ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

~ 125 ~
4. Πειραματική διαδικασία
Στη συνέχεια εισάγονταν στα στυλάκια υπερκάθαρο νερό όγκου 4 mL ως
στρώμα ασφαλείας για το πέρασμα του δείγματος (και εδώ τα στηλάκια δεν έπρεπε να
αδειάσουν τελείως πριν την ολοκλήρωση του περάσματος του δείγματος). Έπειτα στα
στηλάκια τοποθετόντουσαν κατάλληλοι πλαστικοί υποδοχείς στους οποίους
προσαρμόζονταν τα ρεζερβουάρ των 50 mL (μεγάλες πλαστικές σύριγγες) για το
πέρασμα των προεπεξεργασμένων δειγμάτων (εικόνα 4.12).
Εικόνα 4.12 : Πλαστικοί υποδοχείς (αριστερά) και ρεζερβουάρ των 50 mL (δεξιά).
Στα ρεζερβουάρ εισάγονταν σταδιακά τα προεπεξεργασμένα δείγματα από τις
ογκομετρικές φιάλες των 100 mL, τα οποία περνούσαν από τα στηλάκια με φυσική
ροή (εικόνα 4.13). Μετά την ολοκλήρωση του περάσματος του δείγματος η συσκευή
εκχύλισης κενού άδειαζε και καθαρίζονταν με απιονισμένο νερό (το περιεχόμενο της
συσκευής δεν απορρίπτονταν, αλλά φυλλασόταν σε μεγάλα δοχεία με την ένδειξη
«Οργανικά Απόβλητα»). Τα ρεζερβουάρ και οι πλαστικοί υποδοχείς αποσυνδέονταν
από τα στηλάκια και ακολουθούσαν τη διαδκασία πλυσίματος που περιγράφηκε
παραπάνω (απιονισμένο νερό, ακετόνη, υπερκάθαρο νερό).
Στη συνέχεια συνδέονταν στη συσκευή εκχύλισης κενού η αντλία κενού
(εικόνα 4.14) για το στάδιο της έκπλυσης και της ξήρανσης. Η έκπλυση του υλικού
γίνονταν με διέλευση υπό κενό 2 mL οξινισμένου νερού (υπερκάθαρο νερό με
σταγόνες HCl σε pH περίπου 2,5) από τα στηλάκια, μέσω κατάλληλης πιπέτας. Η
ξήρανση του υλικού γινόταν με λειτουργια της αντλίας κενού για περίπου μία ώρα.