ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

3. Αναδυόμενοι ρύποι προτεραιότητας (Emerging Contaminants – ECs)
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε για ορισμένα NSAIDs (ανάμεσά τους τα
Ibuprofen, Naproxen και Diclofenac) φαίνεται ότι το Ibuprofen είναι βιοδιασπάσιμη
ένωση (απομάκρυνση πάνω από 90% για θc μεγαλύτερο από 10 ημέρες), όπως και το
Naproxen, αλλά σε μικρότερο βαθμό (70% απομάκρυνση αντίστοιχα), ενώ το
Diclofenac δεν φαίνεται να είναι βιοδιασπάσιμη ένωση (25% απομάκρυνση
αντίστοιχα) (Joss et al., 2005).
Σε άλλη μελέτη υποστηρίζεται ότι η βιοδιάσπαση του Ibuprofen είναι ο
κύριος μηχανισμός απομάκρυνσής του από τους υδατικούς πόρους. Ωστόσο τα
προϊόντα του μεταβολισμού του (κυρίως του ενεργού (S)-Ibuprofen) δεν είναι μέχρι
σήμερα πλήρως γνωστά, καθώς διαφέρουν από τα αντίστοιχα του ανθρώπινου
μεταβολισμού (Winkler et al., 2000). Τη βιοδιασπασιμότητα του Ibuprofen
επιβεβαιώνουν και νεώτερες έρευνες που αναφέρουν και ορισμένα προϊόντα του
μεταβολισμού του Ibuprofen (υδρόξυ-Ibuprofen) (Fent et al., 2005).
Σε έρευνα για την βιοδιασπασιμότητα του Naproxen με βιομάζα από ΕΕΛ
βρέθηκε ότι πιθανόν ορισμένα βακτήρια που υπάρχουν στις ΕΕΛ μπορούν να
μεταβολίσουν το Naproxen (Mascolo et al., 2009∙ McNeal, 2011). Άλλες έρευνες
αποδίδουν τη βιοδιάσπαση του Naproxen σε μύκητες (McNeal, 2011).
Παρόμοια αποτελέσματα εμφάνισε και νεώτερη έρευνα για την τύχη
ορισμένων EDCs (ανάμεσά τους τα Bisphenol-A, Triclosan, Nonylphenol, NP1EO,
NP2EO) και PPCPs (ανάμεσά τους τα Ibuprofen, Naproxen, Ketoprofen, Diclofenac)
σε μία Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (Ψυτάλλεια). Στην έρευνα αυτή
φαίνεται ότι το Bisphenol-A, το Triclosan, το NP2EO, το Ibuprofen και το
Ketoprofen απομακρύνονται από τα λύματα σε ικανοποιητικά ποσοστά (80-90%).
Απομάκρυνση υπάρχει και για τις υπόλοιπες ουσίες (Nonylphenol, NP1EO, NP2EO,
Naproxen, Diclofenac), αλλά σε μικρότερο βαθμό (50-70%) (Θωμαΐδης, 2011).
Στην ίδια έρευνα μελετάται και η παρουσία των ουσιών στην αφυδατωμένη
ιλύ. Σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις εντοπίζονται τα EDCs, ενώ από τα PPCPs
εντοπίζεται σε σημαντικές ποσότητες το Naproxen (πίνακας 3.2). Τέλος, μελετήθηκε
η δυνατότητα απομάκρυνσης των ουσιών αυτών με χρήση κροκιδωτικών μέσων. Τα
αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ουσίες δεν απομακρυνόντουσαν σε σημαντικό βαθμό.
Παρατηρήθηκε πάντως σχεδόν πλήρης απομάκρυνση του Nonylphenol και του
Diclofenac στο κροκιδωτικό μέσο Alusol30 ακολουθούμενο από χλωρίωση
(Θωμαΐδης, 2011).
~ 90 ~