Prace komisji nauk.pdf - Instytut Filologii Angielskiej Uniwersytetu ...
Prace komisji nauk.pdf - Instytut Filologii Angielskiej Uniwersytetu ... Prace komisji nauk.pdf - Instytut Filologii Angielskiej Uniwersytetu ...
imiesłów prezentuje morfologię swoistą dla przymiotników języka staroangielskiego. Fakt ten moŜe być traktowany jako przyczyna konfuzji w kontekstach, w których struktura morfologiczna imiesłowu występującego w peryfrazie wykazuje cechy morfologii przymiotnikowej. Pochodzenie i rozwój Poza rozbieŜnościami dotyczącymi funkcji i charakteru, dalsze niezgodności występują gdy pod uwagę wzięte zostanie pochodzenie i rozwój opisywanej konstrukcji peryfrastycznej. Omawiając funkcje wymienionej wyŜej konstrukcji Mitchell (2006: 275) stwierdza, Ŝe peryfraza występuje w przetłumaczonych tekstach łacińskich lub w tekstach napisanych pod wpływem dzieł w języku łacińskim. Co więcej, rozpoczynając opisywanie pochodzenia konstrukcji „bēon + imiesłów czynny” Mitchell (2006: 276) sugeruje, Ŝe wyŜej wymienione fakty dotyczące jej występowania w naturalny sposób prowadzą do postrzegania tego połączenia jako pochodzącego z łaciny. Zupełnie przeciwnego zdania jest Scheffer (1975: 159). Opisując występowanie aspektu niedokonanego w tłumaczeniach tekstów łacińskich stwierdza on, Ŝe nie istnieją przypadki, w których łacińska konstrukcja „ESSE + participium præsentis” jest przetłumaczona za pomocą konstrukcji „bēon + imiesłów czynny”. Sheffer (ibid.) zauwaŜa takŜe, Ŝe ogół konstrukcji „ESSE + participium præsentis” jest przełoŜony na język staroangielski za pomocą wyraŜeń opisujących stany. Jednak Mitchell (2006: 278-280) sugeruje rozwiązanie pochodzenia peryfrazy, nie odnosząc się do języka łacińskiego. Stwierdza on bowiem, Ŝe konstrukcja „bēon + imiesłów czynny” jest wynikiem połączenia: przymiotnika w pozycji orzecznika, imiesłowu w pozycji przydawki (appositive participle), konstrukcji typu – He sæt lærende – oraz rzeczownika. Ostatnią kwestią, która zostanie przedstawiona w tej sekcji, jest problematyczny rozwój peryfrazy po okresie staroangielskim. Fennell (2001: 105), 384
przedstawiając główne zmiany składniowe, jakie miały miejsce w języku angielskim okresu średniowiecza (Middle English), pisze: Konstrukcja wyraŜająca ciągłość wydarzenia powstała w języku staroangielskim. (…) W języku angielskim okresu średniowiecza zaczyna ona się rozwijać, chociaŜ jej dokładne pochodzenie nie jest pewne. WyraŜenie to moŜe pochodzić bezpośrednio od konstrukcji z –ande lub moŜe być wynikiem fuzji czasownika i imiesłowu czynnego, traktowanego jako przymiotnik, bądź teŜ pochodzić od konstrukcji czasownik + (przyimek) on + gerundium (rzeczownik odsłowny) (…). Jak moŜna zauwaŜyć w oparciu o powyŜsze słowa, będące przedmiotem opisu połączenie czasownika „bēon” z imiesłowem czynnym, moŜe być przodkiem konstrukcji gramatycznej współczesnego języka angielskiego, która określana jest mianem „Present Progressive/Continous Tense”. Podsumowanie Po określeniu budowy badanej konstrukcji zilustrowane zostały problemy i niezgodności związane z jej uŜyciem, pochodzeniem i rozwojem. Przedstawione fakty skłaniają do podjęcia próby analizy czasownikowego charakteru związku pomiędzy czasownikiem „bēon” a imiesłowem czynnym. Analiza składniowa konstrukcji „bēon + imiesłów czynny czasu teraźniejszego” Ramy teoretyczne przedstawione w tej części zostały zaproponowane przez Noama Chomsky’ego (1995). ZałoŜenia oraz wypływające z nich konsekwencje są w znacznej mierze oparte na dyskusji przeprowadzonej przez Davida Adgera (2003). 385
- Page 334 and 335: 829). In der einschlägigen Bibliog
- Page 336 and 337: dass es sich hier um die erste Gram
- Page 338 and 339: wird ihre regelmäßige und unregel
- Page 340 and 341: please? Universiteitsstraat is? Dru
- Page 342 and 343: 26. przeziębienie cold verkoudheid
- Page 344 and 345: Angielskie: 10, Gloucester Road, S.
