ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

3. Αναδυόμενοι ρύποι προτεραιότητας (Emerging Contaminants – ECs)
3.4.5. Χλωρίωση
Η χλωρίωση χρησιμοποιείται σε Εγκαταστάσεις επεξεργασίας Νερού κατά το
στάδιο της απολύμανσης, είτε ως ελεύθερο χλώριο, είτε με τη μορφή χλωραμίνων. Το
χλώριο δρα ως οξειδωτικό σε πολλούς οργανικούς ρυπαντές και παράγει χλωριωμένα
παραπροϊόντα. Το ελεύθερο χλώριο είναι ισχυρό οξειδωτικό μέσο, ενώ οι αντίθετα οι
χλωραμίνες είναι σχετικά ασθενέστερες και αντιδρούν πιο αργά με τους οργανικούς
ρυπαντές (Aga, 2008).
Πολλές από τις ουσίες που αποτελούν αναδυόμενους ρύπους προτεραιότητας
σχηματίζουν τοξικά παραπροϊόντα κατά την αντίδρασή τους με το χλώριο (π.χ. σε
επεξεργασμένα λύματα από χλωριωμένη εκροή ΕΕΛ). Για παράδειγμα το Triclosan
στην αντίδρασή του με το χλώριο σχηματίζει τοξικά παραπροϊόντα που συναντώνται
στο περιβάλλον. Τα κυριότερα είναι η 2,4-διχλωρο-φαινόλη, η 2,4,6-τριχλωρο-
φαινόλη, χλώρο-φαίνοξυ-φαινόλες, ενώ φαίνεται να σχηματίζεται και χλωροφόρμιο
(Rule et al., 2005). Παρόμοια αποτελέσματα, αλλά με μικρότερη ένταση
εμφανίζονται και από την αντίδραση του Triclosan με τις χλωραμίνες (π.χ. κατά το
στάδιο της απολύμανσης σε ΕΕΝ) (Greyshock & Vikesland, 2006).
Όσον αφορά τα παραπροϊόντα που σχηματίζονται από την αντίδραση του
Bisphenol-A με το χλώριο (π.χ. σε επεξεργασμένα λύματα από χλωριωμένη εκροή
ΕΕΛ) δεν υπάρχουν ακόμη αναφορές για επιδράσεις στο ενδοκρινικό σύστημα σε
πολλά από αυτά. Μερικά από αυτά αναφέρονται ως EDCs (π.χ. τριχλωροφαινόλη),
αλλά έχουν πολύ πιο ήπιες επιδράσεις σε σχέση με το Bisphenol-A (Hu et al., 2002).
Φαίνεται πάντως ότι τα παραπροϊόντα είναι σταθερές ενώσεις και δεν επηρεάζονται
από διεργασίες που επιτελούνται σε Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Νερού, καθώς σε
έρευα που πραγματοποιήθηκε δεν φάνηκε να μεταβάλλουν τη συγκέντρωσή τους
εντός ηλεκτροχημικών αντιδραστήρων (Korshin et al., 2006).
Έχει πραγματοποιηθεί έρευνα για την απομάκρυνση και την δημιουργία
παραπροϊόντων από τις αντιδράσεις ορισμένων PPCPs (ανάμεσά τους τα Ibuprofen,
Naproxen, Ketoprofen και Diclofenac) με το χλώριο, και το βρώμιο. Οι
συγκεντρώσεις του χλωρίου και του βρωμίου κυμαίνονταν με μέγιστες δόσεις τα
10 mg/L και 100 μg/L αντίστοιχα. Μεταξύ των PPCPs που απομακρύνθηκαν ήταν τα
Naproxen και Diclofenac, ενώ στην έρευνα προτείνονται και οι αλογονομένες μορφές
των PPCPs (Quintana et al., 2009).
~ 94 ~