 

bütün aile gençleri devrime katıldı, biz kızlar 

olarak gıda yardımı faaliyetine katıldık. Kardeşlerim 

ve amcamın çocukları devrim konseyine 

katılmak istemediler. Özgür Ordu’ya 

katıldılar. 

Evimiz emniyet binası yakınında olduğu için, 

tüm silahlı çatışmalara tanık olduk. Her yer 

kan gölüne döndü. Parçalanan cesetler yerlere 

dağılmıştı. Bu yüzden şehrimizi terk ettik. 

Önce uçakla Şam’a daha sonra Amman’a gittik. 

Sonunda Amman’a vardık. Amman’da iki 

buçuk ay kaldık. Suriye’den Ürdün’e çok fazla 

baskı vardı. Bu yüzden iyi şekilde karşılanmadık. 

Bizlere çok kötü davrandılar. Ürdün Kralı, 

hiç kimse Suriyelilere kötü davranmasın 

diye talimat verince, kötü olaylar biraz da olsa 

yumuşadı. Alınan bir karar gereğince Ürdün’e 

göç eden tüm Suriyelilerin mülteciler komiserliğine 

kayıt yaptırması zorunluluğu getirildi. 

Kayıt yapan herkese 120 Dinar ödendi. O 

sıralarda kuvvetli fırtınalar başladı. Çadırların 

tümü fırtına altında kaldı. Bana göre mülteciler 

için en kötü yer Ürdün’dür. Diş hekimi olmamıza 

rağmen Ürdün’de iş fırsatı bulmadık. 

Uzman doktorlar ise hastanelerin acil bölümlerinde 

çalışmaya başladılar. 

Dubai’ye geçmek için kız kardeşimin aracılığıyla 

bizlere davetiye gönderildi. Hemen 

Dubai’ye geçtik. Birleşik Arap Emirlikleri halkı 

Suriyelilere çok iyi şekilde davranıyordu. 

Hatta gezerken omzumda Suriye devrim bayrağını 

taşıyordum. Hiç kimse orada bizlere 

sıkıntı yaratmadı. 

ORSAM: Peki, Türkiye’ye nasıl geldiniz ve 

buradaki durumu nasıl gözlemliyorsunuz? 

Rima: Devrimde her zaman yer almak istediğimiz 

için, Amerika-Suriye Doktorlar Bir- 

12 

ORSAM 



ORSAM 

liğiyle irtibata geçerek, Hatay’ın Reyhanlı 

ilçesinde on beş günlüğüne göreve gönderildik. 

Reyhanlı’ya vardığımızda sanki Suriye’ye 

geldiğimizi hissetmeye başladık. Reyhanlı’nın 

her yerinde Suriyeli aileler bulunuyordu. Hatta 

Reyhanlılı aileler, Suriyeli ailelerden sorumluymuşlar 

gibi hareket ediyorlardı. Türk 

halkı ve hükümeti tüm desteğini veriyordu. 

Reyhanlı ilçesinde bulunan hizmetleri büyük 

takdirle karşılıyorum. 

Hastanelerde ise çok ağır vakalar gördüm. 

Çoğunun elini ya da ayağını kaybetmesi büyük 

üzüntü yaratmaktadır. Ayrıca bu vakaların 

çoğu çocuklardan oluşmaktadır. 

Bu savaşın bir an önce bitmesine ümit ederek, 

bize yardımcı olanları unutmayacağımıza söz 

veriyoruz. 

*Bu söyleşi, 20 Ocak 2013 tarihinde Lina Zekeriya 

Saguj tarafından Hatay’ın Reyhanlı ilçesinde 



Reyhanlı ilçesine yerleşen Semah Seyyuk 

ile söyleşi 

Öğretmen Semah Seyyuk “Kardeş Türk halkının, 

Reyhanlı Çerkeslerinin ve Türk Hükümetinin 

yanımızda olduğunu biliyoruz” diyor. 




Semah Seyyuk: Kırık yaşlarında bir kadınım. 

Üniversite mezunuyum. Halep’te ilkokul öğretmeni 

olarak çalışıyordum. Suriye’de yaşamım 

boyunca pek çok hadiseye tanıklık ettim. 

Özellikle çalıştığım ilkokulda. Suriye’de herkes 

iyi biliyor ki bir kişi Baas Partisine mensup 

değilse hiç bir işe giremez ve devlette terfi 

alamaz. Bu yüzden ülkedeki tüm sektörlerde 

avantajlar Baas Partisi mensuplarınındır. 

Devrim Halep’te başladığında, herkesin içine 

bir korku doğdu. Korkunun yanında aynı zamanda 

ben ve ailem dahil olmak üzere çoğu 

Suriyeli için ortaya çıkmak ve zalimlerden 

haklarımızı almak için bir güç de doğdu. 

ORSAM: Suriye’den neden göç etmek zorunda 

kaldığınızı bizimle paylaşır mısınız? 

Semah Seyyuk: Halep’te her günün sonunda 

yarının daha iyi olacağını ümit ettik. Zafere 

çok az kaldığına ve mutluluğa yaklaştığımıza 

inandık. Televizyonlarda acil kelimesi gördüğümüzde 

rejimin sona erdiğini zannettik. 

Zafer anını ülkemizin toprakları üzerinde 

yaşamak istedik. Vatanımızı terk etmek istemedik. 

Ancak zafer günü bir türlü gelmedi. 

Şiddet arttı. Gıda ve ilaç azaldı. elektrik 

kesintileri arttı. Öldürme ve kaçırma olayları 

arttı. Havada barut ve ceset kokusu vardı. 

Bu olumsuzluklara rağmen evimizde kalmaya 

ve savaşmaya devam ettik. Ancak çocuklarımızda 

hastalıklar çıkmaya başladı. Bu 

yüzden Suriye’yi terk etmek zorunda kaldık. 

Türkiye’de bize “mülteci” deniyor. Bu duruma 

kimse razı olmaz. Kocam ısrarla evi terk 

etmek istemedi. Suriye’den başka yere gitmemekte 

ısrar etti. 

Orta halli bir aileyiz. Ancak siyaset ile ilgilenen 

bir aileden geliyorum. Babam ömür boyu 

Baas rejiminin gitmesi için uğraştı. Çocukken 

siyasetin ne olduğunu anlamıyorduk. Babamızı 

merakla dinlerdik. Babamız her zaman 

Baas rejiminin mezhepçi ve zalim olduğunu, 

hırsızların Suriye’nin bütün varlıklarını yurt 

dışına kaçırdığını anlatırdı. Bir gün bu zulümden 

kurtulacağımızı vurguluyordu. Bu şekilde 

yetiştik. Babamız iyi bir babaydı. Bana ve kardeşlerime 

en iyi şekilde terbiye verdi. Ancak 

maalesef babam devrimin altıncı ayında vefat 

etti. Zaferi göremediği için ben ve kardeşlerim 

üzüntü içindeyiz. Sadece babam değil 

ORSAM 


ORSAM 


diğer binlerce şehit bu zafer anını yaşayamayacaklar. 

Zaferimizi babamın ve şehitlerin ruhuna 

armağan ediyoruz. 

ORSAM: Türkiye’de durumunuz nasıl? 

Semah Seyyuk: Çerkes kökenliyiz. 

Reyhanlı’da Çerkeslerin yaşadığını biliyorduk. 

Bize yol göstereceklerini umduk. Türkiye’ye 

geldiğimizde Reyhanlı Çerkes Derneği Başkanı 

tarafından karşılandık. Bizlere yardım 

eli uzattılar. Bizlere ev ve bütün ev ihtiyaçlarımızı 

bedava temin ettiler. Aceleyle Suriye’yi 

terk ettiğimiz için yanımızda çok az nakit 

para var. Şimdi Türkiye’de bu kadar az parayla 

nasıl yaşayabiliriz? Türkiye çok pahalı 

bir ülke. Yanımızdaki para ne zamana kadar 

bize yetecek? Başka bir maddi kaynağımız da 

yok. Korkuyoruz. Kıştan, gelecekten, muhtaç 

olarak yaşamaktan, aç kalmaktan ve hasta olmaktan 

korkuyoruz. Hastalandığımızda ilaç 

alacak paramız yok. Çocuklarımızı korumak 

ve sıcak bir yuva sağlamak dışında isteğimiz 

yok. Türkiye’ye yük olmak istemiyoruz. Türkiye 

bize sınırlarını açtı. En zor anımızda yanımızda 

oldu. Teşekkür ederiz. Ama bol bol 

vaat ve söz dinliyoruz. Türk Hükümeti’nden 

çalışabilmemiz için oturma ve çalışma izni 

vermesini, iş temin etmesini, çocuklarımıza 

okuma fırsatının tanınmasını istiyoruz. Türkiye 

bize karşı son derece şefkatli ve merhametli. 

Allah’ın rahmeti altındayız. Kardeş 

Türk halkının, Reyhanlı Çerkeslerinin ve Türk 

Hükümetinin yanımızda olduğunu biliyoruz. 

Bize yardım ettiğiniz ve destek olduğunuz 

için sonsuz şükranlarımı iletmek istiyorum. 

Allah’tan bizlere en yakın zamanda zafere ve 

ülkemize kavuşturmasını niyaz ederim. 

*Bu söyleşi, 14 Aralık 2012 tarihinde Lina Zekeriya 




Reyhanlı ilçesine yerleşen Nur ile söyleşi 

Hemşirelik yapan Nur, bir saldırıda sırasında 

yaralanınca ameliyat olması için Türkiye’ye 

gelmiş. 

ORSAM: Kendinizi tanıtabilir misiniz? 

Nur: Adım Nur. 32 yaşındayım. Evliyim ve 

bir kız çocuğum var. Kalp Sağlık Merkezi’nde 

hemşire olarak çalışıyordum. Arap Alevisiyim. 




Nur: Devrimden önce rejim karşıtıydım. Rejim 

gösterilere katılan öğrencilere karşı güç 

kullanınca biz de devrime katılmama kararı 

aldık. Devlet memuru olduğumuz için tepkimizi 

göstermedik ve gösterilere katılma şansımız 

olmadı. Çünkü sürekli doktor ve hemşireleri 

tutuklama kararı alınıyordu. 

Halep’te devrim başlayınca, Kalp Sağlık 

Merkezi’nin faaliyeti durdu. Herkes korku 

içindeydi. Tutuklanma korkusundan ötürü 

hiç kimse Halep içine gelmiyordu. Hatta hastaların 

sayısı bile gittikçe azalıyordu. İşten 

atılmamak için işe gitmek zorunda kalıyorduk. 

Kalp Sağlık Merkezi kapanmadan önce zor 

şartlar altında çalışıyorduk. Su, elektrik ve yakıt 

sıkıntısı vardı. Hatta jeneratörler 24 saat 

çalışıyordu. 

Müdürden Kalp Sağlık Merkezi’ne acil vakaları 

ve yaralıları almak için talepte bulunduk. 

Bu isteğimize ret cevabı geldi. Merkezden talimat 

gelmediği takdirde hiçbir şey yapılmayacağı 

kararını aldı. 

Göç edenler ile çalışmaya, onlara ilaç ve sağlık 

hizmetleri vermeye başladık. Daha sonra 

bölge bölge gezerek sağlık hizmetleri verme- 

14 

ORSAM 



ORSAM 

ye çalıştık. En sonunda bir okula yerleştim ve 

orada sağlık hizmetleri vermeye başladım. Bu 

bölgeler hep rejim güçleri tarafından denetleniyordu. 

Ancak benim hakkımda hiçbir şüpheleri 

olmadı. Aynı zamanda devrime yakın 

olan kişilerin tedavisini sürdürüyordum. İki 

ay sonra okulda bulunan bazı rejim yanlıları 

beni ve arkadaşlarımı sıkıştırmaya başlayınca 

okulu terk etmek zorunda kaldık. 

Daha sonra kurtarılan bölgelere yöneldik ve 

sağlık faaliyetlerini orada sürdürmeye karar 

verdik. İhtiyacı olan kişilere gıda ve ilaç yardımında 

bulunduk. 

Bab bölgesinde 31 Ocak 2012’de çocukları 

eğlendirmek amaçlı bir festival düzenlendi. 

Festivale her etnik gruptan ve Suriye’nin hemen 

hemen bütün kesimlerinden katılımcı 

olmuştu. 

Yaklaşık 200 çocuk eğlenip, resimler çizdi ve 

şarkı söyledi. Bazı arkadaşlarımla ile birlikte 

rejimi protesto etmek için festivalin salon kapısına 

çıkıp bir gösteri düzenledik. Aynı esnada 

başımız üstünde bir uçak uçuyordu. Yarım 

saat sonra dağılmaya karar verdik. 200 metre 

uzaklaştıktan sonra uçak bize yönelik 2 füze 

attı. Biri patlamadı. Diğeri ise patlayınca ne 

olduğunu dahi anlamadık. Çevremde bulunanlar 

ağır yaralı olarak yerde yatıyordu. Benim 

de ayağımdan kanlar akmaya başladı. 

Beni ve arkadaşlarımı orda bulunan bir hastaneye 

kaldırdılar. Saldırıda tam dizimin altında 

bulunan kemik parçalanmıştı. Acil ameliyat 

yapılması gerekiyordu. Yan etkilerden korktukları 

için beni hemen Türkiye’ye gönderme 

kararı aldılar. Bir ambulans temin edildi. Reyhanlı 

Devlet Hastanesi’ne gönderildim. 

ORSAM: Türkiye’de neler ile karşılaştınız? 

Nur: Reyhanlı Devlet Hastanesi’ne geldiğimde 

hiç kimse hangi mezhebe ait olduğumu 

sormadı. Alevi olduğumu saklamıştım. 

ORSAM 


ORSAM 


Hastaneden çıkmama yakın arkadaşlarım 

benim sadece Salmiye bölgesinden geldiğimi 

söylememi istediler. Suriye’de kimliğimi saklamayı 

gerek görmüyordum. Çünkü herkes 

benim ne olduğumu çok iyi biliyordu. Ancak 

Reyhanlı’da Suriyeli kiminle karşılaştımsa 

Alevilere yönelik kötü fikirler edindiklerini 

gördüm. Hatta bazıları rejim Sünnilere saldırdığında, 

Alevilerin hep sevinç içinde olduğunu 

söylediler. Ya da Alevilerin devrimden 

önce hep rejimin yanında olduklarını ve 

Sünniler hakkında sürekli rapor ve bilgi topladıklarını 

söylüyorlardı. Herkese cevabım ise 

Alevilerin tümünün kesinlikle böyle olmadığı 

ve Şebihaların arasında da Sünnilerin bulunduğudur. 

Söylediğimi kabul ediyorlardı. Yine 

de dönüp hep Aleviler hakkında küfürlü konuşuyorlardı. 

Ben Aleviyim ve bir Sünni ile evlendim. Erkek 

kardeşim yine bir Sünni ile evlidir. Ne benim 

ailem ne de eşlerimizin aileleri tarafından 

mezhepsel sıkıntılar yaşamadık. Hatta eşimin 

kardeşlerinden biri aşırı dincidir. Ancak aramızda 

bu tür sıkıntılar çıkmadı. Hatta iş yerimde 

Alevi olmamıza rağmen rejim karşıtı 

olmamıza rağmen aramızda rejim yanlıları 

da vardı. Aramızda sürekli tartışıyorduk ancak 

tartışmalar yerinde biterdi. Dostluğumuz 

devam ederdi. Suriye’de bir bütün halk olarak 

yaşıyorduk. 

Bazen kimliğimi açıklamak istiyorum. Bazı 

arkadaşları kaybedeceğimden ve bana casusmuşum 

gibi davranacaklarından korkuyorum. 

Bu endişelerimden ötürü de kimliğimi 

gizli tutuyorum. 

Yakında tedavim bitecek. Arkadaşlarım 

Antakya’da bir ev kiraladılar. Hiç kimseye yük 

olmak istemiyorum. Sakatlandığım için artık 

hemşirelikten vazgeçmem gerekiyor. Bir ofiste 

çalışmak için iş aramaya başlayacağım. 

* Bu söyleşi, 5 Aralık 2012 tarihinde Lina Zekeriya 




Reyhanlı ilçesine yerleşen Meryem ile söyleşi 

Kadın giyim toptancısı olan Meryem, Halep’te 

Özgür Suriye Ordusu ile hükümet yanlısı 

ordu arasındaki çatışmalara tanık olmuş, güvenlikleri 

için Türkiye’ye göç etmiş. 

ORSAM: Kendinizi tanıtır mısınız? 

Meryem: 2012’ye kadar Halep’te annemle 

yaşıyordum. İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümü 

mezunuyum. Halep’te kadın giyim mağazam 

vardı. 

ORSAM: Ne zaman ve nasıl Türkiye’ye geldiniz? 

Meryem: 2012 Ekim sonlarında, annemle 

birlikte Bab el Hava Sınır Kapısı’na hareket ettik. 

Ancak yolda bizi bir kontrol noktası geri 

çevirdi ve “olayların sakinleştiğini göç etmemize 

gerek kalamadığını” ifade etti. Bizde köy 

yollarını kullanarak sınıra vardık. 

ORSAM: Neden Suriye ve Halep’i terk ettiniz? 

Meryem: Açıkçası Halep’te mahallemiz diğer 

bölgelere göre fazla zarara uğramadı. Ancak 

psikolojik baskılara, keskin nişancıların ateşine 

ve patlamalara maruz kalacağımız endişesiyle 

evden çıkamayacak hale gelmemiz bizi 

daha güvenli ve yaşam standartları daha yüksek 

seviyede olan bölgelere göç etme kararına 

yöneltti. 

Halep ticari bölgesinde kadın giyim toptancısıyım. 

Bayramın ilk gününe kadar bizim bölge 

16 

ORSAM 



ORSAM 

güvenli bölge sayılıyordu. Ancak Özgür Suriye 

Ordusu ile hükümet yanlısı ordu arasında 

çatışmalar çıktı ve mağazalarımız da zarar 

gördü. 

Depolarda bulunan malzemeleri başka bölgeye 

taşımak istedim. Ancak rejim yanlıları 

buna karşı oldular. Bu yüzden bölgeye 3 kez 

gittim ve değişik olaylara tanık oldum. 

İlk gün bölgeye gittiğimde keskin nişancıların 

ateşine uğradım, Allah’ın koruması beni 

ölümden korudu. İkinci gidişimde Özgür Suriye 

Ordusuna ait cesetleri mağazaların önünde 

gördüm. Gördüğüm cesetlerde işkence izleri 

vardı ve belli ki bu ölüler uzun bir zaman 

arabayla caddelerde sürüklenmişlerdi. Rejim 

yanlıları bana garip garip bakmaya başladılar, 

bende mağazama alelacele girdim. 

Yarım saat sonra mağazamın yanında sesler 

yükselmeye başladı. Dışarıya bakınca, rejim 

yanlılarının muhalif bir genci yakaladıklarını 

ve onu dövmeye başladıklarını, daha sonra da 

bir köşeye götürüp idam ettiklerini gördüm. 

Gencin cesedini caddede sürüklemeye başlamışlardı. 

İçime ateş düştü ve içim kaynamaya başladı. 

Cesedi örtmek için bir şeyler aramaya başladım. 

Seccadeden başka bir şey bulamadım. 

Dışarıya çıkmak istedim ancak yanımda çalışan 

genç elaman bana “Bunların ne yapacağını 

biliyor musun?” diye sordu. Ben de “Beni 

öldürecekler deme, keşke bende şehit sayılsam” 

dedim. Genç eleman “Ailen ne olacak, 

bilmiyor musun? Ailen de işkence görecek ve 

sonunda onları öldürecekler” dedi. İşte o zaman 

her şeyi iyi düşünmeye başladım ve geri 

çekildim. 

Bu olaydan yarım saat sonra, tekrar sesler 

yükselmeye başladı. Ancak bu kez bir kadın 

sesiydi. Baktım ki Beşar rejimi ordusu yanlarında 

bir kadın ve Suriye TV kanalı ile birlikte 

çekime hazırlanıyorlar. Kadın, Özgür Suriye 

Ordusuna küfürler etmeye başladı ve çekim 5 

dakika devam etti. Çekim sonunda da Beşşar 

ve ordusu için tezahüratlar başladı. Daha sonra 

TV kanalı gitti. 

O gün hiçbir iş yapamadım, korkumdan değil 

ancak bu olaylardan sonra kendime hakim 

olamadım. Üçüncü kez ise bir grup genci 

mağazama gönderdim ve mağazada bulunan 

bütün malzemeleri Halep’in bir köyünde bulunan 

bir arkadaşımın deposuna yerleştirdim. 

Ancak Reyhanlı’ya gelmeden bir hafta önce 

bana bütün malzemelerimin depolarda çıkan 

yangında yandığı ve her şeyimi kaybettiğim 

haberi ulaştı. 

ORSAM: Türkiye’ye geldiğinde buradaki durumu 

nasıl buldun? 

Meryem: Duygularımı nasıl ifade edeceğimi 

bilmiyorum. Suriyeli Çerkesim. Reyhanlı’da 

bulunan Türkiyeli Çerkesler beni ve ailemi çok 

iyi karşıladılar. Bab el Hava Sınır Kapısı’ndan 

Reyhanlı Çerkes Derneği Başkanı Uğur Pihava 

bizleri bizzat karşıladı. Reyhanlı Çerkesleri 

karşılıksız evlerini bize açtılar. İhtiyaçlarımızı 

karşıladılar. Lokmalarını bizimle paylaştılar. 

Şükranlarımızı nasıl dile getireceğimizi bile 

ifade edemiyoruz. Cömertlikleri ve misafirperverliklerinden 

ötürü onlara minnettarız. 

Yine de kardeşlerimi, arkadaşlarımı ve evimi 

özlemekteyim. Suriye’nin geleceği konusunda 

endişeliyim. Korku artık içimizde yerleşti. 

Her şeyden korkuyoruz. Aileme ve gelecekte 

olacaklardan korkuyorum. 

ORSAM: Türkiye’de hiç problemlerle karşılaştın 

mı? 

Meryem: Türkiye’de uzun süre yaşamadığım 

için fazla sıkıntılarla karşılaşmadım. Türkiye’yi 

keşif aşamasındayım. Geçen bir olay yaşadım 

beni çok etkiledi. Türkiyeli Çerkes bir arkada- 

ORSAM 


ORSAM 


şımız Suriyeli Çerkeslerin sorunlarına dikkat 

çekmek için tek kişilik oturma eylemi düzenledi. 

Eylemde Çerkeslerin anavatanlarına geri 

dönmelerini ve Suriye halkına yapılan zulümlerin 

bir an önce bitmesini istiyordu. Ben de 

bu eyleme katılmak istedim. Ancak durumum 

müsait değildi. Tutuklanmaktan ve Suriye’ye 

geri gönderilmekten korktum. 

