download pdf-file - Historische Vereniging Maassluis
download pdf-file - Historische Vereniging Maassluis
download pdf-file - Historische Vereniging Maassluis
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DORDRECHT? WELNEE: MAASSLUIS!<br />
<strong>Maassluis</strong><br />
Stad op schilderij is toch <strong>Maassluis</strong><br />
Het schilderij waarvan werd gedacht dat het Dordrecht moet voorstellen, blijkt<br />
toch een afbeelding van het centrum van <strong>Maassluis</strong> te zijn. Het doek van de<br />
Vlaamse schilder Paul Hermanus hangt in het Gemeentemuseum.<br />
Dit berichtje in het AD/RD van 21 januari jl. maakt gewag van het einddoel<br />
van een interessante reis van een schilderij dat de schilder Paul Hermanus<br />
(1859-1911) maakte van een van de bekendste plekjes in <strong>Maassluis</strong>:<br />
hoek Haven/Hoogstraat/Wip.<br />
Donderdag 19 januari 2006:<br />
einde van een ruim honderd jaar<br />
durende reis.<br />
Lenie van Duijn, voorzitter van<br />
de <strong>Vereniging</strong> ‘Vrienden van het<br />
Gemeentemuseum <strong>Maassluis</strong>’overhandigt<br />
het schilderij aan burgemeester<br />
Koos Karssen.<br />
(foto: Jan Steehouwer)<br />
In tegenstelling tot deze wel heel summiere mededeling in het AD stond er in<br />
editie van vrijdag 8 april 2005 van wat toen nog het Rotterdams Dagblad<br />
heette een paginavullend artikel: ‘Schilders dromen van Dordrecht’ over de<br />
(bijna) gelijknamige tentoonstelling in het Dordrechts Museum van 3 april t/m<br />
21 augustus 2005. Met dit omvangrijke artikel van kunstredacteur Dolf Welling<br />
‘is het allemaal begonnen’.<br />
37
Verslag van een lange reis<br />
Ik zag het meteen en veel andere <strong>Maassluis</strong>e RD-lezers zagen het met mij:<br />
‘Dat is Dordrecht niet, dat is <strong>Maassluis</strong>!’ Ik pakte de telefoon en probeerde<br />
contact te krijgen met een mij bekend journalist van de kunstredactie van het<br />
RD. Hij raadde mij aan een e-mail te sturen. De maandag daarop stuurde ik<br />
de redactie een e-mail met de volgende inhoud:<br />
‘In uw cultuurbijlage van 8 april j.l. staat een artikel ‘Schilders dromen van<br />
Dordrecht’ door Dolf Welling met o.a. een afbeelding van het ‘Centrum van<br />
Dordrecht’, ca 1918, dat Paul Hermanus geschilderd zou hebben. Zou hebben,<br />
want ten eerste was hem dat fysiek onmogelijk -- hij stierf in 1911 -- maar<br />
buitendien staat op het schilderij niet het centrum van Dordrecht, maar een deel<br />
van het oude centrum van <strong>Maassluis</strong> (…). Bij de eerstvolgende vergadering van<br />
de <strong>Historische</strong> <strong>Vereniging</strong> <strong>Maassluis</strong> zal ik het artikel meenemen tot meerdere<br />
verificatie! Ook zal ik het Dordts Museum hiervan op de hoogte stellen.’<br />
Niet: zoek de verschillen,<br />
maar: de overeenkomsten!<br />
38<br />
Zó stond het aangekondigd<br />
in de kranten en<br />
in de catalogus van het<br />
Dordrechts Museum:<br />
Paul Hermanus: ‘Centrum<br />
van Dordrecht’, 1918,<br />
gouache.<br />
Coll. Kunsthandel Arnold,<br />
Gasselternijeveen
Ik merkte al op dat het schilderij niet uit 1918 kon dateren: Hermanus stierf<br />
immers in het jaar 1911. Uit het schilderij is het -- ondanks de vele overeenkomsten<br />
-- moeilijk uit te maken wanneer het dan wel is vervaardigd.<br />
Op zijn schilderij lijkt Hermanus het mededelingenbord op het oude Stadhuis<br />
te hebben nageschilderd van de foto ‘De Wip’ uit de collectie van het<br />
Gemeentemuseum. Rechts naast dit bord schilderde hij een kleiner bord met<br />
de aanduiding: N.R. + M. Publiek Telephoon Station. Dit bord komt niet op de<br />
ansichtkaart voor. Op het schilderij ontbreekt de brievenbus uit 1870, die wel<br />
