Huisartsgeneeskunde: aantrekkingskracht en beroepstrouw ... - Lirias

70 Making General Practice Attractive: Encouraging GP attraction and Retention KCE Reports 90
HA5 « …dat is al een hele andere generatie als wij, die hebben inderdaad al een heel
andere optiek. Die beginnen zelfs niet meer als wij van ‘Nu hebben wij onze praktijk en
daar doen we alles voor’. … Ik heb ook nog wel van: ‘je moet toch wel voor je praktijk
zorgen en voor uw mensen’. Maar ik heb toch wel al een beetje van: ‘Toch niet 24 uur’.
….. En dan zat er ook nog ene van 70 en die hebben nog een hele andere filosofie…die
kwam ook altijd uit zijn bed en die ‘huh, die kunnen dat niet, die jonge gasten kunnen
niets en zij konden alles; Ja, uiteraard zijn vrouw loste alles op, ze hadden ook geen gsm.
…., je bent dan niet bereikbaar. Mensen nemen dat ook aan, dat je niet bereikbaar bent.
Dat kun je nu niet meer verkopen, plus dat de Orde ook zegt dat je bereikbaar moet
zijn. Pff. »
4.4.1.5 Consequences for private and professional life
Some GPs feel exhausted, empty and have the impression they have no ‘energy and
mental space’ and time left for other domains in their life. They describe an imbalance
between the job and their family life resulting in conflicts and the feeling of failing their
children, partner and parents. Some GPs also mention the impact on doing not enough
effort for their professional development. There are no resources (time nor energy) left
to keep up with skills and knowledge. In Belgium continuing medical education is mostly
organized in the evenings and during the weekends and is not remunerated. This creates
tension between the desire to deliver high quality work and having intellectual
challenges and the opportunity to do so.
HA5 « …. Dan begin ik mij schuldig te voelen want ik ben altijd maar in de weer voor
een ander, voor mensen, die je natuurlijk wel kent maar toch, dat is toch een ander
niveau en dikwijls voor dingen dat je denkt: ‘waarvoor ben ik daar nu weer mee bezig?’.
En de mensen die u dan nauw aan het hart liggen, dus uw echtgenoot, uw familie, uw
ouders, die moeten dus hun plan trekken….»
MG7 « la vie de famille, la présence de petits enfants … ça m’a traversé l’esprit de
reprendre mais avec un conjoint qui est pris tout le temps, ce n’est vraiment pas
possible… une meilleure qualité de vie»
HA3 «Maar ik had, ik was eigenlijk zo een beetje de zin verloren. …Eigenlijk begon ik
dan zo ineens te ontdekken van, eigenlijk al het negatieve begint mij zo zwaar door te
wegen. En ik had echt het gevoel van, daar niet meer te kunnen insteken, wat ik daar
wou insteken. Ik had dan zo een heel deel bijscholingen gevolgd. … En ik dacht, help, ik
wil hier iets veranderen. Maar ik kan dat niet veranderen. Ik heb daar geen tijd voor,
geen middelen voor, geen ja.»
HA 5 « Wat wil je dan, als je 24 op 24 uw continuïteit moet verzorgen, dan komt dat
ding op de eerste plaats en als jij, ja, zegt van om 20:00h ’s avonds ‘ik zal naar huis
komen’, en om vijf na acht belt er nog iemand, ja, dan ga je niet naar huis, dan ga je dat
dan doen. Ja, dat komt altijd op de eerste plaats. En al de rest moet zich daarnaar
voegen».
MG8 « Parce que j’avais, j’ai toujours les deux enfants. C’est vrai qu’en tant que femme,
ce n’est pas facile…On n’est jamais « tranquille ». On ne peut mettre son répondeur
qu’à partir du soir, donc quand je revenais avant de partir, par exemple, je les
récupérais vers 17H. Je revenais, il y avait encore des appels, il fallait ressortir, c’était
vraiment difficile »
4.4.1.6 Additional factors: recognition and gap between theory and practice
Additional factors may reinforce the decision but on their own they are not principal
reasons for leaving the practice as for example::
• the lack of recognition, both financially, by patients and by the society
(respect) is mentioned by some participants as a frustration as did the
large (and growing) amount of administrative tasks,
MG6 « Qui,…parce que j’avais l’impression de travailler pour gagner juste ma vie et en
plus de donner tellement de moi, de mon temps pour pas grand-chose »