O anın duyguları halen içimde fırtınalar gibi 

esiyor. Önce bu eylemin verdiği birlik hissi, bu 

kardeşimin gerçekleştirdiği eylemin bizi ne 

kadar güçlü hissettirdiği ve bu mücadele yolunda 

savaşma isteği içime doldu. Ancak bu 

eyleme katılmakla sesimin duyulmayacağını 

anladım. 

Neden kendi görüşümü ifade edemedim, hakkımı 

ve asıl ülkeme geri dönmek isteğimi dile 

getirirsem, neden tutuklanıyorum? Sandım ki 

Türkiye’ye geldiğimde yüksek sesle hakkımı 

isteyebileceğim, ancak sesim çıkmadı. Suriye 

Çerkeslerine rejimin yaptığı zulümleri gözyaşlarımla 

ifade edebildim. Çünkü gözyaşlarım 

yüzünden tutuklanamam ama diğer eylemler 

tutuklanmama sebep olabilir. 

Türkiye, her insanın ve bizlerin ümit ettiği demokrasi 

ve özgürlük seviyesine yetişecektir. 

Sağ olsunlar bizi ülkelerinde misafir ettiler. 

Bu söyleşi, 28 Kasım 2012 tarihinde Lina Zekeriya 




Reyhanlı ilçesine yerleşen Semah ile söyleşi 

Suriye Halep ilinden gelen Semah “Beşşar 

güçlerinin kontrolü altında bir bölgede yaşıyorsanız, 

sürekli bir yakalanma ve idam edilme 

riskini hissediyorsunuz” diyor. 

ORSAM: Öncelikle kendinizi tanıtabilir misiniz? 

Semah: Ben bir anneyim, iki oğlum ve iki kızım 

var. Büyük oğlum ABD’de yaşıyor, diğer 

üçü ise şu an Halep’te. 

ORSAM: Suriye’deki yaşantınıza dair bize 

neler anlatabilirsiniz? 

Semah: Birkaç ay önce, Halep sürekli bir çatışma, 

katliam ve bombardıman ortamının 

hakim olduğu bir şehir haline geldi. Şimdi 

bir kapana kısılmış durumdayız ve gideceğimiz 

hiçbir yer yok. Halep’te, Beşşar rejiminin 

kontrolü altındaki bir bölgede kalıyoruz. 

18 

ORSAM 



ORSAM 

ORSAM: Etnik veya mezhepsel olarak kökeniniz 

nedir? 

Semah: Suriye’de yaklaşık çeyrek milyonluk 

bir azınlık olan Çerkes toplumuna mensubuz. 

Beşşar’ın haydutları, muhalif oldukları şüphesiyle 

yoldan geçen her erkeği tutukluyorlar. 

Hatta bu kişi ailesine ekmek almaya giden bir 

kişi olsa bile. Korkutma amacıyla, sadece şüphelere 

dayanarak insanları tutuklayıp hapse 

atıyorlar ve bu kişilerden bir daha haber alamıyoruz. 

Kaçırılan insanlar, çoğunlukla ağır 

bir işkenceye maruz kalıyor ve katlediliyorlar. 

elleri arkadan bağlı bir şekilde öldürülmüş 

yüzlerce sivil insan var. Beşşar güçlerinin 

kontrolü altında bir bölgede yaşıyorsanız, 

sürekli bir yakalanma ve idam edilme riskini 

hissediyorsunuz. İsyancıların bölgesinde yaşadığınızda 

ise Beşşar’ın ağır topçu bombardımanı 

ve jet uçaklarından atılan füzelerin 

insafına kalıyorsunuz. Güvenli bir yer yok. 

ORSAM: Suriye’de sıradan insanların, özellikle 

kadınların yaşadığı zorluklardan bahseder 

misiniz? 

Semah: Bir kadın olmak bu savaşta beni ve 

kızlarımı Beşşar ordusunun ve milis güçlerinin 

sürekli tacizine maruz bırakıyor. Konvoylardan, 

kontrol noktalarından ve üslerden 

kaçmak için elimizden geleni yapıyoruz. Sanırım, 

yakın gelecekte, isyancılar ve Beşşar arasındaki 

bu iç savaşın sonu gelmeyecek. 

ABD’deki oğlumu özlüyorum, çocuklarım da 

kardeşlerini özlüyorlar. Oğlumun Suriye halkının 

maruz kaldığı bu mezhep çatışmasından 

uzak kaldığı için mutluyum. Her gün, birçok 

Suriyeli gibi, yarına çıkamama korkusuyla 

yaşıyoruz. 

Bir kişi, eğer Suriye’de kalırsa bu intihar niteliğinde 

bir şey olacaktır. O kişi Beşşar güçleri 

tarafından tutuklanabilir. Kurtulma şansı 

yoktur. İtirafta bulunması için işkenceye maruz 

bırakılacaktır. En sonunda onu öldürürler. 

Çünkü itiraf edecek bir şey olmadığına inanmayacaklar. 

Suriye’de kalmak hiç kimse için 

güvenli değil. Eğer bir kişinin tutuklanacağı 

yer seçme şansı olsa, en azından hayvan değil 

de insan muamelesi göreceği başka yerlerde 

tutuklanması daha iyidir. 

ORSAM: Suriye’nin geleceğini göz önünde 

bulundurduğumuzda, kendiniz ve aileniz için 

planlarınız nelerdir? 

Semah: Anavatanımız Kuzey Kafkasya’ya 

dönmek istiyoruz. Çünkü Suriye’de kalırsak 

hayatımızı kaybedeceğiz. 

* Bu söyleşi, 14 Aralık 2012 tarihinde Lina 

Zekeriya Saguj tarafından Hatay’ın Reyhanlı 

ilçesinde gerçekleştirilmiştir. 

Suriye’den Hatay’ın Reyhanlı ilçesine gelen 

Sümeyya Hamdi Muvaffak ile söyleşi 

Sümeyya Hamdi Muvaffak eşini, evini kaybetmiş, 

Suriye’deki çadırkentler sağlıksız olduğundan 

Türkiye’ye gelmiş. 

ORSAM: Biraz kendinizden bahseder misiniz? 

Sümeyya Hamdi Muvaffak: Suriye’nin İdlib 

ilinden geliyorum. Üç çocuğum var. Eşimi 

kaybettim. Evimiz yıkıldı. Emekli maaşımdan 

başka bir gelirim yok. 18 bin Suriye lirası alıyorum 

(350 TL). 

ORSAM: Türkiye’de durumunuz nasıl? 

Sümeyya Hamdi Muvaffak: Burada bir aileyle 

birlikte daire kiraladık. İki aile müşterek bir 

evde ikamet ediyoruz. Evimizde doğru dürüst 

yataklarımız, oturmak için eşyalarımız yok. 

ORSAM 


ORSAM 


Mutfağımızda kap kaçaklarımız yok. Sadece 

küçük bir tüp, bir tencere, bir çaydanlık ve 3 

çay bardağımız var. Evim gitti, eşim gitti, dünyam 

yıkıldı. Suriye’ye dönsem bile bir emekli 

maaşımdan başka bir gelirim yok. Burada kalırsam 

da çevrenin yardımlarına muhtacım. 

Gerek Suriyeli yardım derneklerinin gerekse 

Türkiye’deki hayır derneklerinin yardımları 

için her yere müracaat ettim. Ancak hiçbir 

yardım alamadım. Suriye’de İdlib içerisinde 

hala Nizam Ordusu hakimiyetini koruyor. Sadece 

köy ve beldelerde Ceyş el Hur var. Bu nedenle 

ulaşımlar tamamen zorlaştı. Suriye’deki 

çadırkentlerde yaşamayı denedik ama olmadı. 

İnsanların yaşamını zorlaştıran bütün şartlar 

var. Ne doğru dürüst bir tuvalet ne banyo ne 

de yiyecek. İnsanlar hastalıktan ölüyor. Çöpleri 

toplayan, çadırlardan uzaklaştıran bir 

organizasyon yok. Birçok aile bitleniyor. Bu 

nedenle Suriye’deki çadırkentlerde veya toplanma 

merkezlerinde kalamadım. 

* Bu söyleşi, 15 Mart 2013 tarihinde Feyyat 




Suhad ile söyleşi 

Rejimin bombalama ve hava saldırısı yüzünden 

yakınlarını kaybeden Suhad Suriye’ye 

geri dönmek ve barış içinde yaşamak istiyor. 

ORSAM: Kendinizi tanıtabilir misiniz? 

Suhad: Adım Suhad, 30’lu yaşlardayım, Açık 

Öğretim Eğitim Fakültesi bölümü mezunuyum. 

Devrim başladığında, devrimle ilgili 

televizyon ve çevremden aldığım duyumlar 

beni çok sevindiriyordu, çünkü bu rejim 40 

yıl halka çok çektirmiştir ve düşündüğüme 

göre bu rejim birkaç ay içinde yıkılacak yerine 

saygı ve haklara dayalı yeni bir aşama başlaya- 

20 

ORSAM 



ORSAM 

caktır. Ancak bir süre sonra rüyadan uyanmış 

gibi ve anladım ki bu rejim bir yıl ya da iki yılda 

yıkılmayacaktır ve bu devrim bir şehit iki 

şehit değil çok sayıda şehit vermekle olacaktır. 

ORSAM: Olup bitenleri anlatır mısınız? 

Suhad: Ben Halep’te yaşıyorum, Halep’te gösteriler 

Selahattin, Seyfuldevle ve Firdevs mahallelerinde 

başlamıştır, sonunda bu mahallere 

Özgür Suriye Ordusu tarafından kontrol 

edilmeye başlandı, rejim bu mahalleleri bombalamaya 

başladı, bu yüzden çok sayıda insan 

göç etmek zorunda kalmıştır. Göç edenlerin 

çoğu okul ya da yurtlara yerleşti. 

ORSAM: Bu göç edenler arasında ailen ya da 

akrabaların bulunuyor muydu? 

Suhad: O sıralarda bizler çok sıkıntılar yaşadık. 

Rejimin bombalaması ve hava saldırısı 

gece saat 22 civarında başlayıp sabahın saat 

3’e kadar devam ediyordu. Bu yüzden akrabalarımdan 

haber alamıyorduk. Bir hava saldırısında 

dayımın kızının kafası parçalandı, 

annem ve mahalle sakinlerinden bir kadın 

beraber yıkadılar. Dayım bir torba getirilmişti, 

cesedi ona koyduk. Dayımın eşi ise ağır 

yaralanmıştı ve Türkiye’ye getirildi ancak oda 

birkaç gün sonra hayatını kayıp etmiştir. Bu 

saldırıdan 2 ay sonra ailemi ziyaret ettim ve 

en çok görmek istediğim kişi dayımdır, tabi 

manzaralar çok kötüydü, kanlar her duvarda 

vardır, dayım her sabah bu manzaralarla yaşıyordu 

ve çok üzgündü. 

ORSAM: Suriye’yi neden ve ne zaman terk 

ettin? 

Suhad: Tabi ben göç etmeden önce kendi mahallemde 

yaşadım. Mahallemiz Kürt mahallesiydi, 

o bölgeleri Özgür Suriye Ordusu kontrol 

etmiştir, bir defasında Özgür Suriye Ordusu 

evimi arama bahanesiyle bastı ve LCD televizyonu 

çalmak istediler, aynı zamanda eşimi 

Şebbihayla çalıştığını öne sürerek suçladılar 

hatta adını bile bilmiyorlardı. Ayrıca evimin 

garajına bir bomba düştü ve arabamıza büyük 

zarar geldi. Yaşadığımız apartmanın 2. katında 

herkes toplandı çünkü bombalar diğer kısımları 

hedef almaya başlamıştı, bu durumla 

3 gün kaldık daha sonra Cephetun Nusra’dan 

biri bizlere yardımcı oldu ve o bölgeden kaçmayı 

başardık ve Türkiye’nin Reyhanlı ilçesine 

sığındık. Tabi bundan sonra o bölgeye ne 

olduğunu bilmiyoruz ayrıca eşim işi terk etmek 

zorunda kaldı, çünkü o dönemler işçileri 

kaçırmaya başlamışlardı. Benim tek ümidim 

vatanıma geri dönmek ve barış içinde yaşamaktır. 

Savaş, elektrik ve su kesintileri ve haber 

dinlemekten bıktık, ayrıca ne Batılı ne de 

başka ülkelere güvenim kalmadı. Şeyh Muaz 

el Hatip’in dediği gibi hiç kimseye güvenme 

sadece ve sadece Allah’a güvenin demiştir. 

Bende sadece Allah’a güveniyorum. 

* Bu söyleşi, 14 Aralık 2012 tarihinde Lina 

Zekeriya Saguj tarafından Hatay’ın Reyhanlı 

ilçesinde gerçekleştirilmiştir. 

Suriye’nin Humus bölgesinden gelen Emire 

Fetura ve Hatun el Casim ile söyleşi 

Emire Fetura ve Hatun el Casim eşlerini iç savaşta 

kaybetmişler, çocukları ile birlikte zor 

şartlar altında Türkiye’ye gelmişler. 

ORSAM: Bize biraz kendinizden bahseder 

misiniz? 

Emire Fetura: Suriye’nin Humus bölgesinde 

yaşıyordum. Eşim iç savaşta hayatını kaybedince 

ben ve 4 çocuğum çok zor zamanlar geçirdik. 

Hatun el Casim: Suriye’nin Humus bölgesinde 

yaşıyordum. Eşimi iç savaşta kaybettim ve 

3 çocuğum var. 

ORSAM 


ORSAM 



iç savaşta yaşadıklarınızı ve sizi 

Türkiye’ye getiren nedenleri anlatır mısınız? 

Emire Fetura ve Hatun el Casim: Bizler 

Humus’ta komşuyduk. Hatun’un eşi fırın işçisiydi 

ve benim eşim Talat, semt pazarlarında 

sebze, meyve ve ufak tefek mutfak eşyaları 

satardı. İç savaşta evlerimiz yıkıldı ve şehrin 

dışına kaçtık. 

Humuslulardan araçları olanlar ve durumları 

daha iyi olanlar kendilerine daha yakın bölge 

olan Lübnan’a kaçtılar. Araçları olmayanlar, 

durumları kötü olanlar ise uzun müddet açık 

alanlarda, dağlık ağaçlık bölgelerde, mağara 

tipi yerlerde kaldılar. 

Biz günlerce aç kaldık, bazen yağmur suyu 

içtik bazen de iki kayalık arasında yıkanmak 

zorunda kaldık. Çölden ağaç topladık, odun 

kırıntıları ile ısınmaya çalıştık ve kap kacak 

olmadığı için sadece bir teneke ile su ısıtabildik. 

Yanımızda iki battaniye ve birkaç kalın 

hırka vardı. Birkaç haftamız böyle geçti. İçimizden 

bazıları gidip uzak köylerden, yerleşim 

yerlerinden ve çölde çadır kurup yaşayan 

insanlardan yemek getiriyorlardı. Bin bir 

güçlükle, yollardaki barikatlarda bekletilerek, 

İdlib kırsal kesimine gelebildik. Buradan hudut 

bölgesi olan Sermade beldesine geldikten 

sonra birkaç aile ile birlikte Türkiye hududundan 

giriş yaptık. 

Hatay Reyhanlı’da birlikte geldiğimiz Suriyelilerle 

birlikte önce cami bahçesinde sonra 

da tanıştığımız bir Suriyeli ailenin yanında 

kaldık. Çevredekilerin yardımıyla sıcak bir 

yemek, sıcak bir yatak bulduk. Sonrada kayıt 

yaptırıp çadırkentlere gitmek üzere hazırlığa 

başladık. 

* Bu söyleşi, 30 Nisan 2013 tarihinde Feyyat 




Nahide Maddab el Hazzani ile söyleşi 

Şehit Albay eşi Nahide Maddab el Hazzani 

yollardaki barikatları aşarak, denetçilere rüşvet 

vererek Türkiye’ye gelmişler. 

ORSAM: Biraz kendinizden bahseder misiniz? 

Nahide Maddab el Hazzani: Suriye’nin Halep 

ili el Meydan semtinde yaşıyordum. 55 yaşında 

3 çocuk annesiyim. Eşim Amid (albay) 

rütbesinde bir subay idi. Lübnan’da bir kaza 

sonucu şehit düştü. Dul maaşı almaktayım. 

Büyük kızım Nasra evli. İki oğlum da askerliklerini 

yeni bitirdi. 25 Bin lira dul maaşı veriyorlardı. 

Kendi evimiz var. Çocuklarım da 

mahallede ufak bir dükkanda giyim eşyası 

satıyorlardı. Ciddi bir meslek öğrenemediler. 

Mahallemiz bir dönem Nizam Ordusu’nun 

elinde kaldı, bir dönemde Ceyş el Hur’un eline 

geçti. En azından benim çevremdeki cadde 

ve sokaklar öyle. Halep’te mahalleler çok 

büyük. Bir ilçe nüfusuna sahip mahalleler var. 

Bazı bölgelerden cadde ve sokaklardan haberdar 

olamıyoruz. 

ORSAM: İç savaş sırasında neler yaşadınız? 

Nahide Maddab el Hazzani: İsmini bilmediğim 

füzeler yağdı mahallemize. Kimi bana 

Scud-1 dedi, kimi Scud-2. Bazı yerlerde de fıçı 

bombalar, pis kokulu bombalar velhasıl tam 

bir cehennem. 

Geniş caddeler üzerinde belli bölgelerde kekin 

nişancılar var. elinde bir poşet dahi taşıyan 

vuruluyor. Yaya olarak evine ekmek gö- 

22 

ORSAM 



ORSAM 

türen, erzak götüren şüpheli görülüp birileri 

tarafından vuruluyor. 

Geceleri ışık yakmadan ancak bildiğimiz cadde 

ve sokakları aşındırarak gıda satışı yapan 

yerlere gidebiliyoruz. Gıda bulduğumuzda da 

çok pahalıya alabiliyoruz. Keyfi satışlar oluyor. 

Denetim denen bir şey kalmadı Halep’te. 

Ölü hayvanlar bile bazı şahıslarca derileri yüzülüp, 

yeni kesilmiş gibi halka et diye satılıyor. 

Öyle bir hal aldı Halep’in bu bölgesi. 

Evli kızımı, damadımı, 2 torunumu ve 2 oğlumu 

yanıma alarak Halep’ten yola çıktık. 

Yalnızca giyimlerimizi alabildik. Her şey evlerimizde 

kaldı. Yollardaki barikatları aşarak, 

denetçilere rüşvet vererek ancak Dene ilçesine 

yani İdlib bölgesine gelebildik. Oradan da 

Sermade bölgesine. Sonra da Türkiye hududuna. 

Şu an Reyhanlı’dayım. Çocuklarım günübirlik 

iş bulurlarsa çalışıyorlar. Emekli maaşımı almak 

için tek başıma Halep’e gidiyorum. Eskiden 

300 liraya Halep’e gidilip gelinirdi. Şimdi 

6 bin liraya ancak gidip gelebiliyorum. Çünkü 

araç sahipleri de yollarda rüşvet vererek gidip 

gelebiliyorlar. 




Suriye’nin İdlib bölgesinden Hatay’ın Reyhanlı 

ilçesine gelen Nayle Hammadi ile 

söyleşi 

Nayle Hammadi ve ailesi iç savaş sırasına evleri 

yıkılınca Türkiye’ye sığınmış. Eşi emekli 

maaşını almaya Suriye’ye gittiğinde tutuklanmış. 

ORSAM: Kendinizi biraz tanıtabilir misiniz? 

Nayle Hammadi: Suriye’nin İdlib ili Muarra 

bölgesindenim. Altı çocuğum var ve 52 yaşındayım. 

Eşim emekli. Nizam Ordusu tarafından 

tutuklandı ve hala cezaevinde. 

ORSAM: İç savaş sırasında yaşadıklarınızı, 

Türkiye’ye gelişinizi ve eşinizin tutuklanış sürecini 

anlatabilir misiniz? 

ORSAM 


ORSAM 


Nayle Hammadi: İç savaş ile birlikte evimiz 

kısmen yıkıldı. Her şeyimizi bırakarak 

Türkiye’ye sığındık. Birkaç ay eşim Türkiye’den 

Suriye’ye İdlib’e gelip maaşını alabiliyordu. 

Ocak ayında maaşını almaya gitti ve tutuklandı. 

Ben şimdi Türkiye’de çocuklarla yalnız kaldım. 

Çocuklardan birisi evli ve torunum var. 

Çalışıyor. Maddi olarak bir sıkıntımız yok. 

Eşimin emekli maaşı 20 bin Suriye lirası (yaklaşık 

310 TL). Birisi Nizam Ordusu’na ismini 

vermiş. Hakkında çeşitli iftiralar atmış. Ceyş 

el Hur’a yardım etmekten, silah ve çeşitli malzemeler 

temin etmek suçundan içeri atılmış. 

İhbar eden ve cezaevine girmesine sebep 

olanda köylümüz. Böyle bir ortam içindeyiz. 

Kimin kiminle olduğu belli değil. Maddi menfaat 

için ailesini bile satanlar çıkıyor karşımıza. 

Güven ortamı tamamen bitmiştir. 

ORSAM: Eşinizin hapishanedeki durumundan 

haberdar mısınız? 

Nayle Hammadi: Dayanamadım, eşimi ziyarete 

gittim. Eşimin anlattıkları ve gördüklerim 

tam bir dram ve zulümdür. Bir hücrede 45 kişi 

kaldıklarını, ayaklarını rahatça uzatıp uyuma 

imkanının olmadığını, bir tuvalet bulunduğunu, 

yeterli su olmadığından yıkanamadıklarını 

ve koktuklarını söyledi. İçeriye hiçbir 

malzeme sokulmasına müsaade edilmiyor. Ne 

battaniye ne yiyecek ne de sigara. Bazen yemek 

verildiğini bazen hiç verilmediğini söylüyor. 

Saç sakal birbirine karışmış. Ayakta ne bir 

terlik ne bir çorap ne bir pijama. Gallabiyesi 

(uzun entari) ile yatıp kalkıyor. Hiçbir delil 

olmadan, belge olmadan, birisinin sözü ile 

hakkında işlem yapılıyor. Öyle bir düzen var 

Suriye’ de. 




Suriye’nin İdlib ilinden Hatay’ın Reyhanlı 

ilçesine gelen Radiye Nahsan Nammudi ile 

söyleşi 

Radiye Nahsan Nammudi’nin yaşadığı bölge 

bombalanınca. Evlerini boşaltmak zorunda 

kalmışlar. 

24 

ORSAM 



ORSAM 

ORSAM: Kendinizi kısaca tanıtabilir misiniz? 

Radiye Nahsan Nammudi: Suriye’nin İdlib 

şehrindenim. 50 yaşındayım. Eşim Mustafa 

hasta, bir ayağı sakat. 2 oğlum, gelinlerim, 

9 torunum var yanımda. Evli çocuklarım iş 

bulup çalışmaya başladılar. Ancak ev kirası, 

elektrik, su derken yoksulluk içinde yaşıyoruz. 

