ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
5.1. Γενικά<br />
~ 135 ~<br />
5. Αποτελέσματα & σχολιασμός<br />
5. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ & ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ<br />
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν η μελέτη της δυνατότητας<br />
της χρήσης στηλών κοκκώδους ενεργού άνθρακα (GAC) για την απομάκρυνση<br />
διαφόρων EDCs (Bisphenol-A, Triclosan) και PPCPs (Ibuprofen, Naproxen,<br />
Ketoprofen, Diclofenac) από το νερό σε συγκεντρώσεις που απαντώνται στο υδάτινο<br />
περιβάλλον (μg/L).<br />
Αρχικά πραγματοποιήθηκε ένας πειραματικός κύκλος με παράλληλη<br />
τροφοδοσία του συστήματος σε διάφορα ύψη ενεργού άνθρακα. Σκοπός αυτού του<br />
πειραματικού κύκλου ήταν να εντοπιστούν οι κατάλληλες παράμετροι (υδραυλική<br />
φόρτιση, συγκέντρωση προσροφήματος, ύψος στρώματος ενεργού άνθρακα), ώστε να<br />
είναι δυνατή η εκτέλεση των πειραμάτων σε σύντομο χρονικό διάστημα με δεδομένα<br />
και από τις τέσσερις στήλες (για παράδειγμα, σε σύνδεση σε σειρά θα μπορούσε να<br />
παρατηρηθεί διαφυγή από τη πρώτη στήλη πριν την πρώτη δειγματοληψία). Η<br />
συγκέντρωση του προσροφήματος σε αυτόν τον πειραματικό κύκλο ήταν 1 μg/L και<br />
η συνολική παροχή της αντλίας στο σύστημα 6,55 L/h (Α’ πειραματικός κύκλος).<br />
Έπειτα πραγματοποιήθηκαν τρείς ακόμα πειραματικοί κύκλοι, με σύνδεση<br />
των στηλών ενεργού άνθρακα σε σειρά (Β’, Γ’ και Δ’ πειραματικοί κύκλοι). Από τα<br />
αποτελέσματα που προέκυψαν τέθηκαν τα όρια διαφυγής (Breakthrough) για κάθε<br />
ουσία (10% για το Bisphenol-A, 7,5% για το Triclosan και 20% για τα PPCPs). Στη<br />
συνέχεια εφαρμόστηκε το μοντέλο Bohart-Adams, ώστε να προσδιοριστούν για κάθε<br />
ουσία που εξετάστηκε οι σταθερές της προσροφητικής ικανότητας του ενεργού<br />
άνθρακα (N0) και του ρυθμού προσρόφησης (K), καθώς και το ελάχιστο απαιτούμενο<br />
ύψος ενεργού άνθρακα (Lcritical) στις υδραυλικές φορτίσεις που εφαρμόστηκαν σε<br />
κάθε πειραματικό κύκλο.<br />
Τέλος, επειδή κατά τη διάρκεια του Β’ πειραματικού κύκλου εμφανίστηκαν<br />
κάποια κενά διαστήματα τα οποία φάνηκαν στις καμπύλες διαφυγής που προέκυψαν<br />
δοκιμάστηκε η εφαρμογή κατάλληλης χρονικής προσαρμογής στις καμπύλες. Και σε<br />
αυτόν τον κύκλο (χρονικά προσαρμοσμένος κύκλος Β’) τα αποτελέσματα που<br />
προέκυψαν εφαρμόστηκαν στο μοντέλο Bohart-Adams και συγκρίθηκαν με αυτά των<br />
υπολοίπων κύκλων.