Download het volledig rapport (302 p.) - KCE

KCE reports vol. 6A Prenatale zorg 247
vrouwen met een zelfstandig statuut (1331) werden uitgesloten. In de IMA data
ontbreken ongeveer 5000 vrouwen wegens een probleem in de aflevering van de
gegevens.
7.5.2. Vergelijking
De raadplegingen
Op basis van de huidige beschikbare evidence, worden 10 raadplegingen voor een
primigravida en 7 raadplegingen voor een multigravida aanbevolen in het geval van een
normale zwangerschap.
Dit blijkt sterk af te wijken van de realiteit: 72% van de vrouwen hebben meer dan 10
raadplegingen tijdens hun zwangerschap. Slechts 21% heeft 6 tot 10 raadplegingen. Het
gemiddeld aantal raadplegingen per zwangerschap bij een zorgverstrekker is 13.
Vrouwen uit een lagere sociale categorie, d.i. vrouwen die onder het algemeen regime
met een voorkeurtarief vallen, hebben minder vaak meer dan 10 raadplegingen: 54% ten
opzichte van 73% van de vrouwen die onder het algemeen regime zonder
voorkeurtarief vallen. 1% van de vrouwen heeft geen enkele raadpleging tijdens de
zwangerschap.
In het algemeen lijken vrouwen het meest op raadpleging te gaan bij respectievelijk de
gynaecoloog, de huisarts en de vroedvrouw. 98% heeft minstens 1 raadpleging bij de
gynaecoloog, 75% bij de huisarts en 15% bij de vroedvrouw. Vrouwen volgen gemiddeld
10 raadplegingen bij een gynaecoloog, 3 raadplegingen bij een huisarts en 1 raadpleging
bij een vroedvrouw. De prenatale zorg in België speelt zich dus voornamelijk af op de
tweede lijn. Niettegenstaande volgt bijna de helft van de vrouwen de eerste raadpleging
bij de huisarts en blijft ongeveer de helft eveneens raadplegingen volgen bij de huisarts in
het verdere verloop van de zwangerschap. De vroedvrouw lijkt een beperkte rol te
spelen in de prenatale zorg.
De onderzoeken
De onderzoeken waarvoor we over gegevens beschikken, zijn de volgende: de
complet , de glycemiebepaling, de cholesterolbepaling, het serologisch onderzoek op
CMV, het serologisch onderzoek op toxoplasmose, de opsporing van hepatitis B, de
opsporing van HIV, het serologisch onderzoek op rubella, de urinecultuur, de tripeltest,
de echografie, de amniocentese en de cardiotocografie.
Wat betreft het eerste onderzoek, de complet , is het op basis van evidence aan te
bevelen om dit eenmalig aan het begin van de zwangerschap uit voeren. Een herhaling
van dit onderzoek aan het begin van het 3 e trimester, kan aan te bevelen zijn voor het
beleid van bevalling en postpartum.
In de praktijk zien we dat de meeste (97.6%) zwangere vrouwen zeker 1 hematologisch
onderzoek (complet) krijgen gedurende hun zwangerschap. 86% van de vrouwen krijgt
meer dan 1 onderzoek per zwangerschap: 25.6% krijgt er twee, 25.6% drie onderzoeken
en 16.1% vier.
Dit onderzoek is dus zeer gebruikelijk tijdens de zwangerschap, alleen wordt het
waarschijnlijk regelmatig zonder indicatie herhaald.
Onder de glycemiebepaling, vallen alle testen, zoals ook de GCT en OGTT, waarbij het
glucosegehalte in het bloed wordt bepaald. Voorlopig is er onvoldoende evidence om
de screenings- en diagnostische testen voor de detectie van zwangerschapsdiabetes aan
te bevelen.
Slechts in 22.8% van de zwangerschappen, wordt deze aanbeveling gevolgd. 75% van de
zwangere vrouwen krijgt echter minstens 1 glycemiebepaling. Voor 30.5% blijft het bij 1
bepaling en in 23.6% van de gevallen volgt er ook een 2 de bepaling (waarschijnlijk de
diagnostische test). Bijna 23% krijgt meer dan 2 bepalingen in een zwangerschap.