ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

3. Αναδυόμενοι ρύποι προτεραιότητας (Emerging Contaminants – ECs)
Φαίνεται ότι καθοριστικός παράγοντας στην απομάκρυνση των EDCs στις
ΕΕΛ είναι το θc που εφαρμόζεται, καθώς σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε για
διάφορα θc (3, 10 και 20 ημέρες) βρέθηκε ότι η απομάκρυνση του Triclosan και του
Nonylphenol ενισχυόταν σημαντικά με την αύξηση του θc (η απομάκρυνση των
EDCs ήταν πάνω από 90% για θc = 20 ημέρες), ενώ δεν παρατηρήθηκε σημαντική
διαφορά στην απομάκρυνση του Bisphenol-A, η οποία όμως ήταν κοντά στο 90%
(Stasinakis et al., 2009). Αντίθετα, στα PPCPs η αλλαγή του θc πάνω από 10 ημέρες
δεν φαίνεται να επηρεάζει τα ποσοστά απομάκρυνσής τους (Joss et al., 2005).
Διάφορες έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί δείχνουν ότι το Bisphenol-A
βιοδιασπάται στο περιβάλλον σε μεγάλα ποσοστά (περίπου 87%) και σχετικά
γρήγορα (Staples et al., 1997). Φαίνεται επίσης ότι βιοδιασπάται σε μεγάλο βαθμό
και γρήγορα και σε Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων ενεργού ιλύος (99%
απομάκρυνση για θc = 14 ημέρες) (Staples et al., 1997). Ειδικότερα για τους
μικροοργανισμούς των ΕΕΛ έχου εντοπιστεί δύο μεταβολικές οδοί του Bisphenol-A.
Στη μία παράγεται 4-Hydroxyacetephenone και 4-Hydroxybenzoic Acid (δραστικές
ενώσεις που είτε ενσωματώνονται στο κύτταρο είτε μετατρέπονται σε CO2 και νερό)
και στην άλλη 2,2-Bis-(4-hydroxyphenyl)-1-propanol και 2,3-Bis-(4-hydroxyphenyl)-
1,2-propanediol (Staples et al., 1997). Σε πειράματα σε θαλασσινό νερό βρέθηκε ότι
το Bisphenol-A είναι βιοδιασπάσιμο, με το χρόνο ημιζωής του να κυμαίνεται από
λίγες ημέρες (καλοκαίρι) έως λίγες εβδομάδες (χειμώνας) (Danzl et al., 2009).
Στις ΕΕΛ πάντως, πέραν από την βιοαποικοδόμηση, μπορεί να επιτευχθεί
απμάκρυνση του Bisphenol-A και μέσα από φυσικές και χημικές διεργασίες. Έρευνες
έχουν δείξει για παράδειγμα την απομάκρυνση του Bisphenol-A από τη ρύθμιση του
pH, τη ρόφηση στα στερεά και την απομάκρυνη με καθίζιση ή μεμβράνες, την
παρουσία NaCl σε υψηλές συγκεντρώσεις (ηλεκτροχημική οξείδωση) κ.λ.π.. Η
αποτελεσματικότητα πάντως των μεθόδων αυτών είναι κατώτερη σε σχέση με την
βιολογική απομάκρυνση (Staples et al., 1997).
Νεώτερες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι το Bisphenol-A είναι βιοδιασπάσιμη
ένωση (87,8% απομάκρυνση μετά από 28 ημέρες σε όρους BOD). Βιοδιασπάσιμη
ένωση φαίνεται και το Nonylphenol, αλλά όχι τα παράγωγα NP1EO και NP2EO
(61,5% και 25,9% απομάκρυνση σε όρους BOD αντίστοιχα, ενώ για το NP2EO δεν
παρατηρήθηκε απομάκρυνση), ενώ το Triclosan φαίνεται να βιοδιασπάται σε
ποσοστά που κυμαίνονται από 52,1%, έως και 96% κυρίως κατά το αερόβιο στάδιο
(Stasinakis et al., 2006∙ Stasinakis et al., 2007∙ Shareef et al., 2010).
~ 87 ~