ORSAM: İç savaş sırasında yaşadıklarınızı ve 

Türkiye’ye geliş öykünüzden bahsedebilir misiniz? 

Radiye Nahsan Nammudi: Suriye’nin Sermin 

bölgesi Nizam Ordusu’na ait askeri birliklere 

yakın olması nedeniyle bombalandı. 

Evimizi tamamı ile boşaltmak zorunda kaldık. 

Reyhanlı’da yardım kuruşlarından, hayırseverlerden 

yardım talep ettim. Açıkçası dilendim. 

Kocam hasta, yatalak durumda, ona sürekli 

sargı bezi gerekiyor. Sağlıklı beslenmesi için 

gıda lazım. Çocuklar altı aydır süt yüzü görmedi. 

Belli başlı gıdalar dışında et, tavuk ve 

benzeri hiçbir şey alamıyoruz. 

Köylüm olan insanların çoğu Reyhanlı’da, 

bir kısmı çadırkentlerde. Biz başta müracaat 

etmedik. Şimdi ise yer kalmadığından gidemiyoruz. 

Köyde tarlamız, saman öğütme 

makinemiz vardı. Ne mahsul alabildik ne de 

bu sene tarlamızı ekebiliyoruz. Bölgemizde 

tarımsal üretim durmuş vaziyette. Hiçbir çiftçi 

tarlasına gidip çalışamıyor. Yakın köylere 

tarlamızı kiraya vermek istediğimizi söyledik. 

Ama kiralayan yok. Saman öğütme makinemiz 

köyde kaldı. Onu başka bir yere götürme 

imkanımız olmadı. Ancak hudut köylerinden 

birine getirirsek belki aracı kiraya vermek suretiyle 

bir gelir elde edebiliriz. O da hasattan 

sonra en fazla bir ay işi olur. 

Arap ülkelerinden muhtaç Suriyelilere yardım 

geldiğini duydum. Nakit para yardımı da 

veriliyor. Aile başına 200 dolar veriyorlar. Bir 

defa alabildik. Ondan sonra bize hiç parasal 

yardım verilmedi. 




Suriye’nin Hama bölgesinden gelen Safaya 

Mağribiy ile söyleşi 

Safaya Mağribiy “Hama’da bombardımanı 

yaşadım. Ekmek kuyruğunda fıçı bombası ile 

yapılan zulme şahit oldum” diyor. 

ORSAM: Kendinizden biraz bahseder misiniz? 

Safaya Mağribiy: Suriye Hama, Sehilelğab 

bölgesindenim. 2 çocuk annesiyim ve dulum. 

Çadırkentte yaşıyorum. 

ORSAM: İç savaş sırasında neler yaşadınız? 

Safaya Mağribiy: Eşim polis memuruydu. 

Suriye’nin çeşitli bölgelerinde görev yapardı. 

En son görev yeri de Şam’dı. İç savaş başlayınca 

Şam’da üniversite gençliğinin başlattığı bir 

olayda meydana gelen bombardıman ve çatışmalarda 

eşim hayatını kaybetti. Dul-yetim 

maaşım 18 Bin Suriye Lirası. Evim de yok. 

Eşimin baba evine, Hama’ya döndüm. Orada 

bir süre oturdum ancak bu bölgenin de kırsal 

kesim olması sebebiyle Ceyş el Hur karargah 

kurunca bombardımanlar başladı. Köyün tamamı 

boşaltıldı. Mecburen kayınbabam ve 

kaynım ile birlikte Türkiye’ye geldik. 6 aydır 

buradayız. Islahiye’de çadırkentte yaşıyoruz. 

Bölgeye gidip maaşımı alamıyorum. Kimsenin 

de bana yardım edecek maddi gücü yok. 

Çadırkentte karnımız doyuyor, her türlü ihtiyacımız 

karşılanıyor çok şükür. 

ORSAM 


ORSAM 


Hama’da bombardımanı yaşadım. eli ayağı 

kesileni gördüm. Yüzü parçalanan insanlara 

şahit oldum. Ekmek kuyruğunda fıçı bombası 

ile yapılan zulme şahit oldum. Bizi aylarca 

mahsur bıraktılar. Bölgemizden İdlib bölgesine 

geçebilmek mucize işiydi. Vasıtası olan 

kaçıyordu, ancak onların da işi zordu. Çünkü 

havadan bütün araçlar bombalanıyordu. Yürüyerek 

veya aktarmalı olarak köyden köye, 

yerleşim alanlarından ağaçlık bölgelere taşına 

taşına önce İdlib bölgesine sonra da hudut 

bölgesine gelebildik. Sermade yakınlarındaki 

çadırkentte kaldık. Sonra Atma yakınlarına 

gittik. Oradan da Türkiye’ye geçebildik. 

Çocuklarım açlıktan, soğuktan sağlıklarını 

kaybettiler. Birikinti halindeki yağmur sularından 

içtik. Tenekede su ısıtıyorduk. Örtünecek 

yeteri kadar battaniye olmayınca hasırla 

örtünüyorduk. Çok zor oldu Hama’dan 

Türkiye’ye gelişimiz. 





Azize Fadıl el Naccar ile söyleşi 

Azize Fadıl el Naccar, Suriye’de zor koşullar 

altında Türkiye’ye gelmiş. Şimdi bir sağlık 

ocağında aşçılık ve temizlikçilik yapıyor. 

ORSAM: Bize biraz kendinizden bahseder 

misiniz? 

Azize Fadıl el Naccar: Suriye’nin Halep ilinde 

oturmaktaydım. Benim 3 çocuğum var, 

dulum. 


iç savaşta yaşadıklarınızı ve sizi 

26 

ORSAM 



ORSAM 

Türkiye’ye getiren nedenleri anlatır mısınız? 

Azize Fadıl el Naccar: Suriye’de yoksul ve 

dul kadınlara sosyal güvence yoktur. Sadece 5 

bin Suriye lirası kadar (TL ile 75 TL) yardım 

yapılır. Ayrıca bir Vakıftan da çocuklarıma 

okusunlar diye ayda 3 bin Suriye lirası veriliyordu. 

Ben mahallemizin en yoksul ve muhtaç 

dul kadınıydım. İki odalı ahşap bir evim 

vardı. Eşimi yıllar önce kaybettim, uzun yıllar 

hasta kaldı ve vadesiyle öldü. İç savaş başlayınca 

mahallenin bombalanmasıyla benim 

evim yandı, ne eşya kaldı ne de ev. Şans eseri 

çocuklar okulda, bende dışarıdaydım. Güpegündüz 

oldu olay. Mahallede mescid vardı, 

esnafın namaz vakti uzak camiye gitmemek 

için yaptıkları küçük bir mescid, beni oraya 

yerleştirdiler. Halıların üstünde yattık, yardımseverler 

battaniye vermişti. Namaz vakitleri 

dışarı çıkıyor, namaz vakitleri dışında ev 

gibi kullanıyordum. Temizliğini de ben yapmaya 

başlayınca kimse bana bir şey demedi. 

Dul olduğum için verilen ve yardımseverlerin 

verdiği aylık maaş Halep’teki olaylar sonrasında 

her şeyin pahalılaşması sonucunda yetmez 

oldu. Bütün aldıklarım ancak bir aylık ekmeğimize 

yeterdi. Başka bir şey alamazdım. Can 

güvenliğimiz yoktu, korku endişe derken ve 

çocuklar okula devam edemeyince Halep’ten 

ayrılmaya karar verdim. Bir aile göç ederken 

onların yardımlarıyla birlikte İdlib’e bağlı 

Dene ilçesine geldim. Dene’de fazla bir bombardıman 

gürültü yok gibiydi. Ancak korku 

ve endişe tabii ki vardı. Yine Dene’de de hayat 

pahalıydı, benim hiçbir gelirim kalmamıştı. 

Yarı aç yarı tok birkaç gün kaldım sonra Hudut 

bölgesine geldim. Maksadım çocuklarımı 

bombalardan ve açlıktan kurtarmaktı. Bazen 

kuru ekmek, bazen de çevre ağaçlardan bulduğum 

kurumuş meyveler ile idare ediyorduk, 

sonunda Türkiye’ye geçmeyi başardım. 

Hatay Reyhanlı’da tanıdık Suriyeliler bana 

sahip çıktı, yardım kuruluşları bana gıda, giyecek, 

barınma yardımları yaptı, bir miktarda 

nakit verdiler. Ben de iş buldum, bir sağlık 

ocağında aşçılık ve temizlikçilik yapıyorum. 

En azından güvendeyim ve çocuklarımın karnı 

doydu. 




ORSAM 


ORSAM 


ORSAM RAPORLARI 


Mart 2009 

Deniz Haydutluğu ile Mücadele 

ve Türkiye’nin Konumu: Somali 

Örneği 

(Tr - Eng) 


Nisan 2009 

60. Yılında Nato ve Türkiye 

(Tr - Eng) 


Mayıs 2009 

Irak’ın Kilit Noktası: Telafer 

(Tr - Eng) 


Temmuz 2009 

2009 Lübnan Seçimleri: Kazananlar, 

Kaybedenler ve Türkiye 

(Tr) 


Ağustos 2009 

Türkiye-Lübnan İlişkileri: Lübnanlı 

Dinsel ve Mezhepsel Grupların 

Türkiye Algılaması 

(Tr - Eng) 


Kasım 2009 

Tuzhurmatu Türkmenleri: Bir 

Başarı Hikayesi 

(Tr - Eng - Ar) 


Kasım 2009 

Unutulmuş Türkmen Diyarı: 

Diyala 



BLACK SEA INTERNATIONAL 

Rapor No: 1 

Aralık 2009 

Karadeniz’in Bütünleşmesi İçin 

Abhazya 

(Tr - Eng) 


Ocak 2010 

Yemen Sorunu: Bölgesel Savaşa 

Doğru mu? 

(Tr - Eng) 


Yemen İç Savaşı: İktidar Mücadelesi, 

Bölgesel Etkiler ve Türkiye 

ile İlişkiler 

(Tr - Eng) 


Şubat 2010 

Unutulan Türkler: Lübnan’da Türk 

Varlığı 

(Tr – Eng – Ar) 



Rapor No: 2 

Şubat 2010 

Rusya Federasyonu’nun Bakışı: 

Irak Faktörünün Türkiye’nin 

Ortadoğu Politikasına Etkisi 

(1990-2008) 

(Tr - Rus) 


Şubat 2010 

7 Mart 2010 Irak Seçimleri 

Öncesi Şii Kökenli Parti ve Seçmenlerin 

Politik Davranışlarının 

Analizi 

(Tr) 


Şubat 2010 

Seçim Öncesi Irak’ta Siyasal Durum 

ve Seçime İlişkin Beklentiler 

(Tr) 


Mart 2010 

Orsam Heyetinin 7 Mart 2010 

Irak Seçimlerine İlişkin Gözlem 

Raporu 

(Tr) 


Nisan 2010 

Oman Sultanlığı: 

Arap Yarımadasında Geleneksel 

ile Modernite Arasında Bir Ülke 

(Tr) 


Nisan 2010 

7 Mart 2010 Irak Parlamento 

Seçim Sonuçlarının 

ve Yeni Siyasal Denklemin 

Değerlendirilmesi 

(Tr) 



Rapor No: 3 

Mayıs 2010 

Komşuluktan Stratejik İşbirliğine: 

Türk-Rus İlişkileri 

(Tr - Rus) 


Eylül 2010 

Türkiye’ye Yönelik Türkmen Göçü 

ve Türkiye’deki Türkmen Varlığı 

(Tr) 



Rapor No: 4 

Ekim 2010 

Kırgızistan’da Mevcut Durum, 

İktidar Değişiminin Nedenleri ve 

Kısa Vadeli Öngörüler 

(Tr) 


Kasım 2010 

Irak’tan Irağa: 2003 Sonrası 

Irak’tan Komşu Ülkelere ve 

Türkiye’ye Yönelik Göçler 

(Tr) 


Ocak 2011 

Türkiye-Yemen İlişkileri ve 

Yemen’deki Türkiye Algısı 



Ocak 2011 

Katar-Irak-Türkiye-Avrupa Doğal 

Gaz Boru Hattı Projesi Mümkün 

mü? 

(Tr - Eng) 


Ocak 2011 

Kuveyt Emirliği: Savaş ve Barış 

Arasındaki El Sabah İktidarı ve 

Türkiye ile İlişkiler 

(Tr) 


Ocak 2011 

Hukuki ve Siyasi Yönleriyle 

Güvenlik Konseyi’nin İran Ambargosu 

(Tr) 



Rapor No: 5 

Şubat 2011 

Kırgızistan’da Son Gelişmeler: 

Dün, Bugün, Yarın 

(Tr - Rus) 


Şubat 2011 

Mısır Devriminin Ayak Sesleri: Bir 

Devrin Sonu mu? 

(Tr) 



Rapor No: 6 

Şubat 2011 

Uluslararası Deniz Hukukunda 

Kıyı Devletlerinin Gemilere El 

Koyma Yetkisinin Sınırları: 

Gürcistan’ın Karadeniz’de Seyreden 

Gemilere El Koyması 

(Tr) 


Şubat 2011 

Tunus Halk Devrimi ve Türkiye 

Deneyimi 

(Tr) 


Şubat 2011 

Kerkük’te Mülk Anlaşmazlıkları: 

Saha Araştırmasına Dayalı Bir 

Çalışma 

(Tr) 



Rapor No: 7 

Mart 2011 

Afganistan ve Pakistan’da 

Yaşanan Gelişmeler ve 

Uluslararası Güvenliğe Etkileri 

(Tr) 


Mart 2011 

Suudi Arabistan’da Şii Muhalefet 

Sorunu ve Etkileri 

(Tr) 


Mart 2011 

Irak’ta Türkmen Varlığı 

(Tr) 


Mart 2011 

Irak’ta Türkmen Basını 

(Tr – Ar) 


Mart 2011 

Irak’ta Mevcut Siyasi Durum ve 

Önemli Siyasi Gelişmeler 

(Tr) 


ORSAM Su Araştırmaları 

Programı Rapor No: 1 

Mart 2011 

Eu’s Water Framework Directive 

Implementation in Turkey: 

The Draft National Implementation 

Plan 

(Eng) 


Mart 2011 

Tunus Halk Devrimi ve Sonrası 

(Tr) 


Mart 2011 

Libya Savaşı, Uluslararası Müdahale 

ve Türkiye 

(Tr) 


Mart 2011 

Tarihten Günümüze Libya 

(Tr) 

28 

ORSAM 



ORSAM 




Mart 2011 

İklim Değişiminin Güvenlik Boyutu 

ve Ortadoğu’ya Etkileri 

(Tr) 


Mart 2011 

Karikatürlerin Dilinden Irak’ı Anlamak-1 

(Tr) 




Nisan 2011 

Nil Nehri Havzasının Hidropolitik 

Tarihi ve Son Gelişmeler 

(Tr) 


Nisan 2011 

Kuzey Irak’ın Sosyal-Siyasal 

Yapısı ve Kürt Bölgesel 

Yönetimi’nin 

Türkiye ile İlişkileri 

(Tr) 




Nisan 2011 

Meriç Nehri Havzası Su 

Yönetimi’nde “Uluslararası 

İşbirliği” Zorunluluğu 

(Tr) 


Nisan 2011 

Suriye’de Demokrasi mi İç Savaş 

mı? : 

Toplumsal-Siyasal Yapı, Değişim 

Senaryoları ve Sürecin Türkiye’ye 

Etkisi 

(Tr) 


Mayıs 2011 

Suriye’de İktidar Mücadelesi, 

Uluslararası Toplumun Tepkisi ve 

Türkiye’nin Konumu 

(Tr) 




Mayıs 2011 

Türkiye-Suriye İlişkileri: Sınıraşan 

Sularda Örnek İşbirliği Olarak Asi 

Dostluk Barajı 

(Tr) 


Mayıs 2011 

Orsam Söyleşileri - 2 

Iraklı Araplar, Azınlıklar ve Akademisyenler-1 

(Tr) 


Mayıs 2011 


Irak Türkmenleri-1 

(Tr) 


Mayıs 2011 


Iraklı Kürt Yetkililer, Akademisyenler 

ve Gazeteciler-1 

(Tr) 



Rapor No: 8 

Mayıs 2011 

75. Yılında Montrö Boğazlar 

Sözleşmesi 

Karadeniz’in Değişen Jeopolitiği 

Çerçevesinde 

(Tr) 



Rapor No: 9 

Mayıs 2011 

Afganistan ve Bölgesel Güvenlik 

(Ortadoğu, Orta ve Güney Asya, 

Rusya Federasyonu) 

(Tr - Rus) 


Mayıs 2011 

Madagaskar: Bağımsızlığın 50. 

Yılında Kazanımlar, 

Kaçan Fırsatlar ve Türkiye ile 

İlişkiler 

(Tr) 


Mayıs 2011 

Iraklı Grupların Temel Siyasi 

Sorunlara Bakışı ve Türkiye İle 

İlişkiler: Saha Araştırmasına 

Dayalı Bir Çalışma 

(Tr) 


Haziran 2011 

Suriye Muhalefeti’nin Antalya 

Toplantısı: 

Sonuçlar, Temel Sorunlara Bakış 

ve Türkiye’den Beklentiler 

(Tr) 


Haziran 2011 

Seçimler ve Ak Parti’nin Tecrübesi 

(Tr – Ar) 


Haziran 2011 

12 Haziran 2011 Türkiye Genel 

Seçimlerinin Ortadoğu Ülkelerindeki 

Yansımaları 

(Tr - Eng) 


Temmuz 2011 

Karikatürlerin Dilinden 12 Haziran 

2011 Türkiye Genel Seçimlerinin 

Ortadoğu’daki Yansımaları 

(Tr) 


Temmuz 2011 

Karikatürlerin Dilinden Irak’ı Anlamak 

- 2 

(Tr) 




Temmuz 2011 

Mekong Nehri Suları Üzerinde 

İşbirliği ve İhtilaf 

(Tr-Eng) 


Temmuz 2011 

Antalya’da 1-2 Haziran 2011 Tarihlerinde 

Gerçekleşen “Suriye’de 

Değişim 

Konferansı” nın Tam Deşifresi 

(Tr - Eng) 


Ağustos 2011 


- 3 

(Tr) 




Ağustos 2011 

Görünmez Stratejik Kaynak: 

Sınıraşan Yeraltı Suları 

(Tr) 


Ağustos 2011 

AK Parti’nin 12 Haziran 2011 

Genel Seçimlerindeki Zaferi 

(Tr – Ar) 


Ağustos 2011 

Karikatürlerin Dilinden Arap 

Baharı - 1 

(Tr) 


Ağustos 2011 

Karikatürlerin Dilinden Libya İç 

savaşı ve Uluslararası Müdahale 

- 1 

(Tr) 


Ağustos 2011 

Somali: Bir Ulusun Yok Oluşu ve 

Türkiye’nin İnsani Yardım Girişimi 

(Tr) 


Eylül 2011 

Karikatürlerde Usame Bin Ladin 

Operasyonu ve Yankıları 

(Tr) 


Eylül 2011 


- 4 

(Tr) 



Rapor No: 10 

Eylül 2011 

XXI. Yüzyılda Rusya ve 

Türkiye’nin İran Politikaları 

(Tr - Rus) 


Eylül 2011 

Gazze Sorunu: İsrail Ablukası, 

Uluslararası Hukuk, Palmer Raporu 

ve Türkiye’nin Yaklaşımı 

(Tr) 


Eylül 2011 

Ortadoğu Ülkelerine Dair 

İstatistikler 

(Tr) 



Rapor No: 11 

Ekim 2011 

Anadolu Etki Alanı 

(Tr-Eng) 



Rapor No: 12 

Ekim 2011 

Ukraine in Regress: The Tymoshenko 

Trial 

(Eng) 



Rapor No: 13 

Ekim 2011 

Kazaklar ve Kazakistanlılar 

(Tr) 



Rapor No: 14 

Ekim 2011 

İtalya’da Unutulmuş Türk Varlığı: 

Moena Türkleri 

(Tr - It) 


Ekim 2011 

ABD’nin Çekilmesinin Ardından 

Irak Politikasının Bölgesel, 

Küresel Etkileri ve Türkiye’ye 

Yansımaları 

(Tr) 

ORSAM 


ORSAM 





Ekim 2011 

Türkiye’de ve İsrail’de Yapay 

Sulak Alanlar ile Atıksu Arıtımı ve 

Atıksuyun Sulama Amaçlı Olarak 

Tekrar Kullanımı 

(Tr) 


Ekim 2011 

Yaklaşan Seçim Öncesi Tunus’ta 

Siyasal Denklemler 

(Tr) 


Ekim 2011 


- 5 

(Tr) 



Rapor No: 15 

Ekim 2011 

Büyük Güçlerin Afganistan 

Politikaları 

(Tr-Eng) 



Rapor No: 16 

Ekim 2011 

Bölge Devletlerinin Perspektifinden 

Afganistan 

(Tr-Eng) 


Kasım 2011 

Suriye’de Değişimin Ortaya 

Çıkardığı Toplum: Suriye Türkmenleri 

(Tr) 




Kasım 2011 

Somali’nin Açlık Felaketi: “Siyasi 

Kuraklık” mı Yoksa Doğal Afet 

mi? 

(Tr-Eng) 


Kasım 2011 

Suriye Politik Kültüründe Tarihsel 

Pragmatizm, Beşar Esad Dönemi 

Suriye Dış Politikası ve Türkiye- 

Suriye İlişkileri 

(Tr) 


Kasım 2011 

Geçmişten Günümüze Irak Türkmen 

Cephesi’nin Yapısı ve İdari 

Durumu 

(Tr) 

ORSAM Report No: 87 

Kasım 2011 

Turkmen in Iraq and Their Flight: 

A Demographic Question? 

(Eng) 


Kasım 2011 

Irak’ta Bektaşilik (Türkmenler – 

Şebekler – Kakailer) 

(Tr) 


Kasım 2011 

Değişim Sürecindeki Fas 

Monarşisi: Evrim mi? Devrim mi? 

