cache
cache
cache
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
สิ่งทดลองที่<br />
10 (0 : 0 : 0.5 : 0.5) สิ่งทดลองที่<br />
11 (0.33 : 0.33 : 0.33 : 0) สิ่งทดลองที่<br />
12 (0.33 : 0.33 : 0 : 0.33)<br />
สิ่งทดลองที่<br />
13 (0.33 : 0 : 0.33 : 0.33) สิ่งทดลองที่<br />
14 (0 : 0.33 : 0.33 : 0.33) สิ่งทดลองที่<br />
15 (0.25 : 0.25 : 0.25 : 0.25)<br />
ภาพที่<br />
34 (ตอ)<br />
111<br />
เมื่อพิจารณาจากภาพที่<br />
34 พบวาสิ่งทดลองที่<br />
4 (เจลแปงขาวเจา) มี<br />
ลักษณะของกราฟที่แตกตางกับเจลแปงในสิ่งทดลองอื่นๆ<br />
นั่นคือ<br />
เกิดการเบี่ยงเบนของเสนกราฟ<br />
ตกลงหลังจุดที่จะใหคาความเคนสูงสุด(จุด<br />
A) ซึ่งลักษณะเชนนี้จะแสดงถึงลักษณะเนื้อสัมผัสของ<br />
เจลแปงเกิดการแตกเปราะเมื่อมีแรงมากระทํ<br />
า ในขณะที่เจลแปงในสิ่งทดลองอื่นๆ<br />
มีลักษณะของ<br />
กราฟที่คอยๆ<br />
เพิ่มขึ้นตามเสนกราฟที่จะใหคาความเคนสูงสุด<br />
ซึ่งจะบงบอกถึงลักษณะเนื้อสัมผัส<br />
ของตัวอยางหรือผลิตภัณฑที่มีความเหนียวนุม<br />
ไมแตกเปราะงาย(Bourne, 1982) ลักษณะเจลที่มี<br />
ความยืดหยุนหรือเหนียวนุมจะเกี่ยวของกับขนาดของสายแอมิโลส<br />
โดยถาแปงมีขนาดแอมิโลสที่<br />
สั้นจะใหเจลที่มีลักษณะแตกเปราะงาย<br />
ในขณะที่แปงที่มีขนาดแอมิโลสยาวกวาจะใหเจลที่มีความ<br />
ยืดหยุนไดมากกวา<br />
(Mua and Jackson, 1998)
Change language