Lithops - Au Cactus Francophone

33 S > 33° S
puntig wees. Hulle is 3 tot 4 millimeters lank en ongeveer net so breed. Die
rand van L. Otzeniana is tipies van hierdie species, en die leser word na die
betref fende portrette verwys, sommige waarvan geneem is van die plant in sy
natuurlike woonplek; (iii) die raad van L. Erniana het ons alreeds leer ken,
en die leser word verwys na die beskrywing en gekleurde tekeninge daarvan;
(iv) die rand van L. Aucampiae is effens rooiagtig; (v) by L. Fulleri kom ook
donker dele voor, maar hulle is meer opvallend as dié by L. Aucampiae.
In die reel is die rand in mindere of meerdere mate ingekerf, hoewel
die binnerand by sommige soorte, by L. olivacea byvoorbeeld reguit en son
der kentekens is. In baie gevalle het die inkerwings in die rand gelei tot die
vorming van lobbe; soms is hierdie lobbe taamlik groot en kom baie na aan
tande. Die lobbe lê tot in die venster uitgestrek en het gedeeltelik of in die
geheel van die liggaam van die plant geskei geraak, daardeur het hul soos
eilandjies van verskillende vorms en grootte in die venster te lê gekom.
In sommige soorte (L. Dinteri) is daar ’n smal strookie (l–2 mm. breed)
wat anders gekleurd is as die res van die top. By L. Dinteri loop hierdie band
heeltemal rondom die venster, en is lig geelbruin terwyl die topoppervlakte
oranje geel gekleurd is.
GEOGRAFIESE VERSPREIDING
In ’n ondersoek gewy aan die verspreiding aan die genus Lithops trek
die interessante feite soos in die volgende paragrawe uiteengesit dadelik die
aandag:—
(1) Aan die Weskant van Suid Afrika is Franzfontein (breedtegraad 20°
Suid) naby Outjo, Suidwes Afrika, die mees noordelike punt wat die genus
Lithops (Lithops gracilidelineata) in sy verspreiding noordwaarts bereik het,
terwyl hy aan die ooskant daarvan nie verder as Pretoria (breedtegraad 25°
45´ S.) gekom het nie (L. Lesliei).
L. terricolor is die enigste species wat die verste suidwaarts gemigreer
het. Dis interessant om daarop te let dat hierdie soort uit verskeie plekke
(Laingsburg, Steytlerville en Springbokvlakte naby Port Elizabeth) vermeld
word en hoewel Laingsburg en Port Elizabeth honderde myle van mekaar is,
is dit almal plekke wat nagenoeg net suid lê van breedtegraad 33° S. Klaar
blyklik is daar die een of ander faktor wat die verspreiding van die species
aan of nader aan die see verhoed het.
Pretoria (lengtegraad 28° 12´ O.) en Bethlehem (lengtegraad 28° 16´
O.) is die twee mees oostelike geleë punte wat die genus in sy verspreiding
oos waarts bereik het. Dusver is Bethlehem die verste ooswaarts geleë woon
plek van die genus, wat vermeld word. Hier weer staan ons voor die eienaar
dige verskynsel dat ’n enkele species (L. Lesliei) ’n sekere lengtegraad in sy
ver spreiding bereik het, en klaarblyklik nie in staat was om hom oor die grens
verder ooswaarts te versprei nie. Met betrekking tot die verspreiding aan die
39