I_kongres_streszczenia.pdf

Wstęp
Wartości masy kostnej u dzieci w tym samym wieku mogą się znacznie róŜnić z powodu róŜnorodności przebiegu
procesu wzrastania. Dlatego najwaŜniejsza jest odpowiednia ocena związku pomiędzy masą kości a wymiarami ciała.
Cel badania
Analiza zaleŜności wskaźników masy kości od wymiarów ciała.
Materiał, metody
W ramach obecnej pracy badaniu poddano 357 zdrowych dzieci (194 chłopców i 163 dziewczynki). Dzieci nie
cierpiały z powodu Ŝadnej przewlekłej choroby upośledzającej metabolizm fosforanu wapnia i tkanki kostnej.
W badaniu dzieci zastosowano jeden schemat. Mierzono wysokość i masę ciała. Za pomocą metody podwójnej
absorpcjometrii rentgenowskiej (DXA) aparatem DPX-MD+ dokonano pomiarów zawartości mineralnej kości (BMC)
oraz gęstości mineralnej kości (BMD) w kręgosłupie lędźwiowym (L2-L4).
Oceniono zaleŜność BMC, BMD oraz powierzchni kości od wieku i wysokości a takŜe BMC i BMD od powierzchni
kości. Dane statystyczne opracowano za pomocą programu „Statistica 6” oraz „SPSS 11.6”. Zastosowano róŜne
metody analizy regresji statystycznej.
Wyniki
W poszczególnych grupach wiekowych wykryto znaczące zróŜnicowanie wskaźników wysokości ciała, BMC, BMD i
powierzchni kości. Uwidocznione zostało ścisłe powiązanie BMC, BMD i powierzchni kości z wysokością ciała a
takŜe pomiędzy BMC, BMD i powierzchnią kości. Analiza regresji pozwoliła na opracowanie matematycznej
konwersji zakresu danych dla chłopców i dziewcząt, w rezultacie czego powstały odpowienie tablice percentylowe
zaleŜnosci powierzchni kosci od długości i BMC oraz wartości BMD od powierzchni kości. Zastosowanie tych tablic
pozwoliło ocenić „prawidłową” zawartość mineralną kości z uwzględnieniem specyficznej powierzchni kości bez
względu na wiek dziecka.
Wniosek
Zastosowanie tablic znaczników antropometrycznych i densytometrycznych pozwala zidentyfikować przypadki niskiej
zawartości minerałów u dzieci z zaburzeniami rozwoju fizycznego i biologicznego.
P28
GĘSTOŚĆ MINERALNA KOŚCI, STAN ODśYWIENIA I SKŁAD CIAŁA DZIECI Z OSTEOPENIĄ I
OSTEOPOROZĄ
Rusińska A., 1 Chlebna-Sokół D., 1 Lewiński A., 2 Frasunkiewicz J., 1 Zygmunt A. 2
1 Klinika Propedeutyki Pediatrii i Chorób Metabolicznych Kości Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, SP ZOZ USK nr
4 im. M. Konopnickiej w Łodzi, ul. Sporna 36/50, 91-738 Łódź
2 Katedra Endokrynologii i Chorób Metabolicznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Słowa kluczowe: gęstość mineralna kości, stan odŜywienia, skład ciała, dzieci
Celem pracy jest ocena zaleŜności pomiędzy stanem odŜywienia i składem ciała a wskaźnikami gospodarki mineralnej
u dzieci.
Pacjenci i metody
Badaniami objęto 324 dzieci w wieku 5-18 lat (185 chłopców i 139 dziewcząt). Były to dzieci z grup ryzyka
osteoporozy, jak równieŜ bez obciąŜającego wywiadu, ale z obecnością objawów mogących sugerować zaburzenia
mineralizacji kośćca. Wykonano badanie densytometryczne metodą absorpcjometrii promieniowania X o podwójnej
energii (DXA), w projekcji Total body i Spine. Analizowano całkowitą zawartość wapnia w kośćcu (TBCa), zawartość
minerałów w kośćcu (BMC), powierzchniową gęstość mineralną kośćca (BMD) i wskaźniki Z-score dla BMD w Total
body i Spine oraz wyliczoną ze wzoru Krogera i wsp. objętościową gęstość mineralną kręgosłupa lędźwiowego
(vBMD L2-L4 = BMD x 4/( π x w); gdzie w – średnia szerokość kręgów L2-L4); ponadto oceniono całkowitą
zawartość tkanki tłuszczowej i beztłuszczowej. Równocześnie przeprowadzono pomiary antropometryczne z
uwzględnieniem wysokości i masy ciała, obwodu klatki piersiowej, talii, biodra, ramienia, uda i 4 fałdów skórnotłuszczowych.
Wyliczono wskaźnik masy ciała (BMI), współczynnik masy ciała (BMCoeff) oraz wskaźnik talia/biodro
(WHR).
Wyniki
Zarówno u dzieci z prawidłową (n=127), jak i z obniŜoną masą kostną (n=197; w tym 83 z osteoporozą i 114 z
osteopenią), stwierdzono istotną statystycznie zaleŜność pomiędzy wskaźnikami gospodarki mineralnej a pomiarami
antropometrycznymi, najwyŜsze współczynniki korelacji (R=0,78-0,91) wykazano dla wysokości i masy ciała oraz
obwodu klatki piersiowej i ramienia. U dzieci z niską masą kostną, w odróŜnieniu od tych z prawidłową, nie
obserwowano takich zaleŜności dla wskaźnika Z-score. Spośród wyliczonych wskaźników odŜywienia najsilniejszą
dodatnią korelację ze stanem mineralizacji wykazywał współczynnik masy ciała. Beztłuszczowa masa ciała korelowała
bardzo silnie z zawartością minerałów w kośćcu (zwłaszcza u chłopców), natomiast masa tłuszczowa korelowała
słabiej (silniej u dziewcząt aniŜeli u chłopców).
Wnioski
• Stan odŜywienia i skład ciała są istotnymi modyfikatorami mineralizacji szkieletu u dzieci.
141