10. Lošinjski dani bioetike - Hrvatsko filozofsko društvo

cionistički misaoni obrazac na učinkovit način pokazuje da stanice predstavljaju
temeljni dio živih bića, što nam dopušta smatrati da su živa bića
više ili manje kompleksan zbroj njihovih dijelova – stanica. Ovo se izlaganje
ne usredotočuje samo na strukturu staničnoga života, nego i na teoriju
života kao kognitivnoga procesa. Teorija, koju je utemeljio Fritjof Capra,
vidi u stanici ključni odgovor na pitanje kakav je odnos između strukture
živoga bića i njegovog neposrednog funkcionalnog sistema. Teorija nudi
zanimljiv način odbacivanja redukcionističke strategije, koji naizgled pojednostavljuje
spoznaju života, a ustvari ne priznaje stvarne neprekidne
prilagodbe živih bića putem njihovog funkcionalnog spoznavanja. Teorija
također dopušta proširenje ovoga gledišta – naime, da je život kognitivni
proces – na aktualnu raspravu o bioetici i zooetici.
LEJLA MUŠIĆ
Fakultet političkih nauka, Univerzitet u Sarajevu, Bosna i Hercegovina /
Faculty of Political Sciences, University of Sarajevo, Bosnia and Herzegovina
POSTMODERNISTIČKI SOCIOLOŠKI OBRAT I NJEGOV
UTJECAJ NA REFORMULIRANJE BIOETIČKIH POSTAVKI
Postmoderna sociološka teorija propituje odnos humanuma i okolnog
svijeta, razvijen još u modernoj sociološkoj teoriji, u vidu Beckove sintagme
‘rizično društvo’. Čitava se plejada postmodernih mislilaca u svojim
teorijama dotiče propitivanja ekološke vrijednosne paradigme i budućih
promjena u načinu organizacije društva. Giddensova sintagma ‘zmajevih
kočija’ čini upitnim koncept održivog razvoja u budućnosti. Baudrillardov
‘svijet simulakruma’ uključuje postojanje virtualnih svjetova u kojima je
upitno ostvarivanje ekoloških pitanja. U tom smislu, u duhu derridijanske
igre razlikâ i Kiborškog manifesta Donne Haraway, ali i socijalne ekologije
kao discipline, moguće je propitati intersekciju bioetičke teorije i postmoderne
sociološke teorije.
113