(Tr) 


Kasım 2011 

Arap Dünyasının İstisnai Krallığı: 

Yerel Aktörler ve Arap-İsrail 

Uyuşmazlığı Çerçevesinde Ürdün 

Krallığı’nın Demokratikleşme 

Deneyimleri 

(Tr-Eng) 


Aralık 2011 

Türkiye ve Arap Birliği’nin 

Suriye’ye Yaptırım Kararları ve 

Olası Sonuçları 

(Tr) 


Aralık 2011 

Irak’ta İhtilaflı Bölgelerin Durumu 

(Tr) 


ORSAM Water Research Programme 

Report: 10 

December 2011 

Turkey and Wfd Harmonization: A 

Silent, But Significant Process 

(Eng) 

ORSAM Rapor: 94 

Aralık 2011 

Türkiye-Fransa Krizinde Algının 

Rolü: Fransızların Türkiye Algısı 

(Tr) 


Aralık 2012 

Karikatürlerle Arap Baharı – 2 

(Tr) 


Aralık 2011 


– 6 

(Tr) 


Ocak 2012 


– 7 

(Tr) 



Rapor No: 17 

Ocak 2012 

Kırgızistan’da Cumhurbaşkanlığı 

Seçimi ve Türkiye ile İlişkilerine 

Etkisi 

(Tr) 


Ocak 2012 

Türk Siyasal Partilerinin 

Hatay’daki Suriyeli Sığınmacılar 

Konusundaki Açıklamaları ve 

Hatay’daki Siyasi Parti Temsilcileri 

ile Hareketlerin Suriye 

Olaylarına Yaklaşımları 

(Mart-Aralık 2011) 

(Tr) 


Ocak 2012 

Irak İstatistikleri 

(Tr) 




Ocak 2012 

Emniyetli İçme Suyu ve Sanitasyon 

Hakkı 

(Tr) 


Ocak 2012 

Irak Hangi Şartlarda, Nasıl Parçalanabilir?: 

En Kötüye Hazırlıklı 

Olmak 

(Tr – Eng) 


Ocak 2012 

Irak’ta Petrol Mücadelesi: Çok 

Uluslu Şirketler, Uluslararası 

Anlaşmalar ve Anayasal 

Tartışmaların Işığında Bir Analiz 

(Tr) 




Şubat 2012 

Sınıraşan Akiferler Hukuku 

Taslak Maddeleri Üzerine Bir 

Değerlendirme 

(Tr – Eng) 


Şubat 2012 

Irak Hukuk Mevzuatında 

Azınlıkların Siyasal Hakları 

(Tr) 


Şubat 2012 

Irak Hukuk Mevzuatında 

Azınlıkların Siyasal Hakları 

(Tr) 


Şubat 2012 

Uluslararası Hukuk ve Irak 

Anayasası Açısından Azınlıkların 

İnsan Hakları 

(Tr) 


Şubat 2012 

Ekonomik İşbirliği Teşkilatı’nın 

(EİT) Geleceği 

(Tr - Eng) 


Şubat 2012 

Türkiye’nin Yükselişi ve “Bric” 

Bölgesi 

(It) 




Mart 2012 

İran’da Su Kaynakları ve Yönetimi 

(Tr) 


Mart 2012 

Suriye Kürt Muhalefetine Eleştirel 

Bir Bakış 

(Tr) 


Mart 2012 

İran İslam Cumhuriyetinde 

Anayasal Sistem ve Siyasi 

Partiler 

(Tr) 



Rapor No: 18 

Nisan 2012 

Mongolia: A Developing Democracy 

and a Magnet for Mining 

(Eng) 


Nisan 2012 

Karikatürlerle Suriye Sorununu 

Anlamak - 8 

(Tr) 


Nisan 2012 

Suriye’de Güvenli Bölge 

Tartışmaları: Türkiye Açısından 

Riskler, Fırsatlar ve Senaryolar 

(Tr - Eng) 




Nisan 2012 

Fayda Paylaşımı Kavramı, Teorik 

Altyapısı ve Pratik Yansımaları 

(Tr - Eng) 

30 

ORSAM 



ORSAM 


Nisan 2012 

Musul’a Yatırım Geleceğe 

Yatırım Demektir 

(Tr - Eng) 



Rapor No: 19 

Mayıs 2012 

Ukrayna - Türkiye Ticari - Ekonomik 

Münasebetlerinin Analizi 

(Tr - Rus) 



Rapor No: 20 

Mayıs 2012 

Bölgesel Gelişimin Trend ve 

Senaryolarının Araştırılmasındaki 

Araç: Jeopolitik Dinamikler 

(Tr - Rus) 



Rapor No: 21 

Mayıs 2012 

Kazakistan Siyasi Sisteminin 

Gelişimi: 2012 Parlamento 

Seçimleri 

(Tr) 


Mayıs 2012 

Musul’da Yerel Siyaset ve Irak 

Siyasetinde Yeni Dinamikler 

(Saha Çalışması) 

(Tr - Eng - Ger) 




Mayıs 2012 

Irak’ta Su Kaynakları Yönetimi 

(Tr - Eng) 



Rapor No: 22 

Haziran 2012 

Küresel Göç ve Avrupa Birliği ile 

Türkiye’nin Göç Politikalarının 

Gelişimi 

(Tr) 


Temmuz 2012 

Türkiye Afrika’da: Eylem Planının 

Uygulanması ve Değerlendirme 

On Beş Yıl Sonra 

(Tr - Eng - Fr) 



Rapor No: 23 

Temmuz 2012 

Rusya’nın Ortadoğu Politikası 

(Tr) 




Temmuz 2012 

Yeni Çerçeve Su Kanunu’na 

Doğru: Su Kanunu Taslağı 

Üzerine Notlar 

(Tr) 


Ağustos 2012 

Suriye’de Kürt Hareketleri 

(Tr) 



Rapor No: 24 

Eylül 2012 

Günümüz Şartlarında Türkiye 

- Belarus Ekonomik Münasebetlerinin 

Gelişimi 

(Tr - Rus - Eng) 



Rapor No: 25 

Eylül 2012 

Belarus-Türkiye: Devletlerarası 

İşbirliğinin Pozitif Dinamikleri 



Kasım 2012 

Suriye Çerkesleri 

(Tr - Eng) 


Kasım 2012 


Rapor No: 26 

“Üçüncü Dalga”: Postmodernizmin 

Jeopolitiği 

(Tr - Eng) 


Kasım 2012 

Dışişleri Bakanı Ahmet 

Davutoğlu’nun 

Kerkük Ziyareti 

(Tr) 


Kasım 2012 

Irak Kürdistan Bölgesi’nde Muhalefetin 

Doğuşu ve Geleceği 

(Tr) 


Kasım 2012 

Irak Çerkesleri 

(Tr - Eng) 



Rapor No: 27 

Kasım 2012 

Türkiye’nin Eski Sovyet Cumhuriyetleriyle 

Münasebetlerinin Özellikleri 




Rapor No: 28 

Kasım 2012 

Türk-Ukrayna İlişkilerinde Entegrasyon 

Faktörü Olarak 

Türk-Kırım Münasebetleri 

(Tr - Rus) 



Rapor No: 29 

Aralık 2012 

Belarus’un Enerji Politikası ve 

Belarus’un Rusya ve AB ile Enerji 

Alanında Geliştirdiği İşbirliği 

(1992-2011) 

(Tr - Rus) 


Aralık 2012 

Birlik mi, PYD’nin Güç Gösterisi 

mi? Erbil Anlaşmasından Sonra 

Suriye Kürt Dinamikleri 

(Tr) 


Aralık 2012 

Suriye’de Kürtler Arası Dengeler, 

Rejim Muhalifleri ve Türkiye: 

Çatışma-İstikrar Ayrımındaki 

İlişkiler Örüntüsü 

(Tr - Eng) 


Aralık 2012 

Kuzey Irak’ta İç Siyasal Dengeler 

ve Stratejik İttifak’ın Geleceği 

(Tr - Eng) 


Aralık 2012 

Irak’ta Türkmen Eğitiminin 

Durumu 

(Tr) 


Ocak 2013 

President Obama’s Second Term: 

Domestic and Foreign Challenges 

(Eng) 


Ocak 2013 

2012 Irak Değerlendirmesi ve Irak 

Kronolojisi 

(Tr) 




Ocak 2013 

ORSAM Su Söyleşileri 2011 

(Tr - Eng) 




Ocak 2013 

ORSAM Su Söyleşileri 2012 

(Tr - Eng) 

Rapor No: 146 


Rapor No: 30 

Ocak 2013 

2013 Yılında Avrasya: Siyasi ve 

Ekonomik Analiz 

(Eng) 



Rapor No: 31 

Ocak 2013 

Kültürler Arası Diyalog: İdil Ural 

Bölgesinden Büyük Litvanya 

Knezliğine 

Belarus-Litvanya Tatarları 

(Tr - Rus) 


Ocak 2013 

Uluslararası Politika ve Uygarlıklar 

(Uygarlıklar Çatışması ve Diyalog) 

(Tr - Eng) 


Şubat 2013 

David Cameron ve AB: Dönüşü 

Olmayan Karar 

(Eng) 


Mart 2013 

Suriye Türkmenleri: Siyasal 

Hareketler ve Askeri Yapılanma 

(Tr - Eng) 


Nisan 2013 

Irak Kürdistan Bölgesi’nde 

Demokrasi Süreci ve Sorunları 

(Tr - Eng) 


Nisan 2013 

Irak’ta 2013 Yerel Seçimlerine 

İlişkin Temel Veriler 

(Tr) 


Nisan 2013 

Irak’ta Seçim Yasaları 

(Tr) 


Mayıs 2013 


Avrupa Birliği Su Çerçeve Direktifi 

Kapsamında Sınıraşan Sular 

(Tr) 



Rapor No: 32 

Mayıs 2013 

Montreux Boğazlar Konferansı 

Tutanaklarından Tarihe Düşen 

Notlar ve Kanal İstanbul 

(Tr) 


ORSAM Reyhanlı Raporu 

(Tr - Eng) 


Reyhanlı’da Suriyeliler ile 

Söyleşiler - I 

(Tr - Eng) 


Reyhanlı’da Suriyeliler ile 

Söyleşiler - II 

(Tr - Eng) 


Reyhanlı’da Suriyeli Kadınlar ile 

Söyleşiler - III 

(Tr - Eng) 

ORSAM 


ORSAM 


AKADEMİK KADRO 



Prof. Dr. Meliha Benli Altunışık 

ORSAM Danışmanı, ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürü 

Doç. Dr. Hasan Ali Karasar 

ORSAM Danışmanı, The Black Sea International Koordinatörü - Bilkent Üniversitesi 

Prof. Dr. Tarık Oğuzlu 

ORSAM Danışmanı, Uluslararası Antalya Üniversitesi 

Doç. Dr. Harun Öztürkler 

ORSAM Danışmanı, Afyon Kocatepe Üniversitesi 

Doç. Dr. Mehmet Şahin 

ORSAM Danışmanı, Gazi Üniversitesi 

Doç. Dr. Özlem Tür 

ORSAM Danışmanı, ODTÜ Uluslararası İlişkiler 

Habib Hürmüzlü 

ORSAM Danışmanı 

Yrd. Doç. Dr. Serhat Erkmen 

ORSAM Danışmanı, Ahi Evran Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

Yrd. Doç. Dr. Canat Mominkulov ORSAM Danışmanı Al Farabi Kazak Ulusal Üniversitesi 

Elmira Cheremisova 

ORSAM Danışmanı, St. Petersburg Üniversitesi 

Yrd. Doç. Dr. Didem Danış 

ORSAM Danışmanı, Galatasaray Üniversitesi 

Yrd. Doç. Dr. Bayram Sinkaya 

ORSAM Danışmanı, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi 

Yrd. Doç. Dr. İlyas Kemaloğlu (Kamalov) ORSAM Danışmanı, Avrasya 

Dr. Jale Nur Ece 

ORSAM Danışmanı, Deniz Emniyeti ve Güvenliği 

Doç. Dr. Yaşar Sarı 

ORSAM Danışmanı, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniv. Ögretim Üyesi 

Dr. Süreyya Yiğit 

ORSAM Danışmanı, Avrasya 


ORSAM Ortadoğu Danışmanı, St. Petersburg Üniversitesi 

Av. Aslıhan Erbaş Açıkel 

ORSAM Danışmanı, Enerji-Deniz Hukuku 

Pınar Arıkan Sinkaya 

ORSAM Danışmanı, Ortadoğu - ODTÜ Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Noyan Gürel 

ORSAM Danışmanı 

Volkan Çakır 

ORSAM Danışmanı, Afrika 

Dr. Göknil Erbaş 

ORSAM, Karadeniz 

Tamer Koparan 

ORSAM Yönetici Editörü 

Bilgay Duman 

ORSAM Uzmanı, Ortadoğu 

Oytun Orhan 

ORSAM Uzmanı, Ortadoğu 

Fazıl Ahmet Burget 

ORSAM Uzmanı, Ortadoğu, Afganistan 

Seval Kök 

ORSAM Uzman Yardımcısı, Ortadoğu 

Nebahat Tanriverdi 


Shalaw Fatah 


Aytekin Enver 


Tuğçe Kayıtmaz 

Mütercim Tercüman 

Uğur Çil 

ORSAM, Ortadoğu 

ORSAM Su Araştırmaları Programı 

Dr. Tuğba Evrim Maden 

Dr. Seyfi Kılıç 

ORSAM Su Araştırmaları Programı Hidropolitik Uzmanı 

ORSAM Su Araştırmaları Programı Hidropolitik Uzmanı 

ORSAM DANIŞMA KURULU 

Dr. İsmet Abdülmecid 

Irak Danıştayı Eski Başkanı 

Av. Aslıhan Erbaş Açıkel 

ORSAM Danışmanı, Enerji-Deniz Hukuku 

Hasan Alsancak 

İhlas Holding, Gn.Md.Yrd., Statejik İs Gelistirme ve Dış İliskiler 


ORSAM Ortadoğu Danışmanı, ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürü 

Prof. Dr. Ahat Andican 

Devlet Eski Bakanı, İstanbul Üniversitesi 

Prof. Dr. Tayyar Arı 

Uludağ Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

Prof. Dr. Ali Arslan 

İstanbul Üniversitesi, Tarih Bölümü 

Başar Ay 

Türkiye Tekstil Sanayii İşveren Sendikası Genel Sekreteri 

Prof. Dr. Mustafa Aydın 

Kadir Has Üniversitesi Rektörü 

Doç. Dr. Ersel Aydınlı 

Bilkent Üniversitesi Rektör Yardımcısı & Fulbright Genel Sekreteri 

Dr. Serdar Aziz 

ORSAM Danışma Kurulu Üyesi 

Prof. Dr. Hüseyin Bağcı 

ODTÜ, Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

Prof. Dr. İdris Bal 

TBMM 24. Dönem Milletvekili 

Yrd. Doç. Dr. Ersan Başar 

Karadeniz Teknik Üniversitesi, Deniz Ulaştırma İşletme Mühendisliği Bölüm Başkanı 

Kemal Beyatlı 

Irak Türkmen Basın Konseyi Başkanı 

Barbaros Binicioğlu 

Ortadoğu Danışmanı 

Prof. Dr. Ali Birinci 

Polis Akademisi 

Doç. Dr. Mustafa Budak 

Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdür Yardımcısı 

Doç. Dr. Hasan Canpolat 

Milli Savunma Bakanlığı Danışmanı 

E. Hava Orgeral Ergin Celasin 23. Hava Kuvvetleri Komutanı 

Doç. Dr. Mitat Çelikpala 

Kadir Has Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

Prof. Dr. Gökhan Çetinsaya 

YÖK Başkanı 

Doç. Dr. Didem Danış 

ORSAM Ortadoğu Danışmanı, Galatasaray Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü 

Prof. Dr. Ramazan Daurov 

Rusya Bilimler Akademisi Doğu Çalışmaları Enstitüsü, Direktör Yardımcısı 

Prof. Dr. Volkan Ediger 

İzmir Ekonomi Üniversitesi, Ekonomi Bölümü 

Prof. Dr. Cezmi Eraslan 

Başbakanlık Atatürk Araştırma Merkezi Başkanı 

Prof. Dr. Çağrı Erhan 

Ankara Üniversitesi, Avrupa Toplulukları Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürü 

Dr. Amer Hasan Fayyadh 

Bağdat Üniversitesi, Siyaset Bilimi Fakültesi Dekanı 

Mete Göknel 

BOTAŞ Eski Genel Müdürü 

Osman Göksel 

BTC ve NABUCCO Koordinatörü 

32 

ORSAM 



ORSAM 

Timur Göksel 

Beyrut Amerikan Üniversitesi Öğretim Üyesi 

Av. Niyazi Güney 

Prens Group Yönetim Kurulu Başkan Yardımcısı 

Prof. Dr. Muhamad Al Hamdani 

Irak’ın Ankara Büyükelçiliği Kültür Müsteşarı 

Numan Hazar 

Emekli Büyükelçi 

Doç. Dr. Pınar İpek 

Bilkent Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Dr. Tuğrul İsmail 

TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Doç. Dr. Şenol Kantarcı 

Kırıkkale Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Doç. Dr. Nilüfer Karacasulu 

Dokuz Eylül Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Selçuk Karaçay 

Vodofone Genel Müdür Yardımcısı 

Prof. Dr. M. Lütfullah Karaman 

Istanbul Medeniyet Üniversitesi - (SBF) Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Doç. Dr. Şaban Kardaş 


Arslan Kaya 

KPMG ,Yeminli Mali Müşavir 

Dr. Hicran Kazancı 

Irak Türkmen Cephesi Türkiye Temsilcisi 

İzzettin Kerküklü 

Kerkük Vakfı Başkanı 

Prof. Dr. Ahmet Kesik 

Kalkınma Bakanlığı Yönetim Hizmetleri Genel Müdürü 

Doç Dr. Elif Hatun Kılıçbeyli 

Çukurova Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

Prof. Dr. Mustafa Kibaroğlu 

Okan Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

Prof. Dr. Aleksandr Knyazev 

Rus-Slav Üniversitesi (Bişkek) 

Prof. Dr. Alexandr Koleşnikov 

Diplomat 

Prof. Dr. Erol Kurubaş 

Kırıkkale Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

Prof. Dr. Talip Küçükcan 

Marmara Üniversitesi, Ortadoğu Araştırmaları Enstitüsü Müdürü 

Hediye Levent 

Gazeteci (Suriye) 

Dr. Max Georg Meier 

Hanns Seidel Vakfı Proje Müdürü (Bişkek) 

Prof. Dr. Mosa Aziz Al Mosawa 

Bağdat Üniversitesi Rektörü 

Büyükelçi Shaban Murati 

Arnavutluk Uluslararası Çalışmalar Enstitüsü 

Dr. Sami Al Taqi 

Orient Research Center Başkanı 

Prof. Dr. Mahir Nakip 

Erciyes Üniversitesi İİBF Öğretim Üyesi 

Prof. Dr. Vitaly Naumkin 

Rusya Bilimler Akademisi Doğu Çalışmaları Enstitüsü Direktörü 

Dr. Farhan Ahmad Nizami 

Oxford Üniversitesi İslami Çalışmalar Merkezi Yöneticisi 

Prof. Dr. Dorayd A. Noori 

Irak’ın Ankara Büyükelçiliği Kültür Müsteşarı Yardımcısı 

Muhammed Nurettin 

Beyrut Stratejik Araştırmalar Merkezi Başkanı 

Murat Özçelik 

Büyükelçi 

Prof. Dr. Çınar Özen 

Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Doç. Dr. Harun Öztürkler 

ORSAM Ortadoğu Danışmanı, Afyon Kocatepe Üniversitesi 

Prof. Dr. Victor Panin 

Pyatigorsk Üniversitesi (Pyatigorsk, Rusya Federasyonu) 

Prof. Aftab Kamal Pasha 

Hindistan Batı Asya Araştırmaları Merkezi Başkanı 

Dr. Bahadır Pehlivantürk 


Doç. Dr. Fırat Purtaş 

Gazi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü, TÜRKSOY Genel Sekreter Yardımcısı 

Prof. Dr. Suphi Saatçi 

Kerkük Vakfı Genel Sekreteri 

Safarov Sayfullo Sadullaevich 

Tacikistan Cumhurbaşkanlığı Stratejik Araştırmalar Merkezi Başkan Yardımcısı 

Ersan Sarıkaya 

Türkmeneli TV (Kerkük,Irak) 

Patrick Seale 

Ortadoğu ve Suriye Uzmanı 

Dr. Bayram Sinkaya 

ORSAM Ortadoğu Danışmanı, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Uluslararası İlşkiler Bölümü 

Doç. Dr. İbrahim Sirkeci 

Regent’s College (Londra, Birleşik Krallık) 

Dr. Aleksandr Sotnichenko 

St. Petersburg Üniversitesi (Rusya Federasyonu) 

Zaher Sultan 

Lübnan Türk Cemiyeti Başkanı 

Dr. Irina Svistunova 

Rusya Strateji Araştırmaları Merkezi, Türkiye-Ortadoğu Araştırmaları Masası Uzmanı 

Prof. Dr. Türel Yılmaz Şahin 

Gazi Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Mehmet Şüküroğlu 

Enerji Uzmanı 

İlhan Tanır 

ORSAM Danışma Kurulu Üyesi, Vatan Gazetesi Washington Temsilcisi 

Doç. Dr. Oktay Tanrısever 

ODTÜ, Uluslararası İlişkiler Bölümü 

Prof. Dr. Erol Taymaz 

ODTÜ, Kuzey Kıbrıs Kampusü Rektör Yardımcısı 

Prof. Dr. Sabri Tekir 

İzmir Üniversitesi, İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dekanı 

Dr. Gönül Tol 

Middle East Institute Türkiye Çalışmaları Direktörü 

Dr. Umut Uzer 

İstanbul Teknik Üniversitesi, İnsan ve Toplum Bilimleri 

Dr. Ermanno Visintainer 

Vox Populi Direktörü (Roma,İtalya) 

M. Ragıp Vural 2023 Dergisi Yayın Koordinatörü 

Prof. Dr. Vatanyar Yagya 

St. Petersburg Şehir Parlamentosu Milletvekili, St. Petersburg Üniversitesi (Rusya Federasyonu) 

Yaşar Yakış 

Büyükelçi, Dışişleri Eski Bakanı 

Semir Yorulmaz 

(Gazeteci, Mısır) 


ORSAM Danışmanı, Afrika 

ORTADOĞU ETÜTLERİ YAYIN KURULU 

Meliha Benli Altunışık 

ODTÜ 

Bülent Aras 

Dışişleri Bakanlığı Stratejik Araştırmalar Merkezi Başkanı 

Tayyar Arı 

Uludağ Üniversitesi 

İlker Aytürk 

Bilkent Üniversitesi 

Recep Boztemur 

ODTÜ 

Katerina Dalacoura 

Londra Ekonomi Üniversitesi (Birleşik Krallık) 

F. Gregory Gause Vermont Üniversitesi (ABD) 

Fawaz Gerges 

Londra Ekonomi Üniversitesi (Birleşik Krallık) 

Ahmet K. Han 

Kadir Has Üniversitesi 

Raymond Hinnebusch 

St. Andrews Üniversitesi (Birleşik Krallık) 

ORSAM 


ORSAM 


Rosemary Hollis 

Bahgat Korany 

Peter Mandaville 

Emma Murphy 

City Üniversitesi (Birleşik Krallık) 

Durham Üniversitesi (Birleşik Krallık) 

George Mason Üniversitesi (ABD) 

Durham Üniversitesi (Birleşik Krallık) 

ORTADOĞU ANALİZ YAYIN KURULU 



Doç. Dr. Hasan Canpolat 

Doç. Dr. Hasan Ali Karasar 

Yrd. Doç. Dr. Serhat Erkmen 

ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürü 


Milli Savunma Bakanlığı Başdanışmanı 

ORSAM Danışmanı, The Black Sea International Koordinatörü - Bilkent Üniversitesi 

ORSAM Danışmanı, Ahi Evran Üniversitesi, Uluslararası İlişkiler Bölüm Başkanı 

34 

ORSAM 


ORSAM 

Mithatpaşa Caddesi 46/6 Kızılay-ANKARA 

Tel: 0 (312) 430 26 09 Fax: 0 (312) 430 39 48 

www.orsam.org.tr, orsam@orsam.org.tr

Report No: 159, May 2013 


SYRIAN WOMEN IN REYHANLI - III 

REYHANLI’DA 

SURİYELİ KADINLAR İLE SÖYLEŞİLER - III 

CENTER FOR Ortadoğu MIDDLE Stratejik EASTERN Araştırmalar STRATEGIC Merkezi STUDIES 


Center for Mıddle Eastern Strategıc Studıes 

مركز الشرق األوسط للدراسات االستراتيجية 

ORSAM 

CENTER FOR MIDDLE EASTERN STRATEGIC STUDIES


SYRIAN WOMEN IN 

REYHANLI - III 

REYHANLI’DA 

SURİYELİ KADINLAR İLE 



May 2013 

ISBN: 978-605-4615-55-1 

Ankara - TURKEY ORSAM © 2012 

Content of this report is copyrighted to ORSAM. Except reasonable and partial quotation and exploitation under the Act No. 

