Download het volledig rapport (302 p.) - KCE

KCE reports vol. 6A Prenatale zorg 23
3. Opsporing van andere zwangerschapsverwikkelingen
3. a. Zwangerschapsdiabetes
Bevindingen op basis van het literatuuronderzoek:
Er bestaat geen consensus over de definitie, het beleid of de behandeling van
zwangerschapsdiabetes. 4[480] Er bestaan ook geen universeel aanvaarde grenswaarden
voor de diagnose van zwangerschapsdiabetes. 4[483] De incidentie van
zwangerschapsdiabetes hangt af van hoe zwangerschapsdiabetes gedefinieerd wordt,
maar ligt tussen 3% en 10% in ontwikkelde landen. 4[484] Vrouwen die
zwangerschapsdiabetes ontwikkelen, hebben in hun later leven een verhoogd risico op
de ontwikkeling van type-2 diabetes. 4[485] [2b] Observationele studies geven aan dat er
een verband bestaat tussen zwangerschapsdiabetes en een hogere neonatale mortaliteit.
4[487] [3] Daarnaast is zwangerschapsdiabetes geassocieerd met macrosomie. 4[486] [3]
De belangrijkste behandeling van zwangerschapsdiabetes is een dieet al dan niet in
combinatie met insulinetherapie. Het merendeel van de zwangere vrouwen wordt enkel
behandeld met een dieet. In 15-20% van de gevallen wordt er verondersteld dat
insulinetherapie noodzakelijk is. 4[483] Met betrekking tot de effectiviteit van deze
behandelingen zijn de onderzoeksresultaten tegenstrijdig. 4[504,505,506,507] [1a,1b,2b,1b]
De mogelijke benaderingen om zwangerschapsdiabetes op te sporen zijn: risicofactorscreening
en universele screening.
Risicofactor-screening: Risicofactor-screening op zich zou een
sensitiviteit hebben van 50% en een specificiteit van 58%. 4[490] [2b]
Universele screening: In Canada werd een vergelijking gemaakt tussen
een regio waarin universele screening werd toegepast en een regio
waar dit niet van toepassing was. Van 1990 tot 1996 nam de incidentie
van zwangerschapsdiabetes toe in de regio met universele screening,
maar niet in de andere regio. De incidentie van pre-eclampsie, foetale
macrosomie, sectio caesarea, polyhydramnion en amnionitis bleef
echter hetzelfde in beide regio´s. 4[492] [3]. Onderzoeken die gebruikt
worden bij de universele screening zijn: urineonderzoek, glycemie,
nuchtere glycemie, GCT en OGTT.
Een urineonderzoek (dipstick) heeft een lage sensitiviteit en is een slechte
screeningstest voor zwangerschapsdiabetes. De sensitiviteit situeert zich tussen 7% en
46%. 4[493] [2b] 4[494,495] [3]. Bovendien komt glucosurie, onafhankelijk van
zwangerschapsdiabetes, veel voor bij zwangere vrouwen. 4[493] [2b]
Een glycemie - bepaling is gekenmerkt door grote variaties in de sensitiviteit afhankelijk
van het tijdstip van afname en de gehanteerde grenswaarden. 4[496,497] [2b,3]
Een nuchter glycemie - bepaling heeft een maximale sensitiviteit van 81-88% en een
maximale specificiteit van 76-78% bij een grenswaarde van 86.4-88.2 mg/dl. 4[498,499] [2b]
Een GCT (glucose challenge test) heeft een sensitiviteit van 77% en een specificiteit van
87%. 4[491] [2b] Hoewel bij de afname van deze test vaak geen rekening wordt
gehouden met het tijdstip van de laatste maaltijd, suggereren onderzoeksresultaten dat
het tijdsinterval tussen de laatste maaltijd en de afname van de test de glycemie zouden
beïnvloeden. 4[500] [3]
De OGTT (orale glucose tolerantietest) wordt aanzien als de gouden standaard voor de
diagnose van zwangerschapsdiabetes, hoewel er geen consensus bestaat over de grootte
van de glucoselading en de te hanteren grenswaarden. 4
Twee lopende onderzoeken, de ACHOIS en HAPO trial, brengen hier veranderingen z .
z Crowther CA, Hiller JE, Moss JR, et al. Effect of treatment of gestational diabetes mellitus on
pregnancy outcomes. N Engl J Med 2005; 352(24): 2477-2486 ; HAPO Study Cooperative
Research Group. The Hyperglycemia and Adverse Pregnancy Outcome (HAPO) study. Int J
Gynecol Obstet 2002; 78(1): 69 77.