op de ansichtkaart is te zien. We kunnen echter uitsluiten dat Hermanus<br />
-- geboren in 1859 -- vóór dit jaar in <strong>Maassluis</strong> is geweest: hij was toen nog een<br />
kleine jongen. Hij heeft de brievenbus misschien niet opgemerkt, of niet<br />
belangrijk genoeg geacht die te schilderen.<br />
Genoeg stof tot nadenken en nader onderzoek<br />
In de bestuursvergadering van 21 april 2005 bleek dat ook ons erelid Leen<br />
Stigter de toenmalige Waterwegredactie telefonisch van de vergissing op de<br />
hoogte had gesteld. Op 25 april ging er een brief naar het Dordrechts Museum,<br />
waarop door de heer Kees Thies, pr-man van de Dordtse musea, per kerende<br />
post werd gereageerd. ‘Hoe kon dit gebeuren’, schrijft hij.<br />
‘Hebben wij (als museum) een fout gemaakt? Heeft de schilder het werk zelf<br />
fout betiteld? (Theoretisch zou het kunnen dat de Belg Hermanus na een rondreis<br />
door Nederland niet meer helemaal zeker wist waar hij het betreffende<br />
werk gemaakt heeft, al lijkt mij dit niet buitengewoon waarschijnlijk). Een<br />
andere mogelijkheid is dat het werk in de loop der jaren door toedoen van de<br />
kunsthandel ergens een verkeerde betiteling heeft gekregen, het werk is immers<br />
een ‘bruikleen’ en niet in het bezit van het Dordrechts Museum. Al met al,<br />
genoeg stof tot nadenken en nader onderzoek (…)’.<br />
In de bestuursvergadering van 16 juni kwam het schilderij opnieuw ter sprake,<br />
want inmiddels hadden eind mei ook de conservatoren van het<br />
Gemeentemuseum <strong>Maassluis</strong> bij hun Dordtse collega’s aan de bel getrokken.<br />
Er werden contacten gelegd met de galeriehouder/eigenaar, die het schilderij te<br />
koop aanbood voor € 4000. Met deze wetenschap en de omstandigheid dat dit<br />
bedrag de begroting van het Gemeentemuseum te boven ging, besloot het<br />
HVM-bestuur om het Gemeentemuseum te sponsoren -- mocht het schilderij<br />
worden aangekocht -- met een donatie van € 500 uit het J.H. Steenkist<br />
Stimuleringsfonds.<br />
En in die tussentijd bleef dat mooie stukje <strong>Maassluis</strong> nog steeds als ‘Centrum<br />
van Dordrecht’ in het Dordrechts Museum tentoongesteld. De conservator,<br />
39
Moniek Peters, had inmiddels wel het werk bij het Stadsarchief van Dordrecht<br />
laten checken. Daar was men van mening en dat dacht zijzelf ook, dat het vanaf<br />
de Wijnbrug in Dordrecht geschilderd was, een plek waar ook Willem Witsen<br />
(1860-1923) veel schilderde.<br />
Het schilderij hiernaast heeft<br />
Willem Witsen in 1906 geschilderd<br />
van een stukje Voorstraathaven vanaf<br />
diezelfde Wijnbrug.<br />
Maar het is toch zó te zien dat dat <strong>Maassluis</strong> niet is …<br />
Hoe dan ook, het schilderij, gedoopt tot ‘Zicht op Wateringer Sluis’, is nu waar<br />
het hoort: in het Gemeentemuseum van <strong>Maassluis</strong>. Weliswaar niet zelf aangeschaft,<br />
maar cadeau gekregen van de Vrienden van het museum. Zij namen<br />
na afloop van de tentoonstelling de koop van het schilderij over, daarbij<br />
ondersteund door de bijdrage uit ons J.H. Steenkist Stimuleringsfonds.<br />
Drie weken vóór de officiële overhandiging staat in ‘Trouw’ van 29 december<br />
2005 het artikel ‘Musea zijn allang geen stofverzamelplaatsen meer’ van Cees<br />
Straus. Hij heeft bij zijn verhaal, dat gaat over de mooiste tien tentoonstellingen<br />
van 2005, enkele illustraties geplaatst, waarvan één wel een heel bekende!<br />
En ja, daar staat het weer: Centrum van Dordrecht, gouache, 1918 ... Wij weten<br />
inmiddels beter!<br />
40<br />
Dit is de Voorstraathaven in<br />
Dordrecht, gezien vanaf de Wijnbrug.<br />
Gerry Hanneman-de Jong