5846, Law on Intellectual and Artistic Works, via proper citation, may not be used or re-published without prior permission by 

ORSAM. Assessments expressed in this report reflect only the opinions of its authors and do not represent the instiutional 

opinion of ORSAM.

ORSAM 

center for mıddle eastern strategıc studıes 

Strategıc Informatıon Management and 

Indepentdent Thought Productıon 


History 

In Turkey, the shortage of research on the Middle East grew more conspicuous than ever during 

the early 90’s. Center for Middle Eastern Strategic Studies (ORSAM) was established in January 

1, 2009 in order to provide relevant information to the general public and to the foreign 

policy community. The institute underwent an intensive structuring process, beginning to concentrate 

exclusively on Middle affairs. 

Outlook on the Middle Eastern World 

It is certain that the Middle East harbors a variety of interconnected problems. However, neither 

the Middle East nor its people ought to be stigmatized by images with negative connotations. 

Given the strength of their populations, Middle Eastern states possess the potential to 

activate their inner dynamics in order to begen peaceful mobilizations for development. Respect 

for people’s willingness to live together, respect for the sovereign right of states and respect 

for basic human rights and individual freedoms are the prerequisities for assuring peace and 

tranquility, both domesticalhly and internationally. In this context, Turkey must continue to 

make constructive contributions to the establishment of regional stability and prosperity in its 

vicinity. 

ORSAM’s Think-Tank Research 

ORSAM, provides the general public and decision-making organizations with enlightening information 

about international politics in order to promote a healtier understanding of international 

policy issues and to help them to adopt appropriate positions. In order to present effective 

solutions, ORSAM supports high quality research by intellectuals and researchers that are competent 

in a variety of disciplines. ORSAM’s strong publishing capacity türansmits meticulous 

analyses of regional developments and trends to the interested parties. With its web site, its 

books, reports, and periodicals, ORSAM supports the development of Middle Eastern literature 

on a national and international scale. ORSAM supports the development of Middle Eastern 

literature on a national and international scala. ORSAM facilitates the sharing of knowledge 

and ideas with the Turkish and international communities by inviting statesmen, bureaucrats, 

academics, strategicts, businessmen, journalists, and NGO representatives to Turkey. 

www.orsam.org.tr


He was born in Reyhanlı district of Hatay in 1954. After working as a clerk in Iskenderun 

Civil Court of First Instance for a brief period, he quit his job and worked freelance by 

writing petitions in Reyhanlı. He still work as a columnist in a local paper. He has many 

published articles and interviews and also he has a published poetry book. Feyyat Özyazar 

is a member of ORSAM Advisory Board. 

Lina Zakaria Saguj 

Lina Zakaria studied for her undergraduate degree at the Faculty of Arts, Department 

of English, Aleppo University. After her graduation she worked for several institutions. 

She worked as a supervisor at Ma’amoun International Institution between 2001-2003. 

Then she worked at Sidra Knitwear as General Manager for four years. From 2006 to 

2011 she worked for several private companies as general manager. She is currently working 

for Arche Nova Initiative as liaison officer.

PRESENTATION 

The terrorist attack that took place in Reyhanlı has been a tragic indicator of how easily the instability 

in neighboring countries could spread to Turkey. Another tragic scene that we are used to 

see after the 2011 uprising in Syria and in 2003 invasion of Iraq, was witnessed also in Reyhanlı 

district of Hatay. Official statements and the general view of the Turkish public opinion point 

out the Syrian regime as subject of the bombing. Accordingly, it is possible to read the attack as 

the Assad regime’s striving to punish Turkey due to its Syria policy and to expand the battle field 

by drawing Turkey into the conflict. 

The bombing had a major impact on Turkey. Since,the people in the region and local people in 

Reyhanlı were directly subjected to violence. This situation further deepened the polarization 

in the region, which is directly influenced by the conflicts as it is the border town with Syria 

and where a tense environment prevails. The Reyhanlı district has been hosting almost as many 

Syrian guests as its own population since the beginning of the uprising in Syria. Thus, it has radical 

impacts on the social, economic and security situation in the district. As ORSAM, we have 

conducted a great number of interviews with Syrian refugees, moving in Reyhanlı since the beginning 

of the conflicts in Syria. In those interviews, we listened to their life stories. As ORSAM, 

we considered that it is necessary to share those interviews.So we have been publishing them on 

our website with the Turkish public opinion once again after the last Reyhanlı bombing. We bring 

this study, in which we gathered the aforesaid interviews, to the public attention with the hope 

that it will contribute to understanding the situation in Reyhanlı and also to the outlook on Syrian 

guests; and we extend our thanks to those who contributed. 


ORSAM Director 

4 

ORSAM 

Report No: 159, May 2013

Contents 

Presentation.............................................................................................................................................4 

Interviews 

1- Macide Salih Al Hazzani’s husband arrested by the regime .....................................................7 

2- Teacher Naciye el Hamdo ................................................................................................................8 

3- Mahide Hadji Hasan’s husband killed during the bombardment in civil war........................9 

4- Ramya Hadji Kaddur’s husband injured during the conflict.....................................................10 

5- Rima, a dentist....................................................................................................................................11 

6- Primary school teacher Semah Seyyuk..........................................................................................13 

7- Nur, a nurse.........................................................................................................................................15 

8- Meryem, owner of a womenswear shop........................................................................................17 

9- Circassian Semah wants to go back to North Caucasus ...........................................................19 

10- Sümeyya Hamdi Muvaffak lost her husband during the conflicts.........................................20 

11- Suhad, faculty of education graduate ..........................................................................................21 

12- Emire Fetura and Hatun al Jasim lost their husbands during the civil war..........................22 

13- Nahide Maddab al Hazzani, wife of a martyr Colonel ............................................................23 

14- Nayle Hammadi’s husband was arrested by the regime ..........................................................24 

15- Radiye Nahsan Nammudi’s neighborhood was bombed.........................................................25 

16- Safaya Maghribiy lost her police officer husband during the conflicts.................................26 

17- Azize Fadıl al Naccar working as a cook and janitor in a health center................................27 

ORSAM 

Report No: 159, May 2013 5

ORSAM Report No: 159, May 2013 

By: 


ORSAM Advisory Board 


ORSAM 

center for mıddle eastern strategıc studıes 

REYHANLI’DA SURİYELİ KADINLAR İLE 


An Interview with Majide Saleh Al Hazzani, 

a Syrian who fled to Turkey and settled 

in Reyhanlı district of Hatay by renting 

a house 

Majide Saleh Al Hazzani, who started to live 

under difficult circumstances when her husband 

was arrested by the regime, couldn’t 

find a job. When harassment and molestation 

against her daughters added to economic 

problems, she decided to flee to Turkey. 

Majide Saleh Al Hazzani: I am 40 years old. 

I was living in Tulal al Kasr village in Idlib. I 

fled to Turkey three months ago. I rented a 

house in Reyhanlı, and currently live there. 

ORSAM: Who else came with you to Turkey? 

Majide Saleh Al Hazzani: I came along with 

my daughters. 

ORSAM: How did you decide to come to 

Turkey? 

Majide Saleh Al Hazzani: My husband was 

a dolmush driver in Dana (a district in Idlib). 

When the unrest broke out in the region, he 

picked up passenger from Idlib to Aleppo. After 

he dropped off the passenger in Aleppo, 

he came back to Idlib. But during this time, 

those people, picking up by my husband,were 

being followed. So my husband was detained 

with charges of knowing those people and 

collaborating with them. Even though he denied, 

he has not been released yet. And his 

only fault was picking up the passengers and 

transporting them from Idlib to Aleppo. 

I have grown-up daughters. When my husband 

was put into prison, there was nobody 

else to operate dolmush. We started to engage 

in agricultural works. Nevertheless, both pro- 

Assad soldiers and pro-Assad villagers excluded 

us. Sometimes they cut off our water, 

stoned our house and did not give our daily 

wages. We were despised and became an object 

of derision. Except for a couple of families 

protecting us, the majority sided against us to 

prove that they are in favor of the regime. People 

were no more giving job or food. When 

my daughters were started to be molested and 

harassed, I decided to flee to Turkey. 

ORSAM: Can you hear from your husband? 

Majide Saleh Al Hazzani: My husband is 

still in prison. I cannot hear from him. When 

we came to Turkey, we rented a house and we 

have been living here for a couple months. 

But I am about to run out of money I saved 

and borrowed from the people around. I live 

in misery. I will apply for the tent city. I have 

no plan or courage to go back to Syria. Currently 

my priority is the honor of my daughters. 

ORSAM 


ORSAM 


* This interview was made by Feyyat Özyazar 

in Reyhanlı district of Hatay, on 10 August 

2012. 

An Interview with Naciye Al-Hamdo, who 

rent an apartment and settled in Reyhanlı 

district of Hatay 

Naciye Al-Hamdo, a teacher in Syria, lost her 

husband when the conflicts first broke out. 

During the civil war, her house was destroyed. 

When she could not do her job anymore, her 

salary was cut, and she had to come to Turkey. 

Naciye Al-Hamdo: I live in Hamdaniyah 

Neighborhood in Aleppo, Syria. I am a mother 

of one child. I am 27 years old and a teacher. 

ORSAM: Could you tell us about your life 

before the civil war in Syria, what you went 

through during the civil war and the reasons 

why you came to Turkey?? 

Naciye Al-Hamdo: My husband Mervan 

Karim Al-Hamdo was killed during the first 

bombardment on Aleppo. Our house was 

also destroyed during the aforesaid bombardment. 

Lots of people from our family were 

killed as a result of this attack. Our family 

members live away from one another, and 

also they have a small income. It was too difficult 

to be a widow woman in Syria even before 

those events. Since the civil war broke 

out, it has turned into a complete nightmare. I 

tried to live in a half-destroyed house with no 

electricity and water. But then I took shelter 

in our neighbors. The neighbors hosted me 

for a while. However, due to worsing living 

conditions and food shortage, people started 

to live from hand to mouth. The school where 

I worked was in another neighborhood. I 

could no more go to school in fear of being 

attacked, and thus my salary was cut. Along 

with my son, I took 150 thousand SYP we 

saved with my husband, packed our clothes 

and moved to Idlib with another family from 

Aleppo. We settled in Sermada Village which 

is close to border in Idlib, and we stayed there 

for 2 months. When the internal conflict and 

robbery started in Sermada as well, we had no 

8 

ORSAM 


INTERVIEWS WITH SYRIAN WOMEN IN REYHANLI - III 

ORSAM 

more security of life and my honor was under 

threat. We found a guide in order to pass 

the wire-mesh in the borderline. I gave 10 

thousand SYP to the guide. He brought us to 

Hatay-Reyhanlı-Cilvegözü road. In Reyhanlı, 

there were mostly those who came from Idlib. 

There was a limited number of people from 

Aleppo. Therefore, there was no one I recognise. 

I hardly found a house for rent. I had a 

bed, a mattress, carpet and kitchen utensils, 

that’s all. On the other hand, I had only 2000 

TL left in my pocket. Neighbors helped me. 

They met some of my needs, and brought 

food. But this situation hurt my pride deeply 

and I started to work as a cleaner to earn 

money. I was a teacher in Syria, now I am a 

cleaner in Turkey. Eventually I applied to stay 

in tent cities. I pray the God to be accepted to 

the tent city before winter comes. 

*This interview was made by Feyyat Özyazar 

in Reyhanlı district of Hatay, on 20 November 

2012. 

An Interview with Mahide Hadji Hassan, 

who came from Aleppo and settled in 

Reyhanlı 

Mahide Hadji Hassan, whose husband was 

martyred as a result of the bombardment in 

civil war, came to Turkey after fighting to survive 

with her 2 sons and a daughter in Aleppo 

for months. 

ORSAM: Could you introduce yourself in 

brief? 

Mahide Hadji Hassan: I come from Bistenelpasha 

Neighborhood of Aleppo, Syria. I am a 

mother of 3 children. 




why you came to Turkey? 

Mahide Hadji Hassan: My husband’s office 

was in the basement of our apartment. During 

the bombardment, the barrel fell on our 

building, and my husband was killed. Many 

of my neighbors were also killed during the 

bombardment. Furnitures both in our apartment 

and office were all destroyed, we hardly 

saved our lives. I came to Turkey along with 

my children after we stayed in neighbors and 

some relatives for a couple of days. If my adult 

sons had fallen into the hands of the Regular 

Army, they would have been forced to join the 

army or they would have been killed. Therefore, 

I took them away with me, and we came 

here. 

We rented an apartment in Reyhanlı. Sometimes 

I go to the houses for cleaning, and 

sometimes I work as an agricultural worker. 

Both of my sons work in constructions. We 

have been striving to earn our own living. 

Most of our neighborhood was destroyed, 

and a large number of people were killed. We 

lived in an environment where there was no 

bread, no electricity and water was cut, and 

where nobody could go outside. We lived in 

fear as if our country had been invaded by foreign 

troops. 

We had all kind of furniture and household 

goods at home in Syria. We were leading a 

comfortable and a regular life. Here, we have 

a simple rug, a couple of domestic utensils 

and a refrigerator. I could not buy a television 

yet. We sleep on sponge mattresses. We live 

in an apartment with a living room, a guest 

room and a kitchen. 

People who were sent by some foreign businessmen 

came to Reyhanlı, and they delivered 

some materials to help Syrian families in 

need. I received two packages of food product 

ORSAM 


ORSAM 


and three blankets. It is winter already, and 

we have neither heating stove nor charcoal. I 

save money to buy them. 

I hear nothing from my neighbors and my 

relatives in Syria. I believe most of them migrated 

like us, but I do not know where they 

are. We cannot hear from each other through 

telephone either. I will stay in Turkey until 

things settle down in Syria. 


in Reyhanlı district of Hatay on 6 December 

2012. 

An Interview with Ramya Hadji Kaddur, 

who came from Syria to Turkey and settled 

in Reyhanlı district of Hatay 

Like many other families, Ramya Hadji Kaddur 

also crossed the border by passing over 

the wire fence and arrived in Reyhanlı as a result 

of the bombardments in Harim. Her husband 

was injured along with the opponents 

and he could not come to Turkey with her. 

Ramya Hadji Kaddur: I come from Al-Rif in 

Idlib, Syria. I am a mother of two children. 




why you came to Turkey? 

Ramya Hadji Kaddur: Air bombardment began 

against the opposition. Both inside and 

outside of Harim district, the villages, hamlets 

etc. were bombarded by air. Then the tanks 

entered our neighborhood, and they started 

to fight against the opposition forces. Many 

people were killed, injured in villages and 

county towns, some of them passed over wire 

fences and took shelter in Turkey, and some 

others migrated to other districts of Syria. No 

one was left behind in our area, and we also 

left our home, our stuff, and animals. 

I took my two children along with me and 

came to Reyhanlı. My husband, on the other 

hand, is in Harim, he cannot walk as he is injured. 

He stays with the opponents in a shelter. 

I rent an apartment, but I have no furniture. 

The neighbors helped me; so now I have 

a bed, kitchen utensils, and currently I live 

in an apartment for rent with a room and a 

kitchen. However, I do not know how long I 

can lead my life with the money I have. If I 

find a job, I might clean houses, work as an 

agricultural worker to make my living. However, 

winter is about to arrive, so I will have a 

major financial problem as it is not the season 

to work as an agricultural worker. 

In our region in Syria, transformation came to 

a dead stop. Trade and agricultural activities 

also came to a dead stop. The whole population 

is faced with famine, everyone has been 

using what they have for now, but there is no 

hope for the future. The people in the region 

are about to run out of flour, cracked wheat 

etc. for winter. Those who have cars cannot 

buy oil, diesel. Everything has become very 

expensive, and the fuel is in black market. 

Many families came to Reyhanlı like I did, 

and everyone is in the same situation, because 

they came here without selling their goods 

and bringing their car here. Some people 

had to immediately leave their home at midnight. 

Some of them could not even take their 

money, savings from home. Our clothing is 

not enough, we do not have winter clothes. 

In addition to all these financial problems, I 

also worry about my husband’s life. He knows 

that I came to Reyhanlı, but he does not know 

where I stay. I cannot let him know, or I cannot 

hear from him either in current circumstances. 

I am in such a deadlock right now. 

10 

ORSAM 



ORSAM 


in Reyhanlı district of Hatay on 6 December 

2012. 

An Interview with Rima who came from 

Syria to Turkey and stay in Reyhanlı District 

of Hatay 

Rima, a dentist, was subjected to pressure due 

to the fact that his whole family is against the 

regime. As the pressure exerted increased, she 

first went to Jordan, then to the United Arab 

Emirates. Finally, through the Syrian-American 

Medical Society, she came to Reyhanlı. 

ORSAM: Could you tell us about yourself, 

and your life in Syria before the civil war? 

Rima: My name is Rima. I am from a Syrian 

village. My grandfather is known as one of the 

elders in the village. He is known for his hospitality, 

and thus his house was always full of 

guests. The problems of the village were always 

solved in the council of my grandfather. 

One day, the security forces made a raid to 

the council, and they took some fifty people 

in the council into custody. All the members 

of our family were arrested. While investigating 

my grandfather, “where is your son Muhammad?” 

they constantly asked. My grandfather, 

on the other hand, told them that his 

son went to the province to visit his children. 

After blockading the house, some of the security 

forces came to our house in the province. 

I was seven years old back then. They 

arrested my father in front of my eyes. Nobody 

understood what happened. Furthermore, 

they expelled the children of my uncle 

in order to reach him. They wrapped a shackle 

around the neck of fifteen-year-old son of 

my uncle and made him walk on the streets 

of all around the village. Then the wife of my 

uncle was arrested as well. The children of my 

uncle were left all alone like orphans, without 

their parents. Their uncle took the children 

along with him. However, the security forces 

arrested their uncle as well. 

My father stayed in prison without a trial for 

two years, then he was taken to court thanks 

ORSAM 


ORSAM 


to a powerful person my mother had found. 

My father was on trial for hiding information 

about my uncle who was against the regime. 

But then, a law had been enacted. And in accordance 

with the aforesaid law, “information 

about the first degree relatives can be 

hidden”; thus the judge reached a verdict to 

release my father. However, my father stayed 

in prison for another year. Throughout his 

imprisonment, he had to struggle with lots of 

diseases. His only fault was the fact that his 

brother was against the regime. 

Of course, after all that happened, people 

around started to stay away from us. Nobody 

even came to visit us. Those who visited us, 

on the other hand, were interrogated the following 

day. It was not even allowed to marry 

up with the girls in our family. A person who 

wanted to marry the daughter of my uncle 

was detained for three days. “Why did you 

choose this girl? Couldn’t you find another 

one?” they asked him. 

My father was lucky in order to be released 

before long. My other uncle, on the other 

hand, stayed in prison for thirteen years. 

When he was released, he was all skin and 

bones, and he went through lots of diseases. 

He even lost his family. His daughter died, 

and his wife married another man. Because 

everybody thought he was dead. 

Their third brother stayed in prison for seven 

years. After being released, he died of Alzheimer 

disease. And my fourth uncle was 

killed by the security forces. 

Even the husbands of my aunts could not get 

away. We still do not know where the husband 

of my aunt is now. She, on the other hand, 

was fired from her job. Then she went blind 

from diabetes and hypertension. Although 

their son graduated ranking first from the department 

of philosophy, he could not be appointed 

to any public institution because of 

the decision of the government. All the lands 

of my grandfather were set on fire, and his all 

property was confiscated. 

ORSAM: Could you tell us about what you 

went through during the civil in Syria, and 

what brought you to Turkey? 

12 

ORSAM 



ORSAM 

Rima: My father strived to raise the children 

of my uncle by keeping his shoulder to 

the wheel. Therefore, when the revolution 

started, my cousins took part in aid activities. 

By all means, all the young members of 

the family participated in the revolution, and 

as girls, we took part in the food aid activity. 

My brothers and cousins did not want to take 

part in the revolutionary council. They joined 

the Free Syrian Army. 

As our house is located near the police station, 

we witnessed all armed conflicts. Everywhere 

turned into a blood bath. The bodies 

in terrible shapes were all around. Hence, we 

left our hometown. First we flew to Damascus 

and then to Amman. We stayed there for two 

and a half months. There were lots of pressure 

exerted on Jordan by Syria. Therefore, 

we were not welcomed there. They treated us 

very badly. When the King of Jordan warned 

that nobody would treat Syrians badly, the 

maltreatments towards us relatively decreased. 

In accordance with a decision taken, 

an obligation was imposed on all Syrians who 

migrated to Jordan to become registered in 

the commissioner for refugees. Those who 

registered their names in the commissioner 

were paid each 120 dinar. During that time, 

major storms broke out. All the tents were 

damaged as a result of the storm. I believe 

that the worst place for the refugees is Jordan. 

Although we are dentists, we could not find a 

job opportunity in Jordan. The specialists, on 

the other hand, started to work in emergency 

departments of hospitals. 

