Download het volledig rapport (302 p.) - KCE

KCE reports vol. 6A Prenatale zorg xxi
Beleidsaanbevelingen ter implementatie van de richtlijn
De verspreiding en implementatie van deze richtlijn op nationaal niveau dient bij
voorkeur te gebeuren in samenwerking met een partner die het bevorderen van een
goede medische praktijk ondersteunt. De coördinatie zou bijvoorbeeld kunnen
georganiseerd worden onder de auspiciën van de NRKP (Nationale Raad voor
Kwaliteitspromotie) binnen het RIZIV of het College Moeder Kind van de FOD
Volksgezondheid. Andere geïnteresseerde partners zijn eveneens welkom vermits een
multifacettaire aanpak de kans op daadwerkelijke wijdverspreide implementatie
verhogen.
De voornaamste doelgroepen van deze richtlijn zijn de gynaecologen, de huisartsen, de
vroedvrouwen, de (toekomstige) zwangere vrouwen en hun omgeving. Sensibiliseren
van de doelorganisaties (onderwijsinstellingen, hogescholen en universiteiten,
wetenschappelijke verenigingen, beroepsorganisaties, ziekenfondsen, Kind en Gezin en
ONE) is eveneens aan te bevelen. Zij kunnen immers fungeren als doorgeefluik naar de
voornoemde doelgroepen.
De (financiële) middelen waarover de partner die instaat voor de coördinatie beschikt
zal de meest adequate en mogelijke strategie om deze richtlijn te implementeren mee
bepalen. Potentiële barrières dienen onderzocht te worden, zowel van de kant van de
zorgverstrekkers als van de kant van de zwangere vrouwen. Men mag verwachten dat
artsen het principe van diagnostische en therapeutische vrijheid zullen aanhalen en dat
toekomstige ouders meer technische onderzoeken (zoals echografieën) zullen vragen.
Het verspreiden van een richtlijn op zich biedt geen garantie tot effectieve
implementatie. Verankering in de klinische praktijkvoering kan enkel plaatsvinden
wanneer specifieke maatregelen genomen worden om de implementatie van de richtlijn
aan te moedigen. Voorbeelden van zulke maatregelen zijn: het betrekken van
opinieleiders, bekrachtiging van de richtlijn door professionele organisaties, organisatie
van congressen, voorlichting aan zwangere vrouwen en aan vrouwen die zwanger
wensen te worden via brochures, organisatie van een kwaliteitscontrole op basis van de
richtlijn en het linken van de aanbevelingen aan (financiële) incentives. Er dient op
gewezen te worden dat het gecoördineerd ontplooien van meerdere maatregelen met
verschillende doelgroepen, de kans vergroot dat de richtlijn effectief wordt toegepast.
Evaluatie van de implementatie van de richtlijn gebeurt idealiter door een groep van
wetenschappelijke experten (eventueel in de schoot van hoger vermelde coördinerende
instantie) en kan principieel drie aspecten bevatten: evaluatie van het
verspreidingsproces, evaluatie van veranderingen in medische praktijkvoering en een
economische evaluatie. Een evaluatie van de impact op de medische praktijk gebeurt
idealiter met gevalideerde kwaliteitsindicatoren die ook kunnen aangewend worden in
het kader van een (lokaal) kwaliteitsverbeterende proces; Het verschaffen van de nodige
feedbackgegevens over de individuele praktijkvoering aan geïnteresseerde
zorgverstrekkers in de doelgroep maakt integraal deel uit van een gestructureerde en
systematische kwaliteitsborging en -verbetering.
Herziening van de richtlijn
Een strategie voor de revisie van de huidige richtlijn dient bepaald te worden. Het is aan
te bevelen driejaarlijks te evalueren of een update nodig is. Een multidisciplinaire
werkgroep (gelijk aan deze die de richtlijn ontwikkeld heeft) moet nagaan in hoeverre
nieuwe wetenschappelijke informatie een revisie van de richtlijn noodzaakt. Daarnaast
dienen lessen getrokken te worden uit de evaluatie van het verspreidings- en
implementatieproces van deze richtlijn.