- Page 346 and 347: 346
- Page 348 and 349: yła zjednoczonym krajem. Najpierw
- Page 350 and 351: uniwersyteckie i mnóstwo tu anglik
- Page 352 and 353: Literatura Aitchinson, J., H. Carte
- Page 354 and 355: przypominać najcenniejsze, najbard
- Page 356 and 357: W tej sytuacji trudno przecenić in
- Page 358 and 359: antologii Skwarczyńskiej zamieszcz
- Page 360 and 361: późniejsze amerykańskie badania
- Page 362 and 363: A verbal composition, through being
- Page 364 and 365: “formalistami”, to w zupełnie
- Page 366 and 367: Zwłaszcza The Intentional Fallacy
- Page 368 and 369: Richards, Ivor, Armstrong (1936) Th
- Page 370 and 371: 370
- Page 372 and 373: To poszukiwanie własnej, „orygin
- Page 374 and 375: samotności i przestrzeni pragnie s
- Page 376 and 377: 376
- Page 378 and 379: 3. Struktura i orientacja jest zaws
- Page 380 and 381: Szwedek, Aleksander (2000) “The O
- Page 382 and 383: teraźniejszego. Przedstawione fakt
- Page 386 and 387: Właściwym punktem rozpoczęcia op
- Page 388 and 389: features) (Adger 2003: 179-181), i
- Page 390 and 391: „C”, a podmiot w pozycji „Spe
- Page 392 and 393: Przedstawione powyŜej proponowane
- Page 394 and 395: Następnym etapem jest przedstawien
- Page 396 and 397: Brinton, Laurel J. (1988) The Devel
- Page 398 and 399: 398
- Page 400 and 401: Dr LuminiŃa Drugă zajmuje się hi
- Page 402 and 403: Mgr Aleksandra Knapik; absolwentka
- Page 404 and 405: fonetyce, fonologii, leksykografii,
przedstawiając główne zmiany składniowe, jakie miały miejsce w języku<br />
angielskim okresu średniowiecza (Middle English), pisze:<br />
Konstrukcja wyraŜająca ciągłość wydarzenia powstała w języku<br />
staroangielskim. (…) W języku angielskim okresu średniowiecza<br />
zaczyna ona się rozwijać, chociaŜ jej dokładne pochodzenie nie jest<br />
pewne. WyraŜenie to moŜe pochodzić bezpośrednio od konstrukcji<br />
z –ande lub moŜe być wynikiem fuzji czasownika i imiesłowu<br />
czynnego, traktowanego jako przymiotnik, bądź teŜ pochodzić od<br />
konstrukcji czasownik + (przyimek) on + gerundium (rzeczownik<br />
odsłowny) (…).<br />
Jak moŜna zauwaŜyć w oparciu o powyŜsze słowa, będące przedmiotem<br />
opisu połączenie czasownika „bēon” z imiesłowem czynnym, moŜe być przodkiem<br />
konstrukcji gramatycznej współczesnego języka angielskiego, która określana jest<br />
mianem „Present Progressive/Continous Tense”.<br />
Podsumowanie<br />
Po określeniu budowy badanej konstrukcji zilustrowane zostały problemy i<br />
niezgodności związane z jej uŜyciem, pochodzeniem i rozwojem. Przedstawione<br />
fakty skłaniają do podjęcia próby analizy czasownikowego charakteru związku<br />
pomiędzy czasownikiem „bēon” a imiesłowem czynnym.<br />
Analiza składniowa konstrukcji „bēon + imiesłów czynny czasu<br />
teraźniejszego”<br />
Ramy teoretyczne przedstawione w tej części zostały zaproponowane przez Noama<br />
Chomsky’ego (1995). ZałoŜenia oraz wypływające z nich konsekwencje są w<br />
znacznej mierze oparte na dyskusji przeprowadzonej przez Davida Adgera (2003).<br />
385
Change language