In order to go to Dubai, we received an invitation 

by my sister. We immediately went 

to Dubai. The people in the United Arab 

Emirates treated Syrians very kindly. In fact, 

while wandering around, I carried the Syrian 

revolutionary flag on my shoulders. Nobody 

caused any trouble to us over there. 

ORSAM: How did you come to Turkey, and 

what are your observations here? 

Rima: As we always wanted to take part in 

the revolution, we got in touch with the Syrian-American 

Medical Society, and we were 

assigned to a duty for fifteen days in Reyhanlı 

district of Hatay. When we arrived in Reyhanlı, 

we started to feel like we came to Syria. There 

were Syrian families all around Reyhanlı. In 

fact, local families in Reyhanlı acted as if they 

were responsible for taking care of Syrian 

families. The Turkish people and government 

provided full support. I really appreciate the 

services provided in Reyhanlı district. 

In hospitals, I saw patients in very severe conditions. 

The fact that most of them lost their 

hands or legs causes deep sorrow. Besides, 

most of these patients are children. 

We hope that this war come to an end as soon 

as possible, and also we promise that we will 

not forget those who help us. 

*This interview was conducted by Lina Zekeriya 

Saguj in Reyhanlı district of Hatay on 

20 January 2013. 

An Interview with Semah Seyyuk who 

fled from Syria to Turkey and moved in 

Reyhanlı district of Hatay 

“We know that Turkish people, Circassians in 

Reyhanlı and the Turkish government stand 

by us,” says teacher Semah Seyyuk. 


in Syria before and during the civil war, and 


Semah Seyyuk: I am 40 years old. I graduated 

from university. I worked as primary 

ORSAM 


ORSAM 


school teacher in Aleppo. I witnessed lots of 

things throughout my life in Syria. Especially 

in the primary school I worked at. Everybody 

in Syria knows that if someone is not a member 

of the Ba’ath Party, one cannot find a job 

or get a promotion in a public institution. 

Hence, members of the Ba’ath Party are in advantage 

in all sectors in the country. 

When the revolution started in Aleppo, everybody 

became scared. On the other hand 

Syrians, including my family and I, also gathered 

strength to fight for and take our rights 

back from tyrants. 

ORSAM: Why did you have to flee from Syria? 

Semah Seyyuk: In Aleppo, at the end of each 

day we hoped that the next day would be better. 

We believed that we were close to victory 

and happiness. Whenever we saw the word 

‘Breaking News’ on TV, we assumed that regime 

had finally collapsed. We wanted to experience 

victory in our country. We did not 

want to leave Syria. However, the day of victory 

has not arrived. The violence climbed. 

Food and medicine became less. Power blackouts, 

on the other hand, increased, as well as 

death toll and abduction. Stench of bodies 

and gun powder was everywhere. Despite all 

the negative conditions, we continued to fight 

and stay at home. But our children became 

sick. Therefore, we had to leave Syria. In Turkey, 

they call us “refugee”. Nobody consents 

to it. My husband refused to leave home. He 

insisted on not going anywhere else but Syria. 

We are a middle-class family. However, I 

come from a family engaged in politics. My 

father always strived for the Ba’ath regime 

to leave power throughout his life. When we 

were child, we did not understand what politics 

was. We listened to our father curiously. 

Our father always told us that the Ba’ath regime 

is sectarian and tyrant, and that thieves 

smuggled all the assets of Syria abroad. He 

used to emphasize that one day we would 

be freed from tyranny. We were raised in 

this way. He was a good father. He raised us 

very well. However, unfortunately, my father 

passed away 6 months after the revolution 

started. My siblings and I are deeply in sorrow 

because he could not see the victory. Not only 

my father but also thousands of martyrs will 

not be able to witness the victory moment. 

We present our victory to my father and all 

martyrs. 

ORSAM: What about your life in Turkey? 

Semah Seyyuk: We are of Circassian origin. 

We knew that there were Circassians living 

in Reyhanlı. We hoped that they would guide 

us. When we arrived in Turkey, we were welcomed 

by Reyhanlı Circassian Association. 

They extended a hand to us. They provided us 

with accommodation and all supplies needed 

for free. Since we fled from Syria with a rush, 

we have a limited amount of cash. How can 

we maintain our life in Turkey with that money? 

Turkey is a very expensive country. How 

long will our money last? We do not have another 

financial resource. We are scared. We 

are afraid of winter, future, a needy lifestyle, 

starving, and becoming sick. We do not have 

enough money to buy medicine when we get 

sick. We do not want anything but to protect 

our children and make them feel like home. 

We do not want to be a burden on Turkey. 

Turkey has opened its borders to us. It has 

seen us through those hard times. We are 

thankful. But we’ve been listening to plenty of 

promises. We want the Turkish government 

to issue residence and work permit for us to 

work, also to provide employment and to 

provide education for our children. Turkey is 

very kind and merciful to us. God has mercy 

on us. We know that Turkish people, Circassians 

in Reyhanlı and the Turkish government 

14 

ORSAM 



ORSAM 

stand by us. I would like to extend my thanks 

for your help and support. I entreat God to 

bring us victory and our country back to us as 

soon as possible. 



December 14 th , 2012. 

An Interview with Nur who fled from Syria 

to Turkey and moved in Reyhanlı district 

of Hatay 

Nur who works as a nurse came to Turkey after 

she was injured in an attack. 

ORSAM: Could you tell us about yourself? 

Nur: My name is Nur. I am 32 years old. I am 

married and have a daughter. I worked as a 

nurse in a Heart Health Center. I am an Alawite 

Arab. 




Nur: I was an anti-regime activist before the 

revolution. But when the regime used force 

against the students who staged demonstrations, 

we decided not to participate in the 

revolution. We did not show our reaction and 

did not have chance to take part in the protests 

since we were public servants. Because 

we always heard that arrest warrants were issued 

for doctors and nurses. 

When the revolution started in Aleppo, the 

Heart Health Center stopped operating. Everybody 

was in a state of fear. Nobody came 

to Aleppo for fear of being arrested. In fact, 

the number of patients was decreasing with 

each passing day. We had to go to work in order 

not to be fired. We worked under difficult 

conditions before the Heart Health Center 

was closed. Water, power and fuel problem 

ORSAM 


ORSAM 


prevailed. Generators worked for 24 hours a 

day. 

We asked the manager to receive emergency 

cases and injured to the Heart Health Center. 

Our request was rejected. The manager decided 

not to do anything until an official notice. 

We began to cooperate with some refugees, 

and provided them with medicine and health 

service. Then we went from district to district 

to give health service. Finally, I settled 

in a school and started to give health service. 

Those areas were frequently controlled by 

the regime forces. However, they were not 

suspicious of me. Meanwhile I continued to 

treat those participating in revolution. Two 

months later when some pro-regime supporters 

began to disturb me and my friends, we 

had to leave the school. 

Afterwards, we headed towards rebel zones, 

and decided to continue to offer health service 

there. We provided people in need with 

food and medicine aid. 

On January 31 st , 2012 a festival was organized 

in Al-Bab to entertain children. People from 

each ethnic group and almost all groups from 

Syria attended the festival. 

Some 200 children had fun, drew pictures, 

and sang songs. Some friends and I staged a 

demonstration outside the hall to protest the 

regime. Meanwhile a jet was flying over us. 

We decided to leave half an hour later. After 

we walked 200 meters away, 2 missiles targeted 

us. The first one did not blow up. When 

the other one exploded, we did not even understand 

what was going on. People around 

me were lying down with severe injuries. My 

leg started bleeding as well. 

My friends and I were taken to a hospital 

nearby. The bone under my knee had been 

broken during the attack. It was supposed to 

be operated as soon as possible. They decided 

to transfer me to Turkey as they were worried 

about possible adverse effects. An ambulance 

was provided. I was transferred to Reyhanlı 

State Hospital. 

ORSAM: What have you experienced in Turkey? 

Nur: When I was taken to Reyhanlı State 

Hospital, nobody asked me which sect I was 

affiliated to. I did not tell anyone either. 

When I was about to be discharged from hospital, 

my friends told me that I should just 

say I was from Salmiye district. I did not feel 

necessity for hiding my identity in Syria. Because 

everybody knew very well who I was. 

But I saw that Syrian people in Reyhanlı did 

not feel well of Alawites. Moreover, some of 

them asserted that Alawites always had fun 

whenever the regime forces attacked on Sunnis. 

Or they alleged that Alawites always took 

sides with the regime before the revolution, 

and that they collected reports and information 

on Sunnis. My response to those allegations 

is that all Alawites are by no means the 

same, and there are also Sunnis among Shabihas. 

They agreed with me. Still, they always 

insulted Alawites. 

I am Alawite, and married to a Sunni. Also 

my brother is married to a Sunni woman. We 

did not go through any sectarian problems 

from either side of families. In fact, a brother 

of my husband is a fundamentalist. But this 

situation has never posed a problem between 

families. As a matter of fact, although we were 

Alawite and against the regime, there were 

also pro-regime supporters among us. We always 

argued but we also knew where to stop 

it. After all, we were friends. In Syria, we lived 

together as a whole. 

16 

ORSAM 



ORSAM 

Sometimes I want to reveal my identity. But I 

am afraid of losing my friends and their treating 

me as if I were a spy. So, I hide my identity 

due to those concerns. 

My treatment will be over soon. My friends 

rented an apartment in Antakya. I do not 

want to be a burden to anyone. I cannot work 

as a nurse anymore because of my current 

medical condition. So,I will start to look for a 

job to work in an office. 




An Interview with Meryem who fled from 

Syria to Turkey and moved in Reyhanlı district 

of Hatay 

Meryem, who is a womenswear wholesaler, 

witnessed conflicts between the Free Syrian 

Army and pro-government forces in Aleppo; 

and fled to Turkey for their safety. 

ORSAM: Could you introduce yourself? 

Meryem: I lived with my mother in Aleppo 

until 2012. I graduated from the Department 

of English Language and Literature. I had a 

womenswear shop in Aleppo. 

ORSAM: When and how did you come to 

Turkey? 

Meryem: Towards the end of October 2012, 

my mother and I headed towards Bab al-Hawa 

Border Crossing. However, a checkpoint 

stopped us and said that there was ‘no need to 

leave the country since things started to settle 

down’. Then we reached the border through 

the village roads. 

ORSAM: Why did you leave Syria and Aleppo? 

Meryem: As a matter of fact, our neighborhood 

in Aleppo was less damaged than any 

other districts. However, the idea of not even 

going outside for fear of being subjected to 

psychological pressures, coming under fire of 

snipers and bombardments led us to move in 

safer districts with higher living standards. 

I was a womenswear wholesaler in commercial 

district of Aleppo. Until the first day of 

Bairam, our district was considered safe. But 

a conflict broke out between the Free Syrian 

Army and the pro-government forces, and 

our shops were damaged. 

I wanted to carry the products to the stores in 

somewhere else. But pro-regime supporters 

opposed. Thus, I went back for three times 

and witnessed different incidents. 

When I first went to the area, I came under 

fire of snipers; God helped me and I narrowly 

escaped from death. The second time I went 

back, I saw bodies of those from Free Syrian 

Army in front of the shop. There were signs of 

torture on the bodies, and it seemed like bodies 

had been dragged along the streets. Proregime 

supporters gave me a weird look and I 

hastily got into my shop. 

A half an hour later I heard some voices outside 

the shop. When I looked outside, I saw 

the regime supporters caught an opponent 

boy and started to beat him, then they took 

him to a corner and executed the boy. They 

already started to drag the body along the 

street. 

I was cut to the heart. I started look for something 

to cover the body. I could not find anything 

else but a prayer rug. I attempted to go 

ORSAM 


ORSAM 


outside, but “Do you know what they will do 

to you?” said my employee. And I said, “Don’t 

tell me they will kill me! That would be an 

honor to die a martyr”. “What about your family? 

They will be tortured and at the end they 

will be killed as well,” he said. Then I came to 

my senses, and I stepped back. 

A half an hour later, we heard some other 

voices. But this time it was a woman’s voice. I 

saw Assad Regime Forces along with the Syria 

TV channel and a woman getting ready for 

broadcast. The woman started to curse the 

regime and the broadcast lasted for another 

5 minutes. At the end of the broadcast, they 

chanted pro-Assad slogans. Then they left. 

I could not do anything that day; not for fear, 

but because I could not pull myself together 

after what I saw. On the third time, I sent a 

group of boys to the shop and carried all products 

to the store of my friend in a village in 

Aleppo. But a week before I came to Reyhanlı, 

I heard that everything in the store had been 

burnt away and I had lost everything. 

ORSAM: How did you find it here when you 

arrived in Turkey? 

Meryem: I do not know how to express my 

feelings. I am a Syrian Circassian. Circassians 

in Turkey who live in Reyhanlı welcomed 

me and my family. Uğur Pihava, leader of 

the Reyhanlı Circassian Association personally 

came to Bab-al Hawa Border Crossing to 

welcome us. Circassian families in Reyhanlı 

opened their doors to us. They met our 

needs. They shared their food with us. We do 

not know how to express our thanks to them. 

We are thankful for their generosity and hospitality. 

Still I miss my siblings, friends and home. I 

am worried about the future of Syria. We 

live in fear. We are afraid of everything. I am 

afraid of things that could happen to my family 

in the future. 

ORSAM: Have you encountered any problem 

in Turkey? 

Meryem: I have not faced much problem 

since I have not been living here in Turkey for 

a long time. I have just begun to explore here. 

I witnessed something the other day that affected 

me quite deeply. A Circassian friend 

from Turkey staged a sit-in on his own to grab 

attention to the problems of Syrian Circas- 

18 

ORSAM 



ORSAM 

sian. In his protest, he called for an end to oppression 

on the Syrian people and Circassians’ 

turning back to their country. I also wanted to 

participate in this sit-in. But I couldn’t. I was 

afraid of being arrested and repatriated. 

It still feels like a storm inside of me. First of 

all the sense of belonging of that sit-in, then 

how that protest made us feel strong gave me 

the strength to struggle. But I realized that 

participating in that sit-in would not make my 

voice heard. 

Why couldn’t I express my opinion? Why 

would I be arrested if I said I want my rights 

and I want to go back to my country? I 

thought I would be able to claim my rights out 

loud when I came to Turkey, but I could not 

say anything. I could only express the tyranny 

of the regime against the Syrian Circassians 

through my tears. Because I cannot be arrested 

for shedding tears, but I might be arrested 

due to other actions. 

Turkey will reach the level of democracy and 

freedom that everybody, including us, hopes 

to have. God bless them that they welcomed 

us in their country. 



November 28 th , 2012. 

An Interview with Semah, who fled from 

Syria to Turkey and moved in Reyhanlı district 

of Hatay 

“If you live in an area under the control of 

Assad forces, you are under a constant risk of 

being caught and executed,” says a Syrian Circassian 

Semah. 

ORSAM: First of all, could you tell us about 

yourself? 

Semah: I am a mother. I have two sons and 

two daughters. My elder son lives in the U.S., 

and other three of them are in Aleppo right 

now. 

ORSAM: What could you tell us about your 

life in Syria? 

Semah: A couple of months ago, Aleppo became 

a city where constant conflicts, massacres 

and bombardments prevailed. Today, we 

are caught in a trap, and we have nowhere to 

go. We live in a district under the control of 

Assad regime in Aleppo. 

ORSAM: What is your ethnicity or sect? 

Semah: We are Circassians, and Circassians 

are a minority group of some quarter million 

population in Syria. The men of Bashar arrest 

every men passing by on suspicion of being 

opponent. Even if he is just someone out to 

buy bread for his family. They put people in 

prison to terrorize them only based on suspicions, 

and we cannot hear from them anymore. 

People who are abducted are mostly 

severely tortured and killed. There are hundreds 

of civilian people killed and hands tied 

on their back. If you live in an area under the 

control of Assad forces, you are under a constant 

risk of being caught and executed. If 

you live in an area under the control of opponents, 

on the other hand, you can be a target 

of missiles and bombardments of Bashar 

forces. There is no safe place. 

ORSAM: Could you tell us about the difficulties 

that civilians and especially women go 

through in Syria? 

Semah: My daughters and I are constantly 

subject to harassment by the Assad army and 

militia forces in this war. We do our best to 

stay away from convoys, checkpoints and military 

bases. I think that the civil war between 

ORSAM 


ORSAM 


Bashar Assad and opponents will not come to 

an end in near future. 

I miss my son in the U.S., and my children 

miss their brother. I am glad that my son is 

away from this sectarian conflict that the Syrian 

people are subject to. Every day, we wake 

up with the fear of dying, like most of the Syrians 

the other day. 

If someone stayed in Syria, that would be a 

suicide. That person would be arrested by 

the regime forces. He/she has no chance of 

survival. They would be tortured until they 

confess. And they would be killed at the end. 

Because the regime forces would not believe 

that they have nothing to confess. It is not safe 

to stay in Syria for anybody. If someone had a 

chance to choose the place of arresment, it is 

better to be put in jail somewhere that he is 

treated like human, not like an animal. 

ORSAM: Considering the future of Syria, 

what are your plans for yourself and your 

family? 

Semah: We want to go back to our homeland, 

North Caucasus. Because if we stayed in Syria, 

we would die. 




An Interview with Sumeyya Hamdi Muvaffak 

who fled from Syria to Reyhanlı district 

of Hatay 

Sumeyya Hamdi Muvaffak lost her husband 

and home, and fled to Turkey due to the unhealthy 

environment of tent cities in Syria. 

20 

ORSAM 



ORSAM 


Sumeyya Hamdi Muvaffak: I come from 

Idlib province of Syria. I have three children. 

I lost my husband. Our house was destroyed. 

I have no income except my retirement pension. 

It is 18 thousand SYP (350 TL). 

ORSAM: What about your life in Turkey? 

Sumeyya Hamdi Muvaffak: Here, we rented 

an apartment with another family. As two 

families, we live in a common house. We do 

not have enough amount of furniture, mattresses 

in the apartment. We do not have 

kitchen utensils except for a small gas tank, 

a saucepan, teapot and three tea glasses. My 

home is gone, also I lost my husband. My 

whole world came crashing down around me. 

Even if I go back to Syria, I do not have an income 

other than my retirement pension. On 

the other hand, if I stay here I am in need of 

people around me. I applied for financial aid 

from Syrian aid organizations and also from 

benefit societies in Turkey. But I could not 

receive any aid. The Syrian army still seizes 

in Idlib province, Syria. Jaish al-Hur seizes 

the control of tent cities only in villages and 

towns. Therefore, transportation became 

completely difficult. We tried to stay in tent 

cities in Syria for a while, but we could not do 

it. There are all kinds of circumstances that 

make it harder to live. Neither a decent toilette 

nor shower, or food. People die of diseases. 

There is no organization that collect garbages 

and remove them away from tents. Lots 

of families are infested with lice. Therefore, I 

could not stay in tent cities or camps in Syria. 

*This interview was conducted by Feyyat Özyazar 

in Reyhanlı district of Hatay on March 

15 th , 2013. 

An Interview with Suhad, who fled from 

Syria to Reyhanlı district of Hatay 

Losing her relatives due to the bombardment 

and air strike of the regime, Suhad wants to 

go back to Syria and live in peace. 


Suhad: My name is Suhad. I am 30 years old. 

I graduated from the Faculty of Education. 

When the revolution started, I was so glad 

to hear the news related to revolution on TV 

and around, because the regime had made 

the life miserable for the people for 40 years. 

I believed that this regime would be toppled 

down within couple of months, and a new period 

would start based on respect and rights. 

But after a while, I woke from a dream and 

realized that the regime would not collapse in 

a couple of years or with a couple of martyrs, 

that would cost lots of lives, martyrs. 

ORSAM: Could you tell us what happened? 

Suhad: I live in Aleppo. The demonstrations 

in Aleppo started to be staged in Salahedin, 

Sayf al-Dawla and Firdaws districts. 

At the end, the Free Syrian Army started to 

seize those districts, and the regime launched 

bombardments. Therefore, lots of people had 

to leave their places and most of them moved 

into schools or dormitories. 

ORSAM: Was there somebody from your 

family or relatives among them? 

Suhad: During those times, we went through 

many troubles. Reigme’s bombardment and 

air strike started at around 22.00 p.m and 

lasted until 03.00 a.m. Hence, we could not 

hear from our relatives. Daughter of my uncle 

was shot on her head in an air strike, my 

mother and one of the neighbors washed the 

body. My uncle had brought a bag, and we put 

ORSAM 


ORSAM 


the body in it. My aunt was severely injured 

and she was brought in Turkey but she passed 

away a couple of days later. I visited my family 

2 months later, and I especially wanted to see 

my uncle. Of course it was terrible, blood was 

everywhere, my uncle lived in this environment 

and he was in deep sorrow. 

ORSAM: Why and when did you flee from 

Syria? 

Suhad: I lived in my neighborhood before 

fleeing from Syria. We lived in a Kurdish district, 

and the Free Syrian Army seized the 

control of those areas. Once the Free Syrian 

Army made a raid on my house and attempted 

to steal our LCD TV, they accused 

my husband of working for Shabiha, and they 

did not even know his name. Furthermore, a 

bomb was dropped on our garage, and our 

car was damaged to a great extent. Everyone 

in our building gathered on the second floor, 

because it was the only area that was not targeted. 

Thus we stayed there for 3 days. Then 

someone from Cephetun Nusra helped us 

and we could flee from the area and took shelter 

in Reyhanlı district of Turkey. Of course, 

we do not know what happened there afterwards, 

and besides my husband had to quit 

his job. Because they started to abduct workers. 

I just hope to go back to my country and 

live in peace. We are fed up with the civil war, 

power blackouts, water cuts and hearing bad 

news. In addition to this, I trust neither Western 

nor other countries. As Sheikh Muaz Al- 

Khatib says, “Don’t trust anyone, but only Allah,” 

I only trust Allah. 




An Interview with Emire Fetura and Hatun 

al Jasim who fled from Homs, Syria 

Emire Fetura and Hatun al Jasim lost their 

husbands during the civil war and fled to Turkey 

under difficult conditions. 

ORSAM: Could you tell us about yourselves 

in brief? 

Emire Fetura: I lived in Homs district of Syria. 

When my husband was killed during the 

civil war, my 4 children and I went through 

hard times. 

Hatun al Jasim: I lived in Homs district of 

Syria. My husband was killed during the civil 

war and I have 3 children. 




Emire Fetura and Hatun al Jasim: We were 

neighbors in Homs. Hatun’s husband worked 

in bakery, and my husband Talat was vegetable 

and fruit seller in bazaar. Our houses were 

destroyed during the civil war and we fled 

from the city. 

Those who had vehicles and were rather in 

good shape from Homs fled to Lebanon, 

which is closer to the area. On the other hand, 

those who did not have vehicle or enough 

money had to stay outdoors, up in the hills, 

woods and cave-like areas. 

We were hungry for days, sometimes we 

drank rain water, and sometimes we had to 

wash ourselves between two rocks. We collected 

some branches and pieces of wood in 

the desert for fire to get warm, and we could 

only boil water in a can since we did not have 

any kitchen utensils. We had two blankets and 

several thick cardigans. We passed a couple 

of weeks like that. Some of us went to bring 

some food from other villages, settlements 

and from those who set up camp in desert. 

We could hardly arrive in rural Idlib after be- 

22 

ORSAM 



ORSAM 

ing kept waiting in barricades on the road. 

After arriving in border town of Sarmada, we 

crossed the Turkish border along with some 

other families. 

Along with other Syrians, with whom we fled 

to Reyhanlı district of Hatay, we stayed in a 

mosque courtyard in the first place and then 

we could finally find decent food and bed 

with the help of people around us. Then we 

registered and started to get ready to head towards 

tent cities. 

*This interview was conducted by Feyyat Özyazar 

in Reyhanlı district of Hatay on April 

30 th , 2013. 

An Interview with Nahide Maddab al Hazzani 

who fled from Syria to Reyhanlı district 

of Hatay 

Nahide Maddab al Hazzani, who is a wife of 

a martyr Colonel, crossed barricades on the 

roads and fled to Turkey by bribing controllers. 

ORSAM: Could you briefly tell us about 

yourself? 

Nahide Maddab al Hazzani: I lived in Al 

Meydan neighborhood of Aleppo, Syria. I am 

55 years old, and mother of 3 children. My 

husband was an officer with Amid (Colonel) 

rank. He was martyred as a result of an accident 

in Lebanon. I receive widow’s pension. 

My elder daughter Nasra is married. My two 

sons have recently completed their military 

services. I received 25 thousand SYP widow’s 

pension. We have our own house. My children 

sold clothes at a small shop in the neighborhood. 

They could not pursue a career. 

Our neighborhood was seized by the army of 

regime for a while, and also by Jaish al-Hur 

for a while, at least the streets around us. The 

districts in Aleppo are quite big. Population 

of some districts has almost the same population 

of a town. We cannot hear from some 

streets, neighborhoods. 

ORSAM: What did you go through during 

the civil war? 

ORSAM 


ORSAM 


Nahide Maddab al Hazzani: Our neighborhood 

was bombarded by missiles, of which I 

do not even know the name. Some said Scud- 

1, some other Scud-2. Also barrel bombs, 

malodorous bombs etc., namely it is a living 

hell. Snipers are deployed in certain parts of 

the streets. Even people carrying a bag are 

shot. People bringing home the bread or food 

are suspected and shot. 

Without turning on the lights at nights, we 

can go to markets to buy some food through 

the streets we know well. When we find food, 

we can buy it only at high prices. Some sell 

their products at arbitrary prices. There is 

no such thing as control in Aleppo. Furthermore, 

some people skin the animal carcasses 

and sell the meat to the people as if they were 

newly butchered. So, this part of Aleppo is as 

I mentioned above. 

My married daughter, my son-in-law, two 

grandchildren, my two sons and I fled from 

Aleppo. We could only bring our clothes 

with us. Everything else is back at home. We 

crossed the barricades, bribed the controllers, 

and hardly arrived in Dene district of 

Idlib. Then to Sarmada district. And finally to 

Turkish border. 

Currently, we stay in Reyhanlı. My children 

work if they can find daily jobs. I go to Aleppo 

on my own to draw my pension. The transportation 

fee was 300 SYP before. Now, on 

the other hand, it is at least 6 thousand SYP. 

Because vehicle owners also have to bribe on 

the road between Aleppo and Reyhanlı. 

* This interview was conducted by Feyyat 

Özyazar in Reyhanlı district of Hatay on April 

30 th , 2013. 

An Interview with Nayle Hammadi who 

fled from Idlib province of Syria to Reyhanlı 

districy of Hatay 

Nayle Hammadi and her family took shelter in 

Turkey after their house was destroyed during 

the civil war. Her husband was arrested when 

he went back to Syria to draw his pension. 

24 

ORSAM 



ORSAM 


Nayle Hammadi: I am from Muarra district 

of Idlib province, Syria. I have 6 children, and 

I am 52 years old. My husband is retired. He 

was arrested by the Army, and is still in prison. 

ORSAM: Could you tell us what you went 

through during the civil war, how you fled 

to Turkey and the process that your husband 

was arrested? 

Nayle Hammadi: Our house was partially 

destroyed during the attacks in the civil war. 

We left everything behind and fled to Turkey. 

My husband went from Turkey to Idlib, Syria 

to draw his pension for a couple of months. 

In January, when he went to draw his pension 

again, he was arrested. Now, we are all alone 

with my children in Turkey. One of my children 

is married, I have a grandchild. They are 

working. We do not have a financial problem. 

My husband’s retirement pension is 20 thousand 

SYP (approximately 310 TL). Somebody 

gave his name to the regime’s army. They slandered 

him. He was accused of helping Jaish al- 

Hur, providing them with weapons and various 

supplies. And it is all because our villagers 

denounced him, and thus he is in prison. 

We live in such an environment that who is in 

cooperation with whom is not known. We see 

people who even reveal people in their family 

just for money. The environment of trust is 

totally over. 

ORSAM: Have you heard from your husband 

in prison? 

Nayle Hammadi: I could not stand anymore 

and went to visit my husband. What my husband 

told me and what I saw was a real tragedy 

and cruelty. He told me that they stayed 

45 people in a single cell, they were not even 

able to sleep, that there was a single toilette 

and they could not take a shower due to the 

lack of water, and thus they stink. It is not allowed 

to take anything inside, neither blanket 

nor food, or cigarette. He says that sometimes 

they gave food and sometimes did not. He 

looked shaggy. He wore neither slippers, not 

socks, or pyjamas. He only wore his Galabiya 

(robe). He is kept there without any evidence, 

document, only based on somebody’s statement. 

There is such a system in Syria. 



30 th , 2013. 

An Interview with Radiye Nahsan Nammudi 

who fled from Idlib province of Syria 

to Reyhanlı district of Hatay 

When Radiye Nahsan Nammudi’s neighborhood 

was bombed, they had to leave their 

home. 

ORSAM: Could you introduce yourself in 

brief? 

Radiye Nahsan Nammudi: I am from Idlib 

province of Syria. I am 50 years old. We came 

here together with my husband Mustafa (with 

a broken leg), my two sons, daughter-in-laws, 

and 9 grandchildren. My sons found a job and 

started to work. Yet, we are in financial difficulty 

as we have to pay rent, electricity and 

water bills. 

ORSAM: Could you tell us about what you 

went through during the civil war, and what 

brought you here in Turkey? 

Radiye Nahsan Nammudi: The Syrian town 

Sermin was bombed due to the fact that it is 

located near the military troops of the regime’s 

army. We had to leave our home. I asked aid 

ORSAM 


ORSAM 


societies and philanthropists in Reyhanlı for 

help. Frankly, I begged for help. 

My husband is sick abed, he always needs 

bandages. He needs decent food for a healthy 

diet. Children have not tasted milk for 6 

months. We cannot eat meat, chicken etc. except 

for certain food. 

Most of the people from my village are in 

Reyhanlı, and some of them stay in tent cities. 

We did not apply for the tent city in the 

first place. And now we cannot go, because 

there is no place left. We had a field, and a 

grinding mill back in our village. We could 

neither harvest crop nor can we cultivate this 

year. Agricultural production is at a standstill. 

None of the farmers can go to their fields and 

cultivate. We told the villagers nearby that 

we want to rent out our field. But there is nobody 

interested. Our grinding machine is in 

the village. We did not have the opportunity 

to take it to somewhere else. But if we could 

bring it to a border town, maybe we could 

rent the machine and have an income. That 

would work maximum another month after 

the harvest. 

I heard that Arab countries have been sending 

aid for Syrians who are in need. Financial 

aid is also provided: 200 dollars per family. 

We could receive it only once. Then we could 

not receive any other financial aid. 



30 th , 2013. 

An Interview with Safaya Maghribiy who 

fled from Hama district of Syria 

26 

ORSAM 



ORSAM 

“I saw a bombardment in Hama. I witnessed 

a tyranny, a barrel bombardment in bread 

queue,” says Safaya Maghribiy. 


Safaya Maghribiy: I am from Sehilelghab 

district of Hama, Syria. I am a mother of 2 

children, and widow. I live in a tent city. 

ORSAM: What did you go through during 

the civil war? 

Safaya Maghribiy: My husband was a police 

officer. He worked in various districts of 

Syria. He was lastly assigned to Damascus. 

When the civil war broke out, he was killed 

in the bombardment and conflicts launched 

by the students at university in Damascus. 

The widows-orphans pension I receive is 18 

thousand SYP. I do not have my own house. I 

went back to the family home of my husband 

in Hama. I stayed there for a while, but bombardments 

were launched when Jaish al-Hur 

was deployed there because it is located in a 

rural area. The village was completely evacuated. 

My father-in-law, brother-in-law and I 

had to fled to Turkey. We have been here for 

six months. We live in the tent city in Islahiye. 

I cannot go back and draw my pension. Nobody 

can provide me with financial aid. 

Thank God, we are provided with food and 

all kind of needs in the tent city. 

I witnessed the bombardment in Hama. I saw 

people whose legs and arms were cut. Also 

people whose faces were devastated. I witnessed 

a tyranny, a barrel bombardment in 

bread queue. We were isolated for months. It 

was a miracle for us to fled from our district 

to Idlib. Those who had vehicles could escape, 

but it was hard for them as well. Because 

bombshells were dropped on all vehicles. After 

walking through villages, settlements and 

woods, firstly we arrived in Idlib, then to the 

border region. We stayed in a tent city near 

Sermada. Then we passed to Atma. Then we 

could finally crossed the Turkish border. 

My children came down with starvation, 

cold. We drank rain water. We heated water 

in cans. And we covered ourselves with rush 

mats since we could not find any blanket. We 

went through so many troubles while fleeing 

from Hama to Turkey. 



30 th , 2013. 

An Interview with Azize Fadıl al Naccar 

who fled from Syria to Reyhanlı district of 

Hatay 

Azize Fadıl al Naccar fled from Syria to Turkey 

under difficult conditions. Currently, she 

has been working as a cook and janitor in a 

health center. 


Azize Fadıl al Naccar: I live in Aleppo, Syria. 

I am widowed, and I have 3 children. 




Azize Fadıl al Naccar: Poor and widow 

women in Syria do not have social security. 

They are just provided with some 5 thousand 

SYP (75 TL) financial aid. In addition, 

an aid foundation provided my children with 

3 thousand SYP per month for their education. 

I was the poorest and neediest widow 

woman in our neighborhood. I had a tworoom 

wooden house. I lost my husband years 

ORSAM 


ORSAM 


ago. He was sick for years, and he died in his 

bed. When the civil war broke out, our house 

burned down after the bombardments on 

the neighborhood, and we had neither furniture 

nor house left at the end. Thank God, 

my children were at school and I was outside 

by chance. It all happened in broad daylight. 

There was a small mosque in the neighborhood 

which had been built by tradesmen in 

order not to have to go to the mosque far 

from the neighborhood in prayer times. They 

placed me there. We slept on rugs, and benefactors 

brought us blankets. I went outside 

during prayer times, and other times I used 

the small mosque as my home. When I also 

started to clean the place, nobody told me 

anything. Since everything got expensive after 

the events in Aleppo, the widow’s pension I 

receive and financial aid provided by benefactors 

were no more enough. I could only afford 

to buy bread for a month with that money. I 

could not buy anything else. We did not have 

security of life, and when children could not 

go to school for fear as well, I decided to flee 

from Aleppo. With the help of a family who 

were also migrating, I arrived in Dene district 

of Idlib. It seemed like there was not much 

bombardment or noise in Dene district. But 

people sure were afraid and worried. It was 

expensive to live also in Dene, and I had no 

money left. I stayed there for a couple of days 

without eating much, and then came to the 

border town. I aimed at keeping my children 

away from bombardment and hunger. We 

sometimes ate bread, and sometimes dried 

fruit I found around. Finally, we were able to 

cross the Turkish border. Some Syrian refugees 

I already knew from Syria helped me in 

Reyhanlı district of Hatay, while aid organizations 

provided us with food, clothing and 

accommodation as well as some financial aid. 

I found a job, I’ve been working as a cook and 

janitor in a health center. At least we are safe 

here, and my children can eat some decent 

food. 



30 h , 2013. 

28 

ORSAM 



ORSAM 

ORSAM REPORTS 


March 2009 

The Struggle Against Piracy: 

The Somalia Case and Turkey’s 

Position 

(Tr - Eng) 


April 2009 

60 Years of Alliance: NATO and 

Turkey 

(Tr - Eng) 


May 2009 

Iraq’s Pivotal Point: Talafar 

(Tr - Eng) 


July 2009 

2009 Lübnan Seçimleri: Kazananlar, 

Kaybedenler ve Türkiye 

(Tr) 


August 2009 

Turkey-Lebanon Relations: 

Perceptions of Turkey Among the 

Religious and Sectarian Factions 

in Lebanon 

(Tr - Eng) 


November 2009 

The Tuzhurmatu Turkmens: A 

Success Story 



November 2009 

The Forgotten Turkmen Land: 

Diyala 




Report No: 1 

December 2009 

Abkhazia for the Integration of the 

Black Sea 

(Tr - Eng) 


January 2010 

The Yemen Issue: A Step Toward 

Regional War? 

(Tr - Eng) 


January 2010 

Civil War in Yemen: The Power 

Struggle, Regional Influences and 

Relations With Turkey 

(Tr - Eng) 


February 2010 

The Forgotten Turks: Turkmens 

of Lebanon 




Report No: 2 

February 2010 

Russian Perspective: The Influence 

of the Factor of Iraq on 

Turkey’s Middle East Policies 

(1990-2008) 

(Tr - Rus) 


February 2010 

7 March 2010 Irak Seçimleri 

Öncesi Şii Kökenli Parti ve Seçmenlerin 

Politik Davranışlarının 

Analizi 

(Tr) 


February 2010 

Seçim Öncesi Irak’ta Siyasal Durum 

ve Seçime İlişkin Beklentiler 

(Tr) 


March 2010 

Orsam Heyetinin 7 March 2010 

Irak Seçimlerine İlişkin Gözlem 

Raporu 

(Tr) 


April 2010 

Sultanate of Oman: An Arab State 

Between Tradition and Modernity 

in the Arabian Peninsula 

(Tr) 


April 2010 

Evaluation of Iraqi Parliamentary 

Elections of March 7, 2010 and 

the New Political Equation 

(Tr) 



Report No: 3 

May 2010 

Turkish-Russian Relations: From 

Neighborhood to Strategic Cooperation 

(Tr - Rus) 


September 2010 

Turkmens’ Migration Towards 

Turkey and Turkmen Population 

in Turkey 

(Tr) 



Report No: 4 

October 2010 

Current Situation in Kyrgzstan, 

the Reasons of Change in 

Government and Short Term 

Foresights 

(Tr) 


November 2010 

Away From Iraq: Post 2003 Iraqi 

Migration to Neighboring Countries 

and to Turkey 

(Tr – Eng) 


January 2011 

Turkey-Yemen Relations and the 

Perception of Turkey in Yemen 



January 2011 

Is the Qatar-Iraq-Turkey-Europe 

Natural Gas Pipeline Project 

Feasible? 

(Tr - Eng) 


January 2011 

The State of Kuwait: Relations 

with Turkey, War and Peace and 

the Al-Sabah 

Government in Between 

(Tr) 


January 2011 

Embargo on Iran by the Security 

Council in Legal and Political 

Aspects 

(Tr) 



Report No: 5 

February 2011 

The Recent Developments in 

Kyrgyzstan: 

Past, Present and Future 

(Tr - Rus) 


February 2011 

The Steps of the Egyptian Revolution: 

Is That the End of an Era? 

(Tr) 



Report No: 6 

February 2011 

The Limits of Power in Distraining 

on Ships by a Coast State 

on the 

International Law of the Sea 

-Georgia’s Distraining on the 

Ships Navigating Around the 

Black Sea- 

(Tr) 


February 2011 

Tunisia, Popular Revolution and 

Turkey’s Exprience 

(Tr) 


February 2011 

Property Disagreements in 

Kirkuk: A Study Based on the 

Field Search 

(Tr) 



Report No: 7 

March 2011 

The Developments in Afghanistan 

and Pakistan and Their Effects on 

International Security 

(Tr) 


March 2011 

Shiite Opposition Question in 

Saudi Arabia and Its Impacts 

(Tr) 


March 2011 

Turkmen Existence in Iraq 

(Tr) 


March 2011 

Turkmen Press in Iraq 

(Tr – Ar) 


March 2011 

Current Situation and Important 

Political Developments in Iraq 

(Tr) 



Report No: 1 

March 2011 

Eu’s Water Framework Directive 

Implementation in Turkey: The 

Draft National Implementation 

Plan 

(Eng) 


March 2011 

Popular Revolt in Tunisia and Its 

Aftermath 

(Tr) 


March 2011 

Libyan War, International Intervention 

and Turkey 

(Tr) 

ORSAM 


ORSAM 



March 2011 

From Past to Present Libya 

(Tr) 



Report No: 2 

March 2011 

Climate Change From a Security 

Perspective and Its Effects on 

Middle East 

(Tr) 


March 2011 

Understanding Iraq Through 

Cartoons - 1 

(Tr) 



Report No: 3 

April 2011 

Hydropolitical History of Nile 

River Basin and Recent Developments 

(Tr) 


April 2011 

Social-Political Structure of 

the Northern Iraq and Kurdish 

Regional 

Goverment’s Relations with 

Turkey 

(Tr) 



Report No: 4 

April 2011 

The Obligation of “International 

Cooperation” in Meriç (Maritza- 

Evros) 

Basin Water Management 

(Tr) 


April 2011 

Syria Towards Democracy or 

Civil War?: Social and Political 

Structure, Prospects 

For Change and Its Impacts on 

Turkey 

(Tr) 


May 2011 

Power Struggle in Syria, Reaction 

of the International Community 

and Turkey’s Position 

(Tr) 



Report No: 5 

May 2011 

Turkey-Syria Relations: Asi 

(Orontes) Friendship Dam As An 

Example Of Cooperation 

In Transboundary Waters 

(Tr) 


May 2011 

Orsam Interviews - 1 

Iraqi Arabs, Minorities & Academics 

- 1 

(Tr) 


May 2011 

Orsam Interviews - 2 

Iraqi Turkmens - 1 

(Tr) 


May 2011 

ORSAM Interviews - 3 

Iraqi Kurdish Officials, Academics 

& Journalists - 1 

(Tr) 



Report No: 8 

May 2011 

The 75th Anniversary of Montreaux 

Convention Regarding the 

Regime of Turkish Straits 

(In the Framework of the Changing 

Geopolitics of the Black Sea) 

(Tr) 



Report No: 9 

May 2011 

Afghanistan and Regional Security 

(Middle East, Central and South 

Asia, Russian Federation) 

(Tr - Rus) 


May 2011 

Madagascar: Gains, Missing 

Opportunities, and Relations 

with Turkey in the 50th Year of 

Independence 

(Tr) 


May 2011 

Iraqi Groups’ Approach Towards 

Main Political Problems and Relations 

With Turkey: A Study Based 

On Field Research 

(Tr) 


June 2011 

Antalya Conference of Syrian 

Opposition: Results, Outlook on 

Basic Problems and Expectations 

from Turkey 

(Tr) 


June 2011 

Elections and Experience of Justice 

and Development Party 

(Tr – Ar) 


June 2011 

Reflections Of 12 June 2011 Turkey 

Parliamentary Elections in the 

Middle Eastern Countries 

(Tr - Eng) 


July 2011 

Reflections of 12 June 2011 Turkey 

Parliamentary Elections in the 

Middle East Through Cartoons 

(Tr) 


July 2011 


Cartoons - 2 

(Tr) 



Report No: 6 

July 2011 

Cooperation and Conflict on the 

Mekong River Waters 

(Tr-Eng) 


July 2011 

The Complete Decipher of the 

“Chance in Syria Conference”, 

Carried Out in Antalya Between 

June 1-2 2011 

(Tr - Eng) 


August 2011 


Cartoons - 3 

(Tr) 



Report No: 7 

August 2011 

The Invisible Strategic Resource: 

Transboundary Ground Waters 

(Tr) 


August 2011 

Victory of Justice and Development 

Party in 12 June 2011 

Turkey’s General Elections 

(Tr – Ar) 


August 2011 

Arab Spring Through Cartoons 

– 1 

(Tr) 


August 2011 

Civil War in Libya and International 

Intervention Through 

Cartoons - 1 

(Tr) 


August 2011 

Somalia: A Nation’s Peril and 

Turkey’s Humanitarian Aid 

(Tr) 



The Operaton Against Osama 

Bin Laden and Its Reflections in 

Cartoons 

(Tr) 




Cartoons - 4 

(Tr) 



Report No: 10 


Russia’s and Turkey’s Iran Policies 

in the XXI. Century 

(Tr - Rus) 



Gaza Problem: Israel’s Blocade, 

International Law, Palmer Report 

and Turkey’s Approach 

(Tr) 



Statistics of the Middle Eastern 

Countries 

(Tr) 



Report No: 11 

October 2011 

Anatolian Sphere of Influence 

(Tr-Eng) 



Report No: 12 

October 2011 

Ukraine in Regress: The Tymoshenko 

Trial 

(Eng) 



Report No: 13 

October 2011 

Kazaks and Kazakistanis 

(Tr - Rus) 



Report No: 14 

October 2011 

The Forgotten Turks in Italy: 

Moena Turks 

(Tr - It) 

30 

ORSAM 



ORSAM 


October 2011 

The Regional and Global Effects 

of the Us Post-Withdrawal Policy 

Towards Iraq and Its Reflections 

on Turkey 

(Tr) 



Report No: 8 

October 2011 

Constructed Wetlands and Re- 

Use of Waste Water for the Irrigation 

in Turkey and Israel 

(Tr) 


October 2011 

The Political Balance in Pre- 

Election Period in Tunisia 

(Tr) 


October 2011 


Cartoons - 5 

(Tr) 



Report No: 15 

October 2011 

Great Power Politics on Afghanistan 

(Tr-Eng) 



Report No: 16 

October 2011 

Afghanistan in the Perspective of 

Neighboring Countries 

(Tr-Eng) 


November 2011 

The Community Brought up to 

Agenda upon the Transition in 

Syria: The Turkmens of Syria 

(Tr) 



Report No: 9 

November 2011 

Somalia’s Catastrophic Famine: 

Political Drought or Natural One? 

(Tr-Eng) 


November 2011 

Historical Pragmatism in Syrian 

Political Culture, Syrian Foreign 

Policy Under Bashar Al-Assad 

and Turkish-Syrian Relations 

(Tr) 


November 2011 

From Past to Present: The Iraqi 

Turkmen Front’s Structure and 

Administration 

(Tr) 


November 2011 

Turkmen in Iraq and Their Flight: 

A Demographic Question? 

