Nicoline van Harskamp - DeLVe | Institute for Duration, Location and ...

Polazišna tačka ovog projekta su dva teksta,
od kojih je jedan izvorno napisao arhitekt
Eyal Weizman za zbornik koji je pratio
izložbu Manifesta 7 u Italiji 2008. godine,
dok je autor drugoga Florian Schneider,
koji komentariše „zaokret ka obrazovanju“
do kojega je došlo 2007. godine. Weizmanov
tekst bio je pridružen instalaciji
prikazanoj na izložbi Manifesta 7, koja
se sastojala od video predavanja i video
intervjua koji su predstavili dva paradigmatska
„slučaja“ iz novije istorije, u kojima
je djelovao isti paradigmatski političkoetički
koncept – koncept „manjega zla“.
Tekst prikazuje načelo prema kome se
čovjek postavlja pred izbor isključivo
između neidealnih rješenja, te on naposlijetku
bira ono što prepoznaje kao „manje
zlo”, načelo koje je postalo paradigma
savremene politike, između ostalog, u
kontekstu takozvanog „rata protiv terora”.
Usredsređena na dva slučaja, instalacija
opipljivo prikazuje način na koji se to
načelo nalazi u srži političkih dešavanja od
Drugog svjetskog rata do danas.
Tekst Floriana Schneidera, s druge strane,
razotkriva savremeno značenje termina
„kolaboracija“ – kao specifične forme koja
je, ipak, bliska saradnji, učestvovanju i
timskom radu. Tekst je usredsređen na obnovljeno
značenje kolaboracije u uslužnoj
ekonomiji i u onome što je Gilles Deleuze
nazvao „društvom nadzora“ – savremenoj
epohi u kojoj se disciplinske mjere sve
više povlače u prilog paradigmi samoupravljanja
i unutrašnjeg, kao i spoljašnjeg
nadzora, te novih oblika „relacionalnosti“
kao njihovog rezultata. U svome tekstu
Florian Schneider uvodi pomak u značenju
termina „kolaboracija“, koji se ranije koristio
uglavnom u kontekstu kolaboracije
s neprijateljem, posebno, okupatorskom
silom, te je stoga bio moralno osuđivan
koncept, u smjeru njegovog pozitivnog
shvatanja kao pokretačkog načela savre-
This project takes its point of departure
from two texts, one originally written by
architect Eyal Weizman for the reader that
accompanied Manifesta 7 in Italy in 2008,
the other written by Florian Schneider
as a comment on the ‘educational turn’,
in 2007. Weizman’s text accompanied
an installation in the Manifesta 7 exhibition
consisting of video-lectures and
video-interviews presenting two paradigmatic
‘cases’ of recent history in which
a paradigmatic political/ethical concept
was at work, the concept of the “lesser
evil”. The text shows how this principle,
in which one is presented with the choice
only between non-ideal solutions and
subsequently chooses what is identified as
“the lesser evil”, has become a paradigm
of contemporary politics, among others,
in the context of the so-called ‘War on
Terror’. Through focusing on two cases,
the installation makes tangible how this
principle has been at the core of political
events since WWII.
Florian Schneider’s text, on the other
hand, unpacks the contemporary significance
of the term “collaboration” – as
distinct from, and yet close to cooperation,
participation and teamwork. The text
focuses on the renewed significance of
collaboration in service-economies and in
what Gilles Deleuze has called the “society
of control” – the contemporary epoch in
which disciplinary measures are increasingly
withdrawn in favor of the paradigm
of self-management and internal as well
as external control, and the new forms
of “relationality” this gives rise to. In his
text, Florian Schneider introduces a shift
in the meaning of “collaboration”, which
was previously used chiefly in the context
of collaborating with an enemy, especially
an occupying force, and was a morally
condemnable concept, towards a positively
understood driving principle of contempo-
65