(Eng) 


November 2011 

Bektashism in Iraq (Turkmens – 

Shabaks – Kakais) 

(Tr) 


November 2011 

Morocco Monarchy in Transformation 

Process: Evolution or 

Revolution? 

(Tr) 


November 2011 

The Efforts of Democratization in 

the Hashemite Kingdom of Jordan 

Within the Context of Local 

Actors and Regional Challenges 

(Tr-Eng) 


December 2011 

The Arab League’s and Turkey’s 

Decisions to Impose Sanction 

Against Syria, and Possible Consequences 

(Tr) 


December 2011 

Current Situation of Disputed 

Areas in Iraq 

(Tr) 



Report: 10 

December 2011 

Turkey and Wfd Harmonization: A 

Silent, But Significant Process 

(Eng) 


December 2011 

The Role of Perception in Turkey- 

France Crisis: French Perception 

on Turkey 

(Tr) 


December 2012 

Arab Spring Through Cartoons 

– 2 

(Tr) 


December 2011 


Cartoons – 6 

(Tr) 


January 2012 


Cartoons – 7 

(Tr) 



Report No: 17 

January 2012 

Presidential Election in Kyrgyzstan 

and Its Effects on Kyrgyzstan-Turkey 

Relations 

(Tr) 


January 2012 

Turkish Political Parties’ Statements 

on Syrian Refugees in Hatay, 

and Approaches of Political 

Party Representatives and Movements 

in Hatay Towards Syrian 

Developments (March-December 

2011) 

(Tr) 


January 2012 

Statistics of Iraq 

(Tr) 



Report No: 11 

January 2012 

Right to Safe Drinking Water and 

Sanitation 

(Tr) 


January 2012 

How and Under What Circumstances 

Could Iraq Be Split Up? 

Being Ready for the Worst 

(Tr – Eng) 


January 2012 

The Struggle for Oil in Iraq: An 

Analysis in the Light of Multi- 

National Companies, 

International Contracts and Constitutional 

Debates 

(Tr) 



Report No: 12 

February 2012 

An Evaluation on the Draft Articles 

on the Law of Transboundary 

Aquifers 

(Tr – Eng) 


February 2012 

Political Rights of Minorities in 

Iraqi Legislation 

(Tr) 


February 2012 

Social Rights of Minorities in Iraqi 

Legislation 

(Tr) 


February 2012 

Human Rights of Minorities in 

Terms of International Law And 

Iraqi Constitution 

(Tr) 


February 2012 

The Future of the Economic Cooperation 

Organization (ECO) 

(Tr - Eng) 


February 2012 

The Missing Letter: The Rise of 

Turkey and the “Bric” Area 

(It) 



Report No: 13 

March 2012 

Water Resources and Management 

in Iran 

(Tr) 


March 2012 

A Critical Look at the Syrian 

Kurdish Opposition 

(Tr) 


March 2012 

Constitutional System and Political 

Parties in Islamic Republic 

of Iran 

(Tr) 



Report No: 18 

April 2012 

Mongolia: A Developing Democracy 

and a Magnet for Mining 

(Eng) 


April 2012 

Understanding the Syrian Problem 

Through Comics - 8 

(Tr) 

ORSAM 


ORSAM 



April 2012 

Arguments on Safe Havens in 

Syria: Risks, Opportunities and 

Scenarios for Turkey 

(Tr - Eng) 



Report No: 14 

April 2012 

The Concept of “Benefit-Sharing”, 

Its Theoretical Background 

and Practical Reflections 

(Tr - Eng) 


April 2012 

Invest to Mosul Invest to Future 

(Tr - Eng) 



Report No: 19 

May 2012 

The Analysis of Trade-Economic 

Relations 

Between Ukraine and Turkey 

(Tr - Rus) 



Report No: 20 

May 2012 

Geopolitical Dynamics as an 

Instrument of Investigation of 

Trends and Scenariouse of Regional 

Development 

(Tr - Rus) 



Report No: 21 

May 2012 

Development of Political System 

in Kazakhstan: 2012 Parliamentary 

Elections 

(Tr) 


May 2012 

New Dynamics in Local and Iraqi 

Politics in Mosul (Field Study) 

(Tr - Eng - Ger) 

ORSAM Bericht Nr. 121 

Mai 2012 

Kommunalpolitik in Mosul und 

Neue Dynamiken in Der Irakischen 

Politik (Feldarbeit) 

(Ger) 



Report No: 15 

May 2012 

Water Resources Management 

in Iraq 

(Tr - Eng) 



Report No: 22 

June 2012 

Global Migration and Development 

of Migration Policies 

of Turkey and European Union 

(Tr) 


July 2012 

Turkey in Africa: The Implementation 

of the Action Plan and an 

Evaluation 

After Fifteen Years 


ORSAM Rapport No 124 

Juillet 2012 

La Turquie en Afrique: Un Bilan 

de la Mise en Oeuvre du Plan 

D’action 

Quinze Ans Apres 




Report No: 23 

July 2012 

Middle East Policy of Russia 

(Tr - Eng) 



Report No: 16 

July 2012 

Towards the New Water Framework 

Directive: Notes on Water 

Draft Law 

(Tr) 


August 2012 

Kurdish Movements in Syria 

(Tr - Eng) 



Report No: 24 


The Development of Belarus - 

Turkey Economic Cooperation in 

Modern Conditions 




Report No: 25 


Belarus-Turkey: Positive Dynamics 

of Intergovernmental 

Cooperation 



November 2012 

Syrian Circassians 

(Tr - Eng) 



Report No: 26 

November 2012 

“The Third Wave”: Geopolitics of 

Postmodernism 

(Tur - Eng) 


November 2012 

Foreign Minister Ahmet 

Davutoğlu’s Visit to Kirkuk 

(Tr - Eng) 


November 2012 

The Rise and Future of Opposition 

in Iraqi Kurdistan Region 

(Tr) 


November 2012 

Iraqi Circassians 

(Tr - Eng) 



Report No: 27 

November 2012 

The Peculiarities of Turkey’s 

Foreign Policy towards the Post- 

Soviet States 

(Tur – Eng - Rus) 



Report No: 28 

November 2012 

Turkish-Crimean Relationship as 

an Integration 

Factor in Turkish-Ukranian Relations 

(Tur – Rus) 



Report No: 29 

December 2012 

Energy Policy of Belarus and the 

Cooperation Belarus Developed 

With Russia and the EU on Energy 

(1991-2011) 

(Tur – Rus) 


December 2012 

“Unity or Pyd Power Play? Syrian 

Kurdish Dynamics After the Erbil 

Agreement” 

(Tr) 


December 2012 

Balances among Kurds in Syria, 

Regime Opponents and Turkey: 

Relations Pattern at the Crossroads 

of Conflict-Stability 

(Tr - Eng) 


December 2012 

Internal Political Balances in 

North Iraq and Future of the Strategic 

Alliance 

(Tr - Eng) 


December 2012 

The State of Turkmen Education 

in Iraq 

(Tr - Eng) 


January 2013 

President Obama’s Second Term: 

Domestic and Foreign Challenges 

(Eng) 


January 2013 

2012 Iraq Assessment and Iraq 

Chronology 

(Tr) 



Report No: 17 

January 2013 

Orsam Water Interviews 2011 

(Tr - Eng) 



Report No: 18 

January 2013 

Orsam Water Interviews 2012 

(Tr - Eng) 



Report No: 30 

January 2013 

Eurasi in 2013: 

Political and Economic 

Analysis 

(Eng) 



Report No: 31 

January 2013 

Cultural Dialogue: Newcomers 

from the Ural-Volga Region – 

Belarusian-Lithuanian Tartars in 

Grand Duchy of Lithuania 

(Tur – Rus) 


January 2013 

Internatonal Politics and Civilizations 

(Clash of Civilizations and 

Dialogue) 

(Tr - Eng) 


February 2013 

David cameron and the Eu: 

Crossing the Rubicon 

(Eng) 


March 2013 

Syrian Turkmens: Political Movements 

and Military Structure 

(Tr - Eng) 


March 2013 

Democracy Process and Problems 

in Iraqi Kurdistan 

(Tr - Eng) 

32 

ORSAM 



ORSAM 


April 2013 

Basic Data on 2013 Local Elections 

in Iraq 

(Tr) 


April 2013 

Electoral Laws in Iraq 

(Tr) 



Report No: 19 

April 2013 

Transboundary Waters within the 

Scope of EU Water Framework 

Directive 

(Tr) 



Report No: 32 

May 2013 

Historical Notes from the Minutes 

of the Montreux Straits 

Conference and Kanal İstanbul 

(Tr) 


May 2013 

ORSAM Report on Reyhanlı 

“11 May” 

(Tr - Eng) 


May 2013 

Interviews With Syrian Refugees 

in Reyhanlı - I 

(Tr - Eng) 


May 2013 

Interviews With Syrian Refugees 

in Reyhanlı - II 

(Tr - Eng) 


May 2013 

Interviews With Syrian Women in 

Reyhanlı - III 

(Tr - Eng) 

ORSAM 


ORSAM 


ACADEMIC STAFF 




ORSAM Advisor,Middle East, METU Director of Institute of Social Sciences 

Assoc. Prof. Dr. Hasan Ali Karasar ORSAM Advisor, ORSAM Eurasian Strategies Coordinator - Bilkent University 

Prof. Dr. Tarık Oğuzlu 

ORSAM Advisor,Middle East-Antalya International University 

Assoc. Prof. Dr. Harun Öztürkler ORSAM Advisor, Middle East Economies - Afyon Kocatepe University, Department of Economics 

Assoc. Prof. Dr. Mehmet Şahin 

ORSAM Advisor, Middle East - Gazi University, Department of IR 

Assoc. Prof. Dr. Özlem Tür 

ORSAM Advisor, Middle East - METU, Department of IR 


ORSAM Advisor, Middle East 

Asst. Prof. Dr. Serhat Erkmen 

ORSAM Advisor, Middle East -Ahi Evran University, Department of IR 

Asst. Prof. Dr. Canat Mominkulov ORSAM Researcher, Eurasia, Al Farabi Kazakh National University 


ORSAM Advisor, Middle East - St. Petersburg University 

Assoc.Prof.Dr. Didem Danış 

ORSAM Advisor, Middle East - Galatasaray University, Department of Sociology 

Dr. Jale Nur Ece 

ORSAM Advisor, Maritime Safety and Security 

Assoc. Prof. Dr. İlyas Kemaloğlu (Kamalov) ORSAM Advisor, Eurasia 

Assoc.Prof.Dr. Yaşar Sarı 

ORSAM Advisor, Eurasia - Kyrgyzstan-Turkey Manas University 

Asst. Prof. Dr. Bayram Sinkaya 

ORSAM Advisor, Middle East - Yıldırım Beyazıt University Department of International Relations 


ORSAM Advisor, Eurasia 

Att. Aslıhan Erbaş Açıkel 

ORSAM Advisor, Energy-Maritime Law 

Pınar Arıkan Sinkaya 

ORSAM Advisor, Middle East - METU Department of International Relations 


ORSAM Advisor, Africa - ORSAM Antananarivo (Madagascar) Representative 

Bilgay Duman 

ORSAM Researcher, Middle East 

Tamer Koparan 

ORSAM Managing Editor 

Noyan Gürel 

ORSAM İzmir Represatative 

Oytun Orhan 

ORSAM Researcher, Middle East 

Sercan Doğan 

ORSAM Research Assistant, Middle East 

Nebahat Tanriverdi 


Seval Kök 


Uğur Çil 

ORSAM, Middle East 

Göknil Erbaş 

ORSAM, Black Sea 

Shalaw Fatah 


Tuğçe Kayıtmaz 

Interpreter 


Dr. Tuğba Evrim Maden 

ORSAM Water Research Programme Hydropolitics Researcher 

Dr. Seyfi Kılıç 

ORSAM Water Research Programme Hydropolitics Researcher 

ORSAM ADVISORY BOARD 

Dr. Ismet Abdulmecid 

Prof. Dr. Ramazan Daurov 

Prof. Dr. Vitaly Naumkin 

Hasan Alsancak 


Prof. Dr. Ahat Andican 

Prof. Dorayd A. Noori 

Prof. Dr. Tayyar Arı 

Prof. Dr. Ali Arslan 

Dr. Farhan Ahmad Nizami 

Başar Ay 

Prof. Aftab Kamal Pasha 

Prof. Dr. Mustafa Aydın 

Ambassador Shaban Murati 

Dr. Ersel Aydınlı 

Safarov Sayfullo Sadullaevich 

Mohamed Noureddine 

Prof. Dr. Hüseyin Bağcı 

Itır Bağdadi 

Prof. Dr. İdris Bal 

Assist. Prof. Dr. Ersan Başar 

Kemal Beyatlı 

Yaşar Yakış 

Barbaros Binicioğlu 

Prof. Dr. Ali Birinci 

Patrick Seale 

Assoc. Prof. Dr. Mustafa Budak 

Assoc. Prof. Dr. Hasan Canpolat 

Ret. (Air) Gen. Ergin Celasin 

Dr. Sami Al Taqi 

Assoc. Prof. Dr. Mitat Çelikpala 

Çetiner Çetin 

Former President of Iraqi Council of State 

Assistant Director, Russian Academy of Sciences Institute of Oriental Studies 

Director, Russian Academy of Sciences Institute of Oriental Studies 

İhlas Holding CEO 

ORSAM Advisor Middle East, METU Director of Institute of Social Sciences 

Former Minister & Istanbul University 

Vice-Undersecretary in Iraq’s Embassy in Ankara 

Uludağ University, Head of Department of International Relations 

Istanbul University, Department of History 

The Director of Centre for İslamic Studies at Oxford University 

General Secretary, Turkish Textile Employers’ Association 

The Director of The Centre for West Asian Studies in India 

President of Kadir Has University 

Albanian Institute for International Studies 

Vice-President of Bilkent University, Fulbright Executive Director 

Strategic Research Center Under The President of Tajikistan 

Specialist in Turkish Affairs, Prof. at Lebanese University - History 

METU, Head of Department of International Relations 

İzmir Economy University, Department of International Relations and European Union 

Member of Parliament in the 24th Legislative Term of Grand National Assembly of Turkey 

Karadeniz Techinical University, Maritime Transportation and Management Engineering 

Head of Iraqi Turkman Press Council 

Ambassador, Former Minister of Foreign Affairs 

ORSAM Advisor, Middle Eastern Economies 

Polis Akademisi 

Well-Known Middle East and Syria Specialist 

Deputy Director General in Prime Ministerial State Archives 

Turkish Ministry of Defense Advisor 

23rd Commander of Air Forces 

General Manager of Orient Research Center 

Kadir Has University, Head of Deparment of International Relations 

Journalist, Iraq 

34 

ORSAM 



ORSAM 

Prof. Dr. Gökhan Çetinsaya 

President of The Council of Higher Education 

Assoc. Prof. Dr Didem Danış 

ORSAM Advisor, Immigration Studies & Iraqi Refugees, Galatasary University, Department of Sociology 

Prof. Dr. Volkan Ediger 

İzmir Economy University, Department of Economics 

Prof. Dr. Cezmi Eraslan 

President of Atatürk Research Center, Istanbul University, Department of History 

Prof. Dr. Çağrı Erhan 

Ankara University, Faculty of Political Science, Department of IR & Director ATAUM 


ORSAM Middle East Advisor, Ahi Evran University, Head of the Department of International Relations 

Dr. Amer Hasan Fayyadh 

Baghdad University, Dean of Political Sciences Faculty (Iraq) 

Att. Aslıhan Erbaş Açıkel 

ORSAM Advisor, Energy-Maritime Law 

Cevat Gök 

Manager of Iraq El FIRAT TV - Turkey 

Mete Göknel 

Former Director of Petroleum Pipeline Corporation (BOTAŞ) 

Osman Göksel 

BTC & NABUCCO Coordinator 

Timur Göksel 

Beirut American University (Lebanon) 

Prof. Muhamad Al Hamdani 

Cultural Undersecretary in Iraq’s Embassy in Ankara 

Numan Hazar 

Retired Ambassador 


ORSAM Middle East Advisor 

Assoc. Prof. Dr. Pınar İpek 

Bilkent University, Department of International Relations 

Dr. Tuğrul İsmail 

TOBB University of Economics & Technology, Department of International Relations 

Assoc. Prof. Dr. İlyas Kemaloğlu (Kamalov) ORSAM Eurasia Advisor 

Assoc. Prof. Dr. Hasan Ali Karasar Bilkent University, Department of International Relations 

Assoc.Prof.Dr. Şenol Kantarcı 

Kırıkkale University, Department of International Relations 

Selçuk Karaçay 

Deputy Director, Vodafone (Turkey) 

Assoc. Prof. Dr. Nilüfer Karacasulu Dokuz Eylül University, Department of International Relations 

Prof. Dr. M. Lütfullah Karaman 

Istanbul Medeniyet University, Department of International Relations 

Assoc. Prof. Dr. Şaban Kardaş 

TOBB Economy and Technology University, Department of International Relations 

Assoc. Prof. Dr. Elif Hatun Kılıçbeyli Çukurova University, Head of the Department of International Relations 

Prof. Dr. Aleksandr Knyazev 

Kyrgyz Slavic University (Bishkek) 

Prof. Dr. Erol Kurubaş 

Kırıkkale University, Head of the Department of International Relations 

Prof. Dr. Talip Küçükcan 

Director of Marmara University, Institute of Middle East Studies 

Arslan Kaya 

KPMG, Sworn-in Certified Financial Accountant 

Dr. Hicran Kazancı 

Iraqi Turkman Front Turkey Representative 

İlhan Tanır 

ORSAM Middle East Advisor, Journalist 

İzzettin Kerküklü 

President of Kirkuk Foundation 

Prof. Dr. Mustafa Kibaroğlu 

Okan University, Head of Department of International Relations 

Prof. Dr. Alexandr Koleşnikov 

Diplomat 

Dr. Max Georg Meier 

Hanns Seidel Foundation, Projects Director (Bishkek) 

Prof.Dr. Mosa Aziz Al-Mosawa 

President of Baghdad University (Iraq) 

Prof. Dr. Mahir Nakip 

Erciyes University, Faculty of Economic and Administrative Sciences 

Assoc.Prof.Dr. Tarık Oğuzlu 

ORSAM Advisor,Middle East-Antalya International University 

Hediye levent 

Journalist, Syria 

Prof.Dr. Çınar Özen 

Ankara University, Faculty of Political Science, Department of International Relations 

Murat Özçelik 

Ambassador 

Assoc. Prof. Harun Öztürkler 

ORSAM Middle East Economies Advisor, Afyon Kocatepe University, Department of Economics 

Dr. Bahadır Pehlivantürk 

TOBB Economy and Technology University, Department of International Relations 

Prof. Dr. Victor Panin 

Pyatigorsk University (Pyatigorsk, Russian Federation) 

Assoc.Prof.Dr. Fırat Purtaş 

Gazi University Department of International Relations, Deputy Secretary General of TÜRKSOY 

Prof. Suphi Saatçi 

Secretary-General of Kirkuk Foundation 

Assoc. Prof. Dr. Yaşar Sarı 

ORSAM Advisor, Eurasia - Kyrgyzstan-Turkey Manas University 

Ersan Sarıkaya 

Türkmeneli TV (Kirkuk, Iraq) 

Dr. Bayram Sinkaya 

ORSAM Middle East Advisor, Atatürk University 

Assoc.Prof.Dr. İbrahim Sirkeci 

Reader in Demography and Marketing Regent’s College, (London, UK) 

Dr. Aleksandr Sotnichenko 

St. Petersburg University (Russian Federation) 

Semir Yorulmaz 

Journalist, Egypt 

Zaher Sultan 

President of Lebanon Turkish Association 

Dr. Irina Svistunova 

Russia Strategic Research Center, Turkey-Middle East Studies Expert (Russian Federation) 

Asst. Prof. Dr. Mehmet Şahin 

ORSAM Advisor, Middle East, Gazi University, Department of International Relations 

Prof. Dr. Türel Yılmaz Şahin 

Gazi University, Department of International Relations 

Mehmet Şüküroğlu 

Energy Expert 

Assoc. Prof. Dr. Oktay Tanrısever METU, Department of International Relations 

Prof. Erol Taymaz 

Vice President of the METU North Cyprus Campus (TRNC) 

Prof. Sabri Tekir 

Dean of İzmir University, Faculty of Economics and Administrative Sciences 

Dr. Gönül Tol 

Director of Middle East Institute Turkish Studies (USA) 

Advt. Niyazi Güney 

Prens Group, Vice Chairman 

Asst. Prof. Dr. Özlem Tür 

ORSAM Advisor, Middle East, METU, Department of International Relations 

M. Ragıp Vural General Coordinator of 2023 (Magazine) 

Dr. Ermanno Visintainer 

Director of Vox Populi (Rome,Italy) 

Dr. Umut Uzer 

Istanbul Technical University, Humanities and Social Sciences 

Prof. Dr. Vatanyar Yagya 

St. Petersburg City Council Member, St. Petersburg University (Russian Federation) 


ORSAM Eurasia Advisor 

EDITORIAL BOARD OF MIDDLE EAST STUDIES 

Meliha Altunışık 

Bülent Aras 

Tayyar Arı 

Middle East Technical University (Turkey) 

Ministry of Turkish Foreign Affairs, Head of Center for Strategic Strategic Research 

Uludağ University (Turkey) 

ORSAM 


ORSAM 


İlker Aytürk 

Bilkent University (Turkey) 

Recep Boztemur 

Middle East Technical University (Turkey) 

Katerina Dalacoura 

London School of Economics (UK) 

F. Gregory Gause Vermont University (USA) 

Fawaz Gerges 

London School of Economics (UK) 

Ahmet K. Han 

Kadir Has University (Turkey) 

Raymond Hinnebusch 

St. Andrews University (UK) 

Rosemary Holiis 

City University (UK) 

Bahgat Korany 

Durham University (UK) 

Peter Mandaville 

George Mason University (USA) 

Emma Murphy 

Durham University (UK) 

MIDDLE EAST ANALYSIS EDITORIAL BOARD 

Prof. Dr. Meliha Altunışık 


Assoc. Prof. Dr. Hasan Ali Karasar 


Middle East Technical University , Director of Institute of Social Sciences 


Bilkent University, Department of International Relations 

ORSAM Middle East Advisor, Ahi Evran University, Head of Department of International Relations 

36 

ORSAM 


ORSAM 


Mithatpaşa Caddesi 46/6 Kızılay-ANKARA 

Tel: 0 (312) 430 26 09 Fax: 0 (312) 430 39 48 

www.orsam.org.tr, orsam@orsam.org.tr

Metnin Tamamı